Wybitne. Potężne.
Po krótkim wstępie który polega głównie na wyzywaniu scholastyków, instytucji uniwersytetu i Arystotelesa, Hobbes przedstawia długi, wybitny wykład swojej teorii społeczno-politycznej. Nie tylko wszechstronność tej teorii zasługuje na uznanie. Nie tylko jej niemożliwa do zakwestionowania żelazna logika. Przede wszystkim fakt, że Hobbes w zasadzie wygrał - brzmi to okropnie, ale... Żyjemy w świecie Hobbesa. Cała nasza współczesna teoria polityczna, zaczynając na umowie społecznej i liberalizmie, idąc przez sekularyzację, a kończąc na okrutnych totalitaryzmach - Lewiatan jest ojcem chrzestnym całego naszego spektrum myślenia politycznego i nie da się tego zanegować.
Druga część jego dzieła, dotycząca władzy kościelnej, jest praktycznie bezwartościowa z punktu widzenia merytorycznego - to przekombinowane, oczywiste sofizmaty i bardzo nieudolne próby manipulowanie materiałem Pisma Świętego, chociaż trzeba przyznać, że jest tam parę ciekawych spostrzeżeń. Mimo wszystko warto przejść przez te bajdurzenie, bo na samym końcu trzeciej części dzieła (którego pierwsza połowa jest równie mierna jak cała druga) otrzymujemy absolutnie słuszny, błyskotliwy i przyjemny do czytania pojazd po scholastykach i arystotelikach. Deser, czyli ostatnie strony, również jest całkiem przyjemny - porównanie Kościoła Rzymskiego do bajecznego królestwa złych wróżek (sic.)
W podsumowaniu: nie dziwię się, że jest to najwybitniejsze dzieło angielskiej myśli filozoficznej - całkowicie zasłużona opinia.

Wybitne. Potężne.
Po krótkim wstępie który polega głównie na wyzywaniu scholastyków, instytucji uniwersytetu i Arystotelesa, Hobbes przedstawia długi, wybitny wykład swojej teorii społeczno-politycznej. Nie tylko wszechstronność tej teorii zasługuje na uznanie. Nie tylko jej niemożliwa do zakwestionowania żelazna logika. Przede wszystkim fakt, że Hobbes w zasadzie wygrał -...

W skrócie: jest to książka o tym, dlaczego wszystko w niebie i na ziemi wskazuje, że 1) suweren powinien posiadać pełnię władzy w państwie; 2) suweren powinien posiadać pełnię władzy sakralnej na terenie swojego państwa.
Hobbes, poddany angielski, doświadczył tego, jak niepokoje społeczne potrafią doprowadzić do ruiny pokój publiczny. Jego model wszechmocnego państwa-Lewiatana, zawłaszczającego prawie całą wyobrażalną na ziemi władzę, ma przeciwdziałać panoszeniu się korporacji, mniejszości, gildii, miast, kleru, kościołów itd. Panoszenie to prowadzi dla niego bowiem w teorii Hobbesa do anarchii - przeciwieństwem anarchii natomiast ma być absolutna w domenie świeckiej i sakralnej władza monarchy/parlamentu, jednoczącego w swoim berle/lasce marszałkowskiej wszystkie niesłusznie w państwie o ustroju mieszanym porozdzielane między różne podmioty kompetencje.
U Hobbesa możemy wyczuć tendencje liberalne - jest to przede wszystkim postulat zduszenia różnić pomiędzy chrześcijanami (wiara w to, że Jezus jest Chrystusem już sama w sobie wystarcza do zbawienia); wskazanie na potrzebę zniesienia sądzenia się za zniewagi; określenie zasady "nie czyń drugiemu tego, co tobie niemiłe" jako podstawy wszelkiej etyki państwowej; zduszenie wpływów kościołów. Jednakże ten "liberał" może być równie dobrze nazwany proto-totalitarystą, przynajmniej na jednym polu - wszechwładzy "suwerena", którego domniemane roszczenie do wszechwładności wypływa zdaniem Hobbesa z "umowy społecznej".
Super książeczka polecam serdecznie ale długa dość!

Dla fanów Schmitta: książka ta pomaga zrozumieć Plettenbergskiego prawnika głębiej i wyraźniej. Możemy w niej odnaleźć to, co Schmitt nazwie teologią polityczną; otóż Hobbes niejednokrotnie namawia czytelnika do tego, żeby zastosować jego wykładnię Pisma do polityki.

W skrócie: jest to książka o tym, dlaczego wszystko w niebie i na ziemi wskazuje, że 1) suweren powinien posiadać pełnię władzy w państwie; 2) suweren powinien posiadać pełnię władzy sakralnej na terenie swojego państwa.
Hobbes, poddany angielski, doświadczył tego, jak niepokoje społeczne potrafią doprowadzić do ruiny pokój publiczny. Jego model wszechmocnego...

Lewiatan to kolejna warta do przeczytania książka, super!

Studiowało się tą filozofię w sumie bodajże 6 lat, więc i troszkę filozoficznych książek się przeczytało. To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Lewiatan to kolejna warta do przeczytania książka, super!

Studiowało się tą filozofię w sumie bodajże 6 lat, więc i troszkę filozoficznych książek się przeczytało. To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Klasyka w kanonie filozofii polityki, tworząca podwaliny pod liberalizm. Pomimo że esencję Lewiatana można streścić w kilkunastu zdaniach, warto przeczytać całość, by zapoznać się z ciekawą metodologią Hobbesa, w której z wielką dbałością definiuje konkretne pojęcia, służące potem za podstawę całej struktury.

Zanim Hobbes dojdzie do definiowania zasad idealnego ustroju, zaczyna od opisania biologicznej konstytucji człowieka, wraz z jego poznaniem oraz afektami, jakie nim kierują. Następnie, wprowadzony zostaje hipotetyczny stan natury pierwotnej, gdzie Hobbes umieszcza jednostki, które zdeterminowane swą naturą, rywalizują ze sobą. Istotne są również prawa naturalne, z których najważniejsze dwa pierwsze - wspólne dążenie do pokoju ponad wszystko, oraz zrzeczenie się części wolności kosztem bezpieczeństwa. Te prawa jednak nie mogą wejść w życie w stanie powszechnej rywalizacji, potrzebny jest suweren, który będzie strzegł porządku i bez którego zrealizowanie tzw. kontraktu społecznego nie byłoby możliwe.

Idea suwerena, który posiada władzę absolutną, wywołuje w nas różne emocje. Jednak po prześledzeniu założeń Hobbesa o naturze człowieka, jak i hipotetycznym anarchicznym stanie bez żadnej władzy, absolutyzm ma sens. Dlatego moim zdaniem warto przeczytać to dzieło w całości. Ograniczając się do opracowań, wizja Hobbesa z władzą absolutną wydaje się z dzisiejszej perspektywy co najmniej kontrowersyjna, a może nawet absurdalna, jednak po prześledzeniu przesłanek, konkluzja w postacie suwerena z absolutną władzą wydaje się niepokojąco słuszna.

Klasyka w kanonie filozofii polityki, tworząca podwaliny pod liberalizm. Pomimo że esencję Lewiatana można streścić w kilkunastu zdaniach, warto przeczytać całość, by zapoznać się z ciekawą metodologią Hobbesa, w której z wielką dbałością definiuje konkretne pojęcia, służące potem za podstawę całej struktury.

Zanim Hobbes dojdzie do definiowania zasad idealnego ustroju,...

Filozofia filozofi. Bardzo … oryginalna pozycja. Nie taka latwa do czytania.

Filozofia filozofi. Bardzo … oryginalna pozycja. Nie taka latwa do czytania.

Świetnie dzieło z pogranicza filozofii, myśli politycznej, etyki itp. lektura obowiązkowa dla każdego, kto naprawdę interesuje się polityka ( a nie tylko ogląda serwis informacyjny) oraz nieodłączny element bibliografii każdej pracy naukowej z teorii polityki.
A poza tym? Naprawdę dobrze się czyta. Ponad 800 stron napisane w miarę przystępnym językiem. Odradzam jednak pochłoniecie całej książki na raz (tak to możliwe) bowiem umknie nam jej piękno i trafne spostrzeżenia, o zgrozo aktualne do dnia dzisiejszego.

Świetnie dzieło z pogranicza filozofii, myśli politycznej, etyki itp. lektura obowiązkowa dla każdego, kto naprawdę interesuje się polityka ( a nie tylko ogląda serwis informacyjny) oraz nieodłączny element bibliografii każdej pracy naukowej z teorii polityki.
A poza tym? Naprawdę dobrze się czyta. Ponad 800 stron napisane w miarę przystępnym językiem. Odradzam jednak...

Wymagająca lektura. Rozważania w trzeciej i czwartej części dotyczące konfliktu między władzą papieską a świecką nie dotyczą już współczesności, stąd pewne znużenie podczas lektury, zwłaszcza ze względu na częste odwołania do Pisma Świętego. Ciekawszy wydawał się początek książki. Hobbes przedstawił swoją oryginalną wizję powstania państwa, która oparła się na umowie między ludźmi go tworzącymi: w zamian za wolność obywatele otrzymali bezpieczeństwo.

Wymagająca lektura. Rozważania w trzeciej i czwartej części dotyczące konfliktu między władzą papieską a świecką nie dotyczą już współczesności, stąd pewne znużenie podczas lektury, zwłaszcza ze względu na częste odwołania do Pisma Świętego. Ciekawszy wydawał się początek książki. Hobbes przedstawił swoją oryginalną wizję powstania państwa, która oparła się na umowie między...

Hobbes miał wspaniały umysł analityczny. Jego dzieło jest po dziś dzień aktualne. W szczególności jego teorie znajdują bezpośrednie odbicie w głównych gałęziach polskiego systemu prawa, zaczynając od pr. prywatnego, karnego po prawo konstytucyjne. Z wielką uwagą czytałem ponadto część pracy, która skupiła się na zagadnieniu religii/wiary.
W pewnym sensie ubolewam nad faktem, że w procesie edukacji czytamy w większości opracowania, które mnie osobiście zniechęciły do Hobbesa i jego Lewiatana. Jakże cieszę się, że wyszedłem z błędu. Polecam każdemu, kto interesuje się prawem albo ekonomią.

Hobbes miał wspaniały umysł analityczny. Jego dzieło jest po dziś dzień aktualne. W szczególności jego teorie znajdują bezpośrednie odbicie w głównych gałęziach polskiego systemu prawa, zaczynając od pr. prywatnego, karnego po prawo konstytucyjne. Z wielką uwagą czytałem ponadto część pracy, która skupiła się na zagadnieniu religii/wiary.
W pewnym sensie ubolewam nad...