"Od zarazy, głodu, wojny i egoistów broń mnie Panie!"
Chociaż do tej pory nie czytałam książek pani Ireny Matuszkiewicz, ale od pewnego czasu planowałam to nadrobić, gdyż czytałam wiele pochlebnych komentarzy, chociaż były także i te złe, lecz nie zniechęcało mnie to, bo różne są przecież czytelnicze gusta i o nich się nie dyskutuje...
Nie mam zatem żadnego odniesienia do jej utworów, więc skupiam się tylko na "Ostatnim sprawiedliwym"
Myślę, że to dość dobry, taki lekki kryminał, w zasadzie to nawet komedia kryminalna. Ja wysłuchałam ebooka, więc być może lektorka, pani Aneta Todorczuk spowodowała, że lektura tej książki była łatwiejsza w odbiorze. Faktycznie jest to dość dziwna książka, w której mamy istny wysyp bohaterów i zbyt pogmatwane śledztwo, bardzo łatwo można się pogubić kto jest kim i czy ta postać będzie kluczowa w całej historii.
Poznajemy losy rodziny Kurczyłłów, w której seniorką rodu jest obecnie Barbara, dziewięćdziesięcioletnia kobieta postanowiła ona zorganizować zjazd rodzinny w swoim domu. Niedawno został pochowany jej brat Władysław, Barbara uważa, że jego śmierć nie była naturalna i najpewniej został otruty przez swoją pasierbicę lub ewentualnie któregoś wnuka...
Barbara nie wyszła nigdy za mąż, utrzymując że to jest najlepsze nazwisko a mężczyźni spoza tego rodu nie są godni jej uwagi. Zresztą podobnie traktuje swoje wnuki, które nie mają rodowego nazwiska...
Nieoczekiwanie nielubiana przez niemal wszystkich Mirabelka zostaje znaleziona nieprzytomna (prawdopodobnie napadnięta) w swoim domu. Teoretycznie nie powinno jej być nawet w tym miejscu, bo wieczorem była na weselu z mężem i matką.
Oczywiście pierwszym podejrzanym wydaje się być jej mąż, tym bardziej, ze nagle nie ma z nim żadnego kontaktu...
Za to pojawia się jeszcze nieboszczyk w wannie, który jako ostatni widział Mirabelkę na weselu.
Jakby było zbyt mało trupów, to jeszcze znajduje się jeden, też w wannie, a dodatkowo to sąsiad śledczego prowadzącego dochodzenie w sprawie napadu na Mirabelkę. Gęstość rozmaitych poszlak i powiązań osobowych jest niesamowita, ale myślę, że przemyślane dialogi i tak przedstawieni bohaterowie, że cała ta historia wydaje się nawet dość prawdopodobna.
Lekki, może trochę pogmatwany, ale mający w sobie to coś, że postanowiłam sięgnąć po następny audiobook pani Matuszkiewicz, tym bardziej, że lubię słuchać takich niejednoznacznych historii.

"Od zarazy, głodu, wojny i egoistów broń mnie Panie!"
Chociaż do tej pory nie czytałam książek pani Ireny Matuszkiewicz, ale od pewnego czasu planowałam to nadrobić, gdyż czytałam wiele pochlebnych komentarzy, chociaż były także i te złe, lecz nie zniechęcało mnie to, bo różne są przecież czytelnicze gusta i o nich się nie dyskutuje...
Nie mam zatem żadnego odniesienia do...