Stefania wraz z rodziną mieszkają w małej wsi niedaleko Baranowicz, na kresach wschodnich. Żyją godnie i w zgodzie z sąsiadami, do których należą i Żydzi i Białorusini. Nadchodząca wojna i jej wczesne lata wystawią na próbę ich wspólne relacje. Wkroczenie Armii Czerwonej na ich tereny wprowadzi strach i zwątpienie, a także niepewność tożsamości narodowej.

Przedwcześnie owdowiała Stefania będzie musiała sama zadbać o swoją siedemnastoletnią córkę Jankę i małego Julka. Dzięki pomocy i pomysłowości zaprzyjaźnionej żydowskiej rodziny, kobiety będą radzić sobie, dziergając skarpety, sprzedając jabłka ze swojego sadu, a nawet po cichu pędzony bimer. Ich wytrwałość, determinacja i siła są godne podziwu. Jednak wojna niesie ze sobą nie tylko ubóstwo, ale wiele innych niebezpieczeństw i tragedii.

To bolesna, pełna emocji opowieść o życiu na przedwojennych Kresach. Pięknie nakreślone tło historyczne, oddające atmosferę tamtych lat, lęk ludzi przed zbliżającym się widmem wojny, rozdarciem między nacjami, które do tej pory żyły zgodnie, a których wartości zostają wystawione na próbę.

Autorka w umiejętny sposób poprowadziła tę opartą na faktach historię. Czytałam z wielkim zaciekawieniem i sympatią do głównych bohaterek. Poboczne postaci i ich losy są równie interesujące. Miałam wrażenie, że jestem wśród nich i osobiście doświadczam ich strachu i niepokoju.

Bardzo podobały mi się wstawki z pamiętnika Stefanii, wątek babci Filomeny i zażyłość między rodziną Senkowskich i ich żydowskimi sąsiadami.

Jest to pierwszy tom tej sagi i ja już czekam na następny… szczególnie po takim zakończeniu pierwszego (jakim? Nie zdradzę 😉 Musicie przeczytać 😁)

Stefania wraz z rodziną mieszkają w małej wsi niedaleko Baranowicz, na kresach wschodnich. Żyją godnie i w zgodzie z sąsiadami, do których należą i Żydzi i Białorusini. Nadchodząca wojna i jej wczesne lata wystawią na próbę ich wspólne relacje. Wkroczenie Armii Czerwonej na ich tereny wprowadzi strach i zwątpienie, a także niepewność tożsamości narodowej.

Przedwcześnie...

Kupiłam tę książkę nie tylko dla siebie, ale także dla mojego taty, którego ojciec również pochodził z Kresów. Oboje przeczytaliśmy z prawdziwą przyjemnością. Świetnie napisana, wciągająca historia, czyta się jednym tchem. Pełne szczegółów opisy lokalnych zwyczajów, miejsc i krajobrazów przywołały wiele wspomnień mojego taty, kiedy jeździł na Kresy jako mały chłopiec. Nie możemy doczekać się przeczytania kolejnej części.

Kupiłam tę książkę nie tylko dla siebie, ale także dla mojego taty, którego ojciec również pochodził z Kresów. Oboje przeczytaliśmy z prawdziwą przyjemnością. Świetnie napisana, wciągająca historia, czyta się jednym tchem. Pełne szczegółów opisy lokalnych zwyczajów, miejsc i krajobrazów przywołały wiele wspomnień mojego taty, kiedy jeździł na Kresy jako mały chłopiec. Nie...

Uwielbiam sagi rodzinne zwłaszcza te, z historią w tle. Bardzo poruszają mnie losy naszych przodków i lubię uzupełniać swoją wiedzę w tym zakresie. "Saga kresowa" opowiada o losach rodzin zamieszkujących Baranowicze, które w okresie międzywojennym należały do Polski.
Tereny te zamieszkiwali Polacy, Białorusini, Żydzi i Rosjanie. Na co dzień byli dla siebie bardzo życzliwi, pomagali sobie nawzajem, a ich dzieci wspólnie bawiły się ganiając po polach i lasach. Niestety wojna sporo zmieniła i w tym temacie...
Zawsze w tego typu książkach zaskakuje mnie dobro ludzi, pomoc sąsiedzka, siła i wola walki opisywanych bohaterów.
To opowieść o życiu Stefanii, jej męża Ludwika i trójki dzieci. To opowieść o przyjaźni, życiu w zgodzie z naturą i o losach ludzi z kresów wschodnich. Przeważnie czytając o wojnie czytamy o agresji Niemców, tu spotykamy się z bestialstwem Armii Czerwonej i wywozie Polaków na Sybir.
"Cienie zostaną za nami" czyta się doskonale.
Pochłonęłam tą historię w dwa popołudnia, a na koniec uroniłam łezkę. Czekam z niecierpliwością na kolejne tomy.
Gorąco polecam miłośnikom sag rodzinnych i książek z historią w tle.

Uwielbiam sagi rodzinne zwłaszcza te, z historią w tle. Bardzo poruszają mnie losy naszych przodków i lubię uzupełniać swoją wiedzę w tym zakresie. "Saga kresowa" opowiada o losach rodzin zamieszkujących Baranowicze, które w okresie międzywojennym należały do Polski.
Tereny te zamieszkiwali Polacy, Białorusini, Żydzi i Rosjanie. Na co dzień byli dla siebie bardzo życzliwi,...

Do przeczytania książki p. Katarzyny Majewskiej- Ziemba ,,Cienie zostaną za nami'' skłoniło mnie to, że jest to saga rodzinna, a jest to mój ulubiony gatunek literacki. Powieść ta mnie zafascynowała tak, że nie mogłam oderwać się od czytania. Przeczytałam ją w jedną noc. Akcja ksiazki jest wartka i pobudzajaca wyobraźnie. Autorka opisuje profesjonalnie i rzetelnie życie ludzi mieszkających na kresach, a więc Polaków, Żydów i Białorusinów. Jest też opisany romans między bardzo, bardzo młodą Janka i starszym Stanisławem. Po zakończeniu czytania jeszcze długo towarzyszyła mi tą historia. Powróciłam myślami do wspomnień moich rodziców, ponieważ i oni mieszkali na kresach. Z całego serca polecam przeczytanie tej książki.

Do przeczytania książki p. Katarzyny Majewskiej- Ziemba ,,Cienie zostaną za nami'' skłoniło mnie to, że jest to saga rodzinna, a jest to mój ulubiony gatunek literacki. Powieść ta mnie zafascynowała tak, że nie mogłam oderwać się od czytania. Przeczytałam ją w jedną noc. Akcja ksiazki jest wartka i pobudzajaca wyobraźnie. Autorka opisuje profesjonalnie i rzetelnie życie...

W pewnej małej wsi w okolicach Baranowicz życie biegnie swoim własnym torem. Wśród wielu zgromadzonych na jej terenach nacji panuje spokój i przyjacielska atmosfera. Wszystko zmienia się wraz z wybuchem wojny gdy wpierw niemiecka a następnie rosyjska armia wkracza na tereny Polski i bez najmniejszych wyrzutów sumienia grabi i zabija. Nowa rzeczywistość przytłacza i napełnia strachem o przyszłość. Sąsiad na sąsiada patrzy wilkiem a kilka słów za dużo może okazać się zgubne o czym niejeden miał już okazję się przekonać.

Stefania tyle co straciła męża a jej pociechy ukochanego tatę. Janka i Julek są jej jedyną siłą i dla nich stara się w miarę normalnie funkcjonować, o ile to w tych warunkach możliwe. Ich spokój nie trwa jednak zbyt długo a Jance grozi ogromne niebezpieczeństwo. Zgodnie podejmują decyzję, która wiele zmieni w ich życiu ale da im nadzieję na lepsze jutro. Mimo młodego wieku dziewczyna jest bardzo dojrzała i zaradna. Wspiera matkę, która potrzebuje nieco czasu by dojść do siebie po śmierci męża.

Takie książki zawsze są trudne. Ciężko mi pisać o ludzkim bestialstwie i nienawiści bo to uczucia, których ja nie rozumiem. Tym bardziej boli świadomość, że takie wydarzenia miały miejsce i to można by pomyśleć w cywilizowanym świecie. Ale to co się działo z cywilizacją miało nie wiele wspólnego. Dopiero gdy skończyłam czytać dowiedziałam się, że jest to debiut autorki i jestem naprawdę pod ogromnym wrażeniem. Powiedziałabym prędzej, że już nie jedna książka wyszła z pod jej pióra tak bardzo dopracowana jest ta historia. Pomimo trudnej tematyki nie przytłacza ale daje obraz życia na wsi w tamtym okresie. W głowie wciąż ukazuje mi się mały domek i przynależący do niego sad, który jest dla mnie wyjątkowym miejscem w tej historii.

W pewnej małej wsi w okolicach Baranowicz życie biegnie swoim własnym torem. Wśród wielu zgromadzonych na jej terenach nacji panuje spokój i przyjacielska atmosfera. Wszystko zmienia się wraz z wybuchem wojny gdy wpierw niemiecka a następnie rosyjska armia wkracza na tereny Polski i bez najmniejszych wyrzutów sumienia grabi i zabija. Nowa rzeczywistość przytłacza i napełnia...

Książka napisana bardzo dostępnym, przyjemnym językiem. Trzyma napięcie i wzbudza ciekawość od pierwszych stron do ostatniej.
Przeczytałam błyskawicznie. Saga dla mnie bardzo osobista, bo po sąsiedzku mieszkała i moja babcia...
Gratuluję autorce !
Życzę wielu sukcesów.

Książka napisana bardzo dostępnym, przyjemnym językiem. Trzyma napięcie i wzbudza ciekawość od pierwszych stron do ostatniej.
Przeczytałam błyskawicznie. Saga dla mnie bardzo osobista, bo po sąsiedzku mieszkała i moja babcia...
Gratuluję autorce !
Życzę wielu sukcesów.

Książka "Cienie zostaną za nami" jest debiutancką powieścią autorki i pierwszym tomem #sagakresowa, a jak już wiecie bardzo lubię poznawać nowych pisarzy, dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok tego tytułu. Jest to historia oparta na faktach, co sprawia, że przeżywa się ją zdecydowanie bardziej, mocniej. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki i przyjemny w odbiorze co sprawia, że książkę czyta się w zawrotnym tempie, ja pochłonęłam ją w jedno popołudnie i nie odłożyłam póki nie przeczytałam ostatniego zdania. Fabuła została w interesujący i mocno absorbujący sposób nakreślona, przemyślana, dopracowana i bardzo dobrze poprowadzona. Natomiast bohaterowie, zarówno pierwszo jak i drugoplanowi, zostali świetnie wykreowani. Jestem pewna, że śmiało moglibyśmy się z nimi utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy moralne, nawet pomimo dzielących nas lat i okoliczności. Razem z postaciami książki przenosimy się w czasie na wschód kraju, w lata gdy wybucha II Wojna Światowa. Autorka w niezwykle prawdziwy i pobudzający wyobraźnię sposób ukazuje to z czym musieli się zmagać mieszkający tamtego terenu: bieda, głód, prześladowania czy wrogość ze strony sąsiadów. Autorka w genialny sposób pokazała jak pewne okoliczności oraz strach przed śmiercią zmieniają ludzi, okazuje się, że w trudnym czasie każdy tak naprawdę może liczyć jedynie na siebie. Pokazała jak wiele człowiek jest w stanie udźwignąć, jak wielką determinacją i odwagą może się wykazać żeby tylko zapewnić sobie i swoim bliskim bezpieczeństwo i uratować ich przed śmiercią. Ta historia wywołała we mnie lawinę skrajnych emocji, a także zmusiła do głębszych przemyśleń. To jak autorka zakończyła ten tom sprawiło, że moje serce na chwilę przestało bić.. takie coś powinno być karalne! Nie mogę się już doczekać dalszych losów bohaterów. Polecam!

Książka "Cienie zostaną za nami" jest debiutancką powieścią autorki i pierwszym tomem #sagakresowa, a jak już wiecie bardzo lubię poznawać nowych pisarzy, dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok tego tytułu. Jest to historia oparta na faktach, co sprawia, że przeżywa się ją zdecydowanie bardziej, mocniej. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo...

współpraca reklamowa @wydawnictworeplika

"Cienie zostaną za nami" Saga kresowa

Opowieść o mieszkańcach kresów wschodnich.
Stefania wraz z rodziną, mieszka w małej wsi, niedaleko Baranowicz. Jej sąsiadami są Żydzi i Białorusini.
Pomimo różnych narodowości, wszyscy żyją że sobą w zgodzie i spokoju.
Jednak wszystko ma swój czas...
Nadchodzi 1 września 1939 roku a wraz z z nim niepokój i strach.
Stefania nie tylko musi zmierzyć się z wojną, ale także że stratą najbliższej osoby - swojego męża. Kobieta w obliczu wojny zostaje sama z dziećmi musi wykazać się nie tylko siłą, ale również odwagą.

"Cienie zostaną za nami" to z pewnością powieść przepełniona emocjami. Pełna bólu, cierpienia i niesprawiedliwości jaka spotkała ludzi.
Ale pomiędzy tym wszystkim autorka ukazała siłę i moc rodzinnych więzi oraz przyjacielskich relacji, które pomimo wojny nadal tkwiły w sercach naszych bohaterów.

W bardzo dobry sposób zostały odwzorowane realia wojny. Autorka opowiedziała o ludzkich dramatach i ciężkich decyzjach jakie byli zmuszeni podejmować.
Świetnie wykreowała bohaterów i ich różne charaktery.

"Cienie zostaną za nami " to bez wątpienia jedna z lepszych opowieści wojennych, jakie miałam okazję przeczytać w ostatnim czasie.

współpraca reklamowa @wydawnictworeplika

"Cienie zostaną za nami" Saga kresowa

Opowieść o mieszkańcach kresów wschodnich.
Stefania wraz z rodziną, mieszka w małej wsi, niedaleko Baranowicz. Jej sąsiadami są Żydzi i Białorusini.
Pomimo różnych narodowości, wszyscy żyją że sobą w zgodzie i spokoju.
Jednak wszystko ma swój czas...
Nadchodzi 1 września 1939 roku a wraz z...

Stefania razem z rodziną zamieszkuje niewielką wieś w okolicach Baranowicz na wschodzie kraju. Żyją wśród mieszanki kulturowej i wyznaniowej: Polaków, Białorusinów i Żydów. Niestety sielankę przerywa wybuch II wojny światowej.
Wejście Armii Czerwonej na wschodzie kraju całkowicie zmienia dotychczasowe życie bohaterów. Począwszy od sprawowania nowej władzy, po represje i wrogość sąsiadów, którzy nagle przypomnieli sobie o swoich rosyjskich korzeniach.
Na domiar złego umiera mąż Stefanii, przez co kobieta zostaje sama z dwójką młodzych dzieci. Będzie musiała sama sobie poradzić w tych niezwykle ciężkich i okrutnych czasach. Czy da sobie radę?
.
.
„Cienie zostaną za nami” to pierwszy tom Sagi Kresowej autorstwa Katarzyny Majewskiej-Ziemby.
.
To niezwykle wciągająca historia, oparta na faktach.
Porusza i to już od pierwszych stron!
Z każdą kolejną jest coraz ciekawiej!
Bohaterowie stawiani są przed nowymi wyzwaniami, niejednokrotnie muszą sobie poradzić nie tylko z następstwami wojny, takimi jak: bieda, brak pracy czy głód, ale także represjami, prześladowaniami i wrogością, nawet ze strony najbliższych sąsiadów.
Okazuje się, że aby przetrwać, trzeba kombinować, mieć oczy dookoła głowy i nie ufać nikomu obcemu - nie wiadomo już kto przyjaciel, a kto wróg.
Aby uniknąć wywózki w głąb Rosji bohaterowie będą musieli poświęcić wiele, znieść jeszcze więcej, a tak na prawdę niepewność jutra będzie z nimi cały czas.
.
Powieść zachwyciła mnie! Nie miałam ochoty odkładać jej na bok.
Od razu chciałam poznać zakończenie, sprawdzić, jak potoczą się losy Stefanii i jej rodziny - co do zakończenia, to już wyczekuję drugiego tomu, bo czuję, że będzie jeszcze ciekawiej!
.
Nie pozostaje mi zatem nic innego, tylko gorąco ją Wam polecić!
Jeśli lubicie powieści historyczne, zwłaszcza te osadzone w czasach II wojny światowej, to ta jest jak najbardziej dla Was!

Stefania razem z rodziną zamieszkuje niewielką wieś w okolicach Baranowicz na wschodzie kraju. Żyją wśród mieszanki kulturowej i wyznaniowej: Polaków, Białorusinów i Żydów. Niestety sielankę przerywa wybuch II wojny światowej.
Wejście Armii Czerwonej na wschodzie kraju całkowicie zmienia dotychczasowe życie bohaterów. Począwszy od sprawowania nowej władzy, po represje i...

Na początku pomyślałam, że to książka podobna do innych. Wojna, wojna, wojna. Jednak kiedy zaczęłam czytać, czułam, jak wtapiam się w cały wątek i jednoczę się z bohaterami. Mała wieś na terenach kresów wschodnich, gdzie życie płynie od wschodu do zachodu słońca, czas przeplata się porami roku. Sąsiedzi dzielą się między sobą radością i smutkiem. Kawałkiem chleba, czy kurą. Ten wspomoże ziołami, tamten bimbrem. Dzieciaki ganiają od podwórka do podwórka. Rodzą się pierwsze przyjaźnie i miłostki. Starzy siedzą przed chatami i dyskutują o tym, co zasłyszeli w radio. Ot życie, Polak, Białorusin, Żyd czy Ruski.
Wszystko zmienia się w momencie, kiedy bestia rozłożyła karty. Wojna! Stefania jest Polką, jej mąż Białorusinem. Żyją sobie spokojnie, wychowują dzieci. Kiedy najgorsze wieści przychodzą od zachodu, strach lekko ich paraliżuje. Jednak informacje o tym, że od wschodu Armia Czerwona zaczyna również zajmować miasta i wsie, ten strach jest już nie do opanowania. Śmierć męża powoduje, że Stefania musi sama zmierzyć się ze zbliżającym bestialstwem. Nagle sąsiad sąsiadowi wilkiem. Zero pomocy, drzwi zatrzaskiwane, okna zamykane. Teraz musi liczyć tylko na siebie. Rozpoczyna się jej prywatny dramat, ratowania rodziny.
Autorka tak poprowadziła akcję, zbudowała atmosferę i dialogi, że od książki nie można było się oderwać. Potrafiła podnieść emocje wysoko, że zbliżający się koniec wywołał we mnie smutek. Katarzyna Majewska- Ziemba umiała odtworzyć ducha tamtych czasów. Nie pozostawiała niedomówień, domysłów. Bazowała na wspomnieniach rodzinnych, co przybliża nas jeszcze bardziej do tamtego okresu. I to jest debiut autorki. Czekam na ciąg dalszy

Na początku pomyślałam, że to książka podobna do innych. Wojna, wojna, wojna. Jednak kiedy zaczęłam czytać, czułam, jak wtapiam się w cały wątek i jednoczę się z bohaterami. Mała wieś na terenach kresów wschodnich, gdzie życie płynie od wschodu do zachodu słońca, czas przeplata się porami roku. Sąsiedzi dzielą się między sobą radością i smutkiem. Kawałkiem chleba, czy kurą....