-
Artykuły
Czytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniu
242 -
Artykuły
Podróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturą
11 -
Artykuły
Pisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początek
41 -
Artykuły
Ogromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunę
17
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
Dziennik Helgi
Patronat
- Kategoria:
- biografia, autobiografia, pamiętnik
- Wydawnictwo:
- Insignis
- Data wydania:
- 2013-03-20
- Data 1. wyd. pol.:
- 2013-03-20
- Liczba stron:
- 256
- Czas czytania
- 4 godz. 16 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788363944049
- Tłumacz:
- Aleksander Kaczorowski
- Tagi:
- holocaust pamiętnik II wojna światowa obóz koncentracyjny Auschwitz
W 2011 roku angielski wydawca „Dziennika” Anne Frank usłyszał o historii Helgi. Po spotkaniu z autorką – dziś znaną czeską malarką – i lekturze rękopisu dziennika namówił Helgę Weiss do publikacji zapisków, podkreślając ich znaczenie: „Wspomnienia są często kształtowane przez późniejszą wiedzę. Dziennik Helgi jest wartościowszy od wspomnień, ponieważ opisuje rzeczywistość czasu wojny bez tej wiedzy”.
Wśród innych pozycji literatury obozowej „Dziennik Helgi” to książka szczególna. Obok „Dziennika” Anne Frank to jedyne – tak obszerne i wyjątkowe – spisane wspomnienia dziecka z pobytu w obozie koncentracyjnym.
***
Helga zaczyna pisać pamiętnik w 1938 roku. Ma wtedy osiem lat i mieszka z rodzicami w Pradze. Rodzina Helgi jest ofiarą pierwszej fali nazistowskiej inwazji – jej ojciec traci pracę, przed dziewczynką zamykają się drzwi szkoły, a cała trójka otrzymuje zakaz opuszczania mieszkania. Wkrótce dochodzi do pierwszych deportacji; zaczynają znikać przyjaciele i bliscy Helgi. Ona sama, wraz z rodzicami, przybywa do obozu w Terezinie, skąd po trzyletnim pobycie jej ojciec zostaje wysłany do Auschwitz. Niedługo potem Helga i jej matka również. Tymczasem wuj dziewczynki ukrywa pamiętnik, zamurowując go w ścianie. W obozie Auschwitz-Birkenau ginie ojciec Helgi. Dziewczynce i jej matce cudem udaje się przeżyć zarówno pobyt w obozie, jak i tułaczkę ostatnich dni wojny. Ostatecznie wracają do Pragi. Tam Helga, mając prawie szesnaście lat, uzupełnia dziennik o niespisane wspomnienia. Należy do nielicznej grupy Żydów pozostałych w mieście.
„Dziennik Helgi” to pierwsze tłumaczenie jej pisanego ołówkiem na kartkach szkolnego zeszytu dziennika – uderzająco bezpośredniego i wyjątkowego świadectwa, czym był Holokaust.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Szukamy ofert...
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Koszmar okiem dziecka
Historii obozowych, mówiących w sposób mniej lub bardziej realistyczny o tym, co działo się za murami obozów zagłady, które funkcjonowały na terenach okupowanych przez nazistów podczas II wojny światowej, napisano wiele. Czym wobec tego wyróżnia się w mnogości tytułów wyznanie Helgi Weissowej? Zapewne swoim charakterem – to dziennik prowadzony przez dziecko, gdzie wszystkie emocje, doświadczenia i spostrzeżenia przedstawiane są przez osobę, która z racji wieku opisuje cały otaczający ją świat w sposób bardzo prostolinijny, a co za tym idzie, także szczery. Jeszcze jedna „ciekawostka” przemawia za lekturą „Dziennika Helgi” – mowa o miejscu, w którym znalazła się niespełna 10-letnia Helga – getcie znanym pod nazwą Twierdza Terezin. To miasto miało być wzorcowym gettem prowadzonym przez nazistów, stworzonym niejako na potrzeby opinii światowej, które w sposób całkowicie zafałszowany ukazywało, jak zdaniem oprawców wyglądają tego typu miejsca w krajach okupowanych.
Helga Weissowa pisanie swojego dziennika rozpoczęła w 1938 roku, tuż przed zajęciem Czechosłowacji przez wojska Hitlera. Ośmioletnia dziewczynka, prostym językiem opisała to co działo się wokół niej w domu i w szkole. A działo się wiele – traciła bowiem każdego dnia kogoś bliskiego – przyjaciółkę, sąsiada, rodzinę, wywożonych w nieznane. Mentalność dziecięca jednak nie dopuszczała do głosu najbardziej drastycznych informacji – tego, że już nigdy może tych wszystkich ludzi nie zobaczyć. Wywózka dotyka także ją; szczęściem w nieszczęściu jest fakt, że wyjeżdża razem z rodzicami, którzy towarzyszą jej na każdym kroku, dbając o jej bezpieczeństwo a także, jak się okazuje, o przyszłość. Niestety okupację przeżywa tylko matka Helgi. Zaskakujące są także losy zapisków prowadzonych przez nastoletnią Helgę – dzięki wujowi, któremu udało się dziennik zamurować w jednej ze ścian obozowych (a właściwie miejskich) budynków, przetrwały one czas wojenny.
Helga Weissowa jest dziś matką i babcią, która nie tyle rozpamiętuje przeszłość, ile chce, by ta nie uległa rozmyciu, zakłamaniu a w końcu zapomnieniu. Swoje wspomnienia o Holokauście prezentuje głównie poprzez sztukę – jest bowiem znaną i cenioną malarką, jednak dzięki „Dziennikom…” trafia do bardzo szerokiego grona odbiorców. I to w pewnej mierze jest ukoronowaniem i swoistą nagrodą za lata cierpień.
Bartek `barneej` Szpojda
Oceny
Książka na półkach
- 703
- 625
- 259
- 13
- 12
- 11
- 11
- 10
- 10
- 9
Cytaty
Artykuły
Opinia
Pozwolę sobie zacytować słowa autorki znajdujące się na początku książki. „Moim wnuczkom: Dominice, Natalii i Sarze oraz wszystkim młodym ludziom z nadzieją, że zachowają przeszłość w żywej pamięci i nigdy nie zaznają losu, jaki stał się udziałem mojego pokolenia”.
„Dziennik Helgi” to pozycja wyjątkowa i bardzo istotna, ponieważ wiele relacji było tworzonych na bieżąco z obozu w Terezinie. Helga zaczyna pisać w wieku 8 lat. Po wojnie uzupełniła swój dziennik. To historia z perspektywy dziecka, które nagle musiało szybciej dojrzeć. Względnie spokojny trzyletni pobyt w Terezinie, o ile można tu mówić o jakimś spokoju i normalności. Następnie mordercze transporty do Auschwitz, Freiberg i Mauthausen, gdzie razem z mamą doczekały wyzwolenia. Wielu bliskich Helgi, w tym jej tata nie przeżyło. Ten końcowy opis szesnastodniowej tułaczki jest jednym z najbardziej wstrząsających fragmentów w tym dzienniku. Tego nie potrafię sobie wyobrazić, nie wiem czy to w ogóle możliwe. Nie wiem czy ludzie byliby w stanie uwierzyć w Holokaust, gdyby nie liczne wspomnienia i zdjęcia.
W niektórych fragmentach da się odczuć dziecięcą niewinność, może nawet naiwność. Aczkolwiek uzupełnienie dziennika po wojnie jest już bardziej dojrzałe, chociaż nie minęło wiele czasu. Może to przez skrajnie odmienne doświadczenia pomiędzy czasem spędzonym w Terezinie, a wspomnianą tułaczką. Pozycja wzbogacona jest o rysunki Helgi z obozu, dziś jest znaną malarką. To dodaje jeszcze większej autentyczności i wzmacnia przekaz. Trzeba wiedzieć, że Theresienstadt było pokazowym gettem. Warunki były w nim zdecydowanie lepsze niż w wielu innych miejscach. Jednak dla tysięcy więźniów był to tylko etap przed miejscem docelowym, Auschwitz-Birkenau.
Na końcu znajduje się wywiad z Panią Helgą Weissovą, a także słowniczek wyrazów niemieckich, który jest dużym ułatwieniem. Forma książki powoduje, że czyta się ją bardzo szybko. Miejmy świadomość, że opisywane wydarzenia działy się bardzo niedawno. Pamiętajmy o tym, żebyśmy nigdy nie doświadczyli czegoś podobnego. Czy możemy to wykluczyć?
Pozwolę sobie zacytować słowa autorki znajdujące się na początku książki. „Moim wnuczkom: Dominice, Natalii i Sarze oraz wszystkim młodym ludziom z nadzieją, że zachowają przeszłość w żywej pamięci i nigdy nie zaznają losu, jaki stał się udziałem mojego pokolenia”.
więcej Pokaż mimo to„Dziennik Helgi” to pozycja wyjątkowa i bardzo istotna, ponieważ wiele relacji było tworzonych na bieżąco z...