Najnowsze artykuły
- Artykuły„Lata beztroski” – początek sagi o rodzinie Cazaletów, która wciągnie was jak serial „Downton Abbey”Marcin Waincetel1
- ArtykułyW dobrym true crime czytelnik sam ma wyrobić sobie zdanie – twierdzi John GlattAgata Teperek3
- ArtykułyMiliony dla spółki Olgi Tokarczuk. Chodzi o technologię do tworzenia gierKonrad Wrzesiński21
- ArtykułyKto zdobędzie literackiego Nobla 2024? Wytypuj i wygraj książki!LubimyCzytać45
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Kyoko Aihara
1
6,7/10
Pisze książki: albumy
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,7/10średnia ocena książek autora
83 przeczytało książki autora
178 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Gejsza. Żywa tradycja Kyoko Aihara
6,7
Lisioł gejszą? Gejszą, nie gęsią!
Lisioł postanowił podjąć się nietypowego wyzwania i zostać gejszą! W tym celu zaczął zgłębiać książkę "Gejsza. Żywa tradycja" Kyoko Aihara w celu zostania najpiękniejszą z gejsz. Szybko dowiedział się, że to proste nie będzie. Po pierwsze, Lisioł jest nieco stary – ma tylko kilka wieków na lisim karku (znaczące kaszlnięcie) – po drugie, powinien wykazywać się taktem i znajomością sztuk pięknych. Cóż, Lisioł umie całkiem ładnie piszczeć do księżyca, słońca i do czego tam jeszcze będzie trzeba. Same plusy. Wyposażony w dobry nastrój, Lisioł rozpoczął swoją przygodę jako gejsza. Ubrał się w piękne kimono w lisy oczywiście, wymalował sobie pysk na biało, ułożył misterną fryzurę z powtykanymi szyszkami, po czym wsadził buty dla gejszy – bardzo wysokie buty na koturnach. Zrobił kilka kroków, starając się kołysać biodrami oraz nęcić ogonem, po czym się wyrąbał na chodnik jak lisi naleśnik. Makijaż od razu się rozmył, lisy pouciekały z kimona, nawet szyszki dały dyla, i tyle z lisiołkowania. Lisioł nawet nie zdążył zachwycić gości swoim talentem oratorskim pod tytułem: 100 sposobów na ukradzenie, przyprawienie i upieczenie nieswojej kury. Może następnym razem Lisiołowi uda się olśnić Kioto. Sama książka jest jednak warta takiej próby. Pięknie ilustrowana opowiada o wszystkich tajnikach bycia gejszą, od makijażu, przez stroje po życie codzienne, bo przecież gejszę również mają własne życie!
Gejsza. Żywa tradycja Kyoko Aihara
6,7
Osobiście uważam, że ta bogato ilustrowana i (niestety!) cienka książka jest naprawdę dobrym kompendium wiedzy o gejszach. Oczywiście nie jest to praca naukowa odnośnie tamtego życia a raczej zbiór ciekawostek i ogólnych informacji dotyczących tej "kasty" społeczeństwa Japońskiego epoki Edo.
Sądzę, że osoby żywo zainteresowane tym tematem nie znajdą tu zbyt wiele dla siebie, ale już osoby zainteresowane ogólnie Japonią i wcześniej nie wchodzące głęboko w tematykę gejsz będą zaciekawione.
Dość dokładnie omówiony sposób uczesania, sypiania czy mieszkania gejsz przedstawiony w tej książce jest możliwy do odnalezienia w książkach japońskich autorów. Jeśli możemy dokładnie zrozumieć co chcieli nam przekazać szczególnym zwróceniem uwagi na dany kolor kimona, albo konkretną ozdobę do włosów czy choćby szukamy wyjaśnienia dlaczego czasem w książkach występuje postać starszego pana, któremu towarzyszy młoda gejsza ( o ile się nie mylę motyw taki pojawił się choćby w jednej z książek Jun'Ichiro Tanizakiego "Dziennik szalonego starca. Niektórzy wolą pokrzywy") mam wrażenie, że to co rysuje nam się w głowie podczas czytania ma o wiele pełniejszy wymiar.
Jeśli ktoś jest "zajawiony" japońską literaturą i chciałby zrozumieć ją jeszcze pełniej oraz ma możliwość przeczytania tej pozycji to szczerze polecam ;) zwłaszcza, że nie zajmie to sporo czasu.