Nie jest łatwo być kobietą w czasie wojny. Nie jest lekko zostawić swoje jedyne dziecko, by walczyć o ojczyznę. Nie jest łatwo uśmiercić 309 nazistów. Chyba że jesteś Ludmiłą Pawliczenko z domu Biełowa. Kate Quinn przedstawia nam historię tej odważnej snajperki na łamach swojej najnowszej powieści, przybliża nam postać Pani Śmierci, a wszystko to w bardzo intymnej i szczegółowej formie, jaką oferuje pierwszoosobowa narracja. Autorka już od pierwszych stron kreśli przed nami obraz osoby, jaką była Pawliczenko. Od dnia wybuchu wojny jesteśmy świadkami, gdy ze studentki i samotnej matki zachodzi w niej proces przemiany w zabójczynię, żołnierza, Panią Śmierć. Jeden cel przyświeca jej misji: nie spudłować, trafić tyłu, ilu zdoła. Nie zabijała dla zabawy, chciała lepszego życia dla swojego syna, bez mrożącego krew w żyłach oddechu nazistów na karku. Krew, pot, łzy, wielogodzinne oczekiwanie, a także walka z mężczyznami, którzy pozornie są od niej silniejsi i bardziej wpływowi – Mila stawiała bohatersko stawiała czoła przeciwnościom, a także bez słowa skargi znosiła obrażenie wojenne. Czy Mila Pawliczenko była prawdziwą snajperką? A może produktem radzieckiej propagandy? Po lekturze książki Kate Quinn, a także przejrzeniu źródeł, z jakich korzystała w procesie pisania, skłaniam się ku tej pierwszej opcji. Autorka nakreśliła opartą na pamiętnikach i broszurach radzieckich historię kobiety, która prawdopodobnie odmieniła los Rosjan w trakcie nazistowskiego ataku zbrojnego. Pod względem fabularnym jest to inspirująca angażująca i skłaniająca do refleksji książka, oparta na prawdziwych wydarzeniach, przez co jeszcze bardziej wstrząsająca. To bardzo intymny portret kobiety, która kochała i była kochana, która walczyła bez słowa skargi, która straciła bliskich i sprawiła, że po drugiej stronie barykady wrogowie padali jak muchy. „Oko snajperki” to powieść o odwadze, niezłomności, a także pokonywaniu własnych demonów, które siedzą głęboko w każdym człowieku. To historia o kobiecej sile z wojną, która nie dzieje się gdzieś w tle – wraz z główną bohaterką jesteśmy razem na froncie, razem odliczamy do dwunastu, wstrzymujemy oddech i oddajemy celny strzał, jakim jest ocena 10/10 dla kolejnej powieści Kate Quinn. W pełni zasłużone.