Ogólnie zacznijmy od tego, że okładka tej książki to jeden wielki chaos. Ja rozumiem, że próbowali pokazać prawdziwe oblicze mangi, ale okładka jest tak brzydka, że aż nie mam ochoty na nią patrzeć dłużej niż 5 sekund.

Treść natomiast delikatnie rzecz ujmując nie powala. Mnostwo anegdot wplatanych do wywodów, mnóstwo tłumaczeń nawet najmniejszych rzeczy, co jest tak typowe dla japońskich książek historycznych że aż głowa mała. Łatwo zgubić wątek, zapomnieć o czym właściwie jest dany rozdział. Dodatkowo ilustracje, które powinny być przecież mocną stroną tej książki jako że traktuje ona o historii japońskiego komiksu, są po prostu... nijakie. Może tak to określmy, bo poziom doboru ilustracji do poszczególnych rozdziałów jest raz na zadowalającym poziomie, by przy kolejnym wyglebić się zupełnie w kałużę błota.

Jako fanka japońskiej popkultury mocno się zawiodłam, mam wrażenie że już Amerykanie piszą lepsze książki o kulturze Nipponu niż sami Japończycy, co jest po prostu smutne.

Bardzo duży przeciętniak, stąd ocena zaledwie 5/10.

Ogólnie zacznijmy od tego, że okładka tej książki to jeden wielki chaos. Ja rozumiem, że próbowali pokazać prawdziwe oblicze mangi, ale okładka jest tak brzydka, że aż nie mam ochoty na nią patrzeć dłużej niż 5 sekund.

Treść natomiast delikatnie rzecz ujmując nie powala. Mnostwo anegdot wplatanych do wywodów, mnóstwo tłumaczeń nawet najmniejszych rzeczy, co jest tak typowe...