"Granica świeciła pustkami. Gdyby nie znaki, trudno byłoby się zorientować, że to Polska właśnie. Czekało ich jeszcze jedno pasmo niewysokich gór. Zaraz za nimi leżało jego rodzinne miasto. Zawsze, kiedy do niego wjeżdżał, czuł w sercu rodzaj smutku. Nie takiego, jaki się pojawia, kiedy wyjeżdża się na stałe z miejsca, które się lubi. To było zupełnie coś innego. Tkwił w nim absurdalny żal do Boga, że urodził się właśnie tam, a nie gdzie indziej. Choć przecież ,,gdzie indziej" mogło być o wiele gorsze od „tamtego"...
•
"Dwuskrzydłowa szafa po jednej i drugiej stronie miała identyczne drzwi, z tym że za drzwiami po lewej stronie znajdowały się zwykłe półki, na których leżała poskładana bielizna, ręczniki, pościel. Po drugiej stronie, za drewnianymi drzwiami, były jeszcze drugie drzwi, zamykane na kluczyk, coś na kształt prostego sejfu. A sejf ten krył w sobie najcenniejszą pamiątkę po przedwcześnie zmarłym mężu.
Przenośną, niewielkich rozmiarów fisharmonię z ręcznym miechem, którą dziadek Krzysia Na Drugie przywlókł ze sobą z Odessy."
•
Główny bohater mieszka w Austrii. Na prośbę matki, przyjeżdża do Polski, do rodzinnej miejscowości na pogrzeb swojego chrzestnego. Od lat nie utrzymuje kontaktów z ojcem i jego rodziną. Wszyscy mają okazję spotkać się dopiero na pogrzebie.

Autor opowiada zagmatwaną historię rodzinną z tajemnicami, nieporozumieniami. To trudna historia i trudna przeszłość.

Bardzo lubię styl Huberta Klimko-Dobrzanieckiego, jego poczucie humoru i ironię, dostrzeganie drobiazgów w codziennym życiu. Powiązanie snów i słów.

"Fisharmonia. Snówpowiązałka" to piękna powieść o poszukiwaniu własnej tożsamości.
A w tle rozbrzmiewa fisharmonia...
Polecam!
Za egzemplarz dziękuję @oficyna_noir_sur_blanc

@wschod_bug

"Granica świeciła pustkami. Gdyby nie znaki, trudno byłoby się zorientować, że to Polska właśnie. Czekało ich jeszcze jedno pasmo niewysokich gór. Zaraz za nimi leżało jego rodzinne miasto. Zawsze, kiedy do niego wjeżdżał, czuł w sercu rodzaj smutku. Nie takiego, jaki się pojawia, kiedy wyjeżdża się na stałe z miejsca, które się lubi. To było zupełnie coś innego. Tkwił w...