"Dumania pesymisty" to wprawdzie dumania i rozważania zamknięte w szczelnej formie eseju filozoficznego, lecz nie są one (w mojej ocenie) typowo pesymistyczne. Świętochowski jest pozytywnym pesymistą. W tej sprzeczności myślowej poszukuje odpowiedzi na nurtujące go pytania (głównie egzystencjalne i społeczne). Nie tylko poddaje pod wątpliwość idee i niepodważalne prawdy, ale przedstawia własną wizję rzeczywistości. Pesymizm Świętochowskiego różni się znacząco od pesymizmu np: Ciorana. Niektóre z jego spostrzeżeń były całkiem trafne i ciekawe, inne naprawdę innowacyjne i wyprzedzające jego epokę, choć często słabo uargumentowane. Nie jest to lektura, która zmieni nasze myślenie, ale na pewno je urozmaici i wzbogaci.

"Dumania pesymisty" to wprawdzie dumania i rozważania zamknięte w szczelnej formie eseju filozoficznego, lecz nie są one (w mojej ocenie) typowo pesymistyczne. Świętochowski jest pozytywnym pesymistą. W tej sprzeczności myślowej poszukuje odpowiedzi na nurtujące go pytania (głównie egzystencjalne i społeczne). Nie tylko poddaje pod wątpliwość idee i niepodważalne prawdy,...

,,Dumania pesymisty" Aleksandra Świętochowskiego to tekst pod każdym względem bardzo ciekawy i nowy, bo stał się pewnym przełomem w epoce. Wydany w 1876 roku przekroczył granicę pozytywistycznego myślenia. Formą wypowiedzi przedstawia dumania autora, które reprezentowane są przez eseje: niespiesznie spisane, w których zawarta jest logika wypowiedzi oparta na skojarzeniach autora. Tytuł dzieła nasuwa nam pewną myśl, która podpowiada, że są to wewnętrzne doświadczenia jednostki. Jest to przełomowa próba pisania, gdyż Świętochowski posłużył się w swobodnej budowie konstrukcji, opartej na myśleniu i logiczności wypowiedzi. Autor przypatruje się wielu segmentom życia i stara się zauważyć wiele trybików, które napędzają świat, w którym uczestniczymy każdego dnia. Na wielu stronicach swojej pracy zastanawia się na nauką i wiele przypisuje roli kamienia, w którym dostrzega rolę szatana i pleśń świata. Dokąd zmierza owa nauka i na czym ona skończy się? Jaki wpływ wywiera na kulturze i na społeczeństwie? Świętochowski stara się obalać wiele wizji świata i skupia się nad tym, a raczej stwierdza, że tylko wątpienie jest jedyną formą poznania w życiu człowieka. Kultura i jej ramy wrastają w nasze życie często bez naszej zgody. Nie mamy na nie wpływu, ale zawsze pozostaje wolne myślenie, które może uratować nas od zguby. Tylko błądzenie człowieka jest aktem uczestnictwa w świecie, a pisanie, zdaniem autora, jest mocą sprawczą, która przekłada się na rzeczywistość. Zwraca uwagę na to, że siła drzemie w poszukujących i cierpiących ludziach. Bo to właśnie oni nie zostali spłaszczeni przez masową kulturę, która wrasta korzeniami w masowe społeczeństwo.
Moim zdaniem, książka to to bardzo przełomowe dzieło, gdyż zwraca uwagę na bardzo ważne tematy, jakże mocno obecne w dzisiejszym świecie. To obowiązkowa lektura dla odważnych czytelników, którzy tak jak autor, nie wpadli w masową kulturę i starają się przez to obronić własne życie, język i człowieczeństwo. Bardzo polecam.

,,Dumania pesymisty" Aleksandra Świętochowskiego to tekst pod każdym względem bardzo ciekawy i nowy, bo stał się pewnym przełomem w epoce. Wydany w 1876 roku przekroczył granicę pozytywistycznego myślenia. Formą wypowiedzi przedstawia dumania autora, które reprezentowane są przez eseje: niespiesznie spisane, w których zawarta jest logika wypowiedzi oparta na skojarzeniach...

Świętochowski słusznie stwierdza, iż większość kwestii, które dla ludzi mają jakiekolwiek znaczenie w istocie jest tylko zlepkiem subiektywnych faktów, będących dla nas symbolami pewnych wydarzeń, utrwalanych w naszej pamięci. Ma również rację w tym aspekcie, że wszystkie te subiektywne fakty są w gruncie rzeczy umowne. Problem, jaki wynika z rozważań autora, nie uwzględnia jednak zasadniczej dychotomii pomiędzy istotą rzeczy a samą rzeczą. Istnieją bowiem dwie rzeczy na świecie, które są stałe i nie podlegają jakiejkolwiek relatywizacji: istnienie rzeczywistości oraz historia, która to istnienie opisuje. Tu z kolei zauważyłem ciekawą rzecz, mianowicie o istnieniu stałej rzeczywistości Świętochowski wspomina, jednak później poddaje to w wątpliwość. Uważam, iż tok myślenia autora staje się niezwykle problematyczny w momencie, gdy względność opanowuje wszelkie dziedziny życia społecznego, bowiem zaprzepaszcza dorobek dotychczasowego życia jednostkowego.

Świętochowski słusznie stwierdza, iż większość kwestii, które dla ludzi mają jakiekolwiek znaczenie w istocie jest tylko zlepkiem subiektywnych faktów, będących dla nas symbolami pewnych wydarzeń, utrwalanych w naszej pamięci. Ma również rację w tym aspekcie, że wszystkie te subiektywne fakty są w gruncie rzeczy umowne. Problem, jaki wynika z rozważań autora, nie uwzględnia...

Świętochowski, jako jeden z pozytywistycznych publicystów, ukazuje w "Dumaniach pesymisty" swoje poglądy, zgodne z obowiązującymi ówcześnie trendami. Pisze między innymi o asymilacji Żydów, emancypacji kobiet. Dzieli się z czytelnikami ze swoją wizją świata, ze swoimi poglądami i opiniami, z którymi często trudno się zgodzić, jako że żyjemy już w zupełnie innej rzeczywistości.

Świętochowski, jako jeden z pozytywistycznych publicystów, ukazuje w "Dumaniach pesymisty" swoje poglądy, zgodne z obowiązującymi ówcześnie trendami. Pisze między innymi o asymilacji Żydów, emancypacji kobiet. Dzieli się z czytelnikami ze swoją wizją świata, ze swoimi poglądami i opiniami, z którymi często trudno się zgodzić, jako że żyjemy już w zupełnie innej...