Gdybym nie widziała końcówki filmu zrealizowanego na podstawie tej powieści, na pewno bym po tę książkę nie sięgnęła. Okładka odstrasza! Ale przeczytałam "Dobrego kłamcę" choć na początku łatwo nie było. Do połowy powieści trzeba się naprawdę zmuszać, żeby czytać dalej. Jest jakoś tak smętnie, wolno, nie wiadomo dokąd to wszystko zmierza (ja wiedziałam, bo widziałam przecież końcówkę filmu i być może dlatego brnęłam dalej). Zatem do połowy nie czyta się jednym tchem, nie czeka się na to, co będzie dalej. Od mniej więcej połowy coś zaczyna drgać, ciekawość czytelnika rośnie. Najlepsze jest sto ostatnich stron - warte przebrnięcia przez prawie trzysta poprzednich. I uwaga! Nie wszystko jest jak w filmie, zmieniono np. losy młodej Lili i jej sióstr (w książce są o wiele ciekawsze). Kończy się według prawd ponadczasowych - zbrodnia zostaje ukarana. Powieść ogólnie oceniam na dobrą, gdyż cała historia jest ciekawa i niebanalna. Poza tym podobał mi się sposób wprowadzenia retrospekcji od 1998 roku i cofanie się w tył, aż do 1938 roku. Z tyłu okładki Wydawca napisał, że to opowieść trzymająca w napięciu, z czym się nie zgadzam. Jak napisałam wyżej owo napięcie można odnaleźć jedynie na około stu ostatnich stronach i właśnie dla tych stron warto "Dobrego kłamcę" przeczytać.

Gdybym nie widziała końcówki filmu zrealizowanego na podstawie tej powieści, na pewno bym po tę książkę nie sięgnęła. Okładka odstrasza! Ale przeczytałam "Dobrego kłamcę" choć na początku łatwo nie było. Do połowy powieści trzeba się naprawdę zmuszać, żeby czytać dalej. Jest jakoś tak smętnie, wolno, nie wiadomo dokąd to wszystko zmierza (ja wiedziałam, bo widziałam...