Bardzo wzruszająca i mądra książka, wywołująca wiele emocji, skłaniająca do refleksji i wielu przemyśleń, wbudowująca się w realizm codziennego życia.

Bohaterami tej powieści są Marta i Rabih, których łączy niezwykła przyjaźń, od chwili, gdy poznali się w wieku dziewięciu lat. Spędzali ze sobą mnóstwo czasu, rozumieli się bez słów, wspierali, byli jak dwie połówki jabłka, jak dwie połówki kamienia, które każdy z nich przechowywał. Ojciec Rabiha pochodził ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich, co do tej pory nikomu nie przeszkadzało. Jednak w chwili, gdy dochodzi do ataku na World Tere Centere, świat wokół się zmienia, a Rabih wraz z matką musi opuścić swój dom. Za atakiem na rodzinę Rabiha stała też matka Marty, której dziewczyna nigdy tego nie wybaczyła. Z tą chwilą kończy się przyjaźń i wszelki kontakt między młodymi.

Marta w wieku 20 lat wyjeżdża do Warszawy na studia i tam już zostaje na stałe; obecnie ma 26 lat i prowadzi razem z przyjaciółką Michasią firmę, w której są animatorkami na imprezach dla dzieci. Na jednej z weselnych uroczystości, gdzie zostają zaangażowane, Marta w jednym z gości rozpoznaje Rabiha; cały jej świat znowu wali się w gruzy, bowiem dotychczas udało jej się uczucie i tęsknotę za przyjacielem głęboko zakopać na dnie duszy i serca. Teraz one znowu wypływają na wierzch, a Marta walczy ze sobą, swoimi emocjami, uświadamiając sobie, że tak naprawdę nigdy nie zapomniała o Rabihu, że nadal jest dla niej kimś bardzo ważnym. Jednak dziś on ma narzeczoną, inne życie, plany, a Martę traktuje z obojętnością i skrywaną nienawiścią.

Czy fakt, że przeznaczenie po długich latach rozłąki przypadkowo postawiło na swojej drodze Martę i Rabiha, będzie dla nich szansą na wspólną przyszłość, na coś nowego? Czy łącząca ich w przeszłości silna więź nadal pozostaje na tyle mocna, aby ich dawna przyjaźń przerodziła się w miłość?

Książka ciekawa, bardzo wciągająca, którą czyta się bardzo szybko, ja przeczytałam ją w ciągu jednego dnia. Z każdej niemal strony uderzają w nas emocje bohaterów, ponieważ fabuła jest tak stworzona, a książka tak napisana, że czytelnik wie dokładnie, co czuje i myśli Marta, a co Rabih. Piękna, wzruszająca opowieść o sile przyjaźni, miłości, rasizmie, braku tolerancji, braku pewności siebie i akceptacji. Warto przeczytać. Polecam!

Bardzo wzruszająca i mądra książka, wywołująca wiele emocji, skłaniająca do refleksji i wielu przemyśleń, wbudowująca się w realizm codziennego życia.

Bohaterami tej powieści są Marta i Rabih, których łączy niezwykła przyjaźń, od chwili, gdy poznali się w wieku dziewięciu lat. Spędzali ze sobą mnóstwo czasu, rozumieli się bez słów, wspierali, byli jak dwie połówki jabłka,...

Historia wzruszająca i niesamowita poznajemy Rahiba i Martę połączyła ich dwojga prawdziwa przyjaźń od dziecka się przyjaźnili są jak brat i siostra papużki nierozłączki.
Jednak różni ich tylko jedno-w żyłach Rabiha płynie arabska krew.
Chłopak wychował się w Polsce i bardzo czuje się prawdziwym Polakiem,nie jest akceptowany przez ludzi i całe otoczenie ze względu na kolor skóry,egzotyczną urodę odziedziczoną po ojcu.
Ale ich nieszczęśliwy splot wydarzeń sprawia,że młodych relacją urywa się i błędnie.
A los bywa dla nich przewrotny Marta z Rabihem się ponownie spotykają.
Opowieść autorka opisała w powieści pięknie i szczegółowo z zaciekawieniem śledziłam losy bohaterów i trzymałam kciuki za nich,dopingowałam,żeby wrócili do siebie byli ze sobą szczęśliwi.
Bohaterowie cudowni Martę i Rabiha od pierwszego rozdziału pokochałam,skradli mi mocno serce.
Świetnie wykreowane postacie,pisarka pióro ma cudne,znakomity styl pisarski.
Zagwarantowała mnie autorka wiele wrażeń ciekawych,wspaniałych.
Wciągnęła i pochłonęła mnie książka,połknęłam lekturę od początku do końca,przepełniona powieść obyczajowa emocjami bardzo dobrymi,pozytywnymi.
Z zapartym tchem czytałam tą cudowną książkę.

Historia wzruszająca i niesamowita poznajemy Rahiba i Martę połączyła ich dwojga prawdziwa przyjaźń od dziecka się przyjaźnili są jak brat i siostra papużki nierozłączki.
Jednak różni ich tylko jedno-w żyłach Rabiha płynie arabska krew.
Chłopak wychował się w Polsce i bardzo czuje się prawdziwym Polakiem,nie jest akceptowany przez ludzi i całe otoczenie ze względu na kolor...

Bardzo mi się podobała , dobra historia .

Bardzo mi się podobała , dobra historia .

Bez opini, przerwalam. Trochę mnie ciekawi, co się wydarzy, a trochę chyba wiem. Nie moje klimaty.

Bez opini, przerwalam. Trochę mnie ciekawi, co się wydarzy, a trochę chyba wiem. Nie moje klimaty.

Marta to zwyczajna dziewczyna mieszkająca w niewielkiej miejscowości. Kiedy ma 6 lat, poznaje chłopca, Rabiha, pół-Polaka, pół-Araba i z miejsca łączy ich ogromna przyjaźń, która z wiekiem dojrzewa do czegoś głębszego, do czego oboje boją się posunąć. W 2001 roku ich drogi rozchodzą się w dość niesprzyjających warunkach, mających związek z segregacją rasową i atakiem na World Trade Center. Jednak po latach przez przypadek spotykają się znów w Warszawie. Ona jest zakłopotana, przerażona, on - wściekły, rozgoryczony. Co się stało z wieloletnią więzią? Marta i Rabih muszą podjąć wiele ważnych decyzji, a ich losy czasem bawią, ale czasem wzruszają. Polecam bardzo!

Marta to zwyczajna dziewczyna mieszkająca w niewielkiej miejscowości. Kiedy ma 6 lat, poznaje chłopca, Rabiha, pół-Polaka, pół-Araba i z miejsca łączy ich ogromna przyjaźń, która z wiekiem dojrzewa do czegoś głębszego, do czego oboje boją się posunąć. W 2001 roku ich drogi rozchodzą się w dość niesprzyjających warunkach, mających związek z segregacją rasową i atakiem na...

Rabih i Marta, dwójka przyjaciół z dzieciństwa spotyka się ponownie po latach. Po traumatycznej sytuacji, która wydarzyła się podczas ich ostatniego spotkania trudno im ponownie nawiązać więź, mało, Rabih wręcz nienawidzi dawnej przyjaciółki. Niespodziewane spotkanie przywołuje jednak wiele wspomnień. Czy, i jak bardzo zmieni ono ustabilizowane i ułożone życie dwójki bohaterów? Przeczytajcie.



"Rabih znaczy Wiosna" jest książką, której motywem przewodnim jest, zdawało by się, kontrowersyjna w polskim społeczeństwie relacja pomiędzy Polką a chłopakiem z arabskimi korzeniami, i chyba na tym opiera się jej największa popularność. Czy to źle? Nie wiem. Wolałabym, by międzynarodowe związki przestały być czymś "egzotycznym", ale przed nami długa droga by ten cel osiągnąć. Autorka postawiła przed sobą również duże wyzwanie - pietnowanie rasizmu obecnego w Polsce na każdym kroku. Czy się jej to udało? Nie do końca moim zdaniem. Bo choć mamy tu sprzeciw wobec rasistowskich zachowań w bezpośrednim kontekście, to wiele aspektów właśnie na stereotypach wobec osób o arabskim pochodzeniu zostało opartych. Ojciec Rabiha, pochodzący z Arabii Saudyjskiej, przemocowy, nietolerancyjny, nie chcący się przystosować do życia w Polsce, nieszczęśliwe małżeństwo rodziców, bo dwa tak różne światy nie mają możliwości się zgrać, Rabih jest pełnoprawnym obywatelem, ale z przedstawionego przez autorkę punktu widzenia dlatego, że czuje się Polakiem, nie utrzymuje kontaktów z rodziną ojca, nie interesuje się arabską częścią własnej tożsamości - czy tylko taka osoba ma prawo być akceptowana w polskim społeczeństwie? W pełni zasymilowana i zatracająca pamięć o części siebie? Nie zgadzam się. Kolejny aspekt do którego muszę się "doczepić" to przemiana Marty: czy chłopczyca i rozrabiara musi zmienić się w "prawdziwą kobietę" by mężczyzna ją pokochał? Pozostawię to bez komentarza.
Popatrzmy na książkę z innej perspektywy. Treść wydarzeń opisana jest dwutorowo: z perspektywy Marty i Rabiha, co daje czytelnikom i czytelniczkom głębszy ogląd sytuacji, a przede wszystkim wewnętrznych odczuć bohaterów. Kreacja bohaterów nie jest zbyt oryginalna, z podobnymi osobowościami możemy spotkać się w wielu książkach z gatunku romansu, jednak okoliczności i zdarzenia których doświadczają są dość....oryginalne i zaskakujące - to moim zdaniem jest największą zaletą lektury. Nie zabrakło też smutku, właściwie to cała książka jest nim przesiąknięta, a ja przepłakałam 3/4 treści. Ostrożnie więc, a jeśli szybko pocą się Wam oczy, przygotujcie sobie duży zapas chusteczek.

Czy polecam? Zależy komu. Jeśli lubicie trudne historie miłosne i łzawe romanse - jak najbardziej. Ale jeśli spodziewacie się (jak ja) książki promującej tolerancję - możecie się na niej grubo zawieść.

Rabih i Marta, dwójka przyjaciół z dzieciństwa spotyka się ponownie po latach. Po traumatycznej sytuacji, która wydarzyła się podczas ich ostatniego spotkania trudno im ponownie nawiązać więź, mało, Rabih wręcz nienawidzi dawnej przyjaciółki. Niespodziewane spotkanie przywołuje jednak wiele wspomnień. Czy, i jak bardzo zmieni ono ustabilizowane i ułożone życie dwójki...

Świetna. Uwielbiam jej ksiazki. Wszystkie przeczytałam. Bardzo życiowe są. Pokazują prawdziwe problemy. Są krótkie zwięźle i na temat.

Świetna. Uwielbiam jej ksiazki. Wszystkie przeczytałam. Bardzo życiowe są. Pokazują prawdziwe problemy. Są krótkie zwięźle i na temat.

Jestem zaskoczona tą historią, pozytywnie zaskoczona. Jest ciekawa, wciągająca, porusza społecznie ważny problem. A co najważniejsze porusza emocje. Nie sposób nie zastanowić się nad naszym postrzeganiem „innych”.
Bardzo polecam :)

Jestem zaskoczona tą historią, pozytywnie zaskoczona. Jest ciekawa, wciągająca, porusza społecznie ważny problem. A co najważniejsze porusza emocje. Nie sposób nie zastanowić się nad naszym postrzeganiem „innych”.
Bardzo polecam :)

Młoda kobieta i młody mężczyzna, między którymi rodzi się uczucie, zostają rozdzieleni w wieku 17 lat. Spotykają się dekadę później i okazuje się, że nadal coś do siebie czują, ale na przeszkodzie stają im podjęte w ciągu tych lat decyzje. Materiał na dobrą obyczajówkę. I to JEST całkiem przyzwoita obyczajówka, ale... No właśnie. Jakiś czas przed końcem byłam przekonana, że będzie drugi tom. Niestety, nagle akcja bardzo przyspieszyła, w wyniku czego mam niedosyt. Moim zdaniem autorka powinna była jednak rozpisać akcję na dwa tomy, ponieważ ta końcówka, na jaką się zdecydowała, jest zbyt szybka, za płytka i w konsekwencji zbyt przesłodzona.

Młoda kobieta i młody mężczyzna, między którymi rodzi się uczucie, zostają rozdzieleni w wieku 17 lat. Spotykają się dekadę później i okazuje się, że nadal coś do siebie czują, ale na przeszkodzie stają im podjęte w ciągu tych lat decyzje. Materiał na dobrą obyczajówkę. I to JEST całkiem przyzwoita obyczajówka, ale... No właśnie. Jakiś czas przed końcem byłam przekonana, że...

Mdła i ckliwa historyjka o niczym.
Papierowe postacie i tendencyjne dialogi.
To moja pierwsza i ostatnia przygoda z tą autorką.
I moje odwieczne pytanie: za co tak wysokie oceny???

Mdła i ckliwa historyjka o niczym.
Papierowe postacie i tendencyjne dialogi.
To moja pierwsza i ostatnia przygoda z tą autorką.
I moje odwieczne pytanie: za co tak wysokie oceny???