Ta pozycja trochę mnie rozczarowała. Spodziewałam się tajemnicy, poszukiwania skarbów i wartkiej akcji w stylu Browna a tymczasem....
Książkę ciężko się czyta, szczególnie tym co nie mają choćby podstawowej wiedzy o wojennych działaniach starożytnych i średniowiecznych ludów. Mnogość faktów i odnośników do tamtych historycznych wydarzeń potrafi przytłoczyć i zniechęcić do dalszej lektury. Krucjaty i religijne przepychanki sredniowiecznego Rzymu i "barbarzyńskiego" papieża opisane są w nieprzystępny dla laika sposób. To na co czeka czytelnik i czym zachęciło wydawnictwo w notce na okładce pojawia się tak naprawdę dopiero na kilku ostatnich stronach. Mamy szczęk oręża, spisek, szaleństwo i nieprawdopodobne zakończenie.
Książka jest ciekawa, ale na minus działa to, że jej najbardziej interesujące elementy - jak zagadkowe morderstwa czy odkrycie ciała papieżycy Joanny nie zostały tu należycie rozwinięte. Autor wręcz zepchnął je na drugi lub nawet trzeci plan skupiając się zbytnio nad ustrojem Rzymu i jego architektoniczną ruiną.
Jest to zdecydowanie lektura dla wytrwałych i cierpliwych, a także dla tych, którzy lubią pogłębiać wiedzę i w trakcie czytania poszukiwać wyjaśnień w innych źródłach.

Ta pozycja trochę mnie rozczarowała. Spodziewałam się tajemnicy, poszukiwania skarbów i wartkiej akcji w stylu Browna a tymczasem....
Książkę ciężko się czyta, szczególnie tym co nie mają choćby podstawowej wiedzy o wojennych działaniach starożytnych i średniowiecznych ludów. Mnogość faktów i odnośników do tamtych historycznych wydarzeń potrafi przytłoczyć i zniechęcić do...

Czy wypada mi napisać – Dante „w grobie się przewraca”. Pewnie nie wypada, ale taka była moja pierwsza myśl po przeczytaniu ostatniego zdania. Cóż dobrego można powiedzieć o tej powieści? Pomysł zasługuje na uwagę, całkiem zgrabnie wymyślona historia. Opisy Rzymu pozostawiają mały niedosyt, ale w porównaniu z całością wypadają najlepiej.
I tyle pozytywnych odczuć. Autor naprawdę wymyślił dobrą historię, ale mam wrażenie, że nie umiał tego wykorzystać. Czytając książkę nic nie poczułam, ogarniała mnie tylko obojętność. Nie wzruszyła mnie żadna karta tego dzieła, nie zaciekawiła, mroczny Rzym nie przygnębił mnie, ani nie przestraszył. Po prostu NIC! Dobrnęłam do końca tylko dlatego, że nigdy nie porzucam żadnej książki. Szkoda, że tak zacna persona jak Dante Alighieri stał się bohaterem takiej bezdusznej historii.

Czy wypada mi napisać – Dante „w grobie się przewraca”. Pewnie nie wypada, ale taka była moja pierwsza myśl po przeczytaniu ostatniego zdania. Cóż dobrego można powiedzieć o tej powieści? Pomysł zasługuje na uwagę, całkiem zgrabnie wymyślona historia. Opisy Rzymu pozostawiają mały niedosyt, ale w porównaniu z całością wypadają najlepiej.
I tyle pozytywnych odczuć. Autor...

Słabe, przewidywalne, nudne...

Słabe, przewidywalne, nudne...

autor mota jakąś historie przez 4/5 książki, po to by zakończyć ją w tak żałosny sposób, że aż szkoda słów ...

autor mota jakąś historie przez 4/5 książki, po to by zakończyć ją w tak żałosny sposób, że aż szkoda słów ...

Pomysł na tematykę bardzo fajny. Ale jak dla mnie zbyt dużo opisów, mimo, że Rzym mnie interesuje. Akcja nabiera tempa, niestety dopiero bliżej końca.g

Pomysł na tematykę bardzo fajny. Ale jak dla mnie zbyt dużo opisów, mimo, że Rzym mnie interesuje. Akcja nabiera tempa, niestety dopiero bliżej końca.g

Bardzo podobało mi się połączenie postaci papieża, papieżycy Joanny i mordowanych kobiet. Niestety cały opis wyprawy Dantego do Rzymu opisany w sposób nudny. Muszę przyznać, ze ominełam kilka kartek.

Bardzo podobało mi się połączenie postaci papieża, papieżycy Joanny i mordowanych kobiet. Niestety cały opis wyprawy Dantego do Rzymu opisany w sposób nudny. Muszę przyznać, ze ominełam kilka kartek.

Dawno się tak nie wymęczyłam czytaniem książki. Zgadzam się z przedmówcami, że sam pomysł, tematyka książki jest genialna, jednak napisana została w taki sposób, że czytanie jej nie jest niczym przyjemnym, chce się zmęczyć ją jak najszybciej i sięgnąć w końcu po coś bardziej wartościowego.

Dawno się tak nie wymęczyłam czytaniem książki. Zgadzam się z przedmówcami, że sam pomysł, tematyka książki jest genialna, jednak napisana została w taki sposób, że czytanie jej nie jest niczym przyjemnym, chce się zmęczyć ją jak najszybciej i sięgnąć w końcu po coś bardziej wartościowego.

Jak dla mnie sam zamysł na temat powieści jest genialny. Kiedy zaczęłam ją czytać pomyślałam, że w końcu dorwałam książkę, w której coś się dzieje, ale dalej było tylko gorzej. Jakoś autor nie porwał mnie językiem, w którym została napisana książka i całą konstrukcją powieści. Być może Autor chcąc oddać jak najlepiej atmosferę średniowiecznego Rzymu przesadził z opisami, które w znacznej mierze były dla mnie niepotrzebne i nie wnoszące zbyt wiele do samej fabuły powieści. Jak dla mnie w książce było zaledwie kilka fragmentów, które mnie zaciekawiły.
Jak dla mnie książka jest średnia, bo spodziewałam się po niej czegoś nieco innego, chociaż polecam ją tym, którzy chcieliby poczytać o funkcjonowaniu ludzi w Rzymie, w czasach Dantego.

Jak dla mnie sam zamysł na temat powieści jest genialny. Kiedy zaczęłam ją czytać pomyślałam, że w końcu dorwałam książkę, w której coś się dzieje, ale dalej było tylko gorzej. Jakoś autor nie porwał mnie językiem, w którym została napisana książka i całą konstrukcją powieści. Być może Autor chcąc oddać jak najlepiej atmosferę średniowiecznego Rzymu przesadził z opisami,...