Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka ta ma na celu pokazanie Czytelnikowi, kim tak naprawdę jest gejsza. Te legendarne kobiety orientu są kimś więcej niż ekskluzywnymi hostessami (a także- wbrew powszechnej opinii, gejsze nie sprzedają swoich ciał, choć mają tzw "opiekunów", którzy łożą na ich utrzymanie). W dzisiejszych czasach te wykształcone, zadbane kobiety, stanowią element kultury Japonii. Gejszami zostają kobiety które już jako małe dziewczynki uczą się tańca, gry na instrumentach, śpiewu, aktorstwa- w zależności od talentu w przyszłości będą to ich atuty. Warto bowiem wiedzieć, że pracą gejszy jest uprzyjemnianie czasu bogatym Japończykom. Gejsze przyrządzają herbatę i podają ją oraz sake, zabawiają konwersacją zmęczonych mężczyzn i dbają o ich dobry nastrój- jeżeli mężczyzna chce zostać panem (opiekunem) gejszy, o pozwolenie na to musi prosić właścicielkę okiya, z którego pochodzi kobieta. W książce "Gejsze. Żywa tradycja" Autor zabiera nas w podróż do dzielnicy gejsz w Kioto, w której można spotkać zarówno prawdziwe gejsze, jak i całą masę prostytutek stylizujących się tak, by wyglądać jak one- jednak zawód gejszy to o wiele więcej niż wygląd! Trzeba wyraźnie zaznaczyć, że takie kobiety nie są gejszami, wykorzystują jedynie sławę elity (gdyż gejsze są w Japonii kobietami szanowanymi, wręcz wyniesionymi na piedestał- choć być może nie jest to najlepsze określenie). Żeby dostać się do świata, gdzie czas stanął w miejscu, nie wystarczą same pieniądze- trzeba mieć odpowiednie kontakty, tak żeby ktoś z bywalców herbaciarni mógł wprowadzić nowego gościa (który jest dyskretnie sprawdzany- Autor książki dostał się do świata hanamachi mówiąc otwarcie, że chce napisać książkę o gejszach- a że Japończycy bardzo cenią sobie swoją tradycję...). Na pewno jednak musiał mieć osobę wprowadzającą- bez tego nie dostałby się do prawdziwego okiya. Warto na koniec wspomnieć o walorach estetycznych książki. Książka ta ma format albumu- jest pięknie wydana, na kredowym papierze i w sztywnej okładce. Wewnątrz, oprócz wielu fotografii gejsz w różnych sytuacjach, w poszczególnych rozdziałach możemy poznać tajniki ich zawodu. Czym różni się maiko od geiko? Tego i mnóstwa innych japońskich słów nauczymy się z tej książki, a barwne przykłady sprawią, że nie zapomnimy wielu z nich. Poznamy także świat gejsz bliżej, niż dane by nam to było nawet będąc w Japonii. Polecam wszystkim zainteresowanym kulturą i dziedzictwem narodowym Japonii.