Początek bardzo mnie wciągnął sympatycznym klimatem, wartką akcją i językiem w typie Joanny Chmielewskiej. Później było nieco gorzej, albo ja byłam zbyt zmęczona i ciągle zasypiałam nad książką. Tak, czy siak generalnie może być.

Początek bardzo mnie wciągnął sympatycznym klimatem, wartką akcją i językiem w typie Joanny Chmielewskiej. Później było nieco gorzej, albo ja byłam zbyt zmęczona i ciągle zasypiałam nad książką. Tak, czy siak generalnie może być.

Lekka, odstresowująca, plus za akcje w Katowicach jako mieszkanka czytam z dodatkową przyjemnością. Nie jest to wybitne dzieło, ale po czytaniu i słuchaniu często makabrycznych w opisach książek kryminalnych, te od Pani Obuch stanowią miłą przerwę dla ducha.

Lekka, odstresowująca, plus za akcje w Katowicach jako mieszkanka czytam z dodatkową przyjemnością. Nie jest to wybitne dzieło, ale po czytaniu i słuchaniu często makabrycznych w opisach książek kryminalnych, te od Pani Obuch stanowią miłą przerwę dla ducha.

Zajrzałam po raz drugi do książki, trochę z nadzieją, że będzie lepiej, trochę z nadzieją, że być może czas uczynił swoje. Muszę jednak przyznać, że zmian wielkich nie zauważyłam. Mogę więc tylko potwierdzić…
Jak dla mnie najgorsze jest to, że zupełnie nie wiem co napisać. Mam totalne poczucie stanów środkowych. I swojego zadowolenia, i znudzenia, i zainteresowania, i jego braku. Usnęłam dwa razy przy czytaniu, przeciągnęłam czytanie na cały weekend, nawet chętnie obejrzałam jakiś film w telewizji, co zdarza mi się niezmiernie rzadko.
Językowo jak dla mnie było niekiedy na siłę. Jego otwór gębowy zbliżający się do jej otworu gębowego, powaliły mnie na miejscu, tym bardziej, że w kilku innych przypadkach przed i po, autorka bardzo ładnie zabawiła się słowami i widać, że posiada tę umiejętność. Zazwyczaj. Z du..pą też miała jakąś taką niepoziomową wypowiedź. Ale to subiektywne.
Pewnie to mało popularne, ale Obuch tylko potwierdziła moje uprzedzenia w stosunku do polskiej twórczości, głównie kobiecej. Ani w jedną, ani w drugą. Nie wiem czy nie wolałabym czegoś bardziej angażującego, choćby nawet nie na plus. Jakoś tak mocniej.
Historia jak historia, bohaterowie jak bohaterowie, język przyzwoity.
Moim zdecydowanym faworytem był Pilot. Nawet Filip dobrze się z nim komponował i łajdacząca się Alunia też nieźle wypadła.
W ogóle mam wrażenie, że bardziej podobały mi się poszczególne sceny niż całość. I raczej z nich zapamiętam książkę. I pewnie z bohaterów tych z tyłu niż pierwszych.
Nie było źle. Nie było wspaniale. Dla mnie było środkowo.
I tyle.
Czy polecam? Pewnie tak, bo to jedna z lepszych rodzimych autorek i zawsze warto wiedzieć co w trawie piszczy.

Zajrzałam po raz drugi do książki, trochę z nadzieją, że będzie lepiej, trochę z nadzieją, że być może czas uczynił swoje. Muszę jednak przyznać, że zmian wielkich nie zauważyłam. Mogę więc tylko potwierdzić…
Jak dla mnie najgorsze jest to, że zupełnie nie wiem co napisać. Mam totalne poczucie stanów środkowych. I swojego zadowolenia, i znudzenia, i zainteresowania, i jego...

Szanowny czytelniku, zanim sięgniesz po książkę p. Obuch musisz przygotować się na kilka prostych faktów:
- to zabawana prosta lektura z nutą wątków kryminalnych
- czas przy niej leci szybko
- narracja prowadzona jest w sposób kunsztowy
- czytaj raczej w ciszy, co kilku minutowe napady śmiechu, mogą zostać uznane, za objawy choroby psychicznej.
Ta autorka ma w sobie cudowną umiejętność zabawy językiem polskim, której ja szczerze zazdraszczam, podziwiam i gratuluję!

20/52

_
Insta: @_121.5cm_

Szanowny czytelniku, zanim sięgniesz po książkę p. Obuch musisz przygotować się na kilka prostych faktów:
- to zabawana prosta lektura z nutą wątków kryminalnych
- czas przy niej leci szybko
- narracja prowadzona jest w sposób kunsztowy
- czytaj raczej w ciszy, co kilku minutowe napady śmiechu, mogą zostać uznane, za objawy choroby psychicznej.
Ta autorka ma w sobie cudowną...

Jak zwykle się nie zawiodłam na Pani Marcie. Bardzo fajna komedia kryminalna można się zapomnieć i odstresować od codziennego życia.

Jak zwykle się nie zawiodłam na Pani Marcie. Bardzo fajna komedia kryminalna można się zapomnieć i odstresować od codziennego życia.

Spodobała mi się pani Obuch przy jej pierwszej książce i konsekwentnie postanowiłam czytać kolejne jej dziełka.
Kochani Czytelnicy, niech Was nie zrażają komentarze że niby przewidywalnie, że humor na siłę.
Pani Obuch potrafi kreować postacie i wychodzą jej one doskonale. Najbardziej przypadła mi do gustu Alunia i jej przemiana, no pyszna po prostu! Reakcje Filipka na ową przemianę oraz jego komentarze, przezabawne.
Motywem przewodnim książki jest malarstwo, skoro więc przeczytałam ją z zainteresowaniem to musi być dobra bo sztuka mnie interesuje tyle co zeszłoroczny śnieg.
Polecam.

Spodobała mi się pani Obuch przy jej pierwszej książce i konsekwentnie postanowiłam czytać kolejne jej dziełka.
Kochani Czytelnicy, niech Was nie zrażają komentarze że niby przewidywalnie, że humor na siłę.
Pani Obuch potrafi kreować postacie i wychodzą jej one doskonale. Najbardziej przypadła mi do gustu Alunia i jej przemiana, no pyszna po prostu! Reakcje Filipka na ową...

Przyjemna komedia kryminalna. Ktoś porównał tę książkę do twórczości p. Chmielewskiej, dla mnie osobiście styl p. Obuch jakoś bardziej przypadł do gustu. Ze względów prywatnych bardzo spodobało mi się nazwanie jednego z bohaterów "Cyckiem" ;) Co jeszcze na plus? Relacje Joli z Alunią oraz Aluni z mężem. Słowo "łajdaczyć" nabiera innego znaczenia ;) Nie znam się na sztuce, więc możliwe, że książka zyskałaby nawet jedną gwiazdkę więcej gdybym umiała odnieść treść do rzeczywistości, ale bez względu na to - jest nieźle. Dobry balans humoru, akcji i uczuć.

Przyjemna komedia kryminalna. Ktoś porównał tę książkę do twórczości p. Chmielewskiej, dla mnie osobiście styl p. Obuch jakoś bardziej przypadł do gustu. Ze względów prywatnych bardzo spodobało mi się nazwanie jednego z bohaterów "Cyckiem" ;) Co jeszcze na plus? Relacje Joli z Alunią oraz Aluni z mężem. Słowo "łajdaczyć" nabiera innego znaczenia ;) Nie znam się na sztuce,...

Kolejna dobra książka Pani Obuch. Prawdziwa komedia omyłek. Historia banalna ale zabawna z nutką romansu. Polubiłam wszystkie postacie począwszy od Jacka i Joli a kończąc na Kubie i Pilocie. Książka idealna na zrelaksowanie się.

Kolejna dobra książka Pani Obuch. Prawdziwa komedia omyłek. Historia banalna ale zabawna z nutką romansu. Polubiłam wszystkie postacie począwszy od Jacka i Joli a kończąc na Kubie i Pilocie. Książka idealna na zrelaksowanie się.

Odrobina kryminału i romansu w Katowicach.
Jazda tramwajem zdecydowanie poprawia wyniki czytelnictwa. O dzięki organizatorom ruchu przy budowie metra.
Książka przeciętna - do czytania jeśli nie masz nic lepszego. Spokojnie w komunikacji - bez łez, bez wzruszeń, bez obaw, że jakaś skomplikowana intryga umknie.

Odrobina kryminału i romansu w Katowicach.
Jazda tramwajem zdecydowanie poprawia wyniki czytelnictwa. O dzięki organizatorom ruchu przy budowie metra.
Książka przeciętna - do czytania jeśli nie masz nic lepszego. Spokojnie w komunikacji - bez łez, bez wzruszeń, bez obaw, że jakaś skomplikowana intryga umknie.

Wesołkowatość tej książeczki jest mocno nużąca. O logice lepiej zapomnieć. Jednak jeśli jakieś dziewczę miałoby chwilową potrzebę odmóżdżenia się - to czemu nie?

Wesołkowatość tej książeczki jest mocno nużąca. O logice lepiej zapomnieć. Jednak jeśli jakieś dziewczę miałoby chwilową potrzebę odmóżdżenia się - to czemu nie?