Jakie procesy zachodzą w ludzkim ciele po śmierci? Na czym polega saponifikacja? Jak wyglądają zwłoki? Te i inne tajemnice odkrywa w swojej książce Richard Shepherd – jeden z najwybitniejszych medyków sądowych Wielkiej Brytanii, który przeprowadził ogromną liczbę autopsji, badając przyczyny śmierci tysięcy osób. Nierzadko były to ofiary zdarzeń opisywanych na pierwszych stronach gazet i takich, o których słyszał cały świat.

W książce autor odkrywa tajemnice swojej pracy, z zadziwiającą szczegółowością opisując badane na przestrzeni lat przypadki. Dzieli się nie tylko swą wiedzą na temat procesów zachodzących w ludzkim ciele po śmierci, ale także wspomina emocje, jakie towarzyszyły mu w trakcie autopsji. W publikacji nie brakuje również dialogów z towarzyszącymi doktorowi policjantami, dzięki czemu możemy poczuć się tak, jakbyśmy towarzyszyli autorowi na sali sekcyjnej.

Rozczarują się jednak ci, którzy oczekują po „Niewyjaśnionych okolicznościach” wyłącznie reportażu znad sekcyjnego stołu. Książka jest bowiem przede wszystkim autobiografią. Autor pomiędzy wspomnieniami przeprowadzonych sekcji dokonuje także autopsji własnego życia – przywołuje swoje dzieciństwo, żmudną drogę do spełnienia marzenia o zostaniu medykiem sądowym, a także pierwsze doświadczenia zawodowe. Ze szczerością opowiada o tym, że choć był znakomity w swoim fachu, w sferze prywatnej nie zawsze się sprawdzał. Wiele uwagi poświęca więc swoim relacjom rodzinnym, na których wykonywany zawód odcisnął piętno.

Książka doktora Shepherda jest, obok takich pozycji jak „Profil mordercy”, kolejną lekturą, która pokazuje czytelnikowi kulisy pracy osób uczestniczących w wykrywaniu sprawców przestępstw. W odróżnieniu jednak od książki Paula Brittona nie stanowi jedynie opisu prowadzonych przez autora spraw. Jest też okazją do poznania Richarda Shepherda nie tylko jako medyka sądowego, ale też syna, męża i ojca. Autor nie poprzestaje jednak na opisywaniu swojego życia prywatnego i zawodowego, lecz zapoznaje także czytelnika z sytuacją prawną przedstawicieli swojego zawodu – zarówno współcześnie, jak i wtedy, gdy zaczynał swoją karierę.

Pomimo tego, że książka nie zawiera drastycznych opisów, może wydawać się przytłaczająca. Śmierć co rusz wyzierająca z jej kart budzi przygnębienie, a ukojenia nie przynoszą nawet opisy życia rodzinnego autora. Niewątpliwie skłania ona do refleksji nad przemijaniem. Jest jednak obowiązkową pozycją dla fanów tematyki true crime i miłośników zagadek kryminalnych. Przypadnie do gustu także osobom chcącym poznać historię człowieka, który w pełni poświęcił się swojej pasji.

Andronika Sawicka