Dalszy ciąg przygód Arisa i spółki nie zawodzi: ma to wszystko, co było najlepsze w pierwszym tomie, czyli przede wszystkim dających się lubić bohaterów i niesamowity humor językowy.

W tej części poznajemy kolejne tajemnice, a drużyna wykonuje kolejne zadania dla księcia Ahury (choć poszczególni kompani zaczynają też powoli wykazywać własne motywacje, a nieco zamętu wprowadzi również to, co czeka na nich przy tajemniczym czarnym obelisku). Intryga polityczna się zagęszcza, a stawki w grze rosną :)

Nadal nie zabraknie wina, na szczęście Aris nie musi go już tak często zwędzać ze stolika w namiocie narad! Mimo utrzymania fragmentaryczności akcji, ten tom jest jednak bardziej spójny, nie ma aż tylu powtarzalnych scen, również ograniczenie niektórych opisów zdecydowanie wyszło powieści na dobre.

Jest to bardzo przyjemne, rozrywkowe fantasy - mimo wciąż obecnych potknięć i specyficznie prowadzonej narracji (która na pewno nie wszystkim przypadnie do gustu), dobrze mi się to czytało.

Książkę poznałam dzięki book tourowi u "Czytam dla przyjemności" - bardzo dziękuję za tę możliwość i za przemiłą atmosferę :)

Dalszy ciąg przygód Arisa i spółki nie zawodzi: ma to wszystko, co było najlepsze w pierwszym tomie, czyli przede wszystkim dających się lubić bohaterów i niesamowity humor językowy.

W tej części poznajemy kolejne tajemnice, a drużyna wykonuje kolejne zadania dla księcia Ahury (choć poszczególni kompani zaczynają też powoli wykazywać własne motywacje, a nieco zamętu...