Dla tych, którzy nie znają Jerzego Prokopiuka, jego bogatej twórczości eseistycznej i odczytowej, jego ogromnego dorobku tłumacza literatury humanistycznej, psychologicznej i ezoterycznej ( przez swoje tłumaczenia wprowadził do Polski m.in. psychologię C.G Junga),ta najbardziej osobista z jego książek może być lekturą przedwczesną. Ci, którzy jednak znają i cenią Prokopiuka, dostrzegą w tych inspirujących zapiskach piękne i harmonijne zwieńczenia. Gnostyczne koncepcje światopoglądowe Jerzego Prokopiuka wyrażone we wcześniej wydanych zbiorach esejów, takich jak „Labirynty herezji”, „Szkice antropozoficzne” czy „Ścieżki wtajemniczenia. Gnosis aeterna” tu zyskują głębokie oparcie w życiu duchowym autora. Książka ta jest niezwykłym intymnym autoporteretem, w którym pojawiają się jego wewnętrzne olśnienia i refleksje, światopoglądowe odkrycia a także zapisy snów, osobistych doznań, przemyśleń inspirowanych bogatymi lekturami. Dla mnie osobiście ta książka to niewyczerpane źródło mądrości, do którego sięgam nieustannie odkąd trafiła w moje ręce.

Dla tych, którzy nie znają Jerzego Prokopiuka, jego bogatej twórczości eseistycznej i odczytowej, jego ogromnego dorobku tłumacza literatury humanistycznej, psychologicznej i ezoterycznej ( przez swoje tłumaczenia wprowadził do Polski m.in. psychologię C.G Junga),ta najbardziej osobista z jego książek może być lekturą przedwczesną. Ci, którzy jednak znają i cenią...