"Kompozytor" autorstwa Sławomira Górzyńskiego to jedna z nielicznych książek, której wystawiam 10/10 i to w każdej warstwie podlegającej mojej subiektywnej ocenie.

Genialny (i bardzo nietuzinkowy) jest pomysł, profile psychologiczne bohaterów, język dostosowany do epoki akcji, fabuła, opisy - jednym słowem wszystko!

Na pewno nie bez znaczenia dla samej wciągającej historii jest fakt, że autor powieści jest muzykiem - skrzypkiem i altowiolistą. Pięknie włada językiem muzyki, która momentami zdaje się aż wypływać z kart książki.

"Gregor Zwaitze, niespełniony kompozytor i pechowiec, stoi na życiowym zakręcie: nie dostał wymarzonej profesury, kochanka odeszła, długów nie ma z czego spłacać. Kompletnie załamany, wyjeżdża w góry. Dopiero tam, na zakurzonym strychu alpejskiej willi, odnajduje nadzieję. Wilhelm Corrado Fuchs, od dzieciństwa maltretowany przez ojca, oszpecony straszliwą chorobą - cierpi w kompletnej samotności. Jedynym ukojeniem jest dla niego muzyka."

Tych dwóch ludzi dzieli przepaść czasu.

Co ich połączy?" Możecie się domyślać, że muzyka, ale w zupełnie niebanalny i nieoczekiwany sposób.

Jeśli nie znacie tej książki i będziecie mieli okazję do niej dotrzeć, to szczerze polecam.

"Kompozytor" autorstwa Sławomira Górzyńskiego to jedna z nielicznych książek, której wystawiam 10/10 i to w każdej warstwie podlegającej mojej subiektywnej ocenie.

Genialny (i bardzo nietuzinkowy) jest pomysł, profile psychologiczne bohaterów, język dostosowany do epoki akcji, fabuła, opisy - jednym słowem wszystko!

Na pewno nie bez znaczenia dla samej wciągającej...

Ty wiesz, czasem czuję jakbym myślał przez ciebie
Wiesz, czasem czuję jakbym myślał przez ciebie
Wiesz, czasem czuję jakbym myślał przez ciebie
A muzyka, muzyka, muzyka gra, a dzień ucieka
A muzyka, muzyka, muzyka gra, a dzień ucieka
Zrośnięty z fotelem ktoś marnuje się sam
Zrośnięty z fotelem ktoś marnuje się sam
Zrośnięty z fotelem ktoś marnuje się sam
A ty wiesz, ty wiesz, ty wiesz, ty wiesz
Ty wiesz, ty wiesz, ty wiesz, ty wiesz
Ty wiesz, czasem czuję jakbym myślał przez ciebie
Wiesz, czasem czuję jakbym myślał przez ciebie
Wiesz, czasem czuję jakbym myślał przez ciebie

Podstawowe pytanie...bierzesz?wszystko będzie ci dane
zostawiasz...masz chłopie przejeba...
Troszkę trzeba oszukać,ale tylko 100-letniego truposza,w dodatku jakiegoś zdeformowanego pokurcza..więc? ..jeszcze się wahasz??!!
Zostawmy jednak tego typu dylematy,aby nie przesłoniły nam sedna opowieści,czyli...sztuka,geniusz ,natchnienie...jak powstaje wielkość,i jak dusi się w sobie przeciętność.Czy liczba zer na koncie pozwoli zapomnieć o własnym nicnieznaczeniu?? Czy sława i tania popularność zagłusza miernotę?? Odpowiedzi..chyba są w tej książce...
Szkoda,żal,zdziwienie,że ta powieść nie jest bardziej znana,choć niewątpliwie na to zasługuje.Namawiam więc gorąco....

Ty wiesz, czasem czuję jakbym myślał przez ciebie
Wiesz, czasem czuję jakbym myślał przez ciebie
Wiesz, czasem czuję jakbym myślał przez ciebie
A muzyka, muzyka, muzyka gra, a dzień ucieka
A muzyka, muzyka, muzyka gra, a dzień ucieka
Zrośnięty z fotelem ktoś marnuje się sam
Zrośnięty z fotelem ktoś marnuje się sam
Zrośnięty z fotelem ktoś marnuje się sam
A ty wiesz,...

Książka zebrana mimochodem z bibliotecznej półki, przyniosła ogromne zdziwienie.
Mnóstwo terminologii muzycznej, mam wrażenie, zrozumiałej tylko dla "wtajemniczonych", mnie jako jedną z nich mile zaskoczyła i pozwoliła uszami wyobraźni poznać dokładnie dźwięki opisanych kompozycji, a na pewno całkowicie wczuć się w klimat dzieł, głęboko wejrzeć w psychikę bohaterów, nawet w pewien sposób zidentyfikować się z nimi.
Jedynie czas wydarzeń w książce pozostaje dla mnie zaskakujący, moja nikła znajomość autora nie pozwala zrozumieć dat pisanych recenzji.
Pomimo wszystko pozycja wchłonięta jednym tchem, niepozwalająca choćby na chwile się oderwać.

Książka zebrana mimochodem z bibliotecznej półki, przyniosła ogromne zdziwienie.
Mnóstwo terminologii muzycznej, mam wrażenie, zrozumiałej tylko dla "wtajemniczonych", mnie jako jedną z nich mile zaskoczyła i pozwoliła uszami wyobraźni poznać dokładnie dźwięki opisanych kompozycji, a na pewno całkowicie wczuć się w klimat dzieł, głęboko wejrzeć w psychikę bohaterów, nawet...

Książka, która nie jest nowością i którą przeczytałam dzięki LC. WARTO BYŁO! Pomysł na fabułę wyśmienity: przeciętny twórca napotyka przypadkiem na szansę swojego życia i postanawia z niej skorzystać, tj. przywłaszczyć sobie dorobek innego człowieka. Ponieważ ów człowiek był geniuszem los naszego bohatera diametralnie się zmienia. Wydaje mi się, ze sam pomysł nie do końca jest oryginalny. Zdaje się, że kilka książek/filmów na temat już było. To nic, że nie potrafię sobie przypomnieć ;)
Autor w znakomity sposób pokazał chwile wahania, rozterki i wreszcie poczucie triumfu z jednoczesną ciągłą obawą przed zdemaskowaniem.Pojawia się też siłą rzeczy temat twórczości i nieodłącznego dla niego strachu przed niemocą,zawiścią i pychą. Nie bez znaczenia jest też fakt, że autor jest z wykształcenia muzykiem. Dzięki temu miałam pewność, że wszystkie określenia muzyczne nie są dziełem dyletanta ;)
Fajny był pomysł z wpleceniem dziennika z przeszłości, chociaż czytanie go sprawiało mi nieco trudności.
Koniec jest zagadkowy. Czytelnik zostaje z paroma pytaniami :)
Jakość książki nieco obniża język. Tzn. zdarzają się zdania dość karkołomne pod względem stylistycznym, ale to nie obniża ogólnej wartości książki, bo tę oceniam bardzo wysoko.
Tę książkę TRZEBA przeczytać.

Książka, która nie jest nowością i którą przeczytałam dzięki LC. WARTO BYŁO! Pomysł na fabułę wyśmienity: przeciętny twórca napotyka przypadkiem na szansę swojego życia i postanawia z niej skorzystać, tj. przywłaszczyć sobie dorobek innego człowieka. Ponieważ ów człowiek był geniuszem los naszego bohatera diametralnie się zmienia. Wydaje mi się, ze sam pomysł nie do końca...

Sławomir Górzynski, ur.1962 - jest w Wikipedii, ale to nie ten. Tamten jest historykiem, a „nasz” muzykiem i mieszka w Finlandii. I „nasz” jest MOIM WIELKIM ODKRYCIEM, bo dawno nie doznałem takiego silnego odczucia estetycznego, jak przy lekturze tej książki.
Na pierwszy rzut oka, to Dyzma w świecie muzyki. Człowiek-nikt, mimo pozornych oporów, nie waha się w wykorzystaniu nadarzającej się okazji, by wskutek mistyfikacji zabłysnąć jako genialny kompozytor. Ale to za mało bym książkę wychwalał.
No to dodajmy alkohol, narkotyki i piękne kobiety. Za mało. Dalej peanów nie śpiewam
Ale PRZEŻYCIA MISTYCZNE - to jest to!! Mnie tam nic nie nawiedza, toteż nie zostałem ani kompozytorem, ani malarzem, ani rzeżbiarzem, ani poetą, ale wydaje mnie się, że warunkiem sine qua non w tej materii jest NATCHNIENIE, WENA, Bergsona ELAN, DAR BOŻY, Witkacego NIENASYCENIE lub coś podobnego.
Nie mogę za wiele mówić, bo żywię nadzieję, że Państwo sięgniecie po omawianą książkę, lecz clou są różne koncepcje co do autorstwa ostatniego utworu i dlatego po zakończeniu lektury wpadłem w długą zadumę.
I jeszcze jeden ciekawy cytat, choć pokrętny stylistycznie: /str.61/
„...żyć warto dopóty, dopóki człowiekowi tak bardzo na czymś zależy, że gotów jest odebrać sobie życie, jeśli to się nie uda”.

Sławomir Górzynski, ur.1962 - jest w Wikipedii, ale to nie ten. Tamten jest historykiem, a „nasz” muzykiem i mieszka w Finlandii. I „nasz” jest MOIM WIELKIM ODKRYCIEM, bo dawno nie doznałem takiego silnego odczucia estetycznego, jak przy lekturze tej książki.
Na pierwszy rzut oka, to Dyzma w świecie muzyki. Człowiek-nikt, ...

Interesująca i intrygująca. Oryginalna. Dobrze napisana. Pozostająca w głowie. Zmuszająca do zadawania pytań. Warta przeczytania.

Interesująca i intrygująca. Oryginalna. Dobrze napisana. Pozostająca w głowie. Zmuszająca do zadawania pytań. Warta przeczytania.

Wciągająca, czytało się przyjemnie. Bardzo fajny pomysł na rozszczepienie czasu dzięki listom gładko wplecione w fabułę.

To co podziwiam najbardziej to umiejętność pięknego opisywania muzyki i dźwięków :)

Wciągająca, czytało się przyjemnie. Bardzo fajny pomysł na rozszczepienie czasu dzięki listom gładko wplecione w fabułę.

To co podziwiam najbardziej to umiejętność pięknego opisywania muzyki i dźwięków :)