Książka dobra, ale chyba najsłabsza z serii. A może dlatego, że niczym nie zaskakuje. Bohaterowie jacyś tacy płascy. Choć to pewnie bardzo niepoprawne politycznie to jednak uważam, że wątki homoseksualne wciśnięte trochę na siłę (jak w produkcjach netflixa) - tak jakby parytet hetero i homo musiał się zgadzać

Książka dobra, ale chyba najsłabsza z serii. A może dlatego, że niczym nie zaskakuje. Bohaterowie jacyś tacy płascy. Choć to pewnie bardzo niepoprawne politycznie to jednak uważam, że wątki homoseksualne wciśnięte trochę na siłę (jak w produkcjach netflixa) - tak jakby parytet hetero i homo musiał się zgadzać

Ulubiona seria.

Ulubiona seria.

Uwielbiam książki Kena Folletta, nigdy mnie wcześniej nie zawodził. Niestety tym razem przeżyłam rozczarowanie. Miałam wrażenie, jakbym czytała suche wypracowanie. Nie czułam też żadnej więzi z bohaterami. Pod koniec książki byłam już znudzona i czytałam bardziej z przymusu niż z chęci.

Uwielbiam książki Kena Folletta, nigdy mnie wcześniej nie zawodził. Niestety tym razem przeżyłam rozczarowanie. Miałam wrażenie, jakbym czytała suche wypracowanie. Nie czułam też żadnej więzi z bohaterami. Pod koniec książki byłam już znudzona i czytałam bardziej z przymusu niż z chęci.

Jako oddana i wierna czytelniczka Folletta dałam 8 ale nie wiem, czy ta książka jest aż tak dobra w rzeczywistości. To kolejna, bardzo podobna do poprzednich, powieść Folletta. Jeśli ktoś lubi ten styl czyli wielowątkowość, mnogość ciekawych nieliniowych bohaterów i wątki o sprawiedliwości społecznej to na pewno się nie zawiedzie. Nie jest to jednak jakaś pozycja, która szczególnie odznacza się w twórczości pisarza. Dla lubiących ten styl tak ale nie oznaczyłabym tego jako pozycja obowiązkowa.

Jako oddana i wierna czytelniczka Folletta dałam 8 ale nie wiem, czy ta książka jest aż tak dobra w rzeczywistości. To kolejna, bardzo podobna do poprzednich, powieść Folletta. Jeśli ktoś lubi ten styl czyli wielowątkowość, mnogość ciekawych nieliniowych bohaterów i wątki o sprawiedliwości społecznej to na pewno się nie zawiedzie. Nie jest to jednak jakaś pozycja, która...

Heh, kolejny tom cyklu o Kingsbridge jest jak czwarty sezon solidnego serialu. Z grubsza wiadomo, co się wydarzy, styl jest już dobrze znany, rozwiązania fabularne też, postaci niby nowe, ale zdają się bardzo znajome, a mimo to siadamy z kubłem popcornu i zasuwamy do czwartej nad ranem, bo produkcja jest wykonana z rozmachem, pełna wybornych plenerów, żywych dialogów, olśniewających kolorów i przygód, o których czyta się z zapartym tchem. I zwykle można przymknąć oko na to, że aktorzy/bohaterowie wyglądają i zachowują się tak, jakby wszystko działo się współcześnie, z uwzględnieniem bieżących spraw z telewizji, tyle że w dekoracjach z innej epoki. A może właśnie na tym polega przepis na sukces tych książek? Że widzimy w nich dzisiejszych siebie i swoich znajomych, tyle że poprzebieranych w historyczne kostiumy? No, w każdym razie czyta się to - oraz słucha tego w jak zwykle brawurowym wykonaniu pana Gosztyły - bardzo dobrze.

Heh, kolejny tom cyklu o Kingsbridge jest jak czwarty sezon solidnego serialu. Z grubsza wiadomo, co się wydarzy, styl jest już dobrze znany, rozwiązania fabularne też, postaci niby nowe, ale zdają się bardzo znajome, a mimo to siadamy z kubłem popcornu i zasuwamy do czwartej nad ranem, bo produkcja jest wykonana z rozmachem, pełna wybornych plenerów, żywych dialogów,...

„Zbroja światła” to czwarty tom cyklu Kingsbridge. Tym razem autor przenosi czytelnika do przełomu XVII i XIX wieku – czasów wielkich przemian społecznych i politycznych w historii świata. Z jednej strony mamy rewolucję przemysłową i zastąpienie manufaktury, mechanicznym krosnem. I to te wydarzenia będą miały największy wpływ na życie mieszkańców Kingsbridge. Z drugiej zaś Rewolucja Francuska i wojny napoleońskie nie pozostaną bez znaczenia dla obywateli Korony Brytyjskiej.
Mnogość bohaterów i wątków sprawiają, że nie sposób wymienić wszystkie postacie jak również wskazać wiodący i najważniejszy wątek. Co autor nam serwuje to historię mieszkańców angielskiego miasteczka na tle wielkich wydarzeń historycznych. I jak zawsze u Folleta świetnie jest to tło nakreślone. Mamy biednych i bogatych, dobrych i złych.

Ciąg dalszy recenzji na:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=857922432797210&set=a.530574228865367

„Zbroja światła” to czwarty tom cyklu Kingsbridge. Tym razem autor przenosi czytelnika do przełomu XVII i XIX wieku – czasów wielkich przemian społecznych i politycznych w historii świata. Z jednej strony mamy rewolucję przemysłową i zastąpienie manufaktury, mechanicznym krosnem. I to te wydarzenia będą miały największy wpływ na życie mieszkańców Kingsbridge. Z drugiej zaś...

Miło się czytało choć historia dość przewidywalna.

Miło się czytało choć historia dość przewidywalna.

Brawo Panie Follett, kolejny raz udało się Panu wciągnąć mnie w powieść historyczną. Generalnie preferuję współczesność, czasem lubię zrobić skok w przyszłość, jednak tak ciekawe budowanie postaci i fabuły w przeszłości też może być wciągające. To już czwarta powieść cyklu Kingsbridge, bardzo długa, lecz bynajmniej nie nudna. Wszystko w niej dzieje się na przełomie wieków XVIII i XIX, gdy zaczyna się rewolucja przemysłowa i związane z nią problemy ludu pracującego. Jak w każdej powieści Folletta mamy tu ludzi dobrych, mądrych, są też łajdacy i szuje. Jest też zajmujący wysokie stanowisko społeczne czarny charakter. Czytelnik zostaje poddany wielu emocjom, to coś czego w książkach Folletta nie brakuje. Myślę że to już ostatnia książka w tym cyklu, bowiem inaczej autor musiałby pisać o faktach historycznych, które przedstawił już w pierwszej części cyklu Stulecie. Polecam obie serie, można się z nich w przystępny sposób dowiedzieć sporo o historii. Dałbym tej książce osiem punktów, jednak końcowa, wojenna część trochę mnie wynudziła i za to zabieram jeden punkcik.

Brawo Panie Follett, kolejny raz udało się Panu wciągnąć mnie w powieść historyczną. Generalnie preferuję współczesność, czasem lubię zrobić skok w przyszłość, jednak tak ciekawe budowanie postaci i fabuły w przeszłości też może być wciągające. To już czwarta powieść cyklu Kingsbridge, bardzo długa, lecz bynajmniej nie nudna. Wszystko w niej dzieje się na przełomie wieków...

Follett jest najbardziej schematycznym pisarzem jakiego czytałem. Napisać 5 razy tę samą książkę, to trzeba mieć samozaparcie.
Mimo, że akcja powieści toczy się na przełomie XVIII i XIX wieku, czytając miałem wrażenie, że to ciągle średniowiecze, zero oddania specyfiki epoki i klimatu. Zresztą ciężko oddać klimat epoki, jeżeli niezależnie od tego o jakiej epoce się pisze, to się wstawia zupełnie współczesne, XXI- wieczne, dylematy i problemy, a obyczajowość bohaterów nie różni się od tej dzisiejszej.
Poprzednie części chociaż miały ciekawszą fabułę, bardziej angażującą, a tu trochę nudy, a sekwencja rozdziałów o Waterloo totalnie zbędna.
Wtórne, nudnawe, płaskie, czyli taki trochę literacki odpowiednik przeciętnego serialu z Netfliksa.

Follett jest najbardziej schematycznym pisarzem jakiego czytałem. Napisać 5 razy tę samą książkę, to trzeba mieć samozaparcie.
Mimo, że akcja powieści toczy się na przełomie XVIII i XIX wieku, czytając miałem wrażenie, że to ciągle średniowiecze, zero oddania specyfiki epoki i klimatu. Zresztą ciężko oddać klimat epoki, jeżeli niezależnie od tego o jakiej epoce się pisze,...

Udana kontynuacja serii. Zbroję
Światła z czystym sumieniem mogę ocenić na 7.5

Udana kontynuacja serii. Zbroję
Światła z czystym sumieniem mogę ocenić na 7.5