Kolejne czytadło gdzie ambicją "pisarki" jest epatowanie czytelnika jak najdalej posuniętą przemocą. Jak już pojawia się ofiara zbrodni to jednoczenie -utopiona ,uduszona ,z wydłubanymi oczami ,poderżniętym gardłem i w najbrutalniejszy sposób zgwałcona. No ,ale jest jak widać (po zachwytach w komentarzach) jest popyt, to się pisze takie ś.....o. Przepraszam ,ale zabrakło mi eufemizmów.

Kolejne czytadło gdzie ambicją "pisarki" jest epatowanie czytelnika jak najdalej posuniętą przemocą. Jak już pojawia się ofiara zbrodni to jednoczenie -utopiona ,uduszona ,z wydłubanymi oczami ,poderżniętym gardłem i w najbrutalniejszy sposób zgwałcona. No ,ale jest jak widać (po zachwytach w komentarzach) jest popyt, to się pisze takie ś.....o. Przepraszam ,ale zabrakło...

„Cios za cios” to bardzo dobry kryminał z ciekawie poprowadzoną fabułą i akcją utrzymującą wysokie tempo. Dagmara Zatorska wraz z przyjaciel Carlosem otwierają agencję detektywistyczną, mającą zajmować się w głównej mierze przestępstwami gospodarczymi. W ręce Dagmary wpadają także dokumenty dotyczące sprawy kryminalnej sprzed lat, a mianowicie tajemniczej śmierci młodej dziewczyny. Początkująca pani detektyw decyduje się przyjrzeć tej sprawie „po godzinach” i zaczyna dopatrywać się powtarzalności pewnych zdarzeń i zachowań sprawcy do obecnie nagłaśnianych w mediach śmierci młodych kobiet.

W tym samym czasie, komisarz Grzegorz Wiśniewski pracuje nad sprawą zabójstwa dziewczyny, której zwłoki zostają przypadkowo znalezione na terenie wesołego miasteczka. Dramatyzmu tej zbrodni dodaje fakt specyficznego ułożenia ciała ofiary oraz znalezienie nieopodal zwłok dziwnie ułożonej dolnej części bielizny. W niedługim czasie, policjant dowiaduje się o znalezieniu kolejnych zwłok ułożonych w ten sam sposób.

Lubię, gdy w kryminałach ciągle coś się dzieje i taką sytuację znalazłam w „Cios za cios”. Dodatkowo rozdziały poświęcone śledztwom prowadzonym przez komisarza Wiśniewskiego oraz Dagmarę Zatorską, zostały poprzeplatane krótkimi rozdziałami zatytułowanymi „ON”. Postać zabójcy została przez Autorkę umiejętnie ukryta i dopiero pod koniec zaczęłam się domyślać, kim on może być. Agnieszka Peszek uwagę skupiła na warstwie psychologicznej postaci, a w szczególności sprawcy, omawiając punkty zapalne, które bezpośrednio wpłynęły na jego zachowanie i podejmowane przez niego decyzje.

Książka napisana lekkim i przystępnym językiem, aczkolwiek momentami może nieco zbyt lekkim, gdyż irytowało mnie nadużywanie przez główną bohaterkę zwrotu „no rejczel”, co na pewno nie jest powiedzeniem „na poziomie”. Nie pasowało mi to do Dagmary Zatorskiej, która dała się poznać jako kobieta młoda, zadziorna, ambitna i umiejąca postawić na swoim. Dodatkowym atutem tej powieści są niewątpliwie krótkie rozdziały, dzięki czemu czyta się ją błyskawicznie. „Cios za ciosem” to pierwsza część serii kryminalnej o Dagmarze Zatorskiej i z pewnością sięgnę po jej kontynuację.

„Cios za cios” to bardzo dobry kryminał z ciekawie poprowadzoną fabułą i akcją utrzymującą wysokie tempo. Dagmara Zatorska wraz z przyjaciel Carlosem otwierają agencję detektywistyczną, mającą zajmować się w głównej mierze przestępstwami gospodarczymi. W ręce Dagmary wpadają także dokumenty dotyczące sprawy kryminalnej sprzed lat, a mianowicie tajemniczej śmierci młodej...

Książka nie jest zła, ale bywa miejscami irytująca, coś jak taka koleżanka z pracy- niby sympatyczna i miła, ale z drugiej strony trochę płytka i zawsze zaczyna rozmowę od "co tam?".
Za każdym razem, gdy główna bohaterka mówiła "no rejczel", to aż mnie coś mroziło.
Przeskoczę może na plusy. Historia seryjnego mordercy ciekawa i zagadkowa. Opisy miejsc zbrodni, denatów, jak i morderstw i gwałtów też jak najbardziej pozytywnie, czyli szczegółowo, ale bez przesady i bez niepotrzebnego łagodzenia zbrodni. Krótkie wstawki z życia mordercy i jego porąbane myśli też mi się podobały.
Darię, jako początkującą Panią detektyw da się polubić. Bystra, zadziorna, nieustraszona i pyskata.
No i to chyba koniec z plusów.
Daria zakłada agencję detektywistyczną razem z kochankiem, który oprócz wyglądu przystojniaka, to mało co wnosi do historii, bo jedyne, co robi, to myśli z pożądaniem o Darii i próbuje wejść jej do łóżka. Bardziej pasowałby mi do roli wspólnika jakiś inteligentny kujon? Może ktoś, kto uzupełnia braki Darii i razem tworzyliby idealny duet detektywów.
Jest kilka mało klejących się ze sobą faktów, np. hasło jednej z ofiar do komputera to 123456. Okazuje się, że to samo hasło ma do gmaila. No błagam... czy takie hasło jest w ogóle możliwe do zarejestrowania?
Zgadzam się z inną opinią tutaj, że przy słuchaniu audiobooka dużo roboty odwala świetny lektor i gdyby nie on, to ocena poleciałaby trochę w dół.

Książka nie jest zła, ale bywa miejscami irytująca, coś jak taka koleżanka z pracy- niby sympatyczna i miła, ale z drugiej strony trochę płytka i zawsze zaczyna rozmowę od "co tam?".
Za każdym razem, gdy główna bohaterka mówiła "no rejczel", to aż mnie coś mroziło.
Przeskoczę może na plusy. Historia seryjnego mordercy ciekawa i zagadkowa. Opisy miejsc zbrodni, denatów, jak...

Dobry kryminał. Fabuła ciekawie zakreślona i sprytnie poprawdzona.
W książce podtrzymanych jest kilka wątków, nie są one zbyt rozbudowane, co - w mojej opinii - daje lekkie poczucie niedosytu?
Akcja wartka, opowiadana chyba w zmyślny sposób - również w narracji pierwszoosobowej, przystępnym językiem.
Zatem czyta się szybko.

W rezultacie polecam. A ja sięgnę na pewno po kolejną lekturę p. Agnieszki Peszek.

Dobry kryminał. Fabuła ciekawie zakreślona i sprytnie poprawdzona.
W książce podtrzymanych jest kilka wątków, nie są one zbyt rozbudowane, co - w mojej opinii - daje lekkie poczucie niedosytu?
Akcja wartka, opowiadana chyba w zmyślny sposób - również w narracji pierwszoosobowej, przystępnym językiem.
Zatem czyta się szybko.

W rezultacie polecam. A ja sięgnę na pewno po...

Dalej zgłębiam książki Pani Peszek. To jedna z nowszych. Po tych nowszych powieściach widać, że bardzo dopracowała warsztat i te późniejsze książki są bardzo dobre.
Tutaj jest bardzo interesująca główna bohaterka. Na razie jest to jeden tom, ale powieść zatytułowana jako tom pierwszy, więc czekam na dalsze.
Autorka świetnie łączy wątki kryminalne ze społecznymi, obyczajowymi. Rewelacyjnie dopracowana psychika bohaterów, wspaniale oddane emocje.
Bardzo polecam!

Dalej zgłębiam książki Pani Peszek. To jedna z nowszych. Po tych nowszych powieściach widać, że bardzo dopracowała warsztat i te późniejsze książki są bardzo dobre.
Tutaj jest bardzo interesująca główna bohaterka. Na razie jest to jeden tom, ale powieść zatytułowana jako tom pierwszy, więc czekam na dalsze.
Autorka świetnie łączy wątki kryminalne ze społecznymi,...

Lubię ten moment kiedy sięgam po książkę Autorki/Autora, których nie znam. Ten dreszczyk niepewności co też znajdę na kartach stron ich powieści zawsze jest dla mnie czymś miłym. A jeszcze milej jest, gdy już po pierwszych stronach czytanej książki wiem, że to będzie bardzo dobrze spędzony czas.

Tak też było z książką "Cios za cios". I choć Autorka ma za sobą wydanie ponad 10 książek to było to nasze pierwsze spotkanie (ale mogę już zdradzić, że nie ostatnie). Ale po kolei...

"Cios za cios" to pierwszy tom nowej serii kryminalnej, w której główną bohaterką jest Dagmara Zatorska, która wraz z przyjacielem Carlosem otwiera agencję detektywistyczną. Głównym obszarem ich działalności mają być przestępstwa gospodarcze, ale... w ręce Dagmary trafiają dokumenty pewnej tajemniczej sprawy kryminalnej. Początkowo Dagmara nie chce się nią zająć, ciekawość jednak wygrywa. I to staje się głównym wątkiem tej książki.

Historia wciąga i "nie pozostawia jeńców". Składa się jakby z trzech oddzielnych historii. Każda z nich opowiadana jest przez trzech różnych bohaterów: Dagmarę, Komisarza Grzegorza Wiśniewskiego oraz tajemniczego jego (to rozdziały zatytułowane On). Świetnie to Autorka zbudowała. Dzięki takiemu zabiegowi nie nudziłem się. Każdy z bohaterów przedstawił mi różne fragmenty swojej opowieści przez co moja ciekawość nie malała, przeciwnie – cały czas ogień zainteresowania był podsycany. Dzięki temu patrzyłem na wszystko z różnych perspektyw.

Z pogonią myśli w głowie przemierzałem karty czytanej opowieści. Każdą komórką swojego ciała chłonąłem to co się tam działo. Jak komisarz – kładłem się, wspinałem, oglądałem pod różnymi kątami, analizowałem dogłębnie. To wszystko czego tutaj doświadczyłem rezonowało w mojej głowie aż do końca książki.

Cios za cios to w mojej ocenie bardzo dobra powieść kryminalna. Pokazana, niejako w trzech aktach, finalnie łączy wszystkie wątki w jedną całość i wyjaśnia skąd takie a nie inne poczynania mordercy.

W mojej ocenie ta książka przede wszystkim jest o samotności, o odrzuceniu i chorym pojmowaniu rodzinnej troski o członków rodziny, o tym jak jedna tragedia pociąga za sobą kolejne.

Po przeczytaniu jej mam ogromny niedosyt, co świetnie znaczy o książce. Już nie mogę się doczekać kontynuacji, bo mamy tutaj niezakończone wątki, które cały czas świdrują mi w głowie.

Lubię ten moment kiedy sięgam po książkę Autorki/Autora, których nie znam. Ten dreszczyk niepewności co też znajdę na kartach stron ich powieści zawsze jest dla mnie czymś miłym. A jeszcze milej jest, gdy już po pierwszych stronach czytanej książki wiem, że to będzie bardzo dobrze spędzony czas.

Tak też było z książką "Cios za cios". I choć Autorka ma za sobą wydanie ponad...

„Cios za cios” Agnieszki Peszek ma ciekawie poprowadzoną fabułę. Dwa wątki prowadzone równolegle. Pierwszy dotyczy prowadzonego przez policjanta Grzegorza Wiśniewskiego śledztwa w sprawie zabójstwa młodej kobiety w nietypowym miejscu – wesołym miasteczku. Odkrywane w toku prowadzenia sprawy fakty doprowadzają policję do kilku innych zbrodni. Ten sam sposób ułożenia zwłok, a obok nich idealnie w kostkę ułożone majtki. Znak szczególny? Seryjny morderca? Rozwiązanie będzie tyleż fascynujące co w ogóle nieoczywiste. A zabójca? Obserwuje... Psychoza, obsesja, które zostały zdeterminowane przez dzieciństwo i śmierć najbliższej osoby odbija się szerokim echem w życiu mordercy. Do czego może posunąć się człowiek, by zaznać choć trochę bliskości i czułości? Zagubienie, rozdarcie pomiędzy złem a dobrem. Kim jest „ON”? I pamiętnik, który wyjaśnia wszystko: „Grzegorz Wiśniewski odłożył kopię pamiętnika i westchnął.
Po raz kolejny przekonał się, że jedna tragedia pociągała za sobą kolejną.
Na szczęście wiedział, że on już nic na to nie poradzi”.

Druga nitka fabularna toczy się wokół głównej bohaterki, Dagmary Zatorskiej i wydarzeń z jej życia. Młoda dziewczyna podążająca swoimi jasno wytyczonymi ścieżkami w celu spełnienia swoich marzeń zrobiła na mnie ogromne wrażenie! Trenuje boks i crossfit wbrew sprzeciwowi mamy, która będąc właścicielką szkoły tańca miała inny pomysł na dorosłe życie córki... Cała rodzina nie może pogodzić się ze śmiercią najbliższej osoby, syna i brata. A Dagmara chce żyć własnym życiem. Zakłada własną agencję detektywistyczną, która w założeniu ma zajmować się tylko przestępstwami gospodarczymi, ale kiedy zwraca się do niej matka zamordowanej młodej kobiety bohaterka nie może o niej zapomnieć. Rozgląda się za poszlakami, bada różne tropy i cała sprawa wydaje się coraz prostsza do rozwiązania. Czy sprawa zabójstwa młodej kobiety, nad którą pracuje Dagmara ma coś wspólnego ze sprawą prowadzoną przez policjanta Grzegorza Wiśniewskiego? Przekonajcie się sami, polecam, warto.

Bardzo podobał mi się pomysł całej fabuły. Świetne dialogi. Główna bohaterka Dagmara skradła moje serce. Kobieta, która żyje według własnych zasad, chce spełniać marzenia i być szczęśliwa. Trudno to zrobić, gdy mama ma inny plan na dorosłe życie córki. Czy jednak po to wychowujemy dzieci, by spełniały nasze niespełnione oczekiwania czy by oddać je światu?

Agnieszka Peszek zwróciła uwagę na już starożytną zasadę prawa - prawo talionu, mówiąca o jego sprawiedliwości, według której sankcja i skutek przestępstwa były takie same a mówiąc bardziej obrazowo: „oko za oko, ząb za ząb”. Czy jednak warto na wyrządzone zło odpowiadać złym czynem? Autorka udowadnia, że i tak i nie, ale każdy niech odpowie sobie według własnego sumienia. Czasem jednak nie ma innego wyjścia jak tylko odpowiedzieć „cios za cios”... o czym przekonała się Dagmara w śledztwie gospodarczym, które prowadziła.

Polecam, czytajcie. Książka wydana na białym papierze, co dla moich oczu było fantastyczne w odbiorze. Audiobook czyta fantastyczny Filip Kosior, więc również warto.

Bardzo dziękuję Autorce za przesłany egzemplarz do recenzji.

„Cios za cios” Agnieszki Peszek ma ciekawie poprowadzoną fabułę. Dwa wątki prowadzone równolegle. Pierwszy dotyczy prowadzonego przez policjanta Grzegorza Wiśniewskiego śledztwa w sprawie zabójstwa młodej kobiety w nietypowym miejscu – wesołym miasteczku. Odkrywane w toku prowadzenia sprawy fakty doprowadzają policję do kilku innych zbrodni. Ten sam sposób ułożenia zwłok, a...

Cześć książkoholicy!

❄️Co czytacie obecnie?
Ja skończyłam książkę "Cios za cios". Do przeczytania tej pozycji skłoniły mnie pozytywne recenzje na instagramie. Książka jest kryminałem Agnieszki Peszek, w którym opisana jest historia seryjnego mordercy młodych kobiet.
Momentami mam wrażenie, że w książce dzieje się zbyt dużo i ciężko połapać się w sytuacji, aczkolwiek książka jest ciekawa i wciągająca. Od samego początku byłam ciekawa motywacji zabójcy i na końcu książki jest wszystko wyjaśnione co rozjaśnia wszystkie rozterki i tajemnice.
W książce ukazane są zdarzenia z punktu widzenia mordercy przez to możemy "wejść" do jego umysłu. Rozdziały zatytułowane są "ON" i jest to ciekawe dopełnienie wydarzeń, które poznajemy dzięki Dagmarze i komisarzowi.

❄️W wesołym miasteczku spacerujący z synem mężczyzna odkrywa zwłoki młodej kobiety.
Dagmara Zatorska prowadzi agencje detektywistyczną z najlepszym przyjacielem.
Dziewczyna aby nie narażać swoich rodziców na dodatkowy stres po śmierci brata, zajmuje się przestępstwami gospodarczymi.
Niespodziewanie dziewczyna dostaje swoje pierwsze poważne zlecenie, do którego wraz ze wspólnikiem, przystojnym Brazylijczykiem Carlosem, podchodzą bardzo poważnie.

Moja opinia: 7/10

Cześć książkoholicy!

❄️Co czytacie obecnie?
Ja skończyłam książkę "Cios za cios". Do przeczytania tej pozycji skłoniły mnie pozytywne recenzje na instagramie. Książka jest kryminałem Agnieszki Peszek, w którym opisana jest historia seryjnego mordercy młodych kobiet.
Momentami mam wrażenie, że w książce dzieje się zbyt dużo i ciężko połapać się w sytuacji, aczkolwiek...

W wesołym miasteczku zostają znalezione zwłoki młodej kobiety, które ułożono w dość specyficzny sposób. Sprawą zajmuje się komisarz Wiśniewski. Nie przypuszcza jednak, że to nie była pojedyncza zbrodnia i jak daleko w przeszłości zostały zapoczatkowane te tragiczne wydarzenia.

Dagmara Zatorska razem ze swoim przyjacielem otwiera biuro detektywistyczne. By nie martwić jej rodziców mają zajmować się wyłącznie przestępstwami gospodarczymi. Trag chce, iż do dziewczyny przychodzi znajoma jej matki, prosząc, żeby ta zajęła się sprawą zabójstwa jej córki.

Czy te śledztwa coś ze sobą łączy? Jaki będzie ich finał?

Narracja została poprowadzona na różnych płaszczyznach, co jak zawsze pozwala dogłębniej rozeznać się nie tylko w opisywanych wydarzeniach, ale także lepiej poznać bohaterów i motywy ich postępowania. Ciekawym zabiegiem okazało się umieszczenie na końcu fragmentów pamiętnika mordercy, dzięki czemu potrafimy niejako wniknąć w jego myśli czy przeżycia. Styl autorki jest prosty, lekki, ale potrafiący zaintrygować czytelnika oraz zawierający w sobie dawkę różnorodnych informacji. Akcja rozwija się dynamicznie, nie brakuje w niej zwrotów lub napięcia, którymi charakteryzują się kryminały. Choć fabuła początkowo biegnie dwutorowo, w końcu odnajdujemy punkt styczny oraz możemy dopasować do siebie wszystkie elementy tej układanki.

Pisarka bardzo duży nacisk kładzie na warstwę psychologiczną swoich książek, co wychodzi jej doskonale. Tutaj także odnajdziemy wiele kwestii, które mogą zdeterminować życie człowieka lub wpłynąć na jego zachowanie. Strata bliskiej osoby, trauma, brak zrozumienia i akceptacji czy w końcu inspirowanie się zdegenerowanym umysłem.

Twórczość Agnieszki Peszek znam od samego początku. Gdy tylko sięgnęłam po lekturę "Przez pomyłkę" przepadłam i tak było z każdą kolejną pozycją. Autorka jeszcze mocniej rozwinęła swoje pióro, oraz udowodniła, że jej wyobraźnia naprawdę nie ma granic. Potrafi również znakomicie grać na emocjach odbiorcy niczym wirtuoz na swoim instrumencie, a jej "czarne charaktery" są nie tylko wyraziste, ale też mogą wywoływać sprzeczne odczucia. To dla mnie jest mistrzostwem samym w sobie.

W wesołym miasteczku zostają znalezione zwłoki młodej kobiety, które ułożono w dość specyficzny sposób. Sprawą zajmuje się komisarz Wiśniewski. Nie przypuszcza jednak, że to nie była pojedyncza zbrodnia i jak daleko w przeszłości zostały zapoczatkowane te tragiczne wydarzenia.

Dagmara Zatorska razem ze swoim przyjacielem otwiera biuro detektywistyczne. By nie martwić jej...

Podczas spaceru ojciec i syn odkrywają zwłoki w wesołym miasteczku.. od tego zaczyna się akcja książki i trzeba przyznać, że z każdą kolejną stroną nabiera tylko tempa.
Dagmara, rozkręca agencję detektywistyczną wraz z przyjacielem. Jednak nie mają w planach zajmować się sprawami kryminalnymi, jednak pewnego dnia oprócz zlecenia z ich branży, Dagmara zostaje poproszona o pomoc w sprawie morderstwa młodej dziewczyny... Matka czuje, że policja nie stanęła na wysokości zadania... Więc pokłada nadzieję w pani detektyw..
Jest oczywiście też komisarz śledczy, który już niedługo ma przejść na emeryturę a tutaj czeka go prawdziwe wyzwanie, bo szybko okazuje się, że pierwsze zwłoki nie są jedyne.

Kochani, muszę przyznać, że niesamowicie pozytywnie zaskoczyła mnie ta książka! Autorka miała swój własny pomysł i poprowadziła sprawę do końca, nie zapominając po drodze o ważnych wątkach.. Bardzo podobało mi się poznawanie tej historii z kilku perspektyw.
Polubiłam zarówno komisarza jak i Dagmarę i coś czuję, że w tych nudnych sprawach to kobieta szybko się znudzi ☺️
Rozwiązanie zagadki bardzo ciekawe, choć kilkukrotnie zostałam wodzona za nos i kilka razy autorka chciała wyprowadzić mnie w pole!
To zdecydowanie kawał dobrej lektury. Polecam bardzo serdecznie.

Podczas spaceru ojciec i syn odkrywają zwłoki w wesołym miasteczku.. od tego zaczyna się akcja książki i trzeba przyznać, że z każdą kolejną stroną nabiera tylko tempa.
Dagmara, rozkręca agencję detektywistyczną wraz z przyjacielem. Jednak nie mają w planach zajmować się sprawami kryminalnymi, jednak pewnego dnia oprócz zlecenia z ich branży, Dagmara zostaje poproszona o...