Ta książka to nie jest typowa biografia. Poznajemy historię Hendrix'a, dzięki wspomnieniom jego młodszego brata Leona. Trudne dzieciństwo, wałęsanie się od jednej rodziny zastępczej do drugiej, uzależnienie ojca chłopaków to m.in.tematy poruszane w książce.
Jednocześnie nie towarzyszymy Jimmiemu cały czas od młodości poprzez rozwijącą się karierę, aż po dzień śmierci. Leon Hendrix wspomina jak zapamiętał brata,a często mieli nawet kilkuletnie przerwy w kontaktach.
Nie da się zaprzeczyć, że mimo tych przerw bardzo się kochali. Uzależnienie ich ojca nie jest przedstawione jako zarzut, który wspomina się z pretensjami, lecz jako fakt, który miał po prostu miejsce. Nie mam także wątpliwości, iż Al Hendrix kochał swoich synów, jednak często w okazywaniu tego przeszkadzała butelka.
Bałam się, że Jimi Hendrix. Oczami brata będzie pisane na siłę, byleby tylko rodzina mogła się jeszcze ogrzać w blasku sławy. Jestem mile zaskoczona, z kart powieści bije szczerość, a Leon jest osobą pogodzoną ze sobą, która poukładała swoje życie i po wielu latach pokonała własne demony. Polecam.
Ps.Całkowicie już na marginesie książka jest pięknie wydana, człowiek nie ma ochoty wypuszczać jej z rąk.

Ta książka to nie jest typowa biografia. Poznajemy historię Hendrix'a, dzięki wspomnieniom jego młodszego brata Leona. Trudne dzieciństwo, wałęsanie się od jednej rodziny zastępczej do drugiej, uzależnienie ojca chłopaków to m.in.tematy poruszane w książce.
Jednocześnie nie towarzyszymy Jimmiemu cały czas od młodości poprzez rozwijącą się karierę, aż po dzień śmierci. Leon...