Niesamowita, wnikliwa, pokazująca bez upiększeń nie tylko specyficzny okres socjalistycznej Polski, który pamięta chyba każdy 40, 50 i 60ciolatek, ale dająca. portret rodzinny tamtych czasów. I nasuwająca taką refleksję - chyba niewiele się zmieniło...

Niesamowita, wnikliwa, pokazująca bez upiększeń nie tylko specyficzny okres socjalistycznej Polski, który pamięta chyba każdy 40, 50 i 60ciolatek, ale dająca. portret rodzinny tamtych czasów. I nasuwająca taką refleksję - chyba niewiele się zmieniło...

Mocna książka. I świetnie napisana. Otrzymała zresztą nagrodę IBBY w 1983 roku. Kiedyś to były książki dla młodzieży – prawdziwe, życiowe, pełne treści. Tu nie ma lania wody, żeby zapełnić ileś tam stron. Tu każde zdanie ma znaczenie dla opowieści. A ile przy tym szczegółów i smaczków „z epoki” – szynka spod lady, wystrzałowy komplet lewisów z Pewexu, kryształy na kredensie.

Wydarzenia obserwujemy naprzemiennie z perspektywy dwóch sióstr – Bronki i Marynki, które różnią się od siebie jak ogień i woda. Marynka jest ładna, szczupła, zdolna, a do tego wrażliwa. Bronka zaś jest brzydka, gruba, tępa, a do tego ma zły charakter – oszukuje ludzi w sklepie czy w tramwaju, żeby kupić bez kolejki albo zająć miejsce siedzące, podkrada matce drobne, pomiata babką.

Z czasem przekonujemy się jednak, że ta pierwsza też ma wady, a ta druga nie jest tak beznadziejna, jak sama o sobie myśli. Przede wszystkim jest zakompleksiona, jej poczucie własnej wartości jest bliskie zeru, zżera ją zazdrość o „lepszą” siostrę i żal, że świat jest urządzony tak niesprawiedliwie, że jedna ma wszystko, a druga nic. Jej największym pragnieniem jest być kochaną. Wciąż daremnie marzy o tym, żeby zasłużyć na miłość matki, która faworyzuje Marynkę, dla niej ma pomarańcze i kożuch za 25 tysięcy, a dla Bronki jabłka i baranie futro po ciotce.

https://czytamiogladam.home.blog/2020/11/14/co-slychac-za-tymi-drzwiami-ewa-ostrowska

Mocna książka. I świetnie napisana. Otrzymała zresztą nagrodę IBBY w 1983 roku. Kiedyś to były książki dla młodzieży – prawdziwe, życiowe, pełne treści. Tu nie ma lania wody, żeby zapełnić ileś tam stron. Tu każde zdanie ma znaczenie dla opowieści. A ile przy tym szczegółów i smaczków „z epoki” – szynka spod lady, wystrzałowy komplet lewisów z Pewexu, kryształy na...

W opisie tej książki jest napisane '' " Co słychać za tymi drzwiami " to jedna z najlepszych powieści dla młodzieży znanej i cenionej pisarki , wyróżniona w dorocznym konkursie polskiej sekcji IBBY . '' Otóż ja się z tym nie zgadzam ! Jest to powieść przede wszystkim DLA DOROSŁYCH ! a dopiero później dla młodzieży , ponieważ to dorośli tę młodzież wychowują i jak ją wychowają tak potem mają . A tak poważnie , realia PRL - u i szkoły w tamtych czasach oddane rewelacyjnie . Ale te czasy nie usprawiedliwiają tego co się działo w tej rodzinie . Doskonale ujął to tatuś rodziny w czasie ostatniej kłótni '' Przyjrzyj się jak wychowałaś swoje córki . Obie są zachwycające . Jedna złodziej , a druga kapuś . No , złodziejkę jeszcze rozumiem , nasza krew , wychowała się wśród złodziejstwa... '' Nic dodać nic ująć , bo to od nas rodziców zależy jakie będą nasze dzieci i jak kiedyś będą traktowały nas...Książka mną wstrząsnęła , jak zresztą każda książka Pani Ewy...Trudno . Mocno . Dobitnie . Polecam , zwłaszcza tym którzy pamiętają tamte czasy...aczkolwiek nie tylko tym .

W opisie tej książki jest napisane '' " Co słychać za tymi drzwiami " to jedna z najlepszych powieści dla młodzieży znanej i cenionej pisarki , wyróżniona w dorocznym konkursie polskiej sekcji IBBY . '' Otóż ja się z tym nie zgadzam ! Jest to powieść przede wszystkim DLA DOROSŁYCH ! a dopiero później dla młodzieży , ponieważ to dorośli tę młodzież wychowują i jak ją...

Książka bez wątpienia niezwykła, choć wydaje się to wielu osobom niemożliwe. Jest przecież o codziennym życiu. Ale chyba właśnie ten fakt nadaje jej głębi. Zdajemy sobie sprawę z realizmu przedstawionych na jej kartach sytuacji, co sprawia, że każde kolejne zdanie coraz mocniej wżera się w nasz umysł i wywołuje dziwnego rodzaju zamęt.
Opowieść, która niejednokrotnie wzrusza, zmusza do myślenia i bezkompromisowo obnaża słabości i niezwykłą wręcz przyziemność ludzi. Polecam nie tylko młodym osobom, ale również dorosłym, bo naprawdę warto.

Książka bez wątpienia niezwykła, choć wydaje się to wielu osobom niemożliwe. Jest przecież o codziennym życiu. Ale chyba właśnie ten fakt nadaje jej głębi. Zdajemy sobie sprawę z realizmu przedstawionych na jej kartach sytuacji, co sprawia, że każde kolejne zdanie coraz mocniej wżera się w nasz umysł i wywołuje dziwnego rodzaju zamęt.
Opowieść, która niejednokrotnie...

Przed oceną "wybitna" powstrzymało mnie tylko kilka błędów interpunkcyjnych, które przepuściła korekta w wydaniu z 1982 roku. Poza tym książka jest rewelacyjna. Pokazuje, że ludzie nie są czarno-biali, że nie wszystko złoto, co się świeci, a nastolatki potrafią mieć ogromne problemy, niejednokrotnie znacznie większe aniżeli dylemat "co wsadzić do garnka". I kto wie, czy są to w ogóle problemy rozwiązywalne.
Owszem, realia przedstawiono epoki komunizmu, mentalność ówczesnych przeciętnych zjadaczy chleba oddana perfekcyjnie. Tym samym można uznać, że i wartość historyczną powieść ma. Bo też i nie należy tej powieści traktować jako zwyczajnej obyczajówki dla dziewczynek oczekujących pierwszych wzruszeń romantycznych, zachowującej zupełną aktualność, "fajność", "slangowość" itp. To książka ewidentnie psychologiczna, prawdziwa drama terapeutyczna, po której świat już nigdy nie będzie taki sam jak przed nią.
Zdecydowanie tak, tak, tak!

Przed oceną "wybitna" powstrzymało mnie tylko kilka błędów interpunkcyjnych, które przepuściła korekta w wydaniu z 1982 roku. Poza tym książka jest rewelacyjna. Pokazuje, że ludzie nie są czarno-biali, że nie wszystko złoto, co się świeci, a nastolatki potrafią mieć ogromne problemy, niejednokrotnie znacznie większe aniżeli dylemat "co wsadzić do garnka". I kto wie, czy są...

Ta książka jest dla mnie bardzo dziwna. Wydaje mi się, że to, w jaki sposób bohaterowie powieści widzą świat i co o nim sądzą jest niezmienne. Mają takie, a takie opinie. Jednak tu, autorka przedstawiła dziewczyny, które raz bronią babci, że co z tego że starsza, że siorbie nosem i nie mówi poprawną polszczyzną, a potem, że jak można babcię posadzić razem z innymi do stołu, bo wstyd przynosi. Raz są takie, a raz owakie. Ich zachowanie zmienia się jak w kalejdoskopie.
Książka nawet mi się podobała. Jednak sądzę, że w prawdziwym życiu nasze poglądy na niektóre sprawy są niezmienne i jak raz zdecydowałabym, że coś mi się nie podoba to bym swej decyzji broniła.

Ta książka jest dla mnie bardzo dziwna. Wydaje mi się, że to, w jaki sposób bohaterowie powieści widzą świat i co o nim sądzą jest niezmienne. Mają takie, a takie opinie. Jednak tu, autorka przedstawiła dziewczyny, które raz bronią babci, że co z tego że starsza, że siorbie nosem i nie mówi poprawną polszczyzną, a potem, że jak można babcię posadzić razem z innymi do stołu,...

Książka moim zdaniem bardzo źle napisana, w moim wydaniu pełno błędów ortograficznych i stylistycznych. Tematyka obyta, miałam nadzieję, że będzie więcej wątków o młodzieńcze miłości, niestety. Stosunki w szkole jak z lat 70., kto dzisiaj mówi na nauczycielkę historii "historyca", albo na wychowawczynię "wychowanica"? Beznadzieja.

Książka moim zdaniem bardzo źle napisana, w moim wydaniu pełno błędów ortograficznych i stylistycznych. Tematyka obyta, miałam nadzieję, że będzie więcej wątków o młodzieńcze miłości, niestety. Stosunki w szkole jak z lat 70., kto dzisiaj mówi na nauczycielkę historii "historyca", albo na wychowawczynię "wychowanica"? Beznadzieja.

Znalazlam stare wydanie z 82roku,ksiazka dla mlodziezy...Ja do mlodziezy juz od dawna sie nie zaliczam,ale przeczytalam i nie zaluje.Polecam rowniez rodzicom.

Znalazlam stare wydanie z 82roku,ksiazka dla mlodziezy...Ja do mlodziezy juz od dawna sie nie zaliczam,ale przeczytalam i nie zaluje.Polecam rowniez rodzicom.

Czytałam na100latką będąc. Książka mną wstrząsnęła, niektóre zdania (i obrazy) pamiętam do dziś.

Czytałam na100latką będąc. Książka mną wstrząsnęła, niektóre zdania (i obrazy) pamiętam do dziś.

Podobała mi się. Jest to smutna, poruszajaca historia rodziny.

Podobała mi się. Jest to smutna, poruszajaca historia rodziny.