Od połowy zaczęła mnie nużyć. Ale znalazły się śmieszne momenty :)

Od połowy zaczęła mnie nużyć. Ale znalazły się śmieszne momenty :)

Naprawdę uwielbiam oglądać i słuchać Carlina - jego cięty język, gesty, mimika... wszystko to rozbawia mnie do łez. Pomyślałam więc sobie, że mogę i dla rozrywki przeczytać jego książkę, sięgnęłam więc po "Napalm i żelki".
Pierwszy zgrzyt to fakt, że lektura w dużej mierze oparta jest na stand-upach Carlina - czytałam rozdział po rozdziale ze świadomością, że już to znam, nic oryginalnego. Jednak w formie pisanej, do tego z nietrafiającym do mnie tłumaczeniem wielu zwrotów, ten humor tak nie porywa. Wypowiedzi Carlina o planecie czy religii oglądane na Youtube bardzo przypadły mi do gustu, w wersji papierowej nie poruszały, nie wydawały się tak warte zapamiętania. Do tego wulgaryzmy w formie pisanej rażą też znacznie bardziej, choć niby zdaję sobie sprawę, że to Carlin, on dużo przeklina... Oczywiście, były fragmenty, które wywoływały uśmiech na twarzy, kiedy trudno było nie docenić celności komentarzy (jak chociażby bardzo fajny rozdział poświęcony aborcji),ale zdecydowanie nie zdominowały one całej książki. "Napalm i żelki" przeczytałam szybko i pewnie równie szybko zapomnę o tym, co czytałam. A Carlina wolę jednak oglądać - w końcu nie bez powodu zrobił karierę jako komik na stand-upach a nie jako pisarz... ;)

Naprawdę uwielbiam oglądać i słuchać Carlina - jego cięty język, gesty, mimika... wszystko to rozbawia mnie do łez. Pomyślałam więc sobie, że mogę i dla rozrywki przeczytać jego książkę, sięgnęłam więc po "Napalm i żelki".
Pierwszy zgrzyt to fakt, że lektura w dużej mierze oparta jest na stand-upach Carlina - czytałam rozdział po rozdziale ze świadomością, że już to znam,...

George Carlin dowalić potrafi każdemu - od Kościoła poprzez Eskimosów do prezydentów i szarych obywateli. Wali równo, nie patrząc na konwenanse. Część wywodów na pierwszy rzut oka wydaje się głupawa, ale po jakimś czasie przychodzi myśl - kurde, to ma sens.
Właśnie - kurde - George Carlin takich słów nie używa. Kto nie lubi partykuł wzmacniających, i to w co drugim zdaniu - lepiej po "Napalm i żelki" nie sięgać.

George Carlin dowalić potrafi każdemu - od Kościoła poprzez Eskimosów do prezydentów i szarych obywateli. Wali równo, nie patrząc na konwenanse. Część wywodów na pierwszy rzut oka wydaje się głupawa, ale po jakimś czasie przychodzi myśl - kurde, to ma sens.
Właśnie - kurde - George Carlin takich słów nie używa. Kto nie lubi partykuł wzmacniających, i to w co drugim zdaniu...

Jednak występy na żywo mówią i dają więcej niż to samo w formie tekstu; nie jest to wprawdzie złe, ale wolę posłuchać/obejrzeć Carlina niż czytać jego teksty.

Jednak występy na żywo mówią i dają więcej niż to samo w formie tekstu; nie jest to wprawdzie złe, ale wolę posłuchać/obejrzeć Carlina niż czytać jego teksty.

"Napalm i żelki" to zbiór dowcipnych, wulgarnych i kontrowersyjnych przemyśleń Carlina na temat rozmaitych aspektów codziennego życia. Komik skrytykował tu głównie kulturę i społeczeństwo amerykańskie, co nie rozbawiło mnie tak jak poprzednie jego dzieło "Skrawki intelektu", gdyż nie posiadam zbyt dużej wiedzy z zakresu realiów Stanów Zjednoczonych. Mimo to "Napalm i żelki" pokazały mi, że nie warto tak wszystkiego brać na serio - jak to często podkreślał sam Carlin: "pieprzyć to!"
Książki nie polecam zwłaszcza katolikom i konserwatystom, bo Carlin wyśmiewa tu m. in. religię i zakaz aborcji. Mnie osobiście najbardziej rozśmieszył pomysł na dezodorant chrześcijański "nie będziesz śmierdział przede mną".

"Napalm i żelki" to zbiór dowcipnych, wulgarnych i kontrowersyjnych przemyśleń Carlina na temat rozmaitych aspektów codziennego życia. Komik skrytykował tu głównie kulturę i społeczeństwo amerykańskie, co nie rozbawiło mnie tak jak poprzednie jego dzieło "Skrawki intelektu", gdyż nie posiadam zbyt dużej wiedzy z zakresu realiów Stanów Zjednoczonych. Mimo to "Napalm i...

Carlin uczy nasz abyśmy przemierzali rzekę życia żabką, pomoże odsunąć wszystkie gówna sprzed drogi i w razie samobójstwa list pożegnalny zacząć od: "Cześć wszystkim. Nie zgadniecie, co się wydarzyło!". Czy dorównuje "Skwarką intelektu"? Sporo brakuje, np. prostoty wypowiedzi, jednak sprawi, że jeden z drugim będziesz cieszył się w tramwaju.

Carlin uczy nasz abyśmy przemierzali rzekę życia żabką, pomoże odsunąć wszystkie gówna sprzed drogi i w razie samobójstwa list pożegnalny zacząć od: "Cześć wszystkim. Nie zgadniecie, co się wydarzyło!". Czy dorównuje "Skwarką intelektu"? Sporo brakuje, np. prostoty wypowiedzi, jednak sprawi, że jeden z drugim będziesz cieszył się w tramwaju.

Zdecydowanie lepiej jest zostać jednak przy jego filmikach.

Zdecydowanie lepiej jest zostać jednak przy jego filmikach.

Książka bardzo miła i przyjemna, jeśli oglądało się występy Carlin'a, to większość książki będzie się już znało, nie mniej jednak warto odświeżyć sobie jego najlepsze występy. Postać bardzo kontrowersyjna, ale warta bliższego zapoznania.

Książka bardzo miła i przyjemna, jeśli oglądało się występy Carlin'a, to większość książki będzie się już znało, nie mniej jednak warto odświeżyć sobie jego najlepsze występy. Postać bardzo kontrowersyjna, ale warta bliższego zapoznania.

Nudna, czytanie książki to nie to samo co oglądanie podcastów. Sam George dużo traci na "zimnym" tekście. Niestety, pomimo mojej sympatii do tego komika to książkę czytało mi się topornie. Porzuciłem ją przed połową.

Nudna, czytanie książki to nie to samo co oglądanie podcastów. Sam George dużo traci na "zimnym" tekście. Niestety, pomimo mojej sympatii do tego komika to książkę czytało mi się topornie. Porzuciłem ją przed połową.

Rewelacja. Facet trafia w samo sedno. Pewnie nie wszystkim będzie odpowiadać język ale dzięki niemu całość ma swój urok.

Rewelacja. Facet trafia w samo sedno. Pewnie nie wszystkim będzie odpowiadać język ale dzięki niemu całość ma swój urok.