Przebrnąć do ostatniej strony tej powieści jest niezwykle ciężko. Styl, w jakim została przetłumaczona jest nudny, a wręcz nawet usypiający. Porównanie "Klątwy mozaiki" do "Kodu Leonarda da Vinci" lub "Klubu Dantego" zapewne zostało uczynione przez osobę, która po żadną z tych pozycji nie sięgnęła, te powieści są bestsellerami, na których miano bezsprzecznie zasłużyły. Główny bohater znany mistrz pióra, autor "Boskiej komedii" Dante Aligherii, ówczesny prior Florencji tropi mordercę kolaska - wybitnego mozaicysty, który w niewyjaśnionych okolicznościach zginął w trakcie prac prowadzonych we florenckim klasztorze. Dante - mistrz, przedstawiony został jako zwykły śmiertelnik (poszukujący "kamienia filozoficznego", by uczynić siebie nieśmiertelnym), jednak niczym szczególnym nie różni się od innych. Ulega nałogom, odwiedza florenckie domy uciech, zadłużony jest u lichwiarza. Co prawda doprowadza śledztwo do końca, choć nie cechuje go zaskakująca bystrość umysłu. Przede wszystkim jest przekupny i pozwala uciec Antyli i jej kochankowi. Alighierii nadużywa swojej władzy, jest zarozumiały, jest niesłusznie przekonany o swojej wyjątkowości, co pozwala mu traktować innych z góry: "jak Ulisses chcesz być jedynym, który wie" - tymi słowami zwraca się do niego Wergiliusz, którego nazywa swoim ojcem i mistrzem, który od lat już nie żyje. Dante miewa nadprzyrodzone wizje, rozmawia ze zmarłymi - został przedstawiony jako wariat. "Klątwa..." nie jest powieścią, dla tych, którzy nie lubią czytać, ponieważ mogą się jeszcze bardziej zrazić. To książka, na którą szkoda czasu.

Przebrnąć do ostatniej strony tej powieści jest niezwykle ciężko. Styl, w jakim została przetłumaczona jest nudny, a wręcz nawet usypiający. Porównanie "Klątwy mozaiki" do "Kodu Leonarda da Vinci" lub "Klubu Dantego" zapewne zostało uczynione przez osobę, która po żadną z tych pozycji nie sięgnęła, te powieści są bestsellerami, na których miano bezsprzecznie zasłużyły....