Według mnie książka słaba. Mało interesująca. Bohaterowie mało wyraziści. Same tragedie, których bohaterowie doświadczają nie sprawią, że książka stanie się dużo bardziej ciekawa a wydaje się, że właśnie na to autor liczy.

Według mnie książka słaba. Mało interesująca. Bohaterowie mało wyraziści. Same tragedie, których bohaterowie doświadczają nie sprawią, że książka stanie się dużo bardziej ciekawa a wydaje się, że właśnie na to autor liczy.

Alex Scarrow jako brytyjski pisarz, urodził się 14 lutego 1996 w Hertfordzie. Jest twórcą powieści młodzieżowej, thillerów oraz literatury science fiction i fantasy. Wyróżnił się swoją powieścią „Time Riders. Jeźdźcy w czasie”, otrzymał za nią nagrody literackie: Hampshire Book Awards i Red House Children's Book Award. Obecnie zamieszkuje w Norwich.

Przenosimy się w czasie, rok 1856. Grupa osadników wyrusza szlakiem przez góry Sierra Nevada. W niewyjaśnionych okolicznościach cała grupa znika bez śladu. Zostaje po nich jedynie dziennik. Teraźniejszość, rok 2008. W leśnych ostępach poznajemy Juliana Cooke, dokumentalistę tworzącego kolejny film. Podczas kręcenia własnego dzieła, odnajduje szczątki drewnianego wozu. Okazuję się, że są to pozostałości Wyprawy Prestona. Idąc dalej za swoim przeczuciem, znajduje dziennik opisujący drastyczne wydarzenia podczas wyprawy.
W skład wyprawy znajdował się między innymi przywódca religijny, Preston. Ukrywając swoją mroczną tajemnicę, bierze ze sobą grupkę wiernych prowadząc ich do obiecanego, nowego świata. Niestety, zaskoczeni wcześniejszym nadejściem zimy zmuszeni są osadzić się w górach. Przetrwać zimę to tylko jeden z wielu problemów, z którymi muszą się zmierzyć. Niewyobrażalne są moce, z którymi staną twarzą w twarz.
Powieść pokazuje nam głębsze znaczenie szaleństwa w ludzkim umyśle. Akcja dzieje się w dwóch poziomach czasowych. Niestety, ale w moich przypadku okładka ma zdecydowane znaczenie. Jeśli przyciągnie, wtedy zainteresuję się opisem danej książki. Tak stało się z tą książką. Lekki kryminał na tle historycznym, zaspokaja duszę w dwóch znaczeniach. Poznajemy całkiem nowe spojrzenie na osadników w Ameryce. Thriller, odpowiednie budowanie nastroju i to co najważniejsze fenomenalne zakończenie. Tylko książka, która posiada zaskakujące zakończenie może czuć się ważną pozycją na tle innych.

eliwerka.blogspot.com

Alex Scarrow jako brytyjski pisarz, urodził się 14 lutego 1996 w Hertfordzie. Jest twórcą powieści młodzieżowej, thillerów oraz literatury science fiction i fantasy. Wyróżnił się swoją powieścią „Time Riders. Jeźdźcy w czasie”, otrzymał za nią nagrody literackie: Hampshire Book Awards i Red House Children's Book Award. Obecnie zamieszkuje w Norwich.

Przenosimy się w...

Autor miał ambicję stworzenia wielowątkowej powieści ,w której wydarzenia z 19 wieku przenikają się ze współczesnością.Niestety ambicje nie sprostały umiejętnością warsztatowym czy ogólnie talentowi literackiemu.Ja jakoś nie czułem tej książki.Opisy 19 wiecznej wyprawy osadników jadących na zachód,opisy przyrody czy ludzkich namiętności wewnątrz sekty religijnej wypadły jakoś tak blado.Nie przenoszą czytelnika w wykreowany świat,jest to wszystko jakieś nijakie bez smaki ,jak gulasz bez papryki Myślę,że umiejętności warsztatowe,nie dorosły do ambicji autora. W książce zabrakło mi pasji pisania tego swoistego pazura ,który dzieli ksiązki na wielką literaturę i na czytadła do poduszki.Tu ,niestety,mamy do czynienia z tą drugą kategorią.Przeczytać można i warto,ale do literatury przez duże L droga daleka.

Autor miał ambicję stworzenia wielowątkowej powieści ,w której wydarzenia z 19 wieku przenikają się ze współczesnością.Niestety ambicje nie sprostały umiejętnością warsztatowym czy ogólnie talentowi literackiemu.Ja jakoś nie czułem tej książki.Opisy 19 wiecznej wyprawy osadników jadących na zachód,opisy przyrody czy ludzkich namiętności wewnątrz sekty religijnej wypadły...

Trzyma w napięciu do końca a tego wymagam od thrillera. Dodatkowo, jak dla mnie, zupełnie nowe spojrzenie na osadników w Ameryce, na niby romantyczne czasy wędrówek z wozami, zaprzężonymi w woły, przez bezkresne miejsca zamieszkiwane przez Indian.Solidna proza, powolne budowanie nastroju, konsekwencja i niezły finał. POLECAM, czyta się dłużej, trochę się mylą płaszczyzny czasowe ale...warto.

Trzyma w napięciu do końca a tego wymagam od thrillera. Dodatkowo, jak dla mnie, zupełnie nowe spojrzenie na osadników w Ameryce, na niby romantyczne czasy wędrówek z wozami, zaprzężonymi w woły, przez bezkresne miejsca zamieszkiwane przez Indian.Solidna proza, powolne budowanie nastroju, konsekwencja i niezły finał. POLECAM, czyta się dłużej, trochę się mylą płaszczyzny...

Bardzo przeciętna powieść. Przewidywalna aż do granic absurdu. Pokręceni bohaterowie i fanatyzm religijny mieszający się z polityką. Coś ostatnio nie trafiam w książki. Chwilami dobrze się czytało, ale tylko chwilami.

Bardzo przeciętna powieść. Przewidywalna aż do granic absurdu. Pokręceni bohaterowie i fanatyzm religijny mieszający się z polityką. Coś ostatnio nie trafiam w książki. Chwilami dobrze się czytało, ale tylko chwilami.

Ta książka ani mnie całkiem nie pochłonęła, ani nie zniechęciła. W niektórych miejscach wciągająca, w innych mocno przewidywalna i nieco schematyczna. W mojej ocenie jest dobra, po prostu dobra, chociaż spodziewałam się czegoś lepszego.

Ta książka ani mnie całkiem nie pochłonęła, ani nie zniechęciła. W niektórych miejscach wciągająca, w innych mocno przewidywalna i nieco schematyczna. W mojej ocenie jest dobra, po prostu dobra, chociaż spodziewałam się czegoś lepszego.

Nie całkiem kryminał. Akcja rozgrywa się w dwóch poziomach czasowych, co tylko dodaje smaczku. Ciekawszy wątek opowiada o grupie wędrowców zatrzymanych przez zimę w górach,a podążających za przywódcą religijnym w celu osiedlenia się po drugiej ich stronie. Świetnie przedstawiona walka człowieka z bezlitosna przyrodą (i nie tylko). W takie tło wpleciony jest wątek kryminalny, łączący tamte wydarzenia ze światem współczesnym.

Nie całkiem kryminał. Akcja rozgrywa się w dwóch poziomach czasowych, co tylko dodaje smaczku. Ciekawszy wątek opowiada o grupie wędrowców zatrzymanych przez zimę w górach,a podążających za przywódcą religijnym w celu osiedlenia się po drugiej ich stronie. Świetnie przedstawiona walka człowieka z bezlitosna przyrodą (i nie tylko). W takie tło wpleciony jest wątek...

Czytało się dość łatwo,a dwa czasy występujące w książce tylko dodały "tej"tajemniczości.
Powiem szczerze,że po opisie spodziewałam się czegoś mocniejszego, ("ta opowieść poruszy cię do głębi")większego napięcia i zaskakującego zakończenia-niestety choć przeczytałam ją dość szybko i nawet mi się podobała ,to nie wywarła na mnie aż takiego wrażenia-ot zwykła opowieść o nawiedzonych ludziach przez Anioła( na początku trochę przypominała mi taki western, oczyma wyobraźni widziałam te tabory wędrujące przez prerie) .
"Zdumiona,przerażona"?-w którym momencie?

Czytało się dość łatwo,a dwa czasy występujące w książce tylko dodały "tej"tajemniczości.
Powiem szczerze,że po opisie spodziewałam się czegoś mocniejszego, ("ta opowieść poruszy cię do głębi")większego napięcia i zaskakującego zakończenia-niestety choć przeczytałam ją dość szybko i nawet mi się podobała ,to nie wywarła na mnie aż takiego wrażenia-ot zwykła opowieść o...

Książka jest ciekawa choć momentami przewidywalna, przeczytałem ją bardzo szybko i przyznam że bardziej polubiłem bohaterów z 1856 roku: Lamberta, Keatsa i Złamane Skrzydło - bardzo przyjemni, nie to co Preston, zgroza i fanatyzm.

Książka jest ciekawa choć momentami przewidywalna, przeczytałem ją bardzo szybko i przyznam że bardziej polubiłem bohaterów z 1856 roku: Lamberta, Keatsa i Złamane Skrzydło - bardzo przyjemni, nie to co Preston, zgroza i fanatyzm.

Książka mnie nie zachwyciła, ani nie pochłonęła. Były chwilę , kiedy na moment zaparło mi dech w piersi, niestety było ich za mało, za dużo znowu tych, które przelatywałam myśląc o niebieskich migdałach.
Połączenie dwóch czasów wg mnie dobrze rozegrane, oba interesowały w podobnym stopniu.

Książka mnie nie zachwyciła, ani nie pochłonęła. Były chwilę , kiedy na moment zaparło mi dech w piersi, niestety było ich za mało, za dużo znowu tych, które przelatywałam myśląc o niebieskich migdałach.
Połączenie dwóch czasów wg mnie dobrze rozegrane, oba interesowały w podobnym stopniu.