„Nie mogę zabrać ci twoich dni, życia i słońca. Jestem szczęściarzem, że mam twoje noce, to musi mi wystarczyć”, czyli finał dylogii o warszawskich wampirach.

Małgorzata Wilk debiutowała w tamtym roku z książką Noce za nocami. To była dla jedna z moich ulubionych powieści 2023 roku, dlatego nie wahałam się przed sięgnięciem po Noce aż po wieczność.

Kiedy Ruta została asystentką Nikifora, nie spodziewała się, że książę wampirów okaże się aż tak… wkurzający. Uroczy krwiopijca w różowych botkach i ze stadem psiaków u boku ma też mroczną stronę – w nadnaturalnym świecie znany jest jako potężny władca, który rządzi twardą ręką i nie boi się wymierzać sprawiedliwości według własnych zasad. Ruta zaczyna wątpić, czy jej miejsce jest u boku księcia, ale wtedy Nikifor znika, a wszystkie ślady prowadzą do pełnych niebezpieczeństw Włoch.
Ruta postanawia uratować szefa, ale takiej misji nie da się wykonać w pojedynkę. Do Florencji udaje się wraz z oddanym przyjacielem Feliksem i jego ukochanym, zrzędliwym wampirem Fryderykiem. Żeby odkryć, co się stało z Nikiforem, drużyna z Warszawy będzie musiała pokonać wiele przeciwności. Prócz toskańskich wampirów i skomplikowanej krwiopijczej polityki na przeszkodzie staną im też… własne uczucia.
We Włoszech każde z nich będzie zmuszone zmierzyć się z pytaniem, którego dotąd bali się sobie zadać: Co ich czeka, jeśli wspólne noce nie będą trwały aż po wieczność?

Akcja Nocy aż po wieczność przenosi nas cztery lata do przodu od wydarzeń znanych nam z Nocy za nocami. Poznajemy tutaj asystentkę Nikifora, Rutę, która jest milczącym cieniem swojego szefa. Nie wyróżnia się niczym i właściwie nie miała w planach pozostawać z księciem wampirów na długo. Z drugiej strony mamy Nikifora, który udaje się do Florencji i słuch po nim zanika. Nasza warszawska grupka musi teraz zjednoczyć siły, by odnaleźć swojego przyjaciela. Powraca główna para z poprzedniej książki — Felix oraz Fryderyk. Nasi bohaterowie muszą zachować czujność, ponieważ mieszkańcy Florencji nie należą do najłatwiejszych towarzyszy.

Noce aż po wieczność to urocza, ciepła i typowo młodzieżowa historia, która umili wam kilka wieczorów. Dla mnie jest to kolejna książka na mojej liście comfort book. Nie raz wywołała u mnie uśmiech i naprawdę z przyjemnością czytałam kolejne rozdziały. Polubiłam wykreowanych przez autorkę bohaterów już od pierwszego tomu. Akcja toczy się dosyć spokojnie, a sam język autorki sprawia, że książkę czyta się błyskawicznie. Napięcie rośnie z każdą kolejną stroną. Praktycznie do samego końca nie wiemy, gdzie tak naprawdę jest Nikifor.

Noce aż po wieczność to dobra kontynuacji Nocy za nocami. Jest to także świetne zakończenie tej dylogii. Będzie to jedna z moich ulubionych serii. Jeśli szukacie lekkiej i niezobowiązującej lektury, która sprawi, że nie raz się uśmiechniecie, to Noce aż po wieczność sprawdzą się idealnie. Jestem szalenie ciekawa kolejnych książek Małgorzaty Wilk, ponieważ autorka ma wielki potencjał i mam nadzieję, że wkrótce dostaniemy jej kolejną powieść.

„Nie mogę zabrać ci twoich dni, życia i słońca. Jestem szczęściarzem, że mam twoje noce, to musi mi wystarczyć”, czyli finał dylogii o warszawskich wampirach.

Małgorzata Wilk debiutowała w tamtym roku z książką Noce za nocami. To była dla jedna z moich ulubionych powieści 2023 roku, dlatego nie wahałam się przed sięgnięciem po Noce aż po wieczność.

Kiedy Ruta została...

Motyw wampirów jest już tak oklepany, że sięgając po tą książkę nie liczyłam na nic. Bo ileż można czytać o złych wampirach uwodzących biedne kobiety.

🧛 Ta książka jednak mnie zaskoczyła, była zupełnie inna, jak powiew świeżości.

🧛 To była naprawdę fascynująca podróż po mrocznym świecie wampirów, pokazująca ich zupełnie inną stronę. Tutaj nie znajdziesz supermocy, które zwykle występują w tego typu historiach. Zamiast tego, wampiry próbują po prostu żyć normalnie, znaleźć pracę, i dostosować się do społeczeństwa, mimo licznych przeciwności losu.

Autorka wnikliwie opisuje ich tęsknotę za życiem, które było, zanim stali się istotami nieśmiertelnymi, oraz trudności, jakie napotykają w życiu po przemianie, gdzie już nie mogą liczyć na wsparcie najbliższych.

Daje tej książce dużego plusa i czekam na więcej takich historii.

Motyw wampirów jest już tak oklepany, że sięgając po tą książkę nie liczyłam na nic. Bo ileż można czytać o złych wampirach uwodzących biedne kobiety.

🧛 Ta książka jednak mnie zaskoczyła, była zupełnie inna, jak powiew świeżości.

🧛 To była naprawdę fascynująca podróż po mrocznym świecie wampirów, pokazująca ich zupełnie inną stronę. Tutaj nie znajdziesz supermocy, które...

Nikifor jest księciem wampirów w Europie. Jego wizyta we Włoszech się przedłuża, a przyjaciele nie mają od niego żadnych informacji. Postanawiają jechać do Włoch, aby go odszukać. Ktoś nie zawahał się porwać potężnego księcia wampirów.

Czy istnieje coś po życiu? Dla nich tak. Autorka ukazuje codzienne życie wampirów w Europie. Oczywiście są nieśmiertelni, piją krew i nie mogą wychodzić na słońce. Al też mają uczucia, kochają i tęsknią za osobami które straciły.

Próbują tworzyć relacje z ludźmi, co zazwyczaj nie kończy się dobrze. Głównie jednak szukają swojego miejsca na świecie. Wbrew pozorom wydają się bardzo zagubieni w świecie.

Świetna książka, o wampirach z trochę inne strony. Nie mają oni super mocy, jak to często bywa w takich książkach. Oni starają się żyć normalnie, pracować, funkcjonować w społeczeństwie. Mierzą się z wieloma ograniczeniami. Wydaje mi się, że bardzo tęsknią za swoim życiem przed przemianą. A to życie po śmierci to wyboista drogą w której nie mają już wsparcia najbliższych.

Nikifor jest księciem wampirów w Europie. Jego wizyta we Włoszech się przedłuża, a przyjaciele nie mają od niego żadnych informacji. Postanawiają jechać do Włoch, aby go odszukać. Ktoś nie zawahał się porwać potężnego księcia wampirów.

Czy istnieje coś po życiu? Dla nich tak. Autorka ukazuje codzienne życie wampirów w Europie. Oczywiście są nieśmiertelni, piją krew i nie...

Lubicie romanse paranormalne ? A może macie słabość do …wampirów ?

Nie każdy wampir to Edward Cullen ale inni również potrafią oczarować na wiele sposobów, choć błyszczą na swój własny sposób. Choćby zamawiając sobie abstrakcyjne szpilki w rozmiarze 43 …

“Noce aż po wieczność” to drugi tom dylogii i o ile nie czytałam pierwszego, to tu, w tej historii odnalazłam się bez problemu. Ta część skupia się na parze innych bohaterów tzn tu prym wiedzie Ruta i Nikifor. W poprzednim zaś rządzili Felek i Fryderyk, którzy tu również się pojawiają, lecz już jako bohaterowie drugoplanowi.

Niejedna książka o wampirach za mną aczkolwiek to pierwsza, której akcja rozgrywa się w Polsce. Warszawskie wampiry jednak mają wiele zalet i szybko dały się polubić. Choć co prawda, wiele osób uzna Nikifora za zadufanego aroganta, mi jego zamiłowanie do ironii i sarkazmu niesamowicie się podobało. Choć niewątpliwie to postać specyficzna i potrafiąca niesamowicie działać na nerwy o czym Ruta wie doskonale, polubiłam tę krwiopijczą kanalię praktycznie od początku. Nikifor Andriejewicz jest księciem wampirów, ma - bagatela - jakieś 500 lat. Zaś Ruta to jego asystentka, której zadaniem przede wszystkim jest wytrzymać u jego boku ;)

Gdy Niko leci do Florencji po otrzymaniu zaproszenia od znajomego i ….nie wraca, Ruta wraz z Fryderykiem i Felkiem, ruszają na poszukiwania.

Tak oto, my - czytelnicy, wraz z tą jedyną w swoim rodzaju, ekipą, mamy okazję zwiedzić to piękne miasto, zarazem szukając zguby. Zadanie nie należy do łatwych.

Autorka ma niezwykle lekki styl, który pozwala szybko przeczytać tę dość grubą książkę. Jej poczucie humoru również w 100 % przypadło mi do gustu. Cała historia jest niezwykle barwna jak wykreowani do niej bohaterowie oraz pełna emocji. Wspomnianego humoru jest ogrom ale nie znaczy to, że mamy przed sobą komedię romantyczną, bo i łezka w oku może się co niektórym zakręcić.

Jaki będzie finał tej dylogii ? Czy książe zostanie odnaleziony i czy relacja Ruty i Nikifora będzie miała swoje szczęśliwe zakończenie - to warto żebyście sprawdzili samodzielnie. Dla wielbicieli wątków LGBT w tle wciąż rozkwita miłość Feliksa i Fryderyka. A więcej na ich temat oczywiście w pierwszym tomie, po który kusi mnie żeby sięgnąć jak w końcu wyjdę na prostą z zaległościami.

Polecam i dziękuję za egzemplarz do recenzji.

Lubicie romanse paranormalne ? A może macie słabość do …wampirów ?

Nie każdy wampir to Edward Cullen ale inni również potrafią oczarować na wiele sposobów, choć błyszczą na swój własny sposób. Choćby zamawiając sobie abstrakcyjne szpilki w rozmiarze 43 …

“Noce aż po wieczność” to drugi tom dylogii i o ile nie czytałam pierwszego, to tu, w tej historii odnalazłam się bez...

To była moja jedna z bardziej wyczekiwanych kontynuacji. Po przeczytaniu “Nocy za nocami” czym prędzej chciałem poznać dalsze losy Feliksa i Fryderyka. Miałem tę przyjemność zapoznać się z drugim tomem przedpremierowo, jeszcze zanim książka została wysłana do druku. I jakie było moje zdziwienie, gdy w pierwszym rozdziale nie dostałem mojego Felka i Frycka, a na pierwszy plan wyszły inne postaci – Ruta oraz Nikifor. Moje zaskoczenie po chwili było jeszcze większe, gdy okazało się, że między tomami minęło około pięciu lat. Ale mogę zdradzić, że wyszło to tej książce na dobre.

Historia niezmiennie stoi fenomenlanie wykreowanymi bohaterami. Nikifor jest tak barwną, charyzmatyczną, głośną, ale przy tym przyjemnie fascynującą postacią, że po “Nocach za nocami” chciało się spędzić z nim dużo więcej czasu. Marzenia czasem się spełniają. A później zaczyna się dziać i co zostało nam dane, okazuje się, że niekoniecznie będzie trwać aż po wieczność.

Trudno stwierdzić czy ta książka to wyłącznie paranormalny romans. Tym razem drzwi do świata wampirów zostały otwarte na oścież i mamy okazję poznać go z tej m*oczniejszej strony. I to też jest dużym atutem tej powieści. Gdy w pierwszym tomie obserwujemy wampirzą społeczność raptem przez dziurkę od klucza, tutaj znajdujemy się w centrum wydarzeń i śledzimy każdy ich ruch siedząc w pierwszym rzędzie.

Oczywiście, urocza parka F&F też jest i na tle dynamicznych wydarzeń szarpią nimi rozterki i dylematy, które wprowadziły do historii pewną przewidywalność, aczkolwiek zostały poprowadzone w sposób, który zapierał dech w piersi, przyprawiał o wyższe ciśnienie i wywoływał siódme poty. Zatem ta przewidywalność nie zawsze jest taka zła.

No, a poza tym – humor, humor, humor! Nie zliczę ile razy wybuchłem śmiechem.

Wieczność i mnie dopadła, bo długo będę pamiętać o tej dylogii.

To była moja jedna z bardziej wyczekiwanych kontynuacji. Po przeczytaniu “Nocy za nocami” czym prędzej chciałem poznać dalsze losy Feliksa i Fryderyka. Miałem tę przyjemność zapoznać się z drugim tomem przedpremierowo, jeszcze zanim książka została wysłana do druku. I jakie było moje zdziwienie, gdy w pierwszym rozdziale nie dostałem mojego Felka i Frycka, a na pierwszy...

Drodzy Państwo - oto słynne “Noce aż po wieczność” - fantastyczna opowieść, gdzie wampirza aura splata się z ludzką codziennością. Wampiry prowadzą swoje spokojne życie między ludźmi, a fascynacja narasta, gdy pojawia się zagadka: książę wampirów, nagle znika… To wydarzenie staje się katalizatorem intrygującego śledztwa, które wprawia w ruch wiele różnorodnych wydarzeń.

Zanurzyłam się w nią pewnego wieczoru po ciężkim dniu, szukając ucieczki od codzienności, a bohaterowie tej opowieści szybko stali się dla mnie jak starzy znajomi. Ich humor i przygody, otoczone krajobrazem cudownej Florencji sprawiły, że świat przedstawiony przez autorkę stał się mi niezwykle bliski. Ta książka była dla mnie "comfort bookiem", do którego miło było wrócić, gdy potrzebowałam chwili zapomnienia.

Mimo swoich zalet "Noce aż po wieczność" nie zdołały mnie jednak całkowicie porwać. To, co w niej znalazłam, było przyjemne, ale nie dostarczyło mi silniejszych emocji, których czasem szukam w literaturze. Ta powieść nie zmusiła mnie do głębszego zastanowienia się nad poruszanymi w niej tematami, ani nie zostawiła trwałego wrażenia, które byłoby ze mną długo po zakończeniu lektury.

Z pewnością jest to książka, którą poleciłabym jako urokliwą, wieczorną lekturę. Jej lekki ton, dobrze zarysowani bohaterowie i umiejętnie wpleciony humor sprawiają, że czytanie jest po prostu przyjemne. Bardzo miło mi się ją czytało, wywołała we mnie kilka uśmiechów… Ale cały czas czułam jednak pewien niedosyt. Było mi mało! :)

Cenię ją za towarzystwo, które mi ofiarowała i za chwilę wytchnienia, którą mi zapewniła, ale po jej skończeniu szybko sięgnęłam po inną historię, szukając nowych wrażeń. Nie zmienia to faktu, że poleciłbym tę książkę tym, którzy szukają lekkiej i przyjemnej lektury, zdolnej na chwilę oderwać od szarej rzeczywistości.

Drodzy Państwo - oto słynne “Noce aż po wieczność” - fantastyczna opowieść, gdzie wampirza aura splata się z ludzką codziennością. Wampiry prowadzą swoje spokojne życie między ludźmi, a fascynacja narasta, gdy pojawia się zagadka: książę wampirów, nagle znika… To wydarzenie staje się katalizatorem intrygującego śledztwa, które wprawia w ruch wiele różnorodnych...

„Noce aż po wieczność” to druga książka w literackim dorobku Małgorzaty Wilk. Jest to też w pewnym sensie kontynuacja poprzedniej powieści autorki, której niestety nie czytałam. Nie przeszkodziło mi to w zrozumieniu fabuły tej pozycji, ale żałuję, że nie znałam wcześniejszych losów bohaterów. Na pewno nadrobię poprzednią pozycję!

Styl autorki całkowicie do mnie przemówił. Książka napisana została w lekki i ciekawy sposób, a co najważniejsze, autorka zawarła tam dość sporą dawkę humoru, który całkowicie mnie kupił. Nie mogłam się oderwać od lektury i pochłonęłam ją w dwa dni.

Szalenie podobały mi się postaci. Były dobrze wykreowane, bo wydawały się zbudowane z krwi i kości, a nie kartek i tuszu. Każda z nich była inna, wyjątkowa, a co więcej wywoływała w czytelniku inne emocje. Moje serce skradł Nikifor, który co prawda był wykreowany na wkurzającą i arogancką osobę, ale z drugiej strony był tak uroczy, że nie dało się go nie polubić. Taka kreacja jest bardzo ciężka do stworzenia, więc autorce należą się duże brawa za to, że podołała temu zadaniu.

Książka ponadto jest pełna akcji i zawiera wiele plot twistów, więc na pewno nie będziemy się przy niej nudzić. Nie zabrakło tu także mnóstwo emocji i to czasami bardzo skrajnych, co także uważam za ogromny plus tej pozycji.

Jest to kolejna świetna pozycja tego wydawnictwa, która z czystym sumieniem mogę Wam polecić. Bawiłam się przy niej świetnie i myślę, że Wy też będziecie.

„Noce aż po wieczność” to druga książka w literackim dorobku Małgorzaty Wilk. Jest to też w pewnym sensie kontynuacja poprzedniej powieści autorki, której niestety nie czytałam. Nie przeszkodziło mi to w zrozumieniu fabuły tej pozycji, ale żałuję, że nie znałam wcześniejszych losów bohaterów. Na pewno nadrobię poprzednią pozycję!

Styl autorki całkowicie do mnie przemówił....

W trakcie lektury "Nocy aż po wieczność" Małgorzaty Wilk znalazłam się w wyjątkowym świecie, gdzie wampiry prowadzą tajemnicze życie wśród ludzi. Główni bohaterowie - Nikifor, Fryderyk, Feliks i Ruta - wprowadzają nas w fascynującą podróż pełną humoru, przygód i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Autorka zgrabnie łączy elementy nadnaturalnego świata z subtelnością relacji między postaciami, tworząc dynamiczną opowieść, która wciąga czytelnika od pierwszych stron. Wampirzy książę Nikifor w różowych botkach i jego mroczna, lecz niezwykle inteligentna asystentka Ruta stanowią interesujący duet, którego losy śledziłam zapartym tchem.
"Noce aż po wieczność" to książka, która dosłownie sama się czyta, autorka ma wybitnie lekkie pióro. Nietuzinkowa fabuła jest zdecydowanie wielkim plusem, choć uważam, że można było ją lekko skrócić - momentami nadmiar opisów mnie przytłaczał, ale na szczęście wtedy pojawiały się rewelacyjnie błyskotliwe dialogi, które wynagradzały mi wszystko. Nie zliczę ile razy śmiałam się pod nosem z ironicznych tekstów wampirów. Jednym z najmocniejszych punktów tej powieści są wyraziste postacie, które odznaczają się głębią oraz złożonością psychologiczną. Nie można im odmówić tego, że są lekko groteskowi i przerysowani, ale uważam, że to właśnie w tym tkwi ich urok. Bogata reprezentacja LGBT, ukazana w naturalny sposób, z wyczuciem i smakiem - bardzo doceniam. Przeplatające się wątki hierarchii wampirów, polityki oraz przyjaźni sprawiają, że książka staje się nie tylko rozrywkową lekturą, ale także refleksyjnym spojrzeniem na ludzkie relacje i wartości.
Chemia między bohaterami jest wręcz namacalna, a dialogi pełne błyskotliwego humoru sprawiały, że nie mogłam oderwać się od lektury. Wilk doskonale balansuje między powagą a lekkością, co czyni tę powieść odpowiednią zarówno dla miłośników fantastyki, jak i tych, którzy szukają inteligentnej rozrywki.
Bardzo ciekawym zagraniem ze strony autorki jest zestawienie wampirzych arystokratów, ich przyjaciół śmiertelników i elementów współczesnej popkultury. Choć brzmi to niewiarygodnie, ale to połączenie naprawdę się udało i stanowi jeden z zabawniejszych motywów w tej powieści. No bo przecież tylko pięćsetletni wampir mógł zamówić fikuśne szpilki w rozmiarze 43...
Powieść Małgorzaty Wilk, "Noce aż po wieczność", zaliczam do tych lekkich, przyjemnie relaksujących, idealnych do pośmiania się i odmóżdżenia. Otwarcie mówię, że jest to książka stricte rozrywkowa, dobrze się przy niej bawiłam i pomimo kilku minusów oceniam ją pozytywnie. Jeśli szukacie powieści, w której bohaterami są wampiry, świetnych dialogów i przebojowego humoru z motywem przyjaźni, to "Noce aż po wieczność" doskonale się sprawdzi!

W trakcie lektury "Nocy aż po wieczność" Małgorzaty Wilk znalazłam się w wyjątkowym świecie, gdzie wampiry prowadzą tajemnicze życie wśród ludzi. Główni bohaterowie - Nikifor, Fryderyk, Feliks i Ruta - wprowadzają nas w fascynującą podróż pełną humoru, przygód i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Autorka zgrabnie łączy elementy nadnaturalnego świata z subtelnością relacji...

Czekałem z niecierpliwością na pojawienie się kontynuacji książki "Noce za nocami". Feliks i Frycek już poprzednim razem skradli moje serce. W drugiej części moja sympatia dalej jest przy tej parze, ale świetnie jest rozbudowana postać Ruty i Nikifora i możemy śledzić jak zmieniają się ich relacje. Dużo się dzieje, jest ciepło, uroczo, czasami wzruszająco. Gorąco polecam

Czekałem z niecierpliwością na pojawienie się kontynuacji książki "Noce za nocami". Feliks i Frycek już poprzednim razem skradli moje serce. W drugiej części moja sympatia dalej jest przy tej parze, ale świetnie jest rozbudowana postać Ruty i Nikifora i możemy śledzić jak zmieniają się ich relacje. Dużo się dzieje, jest ciepło, uroczo, czasami wzruszająco. Gorąco polecam

🧛‍♂️💅 Uwielbiam książki, które sprawiają, że uśmiech nie schodzi mi z twarzy — a na dodatek cała historia jest tak lekka, że płynę przez nią z niekrytą przyjemnością. A że na dodatek wciąż żyjąca we mnie młodsza ja uwielbia wampiry — to muszę przyznać, że czytanie kolejnej książki Małgosi Wilk; Noce aż po wieczność — było dla mnie przepyszną zabawą.

🧛‍♂️💅 Na bank kojarzycie takie filmy przygodowe! Macie ekipę nieco oderwanych, mrocznych i pełnych humoru bohaterów, którzy nagle w dosyć.. niespodziewany sposób tracą lidera tzn. mózg ekipy co muszą zrobić? A no ruszyć na ratunek! Przez całą książkę nie mogłam pozbyć się wrażenia, że oglądam kolejny odcinek ekipy Scooby Doo, która musi odnaleźć w tym wypadku niekolejnego zwyrola-a zagubioną Velme Dinkley. Tylko że w tym wypadku Velma ma blond loki, chodzi w botkach i uwielbia słuchać muzy na spotifly No ale.. od początku ;)

🧛‍♂️💅 Życie dla Rutoszki raczej nie bywa zbyt łaskawe — wpierw skatowali ją pod jednym szczecińskim klubem, potem została przemieniona w wampira i od kilku lat żyła niczym cień Nikifor Andriejewicza. To ostatnie akurat było do zaakceptowania bowiem obie strony szybko przywykły do takiego układu i zaczęły odnajdywać płynące z niego korzyści. Wszystko biegło wiec w miarę jednostajnym rytmem do momentu, kiedy kiedy książę wampirów pewnego razu wybiera się do Florencji złożyć odwiedziny swojemu znajomemu i co..? A no znika..
Co stoi za jego zniknięciem? Jak cała ta przygoda wpłynie na relacje Ruty i Nikifora? A co z pozostałą dwójką bohaterów, których już dobrze znamy z poprzedniego tomu? Nie powiem wam nic więcej-bo właśnie w tym tkwi siła książek Małgosi. W ich samodzielnym odkrywaniu!

🧛‍♂️💅 Bawiłam się przy tej historii PRZEDNIO po prostu przednio! Nie oczekiwałam od niej zbyt wiele dzięki czemu nie czułam tego rozczarowania o których widziałam że czasami wspominają inni czytelnicy i wiecie co..? Tak jest chyba najlepiej! Po prostu się nie sugerujcie! Jeżeli zakochaliście się w pierwszym tomie tak jak ja to tutaj też będziecie bawić się wybornie! Po prostu dajcie się porwać wyobraźni Małgosi — poczuć florencję, którą przed wami rysuje i dać się wciągnąć w ten specyficzny wir wampirzego świadka. To idealna historia na relax po ciężkim tygodniu albo bo z tym kojarzy mi się najlepiej.. zabierzcie tę książkę na nadchodzącą majówkę..

"Nie mogę zabrać ci twoich dni, życia i słońca. Jestem szczęściarzem, że mam twoje noce, to musi mi wystarczyć."

I chociażby przez tak piękne cytaty, jak ten Gosia na dobre zagościła w moim literackim serduchu — na boga Gośka ! Ja chcę więcej! Mam wrażenie, że bawiłabym się dobrze nawet przy instrukcji obsługi tostera napisanej przez ciebie.

PS. Absolutnie shipuję RutęxNikifora! to jak ta dwójka wzajemnie się na siebie wkurza, aby potem lecieć sobie na pomoc jest dla mnie kwitesencją

🧛‍♂️💅 Uwielbiam książki, które sprawiają, że uśmiech nie schodzi mi z twarzy — a na dodatek cała historia jest tak lekka, że płynę przez nią z niekrytą przyjemnością. A że na dodatek wciąż żyjąca we mnie młodsza ja uwielbia wampiry — to muszę przyznać, że czytanie kolejnej książki Małgosi Wilk; Noce aż po wieczność — było dla mnie przepyszną zabawą.

🧛‍♂️💅 Na bank...