Bardzo ciekawa książka o życiu i dorastaniu córki generała Jaruzelskiego, bo taki obraz autorki jednak tu dominuje- córki swojego ojca.
Niewątpliwe przywileje związane z byciem "czerwoną księżniczką" , konfrontuwane tu są z pewnym odium towarzyszącym pani Monice że względu na budzącego tak silne (zwykle negatywne) emocje ojca.
Książka niewątpliwie ciekawa.
"Im jestem starsza, tym częściej dochodzę do wniosku, że podziały polityczne niepotrzebnie niszczą relacje międzyludzkie, nie przynosząc nikomu żadnej korzyści. Jakże jałowo wyglądają z perspektywy choroby i śmierci. Może nadejść taki cas, że dwie strony znajdą się łóżko w łóżko na jednym oddziale onkologicznym, gdzie najważniejsze okażą się problemy z fizjologią. Tam nie ma znaczenia z jakim transparentem szło się przez życie."

Bardzo ciekawa książka o życiu i dorastaniu córki generała Jaruzelskiego, bo taki obraz autorki jednak tu dominuje- córki swojego ojca.
Niewątpliwe przywileje związane z byciem "czerwoną księżniczką" , konfrontuwane tu są z pewnym odium towarzyszącym pani Monice że względu na budzącego tak silne (zwykle negatywne) emocje ojca.
Książka niewątpliwie ciekawa.
"Im jestem...

Zacznę od tego, że długo zastanawiałam się, co może czuć dziecko, które o swoim ojcu niejedno słyszy i na dodatek nie ma się przed tym gdzie schować. I świetnie, że M. Jaruzelska zdecydowała się o tym wszystkim opowiedzieć. Bo owszem, jej życie było pod wiecznym ostrzałem, ale inteligencja pozwoliła jej wyjść z tego obroną ręką. Pokazała to, czego zwykły człowiek nie widział i nie wiedział. Zrobiła to dowcipnie i mądrze i interesująco. To, czego w książce nie widać, to odpalania papierosa od papierosa. Jeśli jednak to pomaga jej funkcjonować, rozumiem to doskonale. Coś przecież musi. Książkę gorąco polecam.

Zacznę od tego, że długo zastanawiałam się, co może czuć dziecko, które o swoim ojcu niejedno słyszy i na dodatek nie ma się przed tym gdzie schować. I świetnie, że M. Jaruzelska zdecydowała się o tym wszystkim opowiedzieć. Bo owszem, jej życie było pod wiecznym ostrzałem, ale inteligencja pozwoliła jej wyjść z tego obroną ręką. Pokazała to, czego zwykły człowiek nie...

Przede wszystkim opis dzieciństwa i młodości córki generała, opowieść o tym co towarzyszyło jej w domu i jakie problemy jej towarzyszyły. Najciekawszy był dla mnie fragment gdzie towarzyszyła ojcu w podróżach dyplomatycznych i jak poznała wszystkich ówczesnych dyktatorów.Nie mogę napisać,że książka nie jest ciekawa, ale z pewnością mnie nie wyciągnęła.

Przede wszystkim opis dzieciństwa i młodości córki generała, opowieść o tym co towarzyszyło jej w domu i jakie problemy jej towarzyszyły. Najciekawszy był dla mnie fragment gdzie towarzyszyła ojcu w podróżach dyplomatycznych i jak poznała wszystkich ówczesnych dyktatorów.Nie mogę napisać,że książka nie jest ciekawa, ale z pewnością mnie nie wyciągnęła.

"Skromność i minimalizm zawsze się obronią" - Monika Jaruzelska "Towarzyszka Panienka"

"Skromność i minimalizm zawsze się obronią" - Monika Jaruzelska "Towarzyszka Panienka"

Nic specjalnego.

Nic specjalnego.

Szału nie ma. Książka ma być podobnież pełna ironii i dowcipu, a moim zdaniem nie ma tam ani jednego, ani drugiego. Krótkie anegdotki z życia autorki są z jednej strony płytkie i miałkie, a z drugiej strony wyczuwa się w nich pewną pychę. Zdecydowanie nie polubiłabym się z p. Moniką.

Szału nie ma. Książka ma być podobnież pełna ironii i dowcipu, a moim zdaniem nie ma tam ani jednego, ani drugiego. Krótkie anegdotki z życia autorki są z jednej strony płytkie i miałkie, a z drugiej strony wyczuwa się w nich pewną pychę. Zdecydowanie nie polubiłabym się z p. Moniką.

Oczekiwałem więcej po tej książce.

Oczekiwałem więcej po tej książce.

Biedna, wieczna dziewczynka, która w dorosłym życiu nie wie co począć. Dzidzia piernik. To prawdziwa twarz, czy sposób na życie? Czytelnik traktowany jak idiota, któremu w żartobliwy sposób można wcisnąć, że ona nawet z opozycją kumplowala się .

Biedna, wieczna dziewczynka, która w dorosłym życiu nie wie co począć. Dzidzia piernik. To prawdziwa twarz, czy sposób na życie? Czytelnik traktowany jak idiota, któremu w żartobliwy sposób można wcisnąć, że ona nawet z opozycją kumplowala się .

Książka pełna anegdot z życia uprzywilejowanej córki generała. Na próżno szukać tam czegoś więcej i może w tym jej urok. Pani Monika nikogo nie ocenia, nie rozlicza i nie usprawiedliwia. I bardzo dobrze!!

Książka pełna anegdot z życia uprzywilejowanej córki generała. Na próżno szukać tam czegoś więcej i może w tym jej urok. Pani Monika nikogo nie ocenia, nie rozlicza i nie usprawiedliwia. I bardzo dobrze!!

Poprawnie napisane wspomnienia dziecka/nastolatki.
Szkoła, relacje rodzinne, sąsiedzkie, wakacje, czasem rozmowy z ochroniarzem, czy wizyta jakiegoś prominenta w domu. Nic szczególnie odkrywczego.

Poprawnie napisane wspomnienia dziecka/nastolatki.
Szkoła, relacje rodzinne, sąsiedzkie, wakacje, czasem rozmowy z ochroniarzem, czy wizyta jakiegoś prominenta w domu. Nic szczególnie odkrywczego.