Dobra książka, podobała mi się, 8 za fabułę, ale 9 za oryginalność. '
W książce spotkałem się z pomysłami, których jeszcze w fantastyce nie widziałem takie jak helioryty, promienie, mrokostwory, selskinym i w ogóle ten dziwny, ale pociągający świat.

Dobra książka, podobała mi się, 8 za fabułę, ale 9 za oryginalność. '
W książce spotkałem się z pomysłami, których jeszcze w fantastyce nie widziałem takie jak helioryty, promienie, mrokostwory, selskinym i w ogóle ten dziwny, ale pociągający świat.

Seria zdecydowanie trudniejsza w odbiorze od "Kluczy do Królestwa", ale nadal godna uwagi. Nix zdecydowanie potrafi zawrzeć coś wyjątkowego w swoich książkach.
Uwaga dla dorosłych czytelników - podczas oceny pamiętajcie do jakiego odbiorcy oryginalnego seria jest przeznaczona (10-14 lat)
Polecam wszystkim fanom Gartha Nixa (lub nad ambitnym 10-latkom :D)

Seria zdecydowanie trudniejsza w odbiorze od "Kluczy do Królestwa", ale nadal godna uwagi. Nix zdecydowanie potrafi zawrzeć coś wyjątkowego w swoich książkach.
Uwaga dla dorosłych czytelników - podczas oceny pamiętajcie do jakiego odbiorcy oryginalnego seria jest przeznaczona (10-14 lat)
Polecam wszystkim fanom Gartha Nixa (lub nad ambitnym 10-latkom :D)

Tal, chłopiec mieszkający w Zamku z młodszym bratem i siostrą oraz chorą matką, dowiaduje się, że jego ojciec zaginął i prawdopodobnie zmarł na wyprawie zleconej przez Cesarzową. Niby początek historii ograny, ale problem polega na tym, że ojciec zabrał ze sobą jedyny helior, kamień dający światło i ciepło, pozwalający wejść w magiczną krainę o nazwie Aenir. Bez tego kamienia Tal nie będzie mógł udać się do Aeniru, aby złapać swojego mrokostwora, stać się mężczyzną i wesprzeć coraz uboższą rodzinę.

Doskonale zdaję sobie sprawę, że jest to cykl przeznaczony dla czytelników co najmniej 13 lat młodszych ode mnie. Jestem na to zwyczajnie za stara. Jednak czytając książki pana Nixa jakoś wcale tego nie czułam. Czytałam z wypiekami na twarzy tą bardzo krótką książkę i cieszyłam się, że mam w zapasie kolejną.

Garth Nix pisze w taki sposób, że czyta się z wielką przyjemnością. Wyjaśnia na bieżąco zasady rządzące światem, a świat jest przedstawiony bardzo realnie, choć nie przypomina naszego. Akcja toczy się wartko, bohaterowie są spójni i łatwo dają się lubić. Nawet jeśli ich charakterki do łatwych nie należą.

Trafiłam na nie jeszcze w gimnazjum, niestety na półce w bibliotece stały tylko dwie. Po latach odkryłam, że w naszym kraju ukazały się trzy tomy z sześcioczęściowego cyklu. Trochę szkoda, ale kto, jak nie ja, sobie z tym teraz poradzi ;) Powracam do nich z czystego sentymentu i zwykłej babskiej ciekawości, no bo co było dalej?
Jeśli czujesz się stary/stara, szukasz poważnej literatury z gatunku fantasy, nie czytaj. Ale spróbuj, jeśli zostało w Tobie coś z dzieciaka :) Ja zabieram się za drugi tom.

Tal, chłopiec mieszkający w Zamku z młodszym bratem i siostrą oraz chorą matką, dowiaduje się, że jego ojciec zaginął i prawdopodobnie zmarł na wyprawie zleconej przez Cesarzową. Niby początek historii ograny, ale problem polega na tym, że ojciec zabrał ze sobą jedyny helior, kamień dający światło i ciepło, pozwalający wejść w magiczną krainę o nazwie Aenir. Bez tego...