W roku 1958 Abbeymead w hrabstwie Sussex gości miłośników literatury kryminalnej. Decyzję o zorganizowaniu właśnie tutaj, na prowincji, czterodniowej konferencji podjął prezes Stowarzyszenia spod znaku kindżału i sztyletu (Dirk and Dagger Society). Jack Carrington, od siedmiu lat mieszkaniec wioski i tutaj piszący swoje powieści, automatycznie ponosi współodpowiedzialność za przygotowania i przebieg obrad, mimo że ani on ani jego narzeczona, Flora Steele, do samego pomysłu ze specjalnym entuzjazmem się nie odnosili. Satysfakcję z powodzenia, jakim cieszy się w kuluarach stoisko Flory z książkami, przyćmiewa tragedia, do której dochodzi już pierwszego dnia - morderstwo znanej i lubianej, dobiegającej sześćdziesiątki kierowniczki biblioteki mobilnej. Czy Maud Frobisher straciła życie dlatego, że niebacznie zapowiedziała, że na zakończenie konferencji przekaże na aukcję pierwsze ilustrowane wydanie „Christmas Carol” Charlesa Dickensa? W każdym razie sejf, w którym znajdowała się książka jest pusty. A Flora i Jack zamiast poświęcić się przede wszystkim przygotowaniom do ślubu, znowu muszą tropić mordercę.

Zawsze najbardziej wciągające u Merryn Allingham są dla mnie opisy realiów czasu i miejsca, tym razem wzbogacone o emocje buzujące w niszowym ale interesującym środowisku. A jest tego sporo, począwszy od narzekań autorów kryminałów na kiepskie gaże, przejawy bezwzględnej konkurencji i deprecjonowania jakości twórczości kolegów, aż po skrupulatne śledzenie pomocy udzielanej przez lokalne władze instytucjom kulturalnym - na przykład bibliotekom mobilnym - łącznie z analizą ksiąg rachunkowych i faktur. Mieszkańcom Wysp zapewne łza w oku się kręci na wspomnienie, jaką wartość miał wówczas funt szterling. Kto jeszcze pamięta, że za pięćset funtów można było planować miesiąc miodowy w Wenecji!

W rozwiązywaniu zagadki zbrodni duet amatorów jak zwykle jest lepszy od ekipy policyjnej z Brighton, kierowanej przez Alana Ridleya. Wśród ciekawostek należy wymienić, że tym razem wkład Jacka w szukanie sprawcy jest nieco większy niż Flory. Nic dziwnego, on lepiej orientuje się w środowiskowych klimatach. Z drugiej strony wściekłość Flory na permanentne pomijanie przez Ridleya jej roli w prowadzonych przez parę śledztwach jest w pełni uzasadniona. Z kolei niektórzy przyjaciele dają upust swoim negatywnym emocjom na niektóre decyzje narzeczonych, co z literackiego punktu widzenia wzbogaca fabułę o dodatkowe smaczki.

W roku 1958 Abbeymead w hrabstwie Sussex gości miłośników literatury kryminalnej. Decyzję o zorganizowaniu właśnie tutaj, na prowincji, czterodniowej konferencji podjął prezes Stowarzyszenia spod znaku kindżału i sztyletu (Dirk and Dagger Society). Jack Carrington, od siedmiu lat mieszkaniec wioski i tutaj piszący swoje powieści, automatycznie ponosi współodpowiedzialność...