Co byś zrobiła gdyby mąż nagle postanowił zniknąć i Cię zostawić? Przez całe życie z jednym mężczyzną i nagle go nie ma. Sam postanowił Cię porzucić. Tak się przytrafiło Marii. Całe swoje życie dzieliła wszzystko na dwoje a tu nagle jest sama w mieszkaniu. Mąż nawet bardziej postarał się zadbać o wspólnego psa, niż o swoją żonę. W takim niezrozumiałym czasie Maria poznała Mariolę. To ona postanowiła zostawić męża i żyć dla siebie. Pomimo różnicy pokoleniowej, te dwie kobiety zostały przyjaciółkami. Obie zaczęły uczyć się od siebie i wzajemnie sobie pomagać. Ciekawa historia, którą szybko się czytało.

Co byś zrobiła gdyby mąż nagle postanowił zniknąć i Cię zostawić? Przez całe życie z jednym mężczyzną i nagle go nie ma. Sam postanowił Cię porzucić. Tak się przytrafiło Marii. Całe swoje życie dzieliła wszzystko na dwoje a tu nagle jest sama w mieszkaniu. Mąż nawet bardziej postarał się zadbać o wspólnego psa, niż o swoją żonę. W takim niezrozumiałym czasie Maria poznała...

Ile dla Was znaczy przyjaźń? Kim dla Was jest przyjaciel? Macie kogoś, kogo możecie tak nazwać? Dla mnie to temat nieznany, bo choć mam swoje lata, tak naprawdę nie spotkałam w życiu nikogo, kogo mogłabym nazwać przyjacielem. Wyjątkiem jest tu mój mąż, który niezmiennie od 23 lat jest nie tylko miłością mojego życia, ale także najlepszym i najbliższym mi przyjacielem ❤️

Przyjaźń to dla mnie coś prawie takiego samego jak miłość. Powinna być bezwarunkowa i absolutnie szczera. Ona nie rodzi się szybko, ona dojrzewa i wymaga to czasu. Mimo że w życiu poznałam ogromne tabuny ludzi, to jednak nazwać kogoś przyjacielem, to byłoby za duże słowo. Zbyt wiele razy się zawiodłam na ludziach.

W mojej kolejnej lekturze Alicja Filipowska porusza właśnie temat przyjaźni kobiet. Początkowo myślałam, że będzie to lekka historia o dwóch kobietach. Wiecie trochę humoru, śmieszne sytuacje itp. Nic bardziej mylnego. Nie spodziewałam się tych emocji, jakie zaserwowała nam Alicja. O czy w takim razie jest ta książka? To historia o odkrywaniu siebie, swojego głęboko ukrytego, ale prawdziwego JA!

Maria jest księgową na emeryturze. Jest sześćdziesięcioletnią kobietą, którą porzucił mąż po czterdziestu latach małżeństwa. Maria jest kobietą o sztywnym obyciu. Nie potrafiła nigdy być spontaniczna i ciepła. Tego ciepła nie dała nawet swojemu jedynemu synowi. Zawsze ubrana w obcisłą spódnicę i szpilki uchodziła na osiedlu za królową lodu.

Wszystko zmieniło się kiedy opuścił ją mąż. Nagle została sama. Syn wyprowadził się już dawno, założył swoją rodzinę i niespecjalnie ciągnęło go, by utrzymać bliskie stosunki z rodzicami. Maria została zupełnie sama. Totalnie załamana, jakąś resztką sił próbowała nie zwariować. Właśnie wtedy na jej drodze stanęła Mariola.

Mariola to trzydziestoczteroletnia kobieta, która sama odeszła od swojego męża, z którym nie łączyło jej już zupełnie nic. Znalazła w sobie siłę i powiedziała dość. Postanowiła sama o siebie zadbać. Jako kosmetyczka założyła swój salon i starała się udowodnić światu, że da radę żyć sama.

Los postawił Marię i Mariolę na swojej drodze. Początkowo było im ciężko znaleźć wspólny język, ale powoli Mariolka przebijała się przez lata budowany pancerz Marii.

Czy Mariola przebije się przez pancerz Marii? Czy Maria pozwoli sobie na porzucenie sztywnej siebie na rzecz ciepłej i nowej Marii? Czy jest możliwe, żeby między tak różnymi kobietami zrodziła się szczera przyjaźń?

Jak już wspomniałam nie spodziewałam się tej bomby emocjonalnej. Alicja pokazała nam jak Maria straciła wszystko i została zupełnie sama, bez przyjaciół i rodziny. Podniosła się po pierwszym szoku i z pomocą poznanych przypadkiem ludzi odnalazła siłę by żyć, ale inaczej niż do tej pory.

Nie ma tu zawrotnej akcji. Autorka skupia się na uczuciach bohaterek. Przedstawia dlaczego Maria wyrosła na tak dystyngowaną i chłodną osobę. Jej zamążwyjście nie zmieniło zupełnie nic. Była tak zimna, że nawet jej syn nie skruszył lodu w jej sercu. Po odejściu męża jesteśmy świadkami jak Maria uświadamia sobie, że jest sama i jest jej z tym źle. Kiedy poznaje Mariolę, również doświadczoną przez życie, pragnie być częścią jej życia.

Alicja daje nam pociechę, że nigdy nie jest za późno na znalezienie przyjaciółki. Może na mojej drodze też taka kiedyś stanie. Kto wie?

Kończąc chcę Wam serdecznie polecić tą pozycję, która nie jest ogromnych rozmiarów, ale ma w sobie ogromną dawkę emocji. Książka zmusza nas do refleksji, nad swoim życiem. Kiedy trzeba być sztywnym i szorstkim, to trzeba, ale wydobądźmy z siebie miłość, czułość i ciepło. Ofiarujmy je ludziom, na których mam zależy.

Dziękuję Alicji za egzemplarz do recenzji ❤️ Bardzo przepraszam, że to tak długo trwało.

Polecam

Ile dla Was znaczy przyjaźń? Kim dla Was jest przyjaciel? Macie kogoś, kogo możecie tak nazwać? Dla mnie to temat nieznany, bo choć mam swoje lata, tak naprawdę nie spotkałam w życiu nikogo, kogo mogłabym nazwać przyjacielem. Wyjątkiem jest tu mój mąż, który niezmiennie od 23 lat jest nie tylko miłością mojego życia, ale także najlepszym i najbliższym mi przyjacielem ❤️...

Książka Alicji Filipowskiej @alicjafilipowska "Nigdy bym" to opowieść o kobiecie w kwiecie wieku, która z dnia na dzień traci swoje uporządkowane dotąd życie. Opowieść o samotności, przełamywaniu swoich barier i odnajdowaniu swojego ja, które zapodziało się gdzieś lata temu.
Jest to również opowieść o przyjaźni dwóch kobiet, które spotykają się w czasie kiedy obie potrzebują powierniczki swoich sekretów. Mimo, że dzielą je lata, spojrzenie na życie i bagaż doświadczeń to odnajdują wspólny język, który pomoże jednej i drugiej ruszyć do przodu i zostawić to co złe daleko w tyle.
Autorka zachwyciła mnie historią, którą spisała na kartkach. Jej lekki styl sprawił, że mimo trudnych spraw poruszonych w książce, to chciałam poznawać Marię i trzymałam za nią mocno kciuki, aby odnalazła szczęście i spokój ducha.
Ta książka to taki apel do kobiet ,abyśmy się nigdy nie poddawały kiedy życie rzuca nam kłody pod nogi. W każdym wieku możemy otworzyć się na nowe doświadczenia i czerpać z życia pełnymi garściami ❤️
I pamiętajcie: "Nigdy nie mów nigdy" 🥰

Książka Alicji Filipowskiej @alicjafilipowska "Nigdy bym" to opowieść o kobiecie w kwiecie wieku, która z dnia na dzień traci swoje uporządkowane dotąd życie. Opowieść o samotności, przełamywaniu swoich barier i odnajdowaniu swojego ja, które zapodziało się gdzieś lata temu.
Jest to również opowieść o przyjaźni dwóch kobiet, które spotykają się w czasie kiedy obie...

Piękna historia o życiu i o sile przyjaźni.

Nie zawiodłam się, książka tak samo dobra, jak lekcje języka angielskiego.

Pozdrawiam serdecznie,
Ilona - uczennica z klasy 3e rocznik 2008.

Piękna historia o życiu i o sile przyjaźni.

Nie zawiodłam się, książka tak samo dobra, jak lekcje języka angielskiego.

Pozdrawiam serdecznie,
Ilona - uczennica z klasy 3e rocznik 2008.

Gratuluję!!! Zaskoczyła mnie ... lekkością pióra, bo tak chyba można nazwać to, co Stworzyłaś. Przyjemnie się czyta, bo obrazy tworzą się po każdym zdaniu, po każdym opisie. Chociaż już na pierwszej stronie zagościła fikcja literacka najwyższego lotu - "W kuchni nalała szklankę wody z kranu, wypiła duszkiem, potem napełniła drugą." Na Lotniczej ??? Brakuje sugestywnego opisu smaku 😵‍💫. Wiem, złośliwostka pod adresem przedsiębiorstwa wodociągowego, ale to była pierwsza myśl po tym zdaniu. Natomiast rozebrało mnie - "Tylko przylegające do ciała ubrania trzymały ją w jednym kawałku. Czuła, że gdyby rozpięła guzik pod szyją, to rozpadła by się na milion drobinek, które jak rozsypane korale potoczyłyby się po chodniku." Piękne. Ujęło mnie, i pewnie dlatego o tym piszę. Te kilka przepracowanych lat nie poszło na marne. Jeszcze raz gratuluję. 🎉🎆💐

Gratuluję!!! Zaskoczyła mnie ... lekkością pióra, bo tak chyba można nazwać to, co Stworzyłaś. Przyjemnie się czyta, bo obrazy tworzą się po każdym zdaniu, po każdym opisie. Chociaż już na pierwszej stronie zagościła fikcja literacka najwyższego lotu - "W kuchni nalała szklankę wody z kranu, wypiła duszkiem, potem napełniła drugą." Na Lotniczej ??? Brakuje sugestywnego...

„Nikt nie zauważy (…),to cena zwyczajności”... *

Dom jest po brzegi wypełniony pustką. To zostawił po sobie. I rzeczy, ciuchy na wieszakach nim przesiąknięte i rupiecie, które może nie były jego, ale za bardzo go przypominają. Wracają wspomnienia, wspólne obiady, które zawsze ona gotowała. Czasem rozmawiali, czasem milczeli siorbiąc gorącą zupę z talerzy, ale on był.
Zawsze był. Cały dzień był pod niego i dla niego. A teraz co? W co ręce wsadzić? Co robić? Nie ma dla kogo gotować, ani piec, nie ma dla kogo taszczyć zakupów ani gęby do kogo otworzyć.
Zostawił po sobie ciszę, bezsens i pełne szafy niczego. Zostawił i ją, żonę, Marię i to po czterdziestu latach bycia razem. „Mamy syna, na Boga, dziecko... – szepcze do siebie Maria. - I siebie od lat... Mieliśmy, bo już się nie mamy...”
Wyszedł sam i nie wrócił. Została ona. Kobieta, w cichym mieszkaniu, zaniedbaniu i bezsenności. Głaskała wspomnienia chwil z nim. Zszywała słowa, by ich zlepek ułożył odpowiedź na pytanie – dlaczego? Jej zranione serce i zdeptane uczucia rodziły niepokój o siebie i o gram szczęścia, który chciałaby jeszcze przeżyć. A teraz nie ma nawet do kogo ust otworzyć. Boi się w sobie, płacze do wnętrza, walczy z sobą, a wszystko samotnie w czterech ścianach mieszkania.
Ludzie pewnie plotkują. Spuszcza głowę unikając wzroku i ocen obcych ludzi. Wszystko jest świeże i niezrozumiałe. Ale ten jeden raz podnosi głowę i natrafia na chaotyczną Mariolę. Spotyka duszę kompletnie inną od swojej. Samotną lecz szczęśliwą i pełną pasji. Plus z minusem przyciągnęły się, poznały, zaprzyjaźniły nawet. Ale powoli, swoim tempem, bez pośpiechu, bo i po co? Zaraz potem przychodzi koperta, a w niej skierowanie do sanatorium. „Podreperuję psychikę, myśli Marysia, nabiorę dystansu, zmienię się – chyba... Sensu w tym wszystkim brak. Życie bez niego, to nie życie”. Lecz ludzie, zwłaszcza kobiety, uzmysławiają jej, że wszystko ma sens i że będzie jutro, potem będzie następny dzień i następne jutro i trzeba stawiać kroki i żyć. Życie to nie umieranie w mroku, to nie ucieczka pod kołdrę, to nie samotny oddech w pustej kuchni. Jego nie ma – ale ty jesteś.

Mariola sama w sobie jest ruchem.
Maria będzie... Z kobiecą pomocą... będzie. Spakuje wyrzuty sumienia, złe myśli i pretensje do samej siebie i wyniesie do zsypu. Pójdzie rano, by z tymi śmieciami nie wrócić do domu. Rano sąsiedzi będą ją śledzić zza firanek, będzie musiała ten ciężki worek wyrzucić. W nocy mogłaby stchórzyć....
O tym jest „NIGDY BYM” Alicji Filipowskiej. I choć okładka przywodzi na myśl powieść dla młodzieży, to przygotuj się na zaskoczenie. To książka o kobietach, które zmagają się z codziennością. To książka o kobietach, których życie stanęło na głowie kiedy się tego nie spodziewały, dlatego uczą się żyć od nowa.
„NIGDY BYM” to ciepła powieść, choć utkana nieszczęściem. To dająca nadzieję historia, która wlewa w ciebie nieco wiary w szarą codzienność. To książka dająca poczucie sensu – zwłaszcza tym pogubionym w życiu kobietom.

„Żyj z uśmiechem” – podpowiada Alicja Filipowska i zaprasza cię na szarlotkę z bitą śmietaną i dużą kawę. Siada naprzeciw ciebie i patrzy, jak po latach wyrzeczeń smakuje ci to, co sobie odmawiałaś. Od teraz jest inaczej.
Życie smakuje.

Nigdy jeszcze nie opowiedziałam swoich wrażeń z czytania w takiej formie. Historia dojrzałej Mari oraz osób, jakie zjawiają się na jej ścieżce życia sprawiły, że fabułę chciałam nakreślić inaczej. Od zwyczajności i nie-byciu. Życie ludzi jest banalne, podobnie wygląda życie książkowych postaci, dlatego czyta się tak dobrze. Ta zwyczajność jest prawdziwa. Czasem boli, czasem raduje, czasem... wysyła cię do sanatorium dla podreperowania siebie.

I zacznę jeszcze raz, od nowa.

„Nikt nie zauważy (…),to cena zwyczajności”... *
* „Szczelinami” Wit Szostak, powergraph 2022


#agaKUSIczyta

„Nikt nie zauważy (…),to cena zwyczajności”... *

Dom jest po brzegi wypełniony pustką. To zostawił po sobie. I rzeczy, ciuchy na wieszakach nim przesiąknięte i rupiecie, które może nie były jego, ale za bardzo go przypominają. Wracają wspomnienia, wspólne obiady, które zawsze ona gotowała. Czasem rozmawiali, czasem milczeli siorbiąc gorącą zupę z talerzy, ale on był....

,,Nigdy bym’’ to książka, którą miałam przyjemność przeczytać. Debiut Alicji Filipowskiej jest naprawdę godny uwagi.

Książka "Nigdy bym" zabiera nas w fascynującą podróż przez życie Marii, bohaterki z 40-letnim stażem małżeńskim. Od pierwszych zdań zatraciłam się w tej historii. Wyobraźcie sobie, że po tylu latach małżeństwa, codzienność staje się utarta, a każdy dzień wydaje się być taki sam. Ale nagle, w jednej chwili, życie Marii ulega drastycznej zmianie. Jej mąż odchodzi, znika z jej życia na zawsze, zostawiając ją samą.
Autorka doskonale opisuje emocje i trudności, jakie towarzyszą Marii w tej trudnej chwili. Maria nie jest postacią łatwą do polubienia - jest zgorzkniała, niezadowolona, zarozumiała, złośliwa i posiada wiele innych, niekoniecznie pozytywnych cech, które ją definiują. Jednak odejście męża uderza w nią ogromnie, i to jest moment, w którym życie postanawia Marię zmienić, czy jej się to podoba, czy nie.
Wprowadzenie Mariolki, kobiecej postaci o trzydzieści lat młodszej, dodaje książce nowego wymiaru. Mariolka to kobieta, która sama odeszła od męża tyrana. Jest silną, niezależną osobą, która nie poddaje się losowi i stawia na swoje marzenia. Ta różnica między nimi sprawia, że historia nabiera głębi i dynamiki.
To nie jest tylko historia dwóch kobiet, to opowieść o życiu, o trudnych rozstaniach, depresji, o powolnym odnajdywaniu poczucia własnej wartości, o przełamywaniu stereotypów i o realizowaniu marzeń. To także podróż w głąb kobiecych uczuć, wraz z pełnymi emocji momentami. Zachęcam was serdecznie do sięgnięcia po ten bardzo udany debiut Alicji Filipowskiej.
A dla pani Alicji ogromne brawa 👏👏👏

,,Nigdy bym’’ to książka, którą miałam przyjemność przeczytać. Debiut Alicji Filipowskiej jest naprawdę godny uwagi.

Książka "Nigdy bym" zabiera nas w fascynującą podróż przez życie Marii, bohaterki z 40-letnim stażem małżeńskim. Od pierwszych zdań zatraciłam się w tej historii. Wyobraźcie sobie, że po tylu latach małżeństwa, codzienność staje się utarta, a każdy dzień...

„Nigdy bym” przenosi czytelnika w świat refleksji i opowieści o niezwykłych kobietach, których już nie ma prawa nic zaskoczyć z racji ustabilizowanego życia, a jednak na horyzoncie pojawiają się nieoczekiwane zmiany...

Autorka, Alicja Filipowska, wciąga czytelnika w świat Marii i Marioli, dwóch jakże różnych kobiet. Jedną porzuca mąż, druga sama wychodzi z przemocowego związku. Maria po 40 latach zostaje porzucona przez męża Teodora. To przeżycie uruchamia u niej lawinę uczuć, które autorka ujęła z niesamowitą wrażliwością i głębokim zrozumieniem. Maria staje się symbolem tych, którzy w pewnym momencie życia muszą zmierzyć się z samotnością i nietypową perspektywą rozpoczęcia wszystkiego od nowa. Nie jest łatwo...


Ciekawym aspektem jest spotkanie Marii z Mariolą, młodszą kobietą, która również znajduje się w trudnej sytuacji po zakończeniu toksycznego związku z mężem tyranem. Mimo różnic w wyznawanych wartościach, między kobietami powstaje nić porozumienia. Opowieść skupia się również na relacji Marii z nowo poznanymi przyjaciółmi w sanatorium, dzięki którym odkrywa nowe spojrzenie na życie, otwierając się na zmiany. Kobieta odzyskuje w sobie motywację do działania...

Książka porusza temat samotności, wyzwań, adaptacji do nowej rzeczywistości. Autorka prowadzi czytelnika przez ten proces z subtelną narracją, badając postępy i upadki bohaterek w ich drodze ku lepszemu...

Warto zauważyć, że „Nigdy bym” Alicji Filipowskiej skrywa tajemnicę tytułu, a jej ostateczne odsłonięcie stanowi niezwykły moment, który wprowadza głębię w fabulę. Bohaterowie są wyraziście wykreowani, każda z postaci ma swój wyjątkowy obraz i charakter, co sprawia, że ​​czytelnik może się z nimi utożsamiać.

Książka jest wciągająca od początku, dzięki zawiłości uczuć i przemiany bohaterek. Jej zaletą jest również zdolność do wspomagania czytelniczych refleksji na temat życia, zmian i wartości, które nadają nowe wyobrażanie na skutek niespodziewanych wydarzeń.

Podsumowując, "Nigdy bym" Alicji Filipowskiej to wciągająca i ekscytująca opowieści o kobietach, które mimo trudności odkrywają w sobie siłę, by stawić czoła życiu na nowo. Autorka nie tylko porusza ważne tematy, ale także wciąga czytelnika w świat analiz i relacji, tworząc tym samym wartościową lekturę, która zobowiązuje do refleksji nad własnym życiem.

Idealna propozycja dla tych, którzy już stracili nadzieję, że w życiu zawsze można wyjść na prostą. Ta książka pokazuje, że nigdy nie jest za późno na zmiany i odkrywanie nowych możliwości.

„Nigdy bym” przenosi czytelnika w świat refleksji i opowieści o niezwykłych kobietach, których już nie ma prawa nic zaskoczyć z racji ustabilizowanego życia, a jednak na horyzoncie pojawiają się nieoczekiwane zmiany...

Autorka, Alicja Filipowska, wciąga czytelnika w świat Marii i Marioli, dwóch jakże różnych kobiet. Jedną porzuca mąż, druga sama wychodzi z przemocowego...

🌺 Współpraca recenzencka. 🌺
Teodor po czterdziestu latach małżeństwa z Marią postanowił ją zostawić. Jednak w nietypowy sposób, gdyż informuję o tym listownie. Kobieta doświadczyła trudnych uczuć, takich jak złość, smutek i szok. Jednak wie, że musi się pozbierać i w końcu zaakceptować wybór Teodora. Jednak czy to aby na pewno będzie takie łatwe? Maria poznaje dużo od siebie młodszą Mariolę, która przeszła przez piekło, gdyż uciekła od męża tyrana. Kobiety zostają przyjaciółkami mimo innych charakterów oraz wieku. Jednak jest jedna wspólna rzecz, która ich łączy to na pewno samotność. W sanatorium Maria poznaje kolejną przyjaciółkę jest nią Krysia zwariowana i zabawna kobieta. Czy przyjaźń z Mariolą i Krysią pomoże w poukładaniu sobie życia od nowa? Czy kobieta poradzi sobie z uczuciem osamotnienia i negatywnymi emocjami? Dlaczego Teodor odszedł od żony? Jak potoczą się jej dalsze losy?
Książka zaciekawiła mnie od samego początku w końcu, czytając tytuł „Nigdy bym” mamy wiele pytań. Do samego końca nie wiedziałam, o co w nim chodzi. Dopiero w ostatnich stronach znajduje się wyjaśnienie tajemniczego tytułu. Pokazuję trudne rozstanie po wielu latach małżeństwa. Nauka radzenia sobie z emocjami i chęć czerpania z życia pełnymi rękami. Maria dopiero w senatorium zdaje sobie sprawę, że tak naprawdę od wielu lat była samotna i mimo tego, że mieszkała z mężem to łączył ich syn, mieszkanie i działka. Teraz gdy musi nauczyć się żyć od nowa zmienia również swoje nastawienie do życia. Książkę czytało mi się szybko i przyjemnie. Bohaterowie zostali w świetny sposób wykreowani co zdecydowanie jest wielkim plusem tej książki. Kolejnym jest zdecydowanie fakt, że historia zmusza nas do przemyśleń. Myślę, że jest to idealna książka na wieczór z ulubioną świeczką kawą albo herbatą i książką.
Dziękuję autorce @alicjafilipowska za możliwość zostania recenzentką tej książki. To była świetna przygoda!
Ocena książki;
7/10⭐

🌺 Współpraca recenzencka. 🌺
Teodor po czterdziestu latach małżeństwa z Marią postanowił ją zostawić. Jednak w nietypowy sposób, gdyż informuję o tym listownie. Kobieta doświadczyła trudnych uczuć, takich jak złość, smutek i szok. Jednak wie, że musi się pozbierać i w końcu zaakceptować wybór Teodora. Jednak czy to aby na pewno będzie takie łatwe? Maria poznaje dużo od...

Nigdy bym... a może jednak?

Debiuty zawsze są ogromną niewiadomą. Okładkowy opis kusi ciekawą powieścią i pozostawia pytania czy faktycznie taka będzie, czy jednak Autorowi wydającemu pierwszą powieść nie do końca wszystko wyjdzie. Bardzo chętnie sięgam po debiuty i nie nastawiam się przy nich na nic, czekając, jak rozwinie się sytuacja. W przypadku powieści "Nigdy bym" rozwinęła się bardzo dobrze, o czym więcej przeczytacie dalej.

Teodor po czterdziestu latach małżeństwa listownie informuje Marię, że odchodzi. Kobieta jest załamana, nie może się pogodzić z utratą męża i wieloma zmianami, odnaleźć się w zupełnie innym życiu. To właśnie w tym trudnym momencie poznaje dużo młodszą Mariolę, która sama odeszła od męża tyrana i również zaczyna nowy etap. Kobiety różni prawie wszystko zaczynając od wieku, kończąc na podejściu do życia. Łączy je jednak samotność i siła, z której nie do końca zdają sobie sprawę.

Czy Marii i Marioli faktycznie uda się rozpocząć nowe i szczęśliwe życie? Czy na kobiecej przyjaźni, która powoli rodzi się między bohaterkami, naprawdę można polegać zawsze i w każdej sytuacji? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w powieści, którą według mnie warto przeczytać jeśli lubicie obyczajówki.

Książkę czytało mi się bardzo dobrze, szybko wciągnęłam się w fabułę. Autorka miała ciekawy pomysł, a swoją historię opowiadała naprawdę wprawnie. Kreacji bohaterek również nie można niczego zarzucić i jest bardzo dopracowana. Powieść intryguje, nie brakuje w niej nagłych zwrotów akcji czy zmian. Jednocześnie akcja nie płynie za szybko, jest czas na refleksje i przemyślenie pewnych kwestii.

"Nigdy bym" to książka o życiu, które potrafi zaskakiwać, kobiecej przyjaźni, ale również chęci zmian i determinacji w dążeniu do celu. Powieść jest debiutem Autorki, ale podczas czytania w ogóle tego nie czuć, gdybym wcześniej nie wiedziała, nie zorientowałabym się, że to pierwsza wydana przez Alicję Filipowską pozycja.

Lektura według mnie zdecydowanie warta uwagi. Powieść obyczajowa, którą czyta się szybko, dobrze, z ciekawą historią i intrygującymi bohaterkami. Zapewni miły wieczór w towarzystwie kobiecej przyjaźni i siły. Polecam!

Egzemplarz recenzencki otrzymałam od Autorki.

Nigdy bym... a może jednak?

Debiuty zawsze są ogromną niewiadomą. Okładkowy opis kusi ciekawą powieścią i pozostawia pytania czy faktycznie taka będzie, czy jednak Autorowi wydającemu pierwszą powieść nie do końca wszystko wyjdzie. Bardzo chętnie sięgam po debiuty i nie nastawiam się przy nich na nic, czekając, jak rozwinie się sytuacja. W przypadku powieści "Nigdy...