Przebrnęłam z wzlotami i upadkami i mimo wszystko całkiem dobrą opinią na koniec, ale rozumiem też tych, którym się książka nie spodoba.
Trąci myszką. Steinbeck pisze tak szeroko i potoczyście jakby chciał opowiedzieć wszystko i wyczerpująco. Widać, że ma osobistą misję przedstawienia prawdziwej istoty ludzkiej, jej dobra i zła. Czegoś tak bardzo uniwersalnego i osobistego. Trochę mnie to ujmuje, tym bardziej, że sięga po swoje rodzinne historie. Trochę mnie to śmieszy, bo dużo tu oczywistości. Steinbeck pisze z sercem na wierzchu i czule o bohaterach. Tak, książka jest sentymentalna i staromodna. Bardzo wyrazista i podatna do sfilmowania.

Przebrnęłam z wzlotami i upadkami i mimo wszystko całkiem dobrą opinią na koniec, ale rozumiem też tych, którym się książka nie spodoba.
Trąci myszką. Steinbeck pisze tak szeroko i potoczyście jakby chciał opowiedzieć wszystko i wyczerpująco. Widać, że ma osobistą misję przedstawienia prawdziwej istoty ludzkiej, jej dobra i zła. Czegoś tak bardzo uniwersalnego i osobistego....

Piękna powieść 💜

Piękna powieść 💜

Jest wspaniała! Jak chyba każdy Steinbeck. Co jeden to lepszy. Gdybym do końca życia musiała czytać książki tylko jednego autora, to nie wykluczam, że byłby to ten.

Jest wspaniała! Jak chyba każdy Steinbeck. Co jeden to lepszy. Gdybym do końca życia musiała czytać książki tylko jednego autora, to nie wykluczam, że byłby to ten.

W połowie porównywałam 'Na wschód od Edenu' do 'Gron gniewu' i wypadało gorzej, natomiast po zakończeniu lektury wiem już, że to po prostu inne dzieło ale również warte dziesiątki. Steinbeck jak zawsze poruszający 🌸

W połowie porównywałam 'Na wschód od Edenu' do 'Gron gniewu' i wypadało gorzej, natomiast po zakończeniu lektury wiem już, że to po prostu inne dzieło ale również warte dziesiątki. Steinbeck jak zawsze poruszający 🌸

"Na wschód od Edenu" Johna Steinbecka to chyba najlepsza książka z jaką kiedykolwiek miałem do czynienia. Ta wspaniała proza jaką funduję nam Steinbeck, ta piękna historia; wielowątkowa i oprawiona w zwycięstwa, i porażki, mądre twierdzenia i wzruszające zakończenie jest moim zdaniem taka prosta, życiowa, ale jednocześnie cudowna. Los rodziny Trasków oplątany wokół biblijnej przypowieści o Kainie i Ablu jest warty przeczytania i polecam go każdemu, gdyż ja sam uważam, że ciężko mi będzie kiedykolwiek przeczytać coś równie wspaniałego. Polecam.

"Na wschód od Edenu" Johna Steinbecka to chyba najlepsza książka z jaką kiedykolwiek miałem do czynienia. Ta wspaniała proza jaką funduję nam Steinbeck, ta piękna historia; wielowątkowa i oprawiona w zwycięstwa, i porażki, mądre twierdzenia i wzruszające zakończenie jest moim zdaniem taka prosta, życiowa, ale jednocześnie cudowna. Los rodziny Trasków oplątany wokół...

Twórczość Steinbecka nie jest dla mnie, nie wciągają mnie takie historie. Za to bardzo doceniam jak rozbudowane były postacie. Druga połowa bardziej mnie wciągnęła. Ładne mądre cytaty, ale ja nie czytam książek dla ładnych cytatów 😩

Twórczość Steinbecka nie jest dla mnie, nie wciągają mnie takie historie. Za to bardzo doceniam jak rozbudowane były postacie. Druga połowa bardziej mnie wciągnęła. Ładne mądre cytaty, ale ja nie czytam książek dla ładnych cytatów 😩

Piękna, długa, magiczna...

Piękna, długa, magiczna...

Przeczytane na fali tego, jak wstrząsnęła mną pozycja „Myszy i ludzie”. Cóż, format zupełnie inny. Można sporo wyciągnąć o relacjach społecznych, krytycznym okiem czytać i czuć a na koniec jeszcze zapłakać.

Nie wiem czy warto, bo to cegła, która nie będzie przystępna dla wszystkich. Ale można spróbować. Ja nie żałuję, zrobię sobie przerwę iż pewnością do autora wrócę.

Przeczytane na fali tego, jak wstrząsnęła mną pozycja „Myszy i ludzie”. Cóż, format zupełnie inny. Można sporo wyciągnąć o relacjach społecznych, krytycznym okiem czytać i czuć a na koniec jeszcze zapłakać.

Nie wiem czy warto, bo to cegła, która nie będzie przystępna dla wszystkich. Ale można spróbować. Ja nie żałuję, zrobię sobie przerwę iż pewnością do autora wrócę.

Steinbeck w swojej najlepszej formie. Tylko troszkę gorsza od Grona Gniewu. Wybitna, wieloepokowa książka. Mamy w niej dużo uczuć rodzeństwa względem siebie oraz rodziców. Pozytywnych i negatywnych. Warta przeczytania. Wprawiająca w głębie zastanowienie, refleksję. Timszel ją przeczytać. Nie pożałujesz.

Steinbeck w swojej najlepszej formie. Tylko troszkę gorsza od Grona Gniewu. Wybitna, wieloepokowa książka. Mamy w niej dużo uczuć rodzeństwa względem siebie oraz rodziców. Pozytywnych i negatywnych. Warta przeczytania. Wprawiająca w głębie zastanowienie, refleksję. Timszel ją przeczytać. Nie pożałujesz.

Mam duży problem jak ocenić tą książkę bo z jednej strony pierwsze pół ciężko mi się czytało i ciężko było przebrnąć jednocześnie drugie pół skończyłem w dwa dni.

Podobnie mam z jej treścią nie polubiłem żadnego bohatera tej książki (może oprócz Samuela Hamiltona),wydarzenia nie powodowały że mnie porywają mimo to byłem ciekawy dalszej części.

Wiele ważnych tematów i nawiązań w książce i cieszę się że ja przeczytałem jednak nie czułem abym kogoś z bohaterów polubił.

Mam duży problem jak ocenić tą książkę bo z jednej strony pierwsze pół ciężko mi się czytało i ciężko było przebrnąć jednocześnie drugie pół skończyłem w dwa dni.

Podobnie mam z jej treścią nie polubiłem żadnego bohatera tej książki (może oprócz Samuela Hamiltona),wydarzenia nie powodowały że mnie porywają mimo to byłem ciekawy dalszej części.

Wiele ważnych tematów i...