Trafiłam na tą pozycję zupełnie przypadkiem, ale zamiast odstawić ją z powrotem na półkę biblioteczną, przeczytałam kilka pierwszych stron, książka mnie zaciekawiła i wzięłam ją do domu.
Mówiąc krótko, "Boski gwałt" w kilkunastu, różnorodnych, niepowiązanych ze sobą rozdziałach podważa słowa Biblii - nie jest katoliczką, więc tym bardziej daleka jestem od religijnego fanatyzmu, więc ewentualna kontrowersja to byłaby dla mnie frajda, nie powód do irytacji, i właśnie tego oczekiwałam; wnikliwych studiów nad Biblią i ciekawych, bardzo kontrowersyjnych konkluzji. Zawiodłam się. Nie wiem, czy autor przestudiował Pismo Święte, możliwe nawet, że tak, ale jego wywody nie wzbudzają żadnych, ale to absolutnych żadnych emocji we mnie - autor wierzy w prawdziwość faktów przedstawionych w przypowieściach biblijnych, twierdząc, że np. Bóg stosował hipnozę, Wąż-Szatan z Raju siłę sugestii itd. Odniosłam wrażenie, że autor nie zdaje sobie sprawy z tego, że nawet większość religijnych katolików (przynajmniej tych bardziej błyskotliwych) wie, że przypowieści biblijne są metaforą i nikt nie twierdzi, że Raj, Wąż, Jabłoń i Adam i Ewa istnieli naprawdę. Jeżeli autor o tym wie, lecz to ja nie zrozumiałam przekazu tej książki - zaryzykuję stwierdzeniem, że przekaz jest w takim razie niejasny i wnioski nietrafnie sformułowane.
A szkoda, bo mogłaby to by być bardzo zajmująca pozycja.
Książka nawet nie doczytałam do końca.

Trafiłam na tą pozycję zupełnie przypadkiem, ale zamiast odstawić ją z powrotem na półkę biblioteczną, przeczytałam kilka pierwszych stron, książka mnie zaciekawiła i wzięłam ją do domu.
Mówiąc krótko, "Boski gwałt" w kilkunastu, różnorodnych, niepowiązanych ze sobą rozdziałach podważa słowa Biblii - nie jest katoliczką, więc tym bardziej daleka jestem od religijnego...