Pisarze z mniej popularnych krajów zawsze budzą moją ciekawość.
Do tej książki dorwanej gdzieś w antykwariacie przyciągnęła mnie nostalgiczna okładka i enigmatyczny tytuł.
Okazała się perełką autorstwa tureckiego pisarza Sabahattina Alego.
Książka składa się z dwóch części. Pierwsza to w miarę współczesna turecka rzeczywistość - niezbyt ciekawa.
Druga to pamiętnik - wspomnienia z młodości spędzonej w międzywojennym Berlinie.
Berlin do dziś jest trudny do odkrycia. Ma wiele warstw i twarzy a wszystkie się przenikają. Sama byłam tam raz i to o wiele za mało.

Berlin na początku lat dwudziestych XX wieku to miasto otwarte, nowoczesne i nowatorskie. Kwitnie towarzysko i kulturalnie: teatry i kabarety, muzea i galerie.
Międzynarodowe towarzystwo czerpie z siebie nawzajem, a to wszystko tworzy wartość dodaną składającą się na atmosferę tego miasta. Łatwo tam tworzyć, bo każdy może się wyrazić nawet w bardzo nowatorski sposób. Łatwo też się zakochać, bo mieszka tam wiele ciekawych osób.
Taką miłość przeżywa też nasz bohater.
Los zetknął ze sobą zupełnie odmienne dwie osoby.
Pokazuje jednak, że prawdziwa miłość nie patrzy na granice i nie pozwala zapomnieć o sobie przez całe życie.

Krótkie (wszak autor znany jest z krótkich form) acz wnikliwe studium psychologiczne miłości i Berlina będącego dla niej nieodłącznym tłem.
Ciekawa i niestandardowa.

Pisarze z mniej popularnych krajów zawsze budzą moją ciekawość.
Do tej książki dorwanej gdzieś w antykwariacie przyciągnęła mnie nostalgiczna okładka i enigmatyczny tytuł.
Okazała się perełką autorstwa tureckiego pisarza Sabahattina Alego.
Książka składa się z dwóch części. Pierwsza to w miarę współczesna turecka rzeczywistość - niezbyt ciekawa.
Druga to pamiętnik -...