Literatura włoska jest jedną z tych po które sięgam chętnie, lecz niestety zbyt często. Zdecydowanie chciałabym to zmienić, szczególnie po lekturze "Opowieści sióstr" Donatelli Di Pietrantonio - powieści, w której włoski klimat przepięknie splata się z trudnymi rodzinnymi relacjami.

Siostry. "Nie widziały się od lat. Są różne. Jedna jest oazą spokoju, druga ma ognisty charakter. Łączą je więzy krwi, przed którymi nie da się uciec. Wspólna trauma, niezdolna do miłości matka i bieda, w której wyrosły. Każde ich spotkanie jest pełne napięcia."

Z jednej strony zachwyciłam się prozą Doatelli Di Pietrantonio, z drugiej ta momentami dość nierówna powieść nieco mnie zmęczyła. Bez wątpienia "Opowieść sióstr" jest poruszającą najczulsze struny historią o rodzinie, w której siostrzana relacja gra pierwsze skrzypce. Zaskakuje kalejdoskopem trudnych doświadczeń i traum, wstrząsa ogromem emocji, tym jak bardzo przeszłość wpływa na człowieka, jak przełamanie się bądź wyjście poza powielany od lat schemat jest ponad siły. "Opowieść sióstr" jest wnikliwym obrazem złożoności rodzinnych relacji. Autorka, w dosadny ale i piękny sposób, ukazuje ciemną stronę rodzinnych więzi, a jej świetny warsztat pisarski pozwala na pełne zanurzenie się w tyglu nieoczywistych familijnych zaszłości. Bez wątpienia to mocna i nie pozostawiająca złudzeń proza, niemal klaustrofobiczna patrząc na to ile ładunku emocjonalnego ze sobą niesie.

Literatura włoska jest jedną z tych po które sięgam chętnie, lecz niestety zbyt często. Zdecydowanie chciałabym to zmienić, szczególnie po lekturze "Opowieści sióstr" Donatelli Di Pietrantonio - powieści, w której włoski klimat przepięknie splata się z trudnymi rodzinnymi relacjami.

Siostry. "Nie widziały się od lat. Są różne. Jedna jest oazą spokoju, druga ma ognisty...