Może to jest opinia niesprawiedliwa - bo książki nie skończyłem. Ale jak książka tak męczy, że jej się już nie chce czytać, to jak tu dać więcej niż te 5 (a i to raczej: "bo to przecież arcydzieło jest"). Ale lata temu już wyleczyłem się z czytania książek do końca, "bo tak trzeba, żeby móc ocenić", albo "bo tylko wtedy będę miał zaliczoną", albo "no bo to wielkie dzieło światowej literatury i wypada mieć przeczytane". No nie. Bądźmy szczerzy, jeśli przez jakąś lekturę trzeba brnąć, no to coś jest nie tak. Ok - może być "nie tak" z odbiorcą, a może ze stylem autora lub tłumacza. Zdarzało mi się czytać trudniejsze rzeczy z przyjemnością, więc belkę ze swojego oka tym razem wyjmę.
O absurdach wojny w absurdalnym stylu można opowiadać bez męczenia odbiorców - czego przykładami mogą być np. "Przygody dobrego wojaka Szwejka" czy "C.K. Dezerterzy". W paragrafie nagromadzenie męczących dialogów i postaci było zwyczajnie za duże. Przesadzone i odrealnione. Ja lubię Monty Pythona, wspaniała konwencja - ale do krótkich skeczy, a nie wielusetstronicowej powieści.
Także ja - przyznaję się bez bicia - poległem.

Może to jest opinia niesprawiedliwa - bo książki nie skończyłem. Ale jak książka tak męczy, że jej się już nie chce czytać, to jak tu dać więcej niż te 5 (a i to raczej: "bo to przecież arcydzieło jest"). Ale lata temu już wyleczyłem się z czytania książek do końca, "bo tak trzeba, żeby móc ocenić", albo "bo tylko wtedy będę miał zaliczoną", albo "no bo to wielkie...