Książka jest intrygująca i to już po samej okładce, która świetnie ilustruje treść. Lata 70-te. Babol to przezwisko chłopca - jednego z głównych postaci książki. Ale takich wyrazistych bohaterów jest tu więcej, ich losy w różnych etapach życia łączą się, rozchodzą, aby po latach znowu się skrzyżować. Wzajemne relacje między nimi też są na każdym etapie różne, od przyjaźni po wrogość, pokazana jest przemoc "podwórkowego tyrana" wobec młodszych dzieci, której wpływ odczuwana jest w dalszym ich życiu. Świetnie przedstawione są skutki, jakie niesie za sobą przemoc w domu, brak rodzicielskiej miłości i ciepła, które potem odbijają się w zachowaniu tych dzieci. Agresja, bunt, nieśmiałość, uległość - to są tego skutki.
Zakończę cytatem :
"...przesuwały się, drgały, falowały i niby to uciekały w kierunku horyzontu, a wciąż było ich tyle samo. Jak problemów w ludzkim życiu. Te, które znikają, staramy się zapomnieć, aby móc poradzić sobie z następnymi, napływającymi nieustannie, zewsząd. ....
Tak często przecież w życiu czynimy rzeczy, których wcale robić nie chcemy."

Książka jest intrygująca i to już po samej okładce, która świetnie ilustruje treść. Lata 70-te. Babol to przezwisko chłopca - jednego z głównych postaci książki. Ale takich wyrazistych bohaterów jest tu więcej, ich losy w różnych etapach życia łączą się, rozchodzą, aby po latach znowu się skrzyżować. Wzajemne relacje między nimi też są na każdym etapie różne, od przyjaźni...