Pozycja warta przeczytania przede wszystkim ze względu na humorystyczny ton i wcale nie błahą treść. Sięgnęłam po nią z ciekawości, ze względu na kreskówkę o tym samym tytule (Wunschpunsch),i znalazłam coś lepszego, niż się spodziewałam.

Pozycja warta przeczytania przede wszystkim ze względu na humorystyczny ton i wcale nie błahą treść. Sięgnęłam po nią z ciekawości, ze względu na kreskówkę o tym samym tytule (Wunschpunsch),i znalazłam coś lepszego, niż się spodziewałam.

Będąc młodszym oglądałem w telewizji serial animowany pod tytułem Wunschpunsch, opowiadający o dwóch złych czarodziejach, kocie, kruku i magicznym wywarze. Jednak kompletnie nie zauważyłem napisu, pojawiającego się na początku każdego odcinka "Na podstawie książki: ... ". Cóż, dzieci raczej nie czytają napisów początkowych ani końcowych, przynjamniej tak myślę. O istnieniu książki dowiedziałem się zatem niedawno i z chęcią ją zakupiłem.

Ku mojemu zaskoczeniu fabuła diametralnie odbiegała od fabuły serialu. Główny motyw czarodzieji i magicznego eliksiru co prawda pozostał, ale wygląd postaci, ich imiona, zasady dotyczące ważenia eliksiru oraz wiele innych faktów było zupełnie innych. Co oczywiście jest tylko na plus, gdyż nie dostałem książkowej wersji jednego z odcinków serialu lecz całkiem nową historię, dającą nowe światło na obejrzany przeze mnie serial.

Książka według opisów jest lekturą dla dzieci, choć nie czułem tego specjalnie. Demony, Belzebuby, ludzie-robaki, upijanie się do nieprzytomności i znęcanie się nad zwierzętami to kilka przykładów tego co można w tej historii znaleźć, przez co mogę tą książkę polecić młodzieży a nawet osobom dorosłym.

Ogólnie historia mi się podobała, nie była to rzecz jasna książka pokroju Wiedźmina czy Hobbita, ale lekka, szybka i przyjemna bajka dla starszych, która z pewnością umili nie jeden wieczór.

Będąc młodszym oglądałem w telewizji serial animowany pod tytułem Wunschpunsch, opowiadający o dwóch złych czarodziejach, kocie, kruku i magicznym wywarze. Jednak kompletnie nie zauważyłem napisu, pojawiającego się na początku każdego odcinka "Na podstawie książki: ... ". Cóż, dzieci raczej nie czytają napisów początkowych ani końcowych, przynjamniej tak myślę. O istnieniu...

Wielu zapewne zna serialową wersję tej bajki nie zdając sobie sprawy, że powstała ona na podstawie książki (tak przynajmniej było w moim przypadku). Gdy tylko dowiedziałem się, że istnieje książka, natychmiast postanowiłem ją zakupić. Nie było to łatwe zadanie jako, że nakład jest już od dłuższego czasu wyczerpany, a na allegro też trudno ją zdobyć.

Godzina 17:00, sylwestrowy wieczór. Willa Koszmar. Radce czarnej magii, Belzebuba Świrusa, odwiedza niejaki pan Pędrak, wysłannik Jego Piekielnej Ekscelencji. Świrus nie wywiązał się z umowy i nie spełnił dostatecznej liczby podłych uczynków w bieżącym roku, za co czekać ma go kara. W tym samym czasie w willi pojawia się ekscentryczna, nowoczesna czarownica, ciotka Belzebuba, Tyrania Wampik. Przybywa z podobnym problemem. Jednak do północy pozostało kilka godzin. Wciąż jest dla nich nadzieja. Czarodzieje postanawiają połączyć siły i za sprawą magicznego zwoju (którego połowę ma każde z nich) uwarzyć potężny wywar za pomocą, którego w mig nadrobią zaległości.

Jednak to nie oni są głównymi bohaterami książki. Są nimi pochodzący ze szlacheckiego rodu kot Maurizio di Mauro i wieczny pesymista, cierpiący na reumatyzm kruk Jakub Krakacz, wysłannicy Wielkiej Rady Zwierząt, której celem jest dbanie o ład w przyrodzie. I oto rozpoczyna się prawdziwy wyścig z czasem. Czy uda im się powstrzymać czarowników, czy zdążą zapobiec katastrofie przed północą?

W książce zrezygnowano z rozdziałów. Zamiast nich co kilka stron mamy zegar, który wskazuje bieżącą godzinę i pokazuje ile jeszcze zostało do północy. Dzięki temu, dzieci z jeszcze większym rozentuzjazmowaniem będą śledziły losy zwierzaków. Nie zabrakło również ilustracji! Co prawda nie ma ich za wiele i są czarno-białe, jednak niektóre wywołują uśmiech na twarzy oraz są miłym dodatkiem. Dzieci z pewnością to docenią.

Część pewnie zastanawia się skąd taki pokręcony tytuł - szatanarchistorygenialkoholimpijski eliksir. Już śpieszę wyjaśnić, pozwalając sobie przytoczyć cytat z książki:

„Chodzi tutaj o jeden z wyrazów często stosowanych w księgach czarów i nazywanych wyrazami teleskopowymi (…). W kręgach czarowników i czarownic wyrazy teleskopowe uważane są za szczególnie skuteczne. Zasada ich powstawania jest prosta, lecz tworzenie bardzo trudne. Otóż sylaba początkowa i końcowa jednego wyrazu musi dać się dołączyć do sylaby początkowej i końcowej wyrazów sąsiednich w sposób czysty lub nieczysty”.

By dokładniej to zrozumieć należy jednak zagłębić się w lekturę. Tym podobnych słów znajdziemy w książce całkiem sporo, jak również wiele zabawnych (nie rzadko pozbawionych sensu) rymowanek. Należy również pochwalić autora za lekkość pióra i przyznać, że książka w swej prostocie jest naprawdę oryginalna i pomysłowa.

Z nieskrywaną przyjemnością mogę ją polecić wszystkim młodszym miłośnikom opowieści o magii, jak również tym starszym. Jest to bardzo sympatyczna książka z równie sympatycznymi, barwnymi bohaterami. Jak mawiali Tyrania i Belzebub: „Czas na szczyptę mega magii!”

Po więcej zapraszam na www.podrugiejstronieksiazki.blogspot.com

Wielu zapewne zna serialową wersję tej bajki nie zdając sobie sprawy, że powstała ona na podstawie książki (tak przynajmniej było w moim przypadku). Gdy tylko dowiedziałem się, że istnieje książka, natychmiast postanowiłem ją zakupić. Nie było to łatwe zadanie jako, że nakład jest już od dłuższego czasu wyczerpany, a na allegro też trudno ją zdobyć.

Godzina 17:00,...

Przy najlepszych chęciach mogę uznać tą książkę za trudną, niespecjalnie mnie wciągnęła.

Przy najlepszych chęciach mogę uznać tą książkę za trudną, niespecjalnie mnie wciągnęła.

Belzebub Świrus - tajny radca czarnej magii - ma nie lada problem. Do końca roku zostało jedynie kilka godzin, a on nie spełnił wystarczającej ilości złych uczynków. Od kiedy w willi Koszmar zagościł wysłannik Jego Piekielnej Ekscelencji - Pędrak - z wieścią, że o północy trafi do aresztu, czarownik próbuje znaleźć odpowiedni sposób na rozwiązanie problemu. Razem ze swoją ciotką, forsiastą czarownicą Tyranią Wampik, biorą się za przyrządzenie eliksiru życzeń, który pomoże im wydostać się z kłopotliwej sytuacji. W drogę wchodzą im jednak ich pupile, wysłane przez Wielką Radę zwierzęcą - kruk Jakbub Krakacz i kot Maurico di Mauro. Czy uda im się powstrzymać tę dwójkę? Przed wybiciem dwunastej?

"wszystko zmienić się może,
jak jest źle, będzie gorzej"
- pesymistyczna myśl Jakuba Krakacza

Michaela Ende pokochałam dzięki Niekończącej się historii i Momo. Dwie wspaniałe powieści, niezwykle magiczne, klimatyczne, pięknie napisane i oczywiście z morałem. Tak sobie ostatnio siedzę i myślę, i patrzę na moją półeczkę z książkami. Zaczęłam wspominać te dwie książeczki zdałam sobie sprawę, że nie czytałam jeszcze innych dzieł tego autora. W ten sposób przy najbliższej wizycie w bibliotece poprosiłam o "książkę z takim dziwacznym i długim tytułem Michaela Ende". (Mina bibliotekarki była bezcenna: "Eeee... chodzi ci o ten szatanarchicoś tam coś tam?"). No i dostałam, uwaga...

Wunschpunsch albo szatanarchistorygenialkoholimpijski eliksir

Nie muszę chyba mówić, że tytuł mnie dość zaintrygował. Byłam ciekawa, jak ta książeczka (choć przeznaczona jest dla dzieci w wieku 7+) mi się spodoba, mi, zezgredziałej nastolatce bez wyobraźni. No i stwierdzić muszę, z pewnym zadowoleniem, że spodobała mi się bardzo. Już od pierwszych stron ukazuje nam się niezwykła pomysłowość i lekkość pióra autora. Ende pisze o magii, gadających zwierzętach i specjalnych zaklęciach w taki sposób, jakby istniały naprawdę. I robi to z takim humorem, taką żywiołowością, naturalnością, że nic, tylko czytać i się śmiać.

"Założywszy aglikozę
na kwasowy pryjorytet,
balonistą czka sklerozę
w procentowy wyżkwalitet"
- część magicznego przepisu na poncz

Czuję się zmuszona wspomnieć o nazwach, rymowankach i powiedzonkach. Szatanarchistorygenialkoholimpjski eliskir nie jest jedyną dziwną nazwą w tej książce. Złowrogie czary, piekielne wiersze z placu udręk, przepis na poncz. No wszystko! Wystarczy spojrzeć na imiona głównych bohaterów. Szczerze mówiąc nie wiem, jak tłumacz sprostał tak trudnemu zadaniu... Przełożenie tej książki na pewno nie było łatwe.

Właśnie, co do bohaterów. Są tak mile przesadzenie, tak barwni, dziwaczni i zabawni, że nie da się ich nie polubić. Do wszystkich poczułam sympatię. Do Jakuba Krakacza, wiecznego pesymisty z rwamatyzmem (nie, to nie jest błąd),kota Maurycego, niespełnionego śpiewaka oporowego, Tyranii, forsiastej czarownicy, kochającej wielkie wejścia, a nawet do kościstego czarownika Świrusa.

"Gdy chłopczyk odgryzł łebek żabusi,
czuł się nieomal kobrą,
krzywdzenie słabszych zawsze nas kusi
bardziej niż głupie dobre."
- rymowanka z placu udręk

Książka Michaela Ende jest rajem dla dzieciaków, idealną magiczną krainą, z szybko płynącą akcją, barwnymi bohaterami i z morałem. Autor jest po prostu mistrzem, żeby pisać dla dzieci trzeba mieć dar i ten pan go posiada. Wspaniała powieść, pełna magii i humoru, która z pewnością zaczaruje każdego w wieku 7+.

Więc jeśli dalej czujesz się dzieckiem i kochasz wracać do czasów, kiedy miałeś nie więcej niż metr trzydzieści wzrostu, jeśli lubisz powieści pełne uroku, jeśli chciałbyś się nieco dowiedzieć o czarownikach i forsiastych czarownicach, jeśli lubisz książki podobne do Niekończącej się historii, to Wunschpunsch powinien Ci przypaść do gustu.

Belzebub Świrus - tajny radca czarnej magii - ma nie lada problem. Do końca roku zostało jedynie kilka godzin, a on nie spełnił wystarczającej ilości złych uczynków. Od kiedy w willi Koszmar zagościł wysłannik Jego Piekielnej Ekscelencji - Pędrak - z wieścią, że o północy trafi do aresztu, czarownik próbuje znaleźć odpowiedni sposób na rozwiązanie problemu. Razem ze swoją...

Ciekawa książka, jedna z pierwszych, z której zaczytałam się bez pamięci. Zajęło mi to jeden wieczór i do dziś potrafię z pamięci wymówić słowa "szatanarchistorygenialkoholimpijski eliksir". Dobra dla dzieci i młodzieży.

Ciekawa książka, jedna z pierwszych, z której zaczytałam się bez pamięci. Zajęło mi to jeden wieczór i do dziś potrafię z pamięci wymówić słowa "szatanarchistorygenialkoholimpijski eliksir". Dobra dla dzieci i młodzieży.

Wszystko to dzieje się w ciągu 6 godzin. Powstała bajka na podstawie tej książki. Czytałam w podstawówce.
Jedna nutka miała wystarczyć ku temu? Zachwycające :).

Wszystko to dzieje się w ciągu 6 godzin. Powstała bajka na podstawie tej książki. Czytałam w podstawówce.
Jedna nutka miała wystarczyć ku temu? Zachwycające :).

Obejrzałam pod wpływem bajki na Jetix o tym samym tytule. Muszę przyznać, że wcale się nie rozczarowałam - książka jest nawet lepsza.

Obejrzałam pod wpływem bajki na Jetix o tym samym tytule. Muszę przyznać, że wcale się nie rozczarowałam - książka jest nawet lepsza.

Na początku nie wiedziałam o co chodzi, ale potem czytało się świetnie

Na początku nie wiedziałam o co chodzi, ale potem czytało się świetnie