Kioskowa edukacja. Na mapie historycznej Indii zabrakło mi Maurjów i Guptów, ale w tekście byli. Czytanie tej książki to okazja do kolejny raz porządkowania sobie wiedzy dotyczącej mitologii, czy też religii hinduskiej. Książka ma charakter albumowy. Dużo zdjęć, niestety brakuje mi podpisów. Przedstawione obrazy budzą wspomnienia lub pragnienie: pojechać, zobaczyć własnymi oczyma. Wrażenie pewnej chaotyczności i powierzchowności.
W ramach serii Mitologie świata - Hindusi. Wiedzę na temat mitów hinduskich przedstawiono tu w sześciu rozdziałach. Oto one:
- KOSMOLOGIA, a w niej tajemnica prapoczatków (także w ujęciu dżinistów i buddystów), o świecie powstałym w tańcu, o krainie zmarłych i utrzymaniu ładu w świecie
- PANTEON, a w nim na temat Trimurti: Brahmy, Wisznu i Śiwy, a także tych, które stanowią ich śakti, siłę: bogiń Saraswati, Lakszmi i Parwati. Ponadto o kulcie Kali, Ganeśa i istocie wyrosłych w tym samym czasie z krytyki hinduizmu dżinizmu i buddyzmu;
w książce o Wielkiej Bogini zrodzonej z intensywności wzajemnego spojrzenia na siebie Brahmy, Wisznu i Siwy; tu też opowieść o Siwie, który oburzony tym, że Brahma stworzył świat z kazirodczego związku z córką, odciął mu piątą głowę, a ta przyrosła mu do dłoni. Pokutował za to wędrując przez Indie jako żebrak.
- POSTACI MITOLOGICZNE
o wieszczach, niebiańskich tancerkach i muzykach
- MITY
na temat 10 awatar Wisznu, ubijania oceanu, by uzyskać napój nieśmiertelności, zwycięstwa orłoczlowieka Garudy nad Indrą (na zawsze już ukrytym w łodydze lotosu) i inne.
- ŚWIĘTA i OBRZĘDY
Napisano o nich, że najwięcej ich przypada na czas między lipcem, a październikiem, kiedy to Wisznu zapada rzekomo w sen i odpowiedzialność za utrzymanie ładu w świecie spada na ludzi. Swięta codzienności, w których jest miejsce nie tylko na świętowanie bóstwa (narodziny np Ganeśa), dziecka, ale i świętowanie np. z okazji pierwszego stałego pokarmu zjedzonego przez dziecko. Inne święta:
- święto świateł, zwycięstwa dobra nad złem Diwali
- święto opiekuńczej więzi miedzy braćmi i siostrami,
- święta urodzaju (Pongal i ku czci wężów Naga Pańćami)
- Nawaratri (ku czci bogiń), Dassehra (święto zwycięstwa dobra - Ramy nad złem - demonem Rawaną) i Durga Pudża
- wiosenne święto kolorów Holi
- Mahaśiwaratri, noc ku czci Siwy
- zaślubiny z rytuałem saptapadi (siedmiokrotnego okrążenia ognia, związanego z kultem Agni); ojciec czoło odchodzącej z jego domu do męża panny młodej znaczy tilaką z kurkumy, życząc jej szczęścia;w Tamil Nadu młodzi wzajemnie karmią się bananem, obsypywani ryżem, jak u nas
- ŚWIĘTE MIEJSCA
miejsca oznaczone chroniącymi przed złem symbolami swastyki, lotosu i posągami bóstw w znaczących pozach i gestach, które jak w prawosławiu jawią się oknami - dzięki którym można doświadczyć obecności Boga;
wśród tych miejsc:
- Pushkar i Udajpur w Radżasthanie
4 miejsca z Tamil Nadu:
- Cidambaram związane z Śiwa tańcem stwarzający świat (tańcem, który w Indii ma bezpośrednie odniesienie do religii i myśli filozoficznej)
- Bryhadiswara, podobnie jak Cidambaram świątynia Śiwy
- Świątynia Minakszi w Maduraju, w której pary przysięgając sobie wierność małżeńską odnoszą ją do zaślubin Śiwy i bogini Minakszi
- Mamalllapuram
W Karnatace:
- Badami, Aihole, Pattadakal i świątynie Hojsalów (w Sringeri, Belur, Halebidu) i Srewanabelagola

Adżanta i Elura w Maharasztrze i Waranasi w Uttar Pradeś. W książce informacja, o dwóch Anglikach, którzy jeden 30 lat, a drugi trzynaście lat pracowali nad kopiami malowideł z Adżanty. W obu wypadkach wysiłek ich trudu spłonął. Gdy napisane znika mi nagle, zaczynam pisać od nowa. Co zrobiłabym patrząc na popiół 30 lat pracy?

Kioskowa edukacja. Na mapie historycznej Indii zabrakło mi Maurjów i Guptów, ale w tekście byli. Czytanie tej książki to okazja do kolejny raz porządkowania sobie wiedzy dotyczącej mitologii, czy też religii hinduskiej. Książka ma charakter albumowy. Dużo zdjęć, niestety brakuje mi podpisów. Przedstawione obrazy budzą wspomnienia lub pragnienie: pojechać, zobaczyć...