Urodzeni biegacze. Tajemnicze plemię Tarahumara, bieganie naturalne i wyścig, jakiego świat nie widział.

Inspiracja by zacząć biegać :)

Inspiracja by zacząć biegać :)

Pokaż mimo to

Większość książki to napisany paplającym językiem tekst o niczym
Zaczęłam czytać, zaczęłam przekartkowywać, 10, 20, 60 stron.
Warto jednak książkę wziąć, chociażby dla jednego rozdziału - rozdziału opisującego fizjologię biegu zwierząt, budowę anatomiczną i ewolucję w tym samym zakresie człowieka. Bardzo, bardzo, bardzo ciekawa teoria!
A

Większość książki to napisany paplającym językiem tekst o niczym
Zaczęłam czytać, zaczęłam przekartkowywać, 10, 20, 60 stron.
Warto jednak książkę wziąć, chociażby dla jednego rozdziału - rozdziału opisującego fizjologię biegu zwierząt, budowę anatomiczną i ewolucję w tym samym zakresie człowieka. Bardzo, bardzo, bardzo ciekawa teoria!
A

Pokaż mimo to

Tak jak lubię biegać i tak jak interesuję się tematyką "slow", tak ta książka bardzo mnie rozczarowała. A mogło być tak ciekawie! Bo historia, po którą sięgnął autor, aż prosi się o opisanie! Niestety styl i język był dla mnie nie do zaakceptowania, a szalę goryczy przelało wyrażenie "często gęsto" - i w tym momencie przestałam czytać....

Tak jak lubię biegać i tak jak interesuję się tematyką "slow", tak ta książka bardzo mnie rozczarowała. A mogło być tak ciekawie! Bo historia, po którą sięgnął autor, aż prosi się o opisanie! Niestety styl i język był dla mnie nie do zaakceptowania, a szalę goryczy przelało wyrażenie "często gęsto" - i w tym momencie przestałam czytać....

Pokaż mimo to

Odejmuję brutalnie jedną gwiazdkę za początek (długi na kilka rozdziałów), który jest takim gniotem i amerykańską sztancą tłuczenia tekstu o niczym, że miałem ochotę już rzucić to barachło w kąt i więcej do takiego gniota nie wracać. Jeszcze jedna pozycja o tym, że autor dobiera wkładki ortopedyczne do butów, no nieee...

Całe szczęście, że dałem książce jeszcze jeden wieczór, autor w końcu oprzytomniał i zaczął pisać nie tylko do rzeczy, ale i na wiele interesujących tematów. I co zdumiewające w książce o (zwykłym) bieganiu -- o rzeczach ważnych, wykraczających poza samo bieganie. Za to paradoksalnie jest tu skąpo informacji o tytułowych Indianach.

Te dalsze rozdziały (choć nadal z nieprzyjemnym amerykańskim posmakiem) czynią z niej giganta. Bieganie, czy nawet ogólniej sport i odkrywanie go dla siebie, jedzenie (podczas lektury co i rusz głodniałem, mam nadzieję, że upichcę sobie coś na modłę opisywanych smakołyków), ewolucja człowieka (jestem w szoku, że taki historyczno-antropologiczny temat się znalazł tutaj i to tak obfity, autor pisze z takim przekonaniem, że de facto zmusza mnie do pogłębionej lektury jak właściwie nasz gatunek zdominował Ziemię), podejście do życia i do drugiego człowieka, plus sylwetki kilku słynnych biegaczy. Jak na 320 stron to dla mnie bogactwo informacji.

Stylu biegania nie zmienię, butów także, bo biegam tylko zimą i choć wyłącznie po asfalcie, to nie doświadczam żadnych kontuzji, ale ten tytuł odcisnął na mnie na pewno swe piętno. Nie chodzi mi wyłącznie o dane naukowe, ale o wejście do serca -- wspólnym mianownikiem opisywanych biegaczy, naukowców, jest pasja. Ta czy inna, ale pasja. Po drugie mniej czy bardziej wyeksponowany jest akcent prostolinijności -- bez metek, bez etykiet, bez "wypada" czy "nie wypada". Pełne wejście w swoje własne życie. Nie to, że tego nie wiedziałem, ale krzepiące jest o tym przypomnienie.

Każdego wieczora coraz chętniej wracałem do tej książki i tylko tej książki -- nie miałem ochoty na czytanie czegokolwiek innego. Niestety, wszystko ma swój kres...

Wiem/nie wiem czemu ta pozycja mocno kojarzy mi się z parosekundową sceną z "Wielkiego błękitu" -- Jacques po raz pierwszy pojawia się na zawodach, recepcja hotelowa, powitanie Enzo, pauza i "cieszę, że jesteś tutaj".

Już sądziłem, że to kolejna wydmuszka w rodzaju "Co nas nie zabije" Scotta Carney'a -- szczęśliwie, to nie ten poziom i przede wszystkim nie ta motywacja. Tę książkę czytałem wprost po "Życie, piękna katastrofa" Jona Kabata-Zina i nie chcę powiedzieć, że ta pierwsza jest do niczego, ale paradoksalnie to właśnie "Urodzeni biegacze" powiedziała mi więcej o psychice i zdrowiu i z całą pewnością zrobiła to dobitniej.

Gorąco polecam, niezwykle bogata i ciekawa książka, która daje więcej niż sam tekst przeliczony na zdania i strony.

Odejmuję brutalnie jedną gwiazdkę za początek (długi na kilka rozdziałów), który jest takim gniotem i amerykańską sztancą tłuczenia tekstu o niczym, że miałem ochotę już rzucić to barachło w kąt i więcej do takiego gniota nie wracać. Jeszcze jedna pozycja o tym, że autor dobiera wkładki ortopedyczne do butów, no nieee...

Całe szczęście, że dałem książce jeszcze jeden w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

(książkę słuchałem* podczas biegania i rowerowych dojazdów. Trochę biegam, więc recenzja z mocnym piętnem biegowego hobby)
Lektura wzbudziła raczej ambiwalentne uczucia. Początek jest totalnie nudny 😴 i głównie rekomendacje innych pomogły mi przebrnąć przez pierwsze rozdziały, w których za dużo było dla mnie rozemocjonowania i wręcz patosu w relacji z wędrówki autora do kanionu. Chwilami miałem wrażenie, że zarabia na wierszówkę mnożąc niepotrzebnie określenia i powtórzenia jakby to była podróż do Itaki. Zaś niesamowite cechy członków plemienia Tarahumara (właściwie Raramuri), którzy prześcigają konia wyścigowego, nie znają kradzieży, cukrzycy, depresji itd. budziły obawy czy to faktycznie nie greccy herosi (ewentualnie Uniwersum Marvela) 🤯.
Na szczęście najcięższe są początkowe rozdziały. Potem ten egzaltowany sposób pisania daje się mniej we znaki (albo człowiek się przyzwyczaja.) W każdym razie w końcu pojawiają się postacie biegaczy, którzy wezmą udział w faktycznie mających miejsce zawodach, zorganizowanych w 2006 roku przez Caballo Blanco w Cooper Canyon położonym w środkowym Meksyku. Od tego momentu mamy niejako dwutorową narrację. 1) Po pierwsze jest przedstawianie biegaczy, którzy wezmą udział w zmaganiach. Organizator, czyli Caballo Blanco (znany też jako Micah True) oraz Scott Jurek (wegetariański ultrarunner; jeszcze kiedyś napiszę o jego książce), Barefoot Ted McDonald (ekscentryczny gaduła, biegający w pięciopalczastych Vibramach (o ile akurat nie biega boso)), Luis Escobar (biegacz i fotograf) oraz para luzackich 20-latków: Jenn Shelton i Billy “Bonehead” Barnett. Krótkie wprowadzenie postaci i ich podróż do Miedzianego Kanionu - te fragmenty książki spodobały mi się najbardziej 😀. Oraz sam opis zawodów (w sumie niedługa, ok 40 km trasa, bez pomiaru czasu, sędziów itp). Tutaj znalazłem to, co mnie w bieganiu właśnie pociąga - bieganie dla radości biegania; dla możliwości skręcenia w jedną ścieżkę, wbiegnięciu na jakąś górkę, schłodzeniu się w strumieniu; bez żadnego planu treningowego, tam gdzie zaprowadzi ciekawość 🦋🐦🦌🍄. Owszem, z jakimś wytrenowaniem i plecaczkiem wcześniej, bo bez tego skończyłoby się pewnie po 20-30 kilometrze wycieczki, ale bez okowów trenera, osiągów, kontroli tempa i zakresu. Czysta frajda 😁🙃😍
Ale wróćmy do książki. 2️) Drugi ‘tor’ to pochwała biegania naturalnego. I tutaj znów mieszane uczucia. Bo owszem antropologia, plemiona na granicach cywilizacji, ale niesmak budzi totalna niekonsekwencja autora w podejściu do cyfr/statystyk, którymi wprost żongluje dopasowując do swojej teorii “👟 buty źródłem zła wszelakiego”. Czasem wręcz zaprzecza sobie na przestrzeni sąsiednich rozdziałów 🧐. Owszem, wprowadzę na wiosnę jakieś sesje biegania na bosaka, by sprawdzić możliwość wzmocnienia rozcięgna i Achillesa, ale pomocy w swoich ultrawybieganiach upatruję raczej w poprawie techniki/mechaniki biegu 🏃‍♂️ niż w powrocie do paleozwyczajów.
Słowem, pozycja może być ciekawa jako fabularna opowieść, ale groźna jako źródło ‘faktów’.

* - wspominam o formie lektury, bowiem na pewno miała wpływ tak na odbiór treści jak i zdolność zapamiętania i zrelacjonowania faktów. Książkę zamierzam nabyć w wersji papierowej, więc może wówczas napiszę b.obszerną recenzję (https://www.facebook.com/BiegamwRz

(książkę słuchałem* podczas biegania i rowerowych dojazdów. Trochę biegam, więc recenzja z mocnym piętnem biegowego hobby)
Lektura wzbudziła raczej ambiwalentne uczucia. Początek jest totalnie nudny 😴 i głównie rekomendacje innych pomogły mi przebrnąć przez pierwsze rozdziały, w których za dużo było dla mnie rozemocjonowania i wręcz patosu w relacji z wędrówki autora do kan...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kultowa książka biegaczy. Opowiada o doświadczeniach reportera, gdy ten był i żył wśród plemienia Tarahumara. Przedstawia ich życie, podpatrując przede wszystkim ich "fascynację" bieganiem.

Kultowa książka biegaczy. Opowiada o doświadczeniach reportera, gdy ten był i żył wśród plemienia Tarahumara. Przedstawia ich życie, podpatrując przede wszystkim ich "fascynację" bieganiem.

Pokaż mimo to

Doceniam autora za tak długi wywiad poświęcony bieganiu, bo nie wiem czy mogłabym go nazwać wywiadem o tytułowym tajemniczym plemieniu. O plemieniu jest tu stosunkowo niewiele, ale rozumiem, że jest to zamknięta społeczność i trudno czegokolwiek się o nich dowiedzieć. O bieganiu natomiast autor napisał bardzo dużo, od czasów dinozaurów, po dzień dzisiejszy. Zamieścił informacje dlaczego w ogóle zaczęliśmy biegać i dlaczego tego nie robimy dzisiaj. Wszystko to jest bardzo interesujące, ale raczej przewidywalne.

Doceniam autora za tak długi wywiad poświęcony bieganiu, bo nie wiem czy mogłabym go nazwać wywiadem o tytułowym tajemniczym plemieniu. O plemieniu jest tu stosunkowo niewiele, ale rozumiem, że jest to zamknięta społeczność i trudno czegokolwiek się o nich dowiedzieć. O bieganiu natomiast autor napisał bardzo dużo, od czasów dinozaurów, po dzień dzisiejszy. Zamieścił informacje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dobrze opowiedziana historia powinna inspirować, przekazywać wiedzę, która wskazuje drogę. Niesamowita opowieść niesiona przez ten tekst pochłania czytającego, niejednokrotnie weryfikuje posiadane wcześniej wiadomości, otwiera umysł. Owo otwarcie umysłu jest największą zaletą tej pozycji. Nie trzeba być biegaczem by zacząć czytać, miłośnik każdej dyscypliny sportowej znajdzie tu mądrość i doświadczenie tych, którzy zechcieli je przekazać dalej.

Dobrze opowiedziana historia powinna inspirować, przekazywać wiedzę, która wskazuje drogę. Niesamowita opowieść niesiona przez ten tekst pochłania czytającego, niejednokrotnie weryfikuje posiadane wcześniej wiadomości, otwiera umysł. Owo otwarcie umysłu jest największą zaletą tej pozycji. Nie trzeba być biegaczem by zacząć czytać, miłośnik każdej dyscypliny sportowej znajdzie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Każdy biegacz powinien to przeczytać :-)

Każdy biegacz powinien to przeczytać :-)

Pokaż mimo to

Od tej książki zaczęła się moja fascynacja bieganiem naturalnym. Do tej pory przeczytałem ją dwa razy i raz wysłuchałem audiobook'a. Dla mnie jak biblia :) Podstawowa pozycja dla biegaczy, a z pewnością wciągnie również tych, którzy z bieganiem nie mają nic wspólnego.

Od tej książki zaczęła się moja fascynacja bieganiem naturalnym. Do tej pory przeczytałem ją dwa razy i raz wysłuchałem audiobook'a. Dla mnie jak biblia :) Podstawowa pozycja dla biegaczy, a z pewnością wciągnie również tych, którzy z bieganiem nie mają nic wspólnego.

Pokaż mimo to