Otrzymany swego czasu zaskakujący prezent od kolegi po fachu i jednocześnie … udziałowca w jednej z firm wydających ten typ muzyki. Pozycja wydana w czasie – przynajmniej tak mi się wtedy wydawało – największego boomu tego gatunku muzycznego – czy też jak chcą krytycy para-muzycznej wypowiedzi.
Książka zawiera krótkie biogramy ówczesnych gwiazdorów polskiego hip-hopu, m.in. Paktofoniki, WWO (nota bene Sokół jest potomkiem Stanisława Wyspiańskiego, o czym można się dowiedzieć z biografii krakowskiego malarza i dramaturga), Peja, Pezet, Tede, Sistars, 1 8 L i wielu innych. Każda notka zawiera zdjęcia (kolorowe), krótkie informacje i dyskografie, według stanu na rok 2004.
Pozwala się zorientować w skali zjawiska, jeszcze w w czasach sprzed powstania YouTube’a i platform streamingowych.
I chociaż książka na pewno straciła dziś na aktualności, a hip-hopu słucham rzadziej, to jednak jakiś sentyment do wielu spośród tych wykonawców pozostał. No i hip-hop to jednak niesamowita promocja prostej, oddolnej poezji, w której wyrażane są uczucie zarówno wykonawców, jak i tych, którzy ich słuchają. Znak czasów.

Otrzymany swego czasu zaskakujący prezent od kolegi po fachu i jednocześnie … udziałowca w jednej z firm wydających ten typ muzyki. Pozycja wydana w czasie – przynajmniej tak mi się wtedy wydawało – największego boomu tego gatunku muzycznego – czy też jak chcą krytycy para-muzycznej wypowiedzi.
Książka zawiera krótkie biogramy ówczesnych gwiazdorów polskiego hip-hopu,...