Coz...mam mega mieszane uczucia co do tej części. Pierwszy tom był naprawdę dobry spójny z dobra intrygą z wstawkami z Bractwem. Ta część jest dla mnie rozwlekła z mnóstwem wątków bez logicznego zakotwiczenia. Ciągle zmaganie się z chorobą Daniela...dziwny status Lidi...do tego Symphaci i Blade ze swoją misja....I jeszcze nowość cyborgi....kurcze chyba Ward troszkę tu odjechała....zaczyna się to rozjeżdżać w kierunku dość dziwnym odbiegającym od świata znanego z Bractwa czy Aniołów. Końcówka totalnie płaska choć z zapowiedzią kolejnej części....zobaczymy....

Coz...mam mega mieszane uczucia co do tej części. Pierwszy tom był naprawdę dobry spójny z dobra intrygą z wstawkami z Bractwem. Ta część jest dla mnie rozwlekła z mnóstwem wątków bez logicznego zakotwiczenia. Ciągle zmaganie się z chorobą Daniela...dziwny status Lidi...do tego Symphaci i Blade ze swoją misja....I jeszcze nowość cyborgi....kurcze chyba Ward troszkę tu...

Forever to druga odsłona serii J.R. Warda Lair of the Wolven, której akcja toczy się w świecie Bractwa Czarnego Sztyletu. Kontynuuje historię Daniela i Lydii, która została rozpoczęta w pierwszej książce, Claimed, i rozpoczyna się około sześć miesięcy później.
Ogólnie rzecz biorąc, Forever było całkiem niezłą kontynuacją, która podobała mi się nieco bardziej niż pierwsza książka. Wraz z dramatem towarzyszącym chorobie Daniela i w walce o życie Johna Matthew, historia zaczęła się bardzo emocjonalnie. Oczywiście zdrowie Daniela nadal jest problemem, ale po zaprzestaniu leczenia jego stan nieco się poprawia, przynajmniej na tyle, by zacząć robić „normalne” rzeczy. Później akcja toczy się dalej, ale w dość powolnym tempie. Jest to głównie oparte na postaciach, ponieważ wszyscy odkrywają rzeczy i podejmują decyzje dotyczące swojej przyszłości. Akcja ogranicza się do krótkich akcji tu i tam. Podobnie jak w przypadku pierwszej książki, kiedy doczytałam do końca, znów miałam chyba więcej pytań niż odpowiedzi, co było celowe ze strony autorki, aby zaostrzyć apetyt czytelników na następną część, ale były też inne rzeczy, co do których nie byłam tak pewna. Na przykład martwy wampir zostaje znaleziony bez oczu, co prowadzi Mordha do przekonania, że Xhex znowu zabija, mimo że ona stanowczo twierdzi, że tak nie jest. Potem dowiadujemy się o ”cyborgach”, które dostały oczy ofiar, więc nie byłam pewna, czy to jakaś tajemnica, która zostanie rozwiązana później. Nadal jestem też dość zdezorientowana powiązaniami między Lydią, Xhex i Blade oraz dziwną wizją Xhex na Deer Mountain z pierwszej książki oraz co dalej będzie z C.P. Phalen i co spotkało onkologa Gasa.
Jak wspomniałam wcześniej, w przypadku serii zatytułowanej Lair of the Wolven jestem trochę rozczarowana, że inne wilki, jak Lucan i Callum, jeszcze się nie pojawili. Niektórzy z nich pojawiają się na krótko w swojej wilczej postaci, aby pomóc, gdy Lydia ma kłopoty, ale to wszystko. Jeszcze, jak dla mnie, jest jedna mała wada, taka, że książka nosi tytuł Forever, co sprawia, że myślę, że to miało być HEA Daniela i Lydii, ale pod koniec nadal są dość daleko od „na zawsze” i jest wyraźnie więcej historii do opowiedzenia . Na koniec mam mieszane uczucia co do nowego zagrożenia, które się pojawiło. Jest intrygujące, ponieważ jest inne i jestem ciekawa, kto za tym stoi, ale jednocześnie nie jestem pewna, czy ten nowy element science fiction dobrze miesza się z istniejącymi od dawna nadprzyrodzonymi elementami tego świata. Jestem jednak skłonna powstrzymać się od osądu, aby zobaczyć, jak to się potoczy.

Forever to druga odsłona serii J.R. Warda Lair of the Wolven, której akcja toczy się w świecie Bractwa Czarnego Sztyletu. Kontynuuje historię Daniela i Lydii, która została rozpoczęta w pierwszej książce, Claimed, i rozpoczyna się około sześć miesięcy później.
Ogólnie rzecz biorąc, Forever było całkiem niezłą kontynuacją, która podobała mi się nieco bardziej niż pierwsza...