Mity skandynawskie

Jest moc. Świetnie napisana. Dla miłośnika Odyna, Thora i Heimdalla pozycja obowiązkowa..

Jest moc. Świetnie napisana. Dla miłośnika Odyna, Thora i Heimdalla pozycja obowiązkowa..

Pokaż mimo to

To już moja trzecia książka o tematyce mitologii nordyckiej. Na początku traktowałam ją jako przypomnienie mitów z dwóch poprzednich dzieł, ale po przeczytaniu jestem mile zaskoczona. Pojawiły się historie, których wcześniej nie znałam (bądź o nich zapomniałam), a niektórzy z bogów wywołali u mnie zupełnie inne emocje niż przedtem. Bardzo porządnie spisane mity, porządna narracja. Czasem tylko przeszkadzała mi wielowątkowość czy "skakanie w czasie" podczas czytania.

To już moja trzecia książka o tematyce mitologii nordyckiej. Na początku traktowałam ją jako przypomnienie mitów z dwóch poprzednich dzieł, ale po przeczytaniu jestem mile zaskoczona. Pojawiły się historie, których wcześniej nie znałam (bądź o nich zapomniałam), a niektórzy z bogów wywołali u mnie zupełnie inne emocje niż przedtem. Bardzo porządnie spisane mity, porządna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Początek nieco zawirowany, geneza nieco mętna, ale z każdym kolejnym mitem wciąga coraz bardziej, a charakter postaci rozwija się z każdą kolejną stroną.

Początek nieco zawirowany, geneza nieco mętna, ale z każdym kolejnym mitem wciąga coraz bardziej, a charakter postaci rozwija się z każdą kolejną stroną.

Pokaż mimo to

Jako, że ostatnio chciałem się dowiedzieć czegoś o mitologii skandynawskiej, wypożyczyłem tę książkę i można powiedzieć, że jestem oczarowany jej treścią. Bardzo dobre jeżeli szukacie dużej ilości ciekawych opowieści.

Jako, że ostatnio chciałem się dowiedzieć czegoś o mitologii skandynawskiej, wypożyczyłem tę książkę i można powiedzieć, że jestem oczarowany jej treścią. Bardzo dobre jeżeli szukacie dużej ilości ciekawych opowieści.

Pokaż mimo to

Okazuje się, że znane nazwisko nie wystarczy, aby zachwycić. Dwa razy pisałam tę recenzję. Najpierw, aby pochwalić, zaś potem by to naprawić.

Chyba od zawsze miałam ciągoty do mitów świata ze szczególnym natężeniem w pierwszej klasie liceum. Pociągały mnie i fascynowały zwłaszcza te mniej znane, bo pomijane w programie nauczania. Ostatnio zaś wpadły mi w ręce dwie książki dotyczące wierzeń zahartowanych w boju wikingów.

W tym roku zaczęło się właściwie od „Amerykańskich Bogów” Gaimana. Nie znajdziecie recenzji tej powieści na moim blogu, gdyż jej nie skończyłam. „Amerykańscy Bogowie” mieli mieć wszystko, co potrzebne, aby mi się spodobać, ale nie podołali zadaniu i pozostawili mnie w żałobie. Ciężko się robi na sercu, gdy jeden z naszych ulubionych autorów serwuje nam coś, czego nie jesteśmy w stanie przełknąć. Ale na ratunek przyszła „Mitologia Nordycka”.

„Mitologia Nordycka” Gaimana zdawała się lekarstwem na samego Gaimana. W końcu zrobiło się ciekawiej, coś się działo i miałam poczucie, że Neil Gaiman wrócił do mnie z długiej podróży. Byłam gotowa napisać bardzo przychylną recenzję i zachwalać jego dzieło, które wydawało mi się tak dobre na tle „Amerykańskich Bogów”.

Jednak po dostaniu w swoje ręce w niewielkim odstępie czasu „Mitów Skandynawskich” Greena uświadomiłam sobie, że moje wyposzczone czytelnicze serce zwiodło mnie na manowce.

Całość recenzji i porównania na:
https://bit.ly/30YmIxq

Okazuje się, że znane nazwisko nie wystarczy, aby zachwycić. Dwa razy pisałam tę recenzję. Najpierw, aby pochwalić, zaś potem by to naprawić.

Chyba od zawsze miałam ciągoty do mitów świata ze szczególnym natężeniem w pierwszej klasie liceum. Pociągały mnie i fascynowały zwłaszcza te mniej znane, bo pomijane w programie nauczania. Ostatnio zaś wpadły mi w ręce dwie książki...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Moim zdaniem mitologia skandynawska została bardzo dobrze przedstawiona w tej książce. A autora trzeba pochwalić za to, że napisał w sposób opowiadania te mity. Na pewno kiedyś wrócę do niej, bo bardzo mi się podoba.

Moim zdaniem mitologia skandynawska została bardzo dobrze przedstawiona w tej książce. A autora trzeba pochwalić za to, że napisał w sposób opowiadania te mity. Na pewno kiedyś wrócę do niej, bo bardzo mi się podoba.

Pokaż mimo to

Szkoda że o mitologi skandynawskiej nie rozmawia się w szkołach. Też jest warta uwagi. Książka przyjemnie napisana i dobrze sie ja czyta.

Szkoda że o mitologi skandynawskiej nie rozmawia się w szkołach. Też jest warta uwagi. Książka przyjemnie napisana i dobrze sie ja czyta.

Pokaż mimo to

Jest to takie opisanie mitologii skandynawskiej w formie dość jednolitej historii, w zasadzie to zbioru najważniejszych, dotyczących nie tylko bogów, ale i herosów.
Mimo że napisana w sposób nieco przypominający Tristana i Izoldę, do tego dość dawno, nie jest nudna, a opisy i sposób narracji budują klimat mitologii.
Wydaje mi się że łatwiejsza będzie dla obeznanych z tą mitologią i jej bohaterami, niż dla tych całkiem początkujących, bo Ci mogą mieć trochę problemów z zorientowaniem się w klimacie.
Plusy:
-klimat mitologii,
-mimo narracji nie jest nudna,
-fabuła,
-opis naprawdę wyjątkowego świata, nie zbezczeszczone żadnymi pop kulturowymi wstawkami,
-można się z tą mitologia zapoznać, różni się od Greckiej, a jest ciekawa,

Jest to takie opisanie mitologii skandynawskiej w formie dość jednolitej historii, w zasadzie to zbioru najważniejszych, dotyczących nie tylko bogów, ale i herosów.
Mimo że napisana w sposób nieco przypominający Tristana i Izoldę, do tego dość dawno, nie jest nudna, a opisy i sposób narracji budują klimat mitologii.
Wydaje mi się że łatwiejsza będzie dla obeznanych z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Każdy zna mitologię grecką, czy rzymską. Każdy też słyszał wzmianki o mitologii egipskiej i słowiańskiej. Ale mitologia skandynawska? To już zupełnie coś nowego. Ciekawe historie z jednej strony przypominają znane już w innych kultur mity, a z drugiej zawierają w sobie coś zupełnie innego, zaskakującego. Warto przeczytać, choćby po to by poznać dawne wierzenia ludzi i spróbować zrozumieć ich sposób myślenia.

Każdy zna mitologię grecką, czy rzymską. Każdy też słyszał wzmianki o mitologii egipskiej i słowiańskiej. Ale mitologia skandynawska? To już zupełnie coś nowego. Ciekawe historie z jednej strony przypominają znane już w innych kultur mity, a z drugiej zawierają w sobie coś zupełnie innego, zaskakującego. Warto przeczytać, choćby po to by poznać dawne wierzenia ludzi i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kolejne spojrzenie na mity Skandynawskie. Chyba 4 lub 5te jakie czytam. Nigdy chyba nie przestanie mnie bawić Loki. Nie uważam tych mitów za krwawe czy brutalne, jak wiele razy słyszałam. Są ciekawe i na prawdę dobrze się je czyta. Polecam jako taka lekka lektura, która odrywa od rzeczywistości i przenosi w troszkę inny świat ;)

Kolejne spojrzenie na mity Skandynawskie. Chyba 4 lub 5te jakie czytam. Nigdy chyba nie przestanie mnie bawić Loki. Nie uważam tych mitów za krwawe czy brutalne, jak wiele razy słyszałam. Są ciekawe i na prawdę dobrze się je czyta. Polecam jako taka lekka lektura, która odrywa od rzeczywistości i przenosi w troszkę inny świat ;)

Pokaż mimo to