"Mikołajki" są jednymi z tych książek, o których wieczorne czytanie nasze dzieciaki upominają się najczęściej. I jednymi z tych książek, które czyta mi się im najprzyjemniej, bo ciągle (mimo upływu dobrych 30 lat od czasu, gdy sam je odkrywałem) mam bardzo duży sentyment do przygód Mikołajka. Dlatego chętnie kupuję kolejne zestawy opowiadań o Mikołajku i jego przyjaciołach, jeśli tylko pojawi się tomik, którego nie posiadamy. Kupując te książki warto jednak sprawdzać czy któryś tomik nie jest przypadkiem zawarty w jakimś zbiorze (częściowo lub w całości), żeby niepotrzebnie nie dublować sobie książek na półkach.

W 2009 przygotowano zbiór opowiadań zatytułowany „Nieznane przygody Mikołajka” – powstał on z okazji 50 rocznicy publikacji pierwszej historyjki z Mikołajkiem. Było to „Jajko wielkanocne” , które ukazało się na łamach gazety „Sud-Ouest Dimanche” 29 marca 1959. I właśnie „Jajko wielkanocne” jest historyjką otwierającą ten tomik opowieści – oprócz niego dostajemy również 9 niepublikowanych wcześniej opowiadań, odnalezionych w domowym archiwum przez córkę autora, Anne Goscinny. Wyjątkowość tej publikacji podkreślają też ilustracje – przygotowane specjalnie przez Jean-Jaquesa Sempé kolorowe akwarele (wcześniejsze opowieści o Mikołajki miały czarno-białe ilustracje). Wyjątek stanowią tylko ilustracje do „Jajka wielkanocnego”, które zachowano w oryginalnej, czarno-białej wersji.

Biorąc pod uwagę, że Mikołajek skończył w tym roku 64 lata (!), to jego historie zestarzały się naprawdę dobrze. Wiadomo – dokonał się ogromny skok technologiczny i w tej kwestii jest to oczywiście widoczne (telewizory są w nielicznych domach itd.), dodatkowo pozmieniało się też pewnie wiele w kwestiach edukacyjnych i społecznych. Mikołajek ewidentnie chodzi do szkoły dla chłopców, można chyba przyjąć, że szkoły koedukacyjne nie były wtedy standardem. Można też wywnioskować, że w tamtych latach czwartek był dniem wolnym od nauki – czyżby chodzili w takim razie do szkoły także w soboty? A może raczej był dniem wolnym, ponieważ dzieci chodziły do szkoły innym trybem? W wielu opowiadaniach można wyłapać kwestię, że po obiedzie uczniowie wracali do szkoły na resztę zajęć (podobnie jest z tatą Mikołaja – pojawiał się w domu na obiad, po czym wracał do pracy). Generalnie fajnie jest ponownie przenieść się z Mikołajkiem w czasie i towarzyszyć mu w przeróżnych przygodach w ówczesnej Francji. Uwielbiam to opisywanie świata z punktu widzenia małego chłopca, a konstrukcje niektórych zdań są tak niesamowite, że może zabraknąć tchu, żeby je odczytać ;) Czyta się szybko, łatwo i przyjemnie – dzieciaki uwielbiają słuchać, a dorosłego nie męczy czytanie dziecięcej książki. Czasem tylko wprowadzam lekką cenzurę, kiedy chłopcy się przezywają, bo akurat takie teksty najlepiej dzieciaki zapamiętują ;) Z „Nieznanych przygód Mikołajka” dowiemy się m.in. jak wyglądało oglądanie telewizji (które wtedy było nie lada gratką!) i zakupy w nowym supermarkecie (domu towarowym?), co jest najważniejsze w cyrku, przeczytamy co nieco o judo i teatrze, a także o tym ile problemów może przysporzyć sweter w kaczuszki.

Polecamy :) To porcja świetnych opowieści Mikołajka, a akwarelowe ilustracje są wyśmienite! Jedyny minus jest taki, że książka szybko się kończy – ma 192 kartki włącznie z wstępem napisanym przez Anne Goscinny oraz informacjami o autorach.

Wydawnictwo Znak, wydanie III (2018 r.), twarda oprawa - naprawdę świetnie wydana książka, cieszy oko na półce i w trakcie czytania.

"Mikołajki" są jednymi z tych książek, o których wieczorne czytanie nasze dzieciaki upominają się najczęściej. I jednymi z tych książek, które czyta mi się im najprzyjemniej, bo ciągle (mimo upływu dobrych 30 lat od czasu, gdy sam je odkrywałem) mam bardzo duży sentyment do przygód Mikołajka. Dlatego chętnie kupuję kolejne zestawy opowiadań o Mikołajku i jego przyjaciołach,...