Trochę się zawiodłam na tej części. Główna bohaterka zachowuje się gorzej jak dziecko mimo, że jest już dorosłą kobietą. Będąc nastolatką zachowywała się bardziej dojrzale niż teraz. Jeśli chodzi o Dylana to w sumie nie mam zastrzeżeń poza tymi jego toksycznymi gierkami. Z jednej strony chciał aby Poppy znalazła sobie kogoś innego, a z drugiej robił sceny zazdrości. Natomiast potem jego zachowanie zmieniło się o 180° i w pewnym momencie było mi go szkoda. Robił wszystko aby zadowolić Poppy, która wodziła go za nos i sama nie wiedziała czego od niego chce. Ogólnie polecam wam tę dylogię, ale pierwsza część jest o niebo lepsza.

Trochę się zawiodłam na tej części. Główna bohaterka zachowuje się gorzej jak dziecko mimo, że jest już dorosłą kobietą. Będąc nastolatką zachowywała się bardziej dojrzale niż teraz. Jeśli chodzi o Dylana to w sumie nie mam zastrzeżeń poza tymi jego toksycznymi gierkami. Z jednej strony chciał aby Poppy znalazła sobie kogoś innego, a z drugiej robił sceny zazdrości....

bardzo fajna. czekam na 3 tom :)

bardzo fajna. czekam na 3 tom :)

Czy macie tak, że książka choć poprawnie napisana was nie urzeka do końca? Po przeczytaniu tomu pierwszego czekałam na kontynuację. Poprzedni tom choć czytało się lekko i przyjemnie nie do końca mi przypadł do gustu. Liczyłam, że kontynuacja będzie lepsza.

Poppy rozpoczyna studia na wybranej przed siebie uczelni. Ale zamiast się cieszyć, wpada w nostalgię. Okazuje się,że tęskni za rodzicami, a jej babcia wpędza ją w poczucie winy twierdząc, że umiera. Dodatkowo związek na odległość z Dylanem, który studiuje daleko od niej potęguje jej nostalgie. Podejmuje decyzje o przeniesiony się na uczelnię Dylana. Tu oprócz chłopaka studiują także ich przyjaciele. Ale plany, jakie miała szybko wersyfikuje życie. Nie radzi sobie z emocjami i podejmuje zaskakująca decyzję o rozstaniu się z Dylanem, czym zaskakuje przyjaciół.

Dylan po rozstaniu z Poppy nie radzi sobie z emocjami. Pozornie wiedzie życie singla, który zalicza kolejne panienki. Jednak prawda jest zupełnie inna. To tylko maska. Jednocześnie staje się zgryźliwy a każde jego spotkanie z Poppy jest dla otoczenia irytujące. Zaczyna żałować, że tak łatwo się poddał i pozwolił Poppy odejść. Mimo całej złości nie potrafi się od niej odciąć.

Fabuła jest lekka i całkiem przyjemnie się ja czyta. Autorka mnie zaskoczyła kierunkiem, w jakim poszła w tomie drugim. Bohaterowie są bardziej dojrzali, wiedza czego chcą i mają plany na przyszłość, które jednak życie potrafi weryfikować. Część z nich radzi sobie w chwili gdy ich plany walą się, muszą przewartościować swoje życie. Dylan to młody mężczyzna, który musi radzić sobie po rozstaniu z Poppy. Kocha ja i nie potrafi zrozumieć tego czemu tak się stało. Zamiast walczyć o nią, chciałby to ona była szczęśliwa. Nie myślał nie o sobie ale o niej. Szkoda, tylko że potem poszedł trochę w stronę wrednego faceta. Jednocześnie wredny i opiekuńczy. Mimo tej wredności nie sposób było go nie lubić. Jeśli chodzi o Poppy to tu sprawa jest zupełnie inna. Nie potrafiłam zrozumieć, o co jej chodzi. Zachowywała się dziecinnie, irytowała swoim zachowaniem. Jej tłumaczenia co było powodem tego, że podjęła decyzje o odejściu od Dylana są zupełnie niezrozumiałe.

Fabuła nie jest skomplikowana i, pomimo że czyta się ja lekko całość jest jak dla mnie nieprzemyślana. Poppy rezygnuje ze studiów na wybranej uczelni i przenosi się na tą bliżej domu ze względu na chorobę babci. Za to całość skupia się na relacji głównych bohaterów, która mnie irytowała. Niby mają po dwadzieścia parę lat a zachowują jak dzieci. Dodatkowo większość to spotkania i imprezy w towarzystwie znajomych. Relacja między Poppy i Dylanem jest skomplikowana, dziwna i jak dla mnie zupełnie nie pasuje do tego czo czytaliśmy w poprzednim tomie. Duży plus za to, że bohaterowie są realni. Pomimo tego, że były momenty irytujące a zachowanie głównych bohaterów nie raz śmieszyło i bywało absurdalne to jednak mogło się wydarzyć naprawdę.

Zakończenie przewidywalne, chociaż może nie do końca takiego się spodziewaliśmy. Za to epilog pomimo tego, że wywołała uśmiech nie do końca pasował do tej historii. Jeśli miałabym wybrać to zdecydowanie podobał mi się tom pierwszy. Luźniejszy, bardziej przyjemny, mniej emocjonalny. Drugi, mimo że bardziej emocjonalny, mocniejszy i głębszy z ciekawym przesłaniem jednak nie do końca mi podpasował. Może dlatego, że postać Poppy nie do końca poszła w taką stronę jak nam se wydawać by mogłoby po tomie pierwszym? A może dlatego, że jej zachowanie irytowało mnie i nawet zmiana na końcu historii nie była tego w stanie zmienić? Jeśli lubicie takie lekkie i mało wymagające lektury na jedne wieczór to ta seria jest dla was.

Czy macie tak, że książka choć poprawnie napisana was nie urzeka do końca? Po przeczytaniu tomu pierwszego czekałam na kontynuację. Poprzedni tom choć czytało się lekko i przyjemnie nie do końca mi przypadł do gustu. Liczyłam, że kontynuacja będzie lepsza.

Poppy rozpoczyna studia na wybranej przed siebie uczelni. Ale zamiast się cieszyć, wpada w nostalgię. Okazuje...

Na powyższą dylogię trafiłam przypadkiem i na szczęście dla mnie podobała mi się. Jest tu wszystko to czego szukam w takich książkach: spoko bohaterowie, sporo miłości, fajni przyjaciele jakaś mała drama (jak to w młodzieżówkach bywa 😉) ale były też momenty gdy zaśmiałam się głośno. Jak dla mnie bardzo fajna książka i jeśli kiedyś autorka jeszcze coś opublikuje to chętnie przeczytam.

Na powyższą dylogię trafiłam przypadkiem i na szczęście dla mnie podobała mi się. Jest tu wszystko to czego szukam w takich książkach: spoko bohaterowie, sporo miłości, fajni przyjaciele jakaś mała drama (jak to w młodzieżówkach bywa 😉) ale były też momenty gdy zaśmiałam się głośno. Jak dla mnie bardzo fajna książka i jeśli kiedyś autorka jeszcze coś opublikuje to chętnie...

▪️▪️▪️
▪️Tytuł: Geek Friend. Tom 2
▪️Seria: Geek
▪️Autor: Julia Gaj @autorka_juliagaj
▪️Wydawnictwo: NieZwykłe @wydawnictwoniezwykle
▪️Premiera: 23.08.2023 r.
▪️▪️▪️
(Współpraca reklamowa @wydawnictwoniezwykle)
▪️▪️▪️

Jak to zwykle bywa, życie weryfikuje nasze plany i mimo iż niejednokrotnie jesteśmy o czymś niemalże w 100% przekonani to finalnie zmieniamy diametralnie swoje decyzje. Tak było także w przypadku naszych bohaterów. Na skutek problemów zdrowotnych babci dziewczyna jest zmuszona porzucić Uniwersytet Stanford i przeprowadzić się bliżej domu. Gdzie w tym wszystkim znajdzie się miejsce na jej związek z Dylanem? Czy dorosłość, którą zaplanowała sobie dawno temu, przewidziała w ogóle miłość?

"Geek Friend 2" czyli dalszy ciąg losów Poppy i Dylana i książka, której wyczekiwałyśmy z ogromną niecierpliwością a która jak na złość dotarła do nas praktycznie miesiąc po premierze 🤣🫣

Każdy czytelnik sięgając po jakikolwiek tytuł ma pewne wymagania. Jeden woli się zrelaksować, inny oczekuje aby książka go rozbawiła a jeszcze kto inny będzie potrzebował aby bohaterowie wywoływali w nim skrajne emocje. My przyznać musimy, że sięgając po najnowszą książkę Julii Gaj byłyśmy nastawione po prostu na dobrą zabawę, jednak w trakcie upływu historii okazało się, że.... Dostaniemy dużo więcej. Więcej choć czasami w wyniku wywołanych postawą bohaterów emocji miałyśmy ochotę wejść do książki żeby zrobić tam z nimi porządek... 🤣

Autorka przede wszystkim przedstawia nam jak wygląda prawdziwe życie. Pełne rozterek, niedoskonałości ale i popełnianych błędów. Uświadamia nas za pośrednictwem relacji Poppy i Dylana jak bardzo istotna jest prawidłowa komunikacja. Jak istotne jest szczere mówienie o swoich potrzebach ale także o tym co nam przeszkadza. Widzimy co się dzieje gdy człowiek wszystkie frustrakcje kisi w sobie przez co nie tylko unieszczęśliwia drugiego człowieka ale i przede wszystkim samego siebie 🥺

Mamy tu natomiast także zwróconą uwagę na zachowanie drugiej strony co uważamy jest także niezwykle istotne. Czasami okazuje się, że drugi człowiek nie będąc "przypartym do muru" nie jest w stanie powiedzieć na głos co go boli także pamiętajmy kochani nie odpuszczać sobie i zawsze próbować do tej drugiej osoby dotrzeć gdyż właśnie tego może potrzebować ❤️

"Geek Friend 2" do tego wszystkiego jest historią okraszoną poczuciem humoru, które wprowadzają przyjaciele bohaterów i przez co powieść ta staje się bardziej urocza 🥰 my szczerze polecamy! 😊

@autorka_juliagaj @wydawnictwoniezwykle bardzo dziękujemy za egzemplarz i współpracę 🖤❤️😊

Książka dostępna na stronie:
https://wydawnictwoniezwykle.pl/geek-friend-2

▪️▪️▪️
▪️Tytuł: Geek Friend. Tom 2
▪️Seria: Geek
▪️Autor: Julia Gaj @autorka_juliagaj
▪️Wydawnictwo: NieZwykłe @wydawnictwoniezwykle
▪️Premiera: 23.08.2023 r.
▪️▪️▪️
(Współpraca reklamowa @wydawnictwoniezwykle)
▪️▪️▪️

Jak to zwykle bywa, życie weryfikuje nasze plany i mimo iż niejednokrotnie jesteśmy o czymś niemalże w 100% przekonani to finalnie zmieniamy diametralnie...

"ᴛᴏ ᴄᴢᴇɢᴏ ᴘʀᴀɢɴɪᴇᴍʏ, ɴɪᴇ ᴢᴀᴡsᴢᴇ ᴊᴇsᴛ ᴛʏᴍ, ᴄᴢᴇɢᴏ ᴘᴏᴛʀᴢᴇʙᴜᴊᴇᴍʏ, ᴀ ɴɪᴇᴋᴛᴏ́ʀᴇ ʙʟᴇᴅʏ ᴡᴀʀᴛᴏ ᴘᴏᴘᴇʟɴɪᴄ ᴡɪᴇ̨ᴄᴇᴊ ɴɪᴢ̇ ʀᴀᴢ"

"ᴄᴢᴀsᴀᴍɪ ᴢʟᴀᴍᴀɴɪᴇ ᴋᴏᴍᴜś sᴇʀᴄᴀ ᴊᴇsᴛ ᴊᴇᴅʏɴʏᴍ sᴘᴏsᴏʙᴇᴍ ɴᴀ ᴜᴄʜʀᴏɴɪᴇɴɪᴇ sɪᴇ̨ ᴘʀᴢᴇᴅ ᴄɪᴇʀᴘɪᴇɴɪᴇᴍ"

Drugi tom serii "Geek", czyli kontynuacja historii Poppy i Dylana, którzy od przyjaciół ewoluowali do bycia razem, to przede wszystkim wspaniałe przedstawienie wątku drugiej szansy, którą z upływem lat główni bohaterowie zostawili za sobą. Julia Gaj bardzo przejmująco pokazała jak oboje próbują odnaleźć się u progu dorosłości, jak starają się zachowywać dojrzale, jak podejmują próby zrozumienia nawzajem, ale też jak trudne okazuje się dla nich zachowanie pozornej obojętności wobec decyzji, postępowania tej drugiej strony. I chociaż nie ze wszystkimi opiniami Poppy i Dylana się zgadzałam, szczerze kibicowałam każdemu wykonanemu przez nich krokowi. Zwłaszcza wobec poruszających opisów ich uczuć, które skrywali głęboko w sobie, których nie chcieli pokazywać sobie nawzajem, a które z czasem zaczęły przytłaczać ich na tyle, że nie byli w stanie funkcjonować tak jak do tej pory. Ich historia pokazuje jak duże znaczenie w związku ma rozmowa, otwieranie się na siebie, szczerość, nawet jeśli jest bolesna i zaufanie. Podobnie jak w części poprzedniej, tak i tą czytało mi się naprawdę bardzo przyjemnie, a kolejne strony same przeskakiwały mi przez palce. Nie brakowało w niej momentów wzruszających, ale i zabawnych, czy namiętnych. Ze swojej strony polecam

"ᴛᴏ ᴄᴢᴇɢᴏ ᴘʀᴀɢɴɪᴇᴍʏ, ɴɪᴇ ᴢᴀᴡsᴢᴇ ᴊᴇsᴛ ᴛʏᴍ, ᴄᴢᴇɢᴏ ᴘᴏᴛʀᴢᴇʙᴜᴊᴇᴍʏ, ᴀ ɴɪᴇᴋᴛᴏ́ʀᴇ ʙʟᴇᴅʏ ᴡᴀʀᴛᴏ ᴘᴏᴘᴇʟɴɪᴄ ᴡɪᴇ̨ᴄᴇᴊ ɴɪᴢ̇ ʀᴀᴢ"

"ᴄᴢᴀsᴀᴍɪ ᴢʟᴀᴍᴀɴɪᴇ ᴋᴏᴍᴜś sᴇʀᴄᴀ ᴊᴇsᴛ ᴊᴇᴅʏɴʏᴍ sᴘᴏsᴏʙᴇᴍ ɴᴀ ᴜᴄʜʀᴏɴɪᴇɴɪᴇ sɪᴇ̨ ᴘʀᴢᴇᴅ ᴄɪᴇʀᴘɪᴇɴɪᴇᴍ"

Drugi tom serii "Geek", czyli kontynuacja historii Poppy i Dylana, którzy od przyjaciół ewoluowali do bycia razem, to przede wszystkim wspaniałe przedstawienie wątku...

Czytaliście już książkę "Geek Friend" Julii Gaj ? Uroczy debiut, historia pięknej młodzieńczej miłości. Nie jestem fanką uroczych romansów ale ten mnie oczarował, zachwycił i nie mogłam się doczekać drugiej części. Oczywiście Poczta Polska ma więcej wad niż zalet i po raz kolejny książka zaginęła mi drodze, dlatego dopiero niedawno trafił do mnie egzemplarz ponownie wysłany przez niezawodne Wydawnictwo Niezwykłe.

Nie wiem jak Wy ale ja decydując się na kolejne tomy takich książek, które wyjątkowo mi się spodobały, nie zwracam za bardzo uwagi na opis. Co by nie było w zawartości - ja to biorę . I miałam świadomość, że przed bohaterami będą jakieś trudności, ich związek zostanie wystawiony na próbę. Ale tego co otrzymałam tu, jednak absolutnie się nie spodziewałam.

Muszę zaznaczyć, że Poppy i Dylan to skrajnie różne osoby. Ona - kujonka, niepewna siebie, średnio towarzyska bo najlepiej czuje się wśród książek. On - sportowiec, przystojniak, wiecznie otoczony przyjaciółmi i wielbiącymi go dziewczynami. Jednak połączyła ich najpierw wyjątkowa przyjaźń, później cudowna miłość. Mimo różnic, byłam pewna, że to para idealna, stworzona dla siebie. Nic nie będzie w stanie ich rozdzielić...

Ale jednak coś zdołało tego dokonać. A w sumie ktoś... i ku mojemu zaskoczeniu jest to Poppy i jej brak pewności siebie, zazdrość, nieufność... Powiem Wam , że dawno żadna bohaterka nie wkurzyła mnie tak wybitnie swoim podejściem, nastawieniem, zachowaniem - jak ona.

I tak oto w pierwszym tomie dostaliśmy wątek friends to lovers , a w drugim autorka zaskoczyła wyjątkowo dając nam ... ewidentnie love - hate.

Stwierdzić , że byłam w szoku czytając o tym co się z nimi stało, to mało powiedziane. Byłam zła, byłam rozczarowana, bezsilna bo miałam chęć potrząsnąć Poppy i przytulić Dylana, a nie miałam takiej możliwości. Żal mi było tego chłopaka niesamowicie. I za wszystko obarczałam winą - ją.

Choć autorka chciała wyjaśnić, usprawiedliwić decyzję tej bohaterki, dla mnie było to absurdalne. Takie szukanie pretekstu do zniszczenia tak pięknej relacji, na siłę. Nie jestem w stanie uznać jej postępowania za zasadne, niezależnie od finału tej historii.

Czy finalnie udało im się naprawić te zniszczenia ? Czy ich miłość odrodziła się jak feniks z popiołów ?

To już musicie sprawdzić sami. I gwarantuje Wam, że warto.

To dwie krótkie książki, pierwsze kroki w karierze pisarskiej autorki, ale jakże imponujące.
To taki dowód na to, że książka nie musi być długa by mieć w sobie cały wachlarz emocji i by była po prostu treściwa. Chwyta za serce, wywołuje uśmiech na twarzy, momentalnie powstaje więź czytelnika z bohaterami. Powtórzę, że jestem nią zauroczona.

Serdecznie dziękuję autorce i wydawnictwu za możliwość przeżycia tego wszystkiego z bohaterami i gorąco polecam Wam te dylogię ❤️

Czytaliście już książkę "Geek Friend" Julii Gaj ? Uroczy debiut, historia pięknej młodzieńczej miłości. Nie jestem fanką uroczych romansów ale ten mnie oczarował, zachwycił i nie mogłam się doczekać drugiej części. Oczywiście Poczta Polska ma więcej wad niż zalet i po raz kolejny książka zaginęła mi drodze, dlatego dopiero niedawno trafił do mnie egzemplarz ponownie wysłany...

Styl pisania Julii jest niesamowity. Każdy opis, każdy dialog oraz bohaterowie zostali starannie przemyślany i świetnie dopracowany. Fabuła jest dopięta na ostatni guzik, jest spójna i ma idealne tempo jednocześnie ukazując jak każda ze stron radzi sobie z rozstaniem. Pióro Julki jest lekkie i przyjemne, co sprawia, że cała książka staje się niesamowicie komfortowa i ciepła. Relacja między Poppy a Dylanem, jaką stworzyła Julka jest niesamowita. Obiecuję wam, że pokochacie tą dwójkę już od pierwszych stron.

„Wyjrzałem przez okno w odpowiednim momencie, żeby przyłapać
Poppy na trzaskaniu drzwiami od mojego auta. Zrobiła to tak mocno, że nawet
w pomieszczeniu usłyszałem zgrzyt metalu. Zacisnąłem usta, a mój wzrok
spotkał się z jej, uśmiechnęła się niewinnie, przykładając dłoń do ust, udając
zaskoczoną, ale oboje doskonale wiedzieliśmy, że zrobiła to specjalnie.”

Poppy Pole to bohaterka, którą pokochałam już podczas czytania pierwszego tomu. Jednak to w drugim tomie poznajemy jej nową, odważniejszą i pewniejszą siebie odsłonę. Podczas studiów z pewnością stała się osobą rozważniejszą, która nie boi się powiedzieć tego, co myśli. Już od pierwszych stron można zauważyć jej zmianę, która według mnie zdecydowanie jej służy. Pomimo natłoku obowiązków nie daje sobie wejść na głowę, jednak wciąż ma słabość do Dylana, co niejednokrotnie udowodniła. W wielu sytuacjach sprawiła, że czułam się zrozumiana i wysłuchana, co sprawiło że stała się moją ulubioną i komfortową postacią w całej dylogii. Pomimo iż na zewnątrz udaje twardą osobę, w środku wciąż przeżywa rozstanie z Dylanem i swoje prywatne rozterki.

„– Broń i gotówkę z ostatniego napadu. A w tej szarej, to narkotyki i
odcięty palec niewiernego dealera. – Byłem zaskoczony tym, jak poważnym
głosem udało mi się to powiedzieć.
– Jak sądzisz Poppy, co może się
znajdować w torbach sportowych w domu sportowca? To chyba oczywiste, że
rzeczy na trening.”

Dylan Spencer jest stereotypowym, popularnym chłopakiem na studiach. Ma wokół siebie pęczki dziewczyn gotowych wskoczyć za nim w ogień, jednak na stołówce wciąż rozgląda się za Poppy, czując ból w sercu. Podobnie do Poppy udaje, że poradził sobie z ich rozstaniem, poprzez sypianie z wieloma dziewczynami i ciągłym imprezowaniem. Jednak, gdy przychodzi co do czego, zamyka się w swoim mieszkaniu i z mnóstwem goryczy wspomina dawne czasy. Czytanie o jego bólu automatycznie wywoływało u mnie łzy. Nie byłam w stanie znieść ich rozłąki i momentami miałam wrażenie, że przeżywałam ich rozstanie bardziej od nich. Pomimo swojej stereotypowej łatki w środku jest najsłodszym chłopakiem na świecie, co niejednokrotnie udowodnił.

„Zabrał swoją rękę ze ściany i położył ją na mojej twarzy, tak delikatnie,
jakbym miała się rozsypać od najmniejszego nawet dotyku. Tak właśnie się
czułam. Ciepły opuszek na moich wargach sprawił, że wzdłuż mojego
kręgosłupa przeszedł dreszcz, a ja za wszelką cenę, starałam się nie jęknąć,
kiedy szybkim ruchem, starł błyszczyk z moich ust.”

Ta dwójka to wybuchowy duet, który pomimo wielu kłótni wciąż do siebie lgnie. Gdy dotarło do mnie, co spowodowało ich zerwanie moje serce pękło na milion kawałeczków. Fizycznie nie mogłam znieść ich rozłąki, a każda ich interakcja wywoływała na mojej twarzy szeroki uśmiech. Poppy i Dylan to moja ulubiona para z jakiekolwiek książki, a fakt że mogę być częścią ich wywołuje u mnie lawinę łez. Nie ma dnia w którym bym o nich nie myślała. Pokochałam ich już jako dzieci w pierwszym tomie, jednak to drugi tom uświadomił mi, że są oni dla mnie kimś więcej niż tylko bohaterami z książki.

Styl pisania Julii jest niesamowity. Każdy opis, każdy dialog oraz bohaterowie zostali starannie przemyślany i świetnie dopracowany. Fabuła jest dopięta na ostatni guzik, jest spójna i ma idealne tempo jednocześnie ukazując jak każda ze stron radzi sobie z rozstaniem. Pióro Julki jest lekkie i przyjemne, co sprawia, że cała książka staje się niesamowicie komfortowa i...

Współpraca barterowa

Poppy przez problemy zdrowotne babci musi wyjechać i zostawić za sobą uczelnie, znajomych i chłopaka, gdyż musi się poświęcić opiece nad babcią. Czy w jej nowej rzeczywistości jest szansa na przetrwanie uczucia które utworzyło się między bohaterami w poprzednim tomie?

Pierwszy tom tej dylogii bardzo mi się podobał, więc sądziłam,że tutaj będzie tak samo. I cóż lekko się zawiodłam gdyż kłótnie ktory było tutaj całkiem sporo bardzo mnie przytłoczyły i doprowadziły nie raz do frustracji. Czasami wydawały mi się one błahe i nieodpowiednie.

Lecz książkę czytało mi się bardzo szybko ,ponieważ pióro autorki jest lekkie i bardzo przyjemne. Bardzo podobała mi sie tutaj jak i w poprzednim tomie kreacja wątku od przyjaciół do kochanków, gdyż była przedstawiona w dobry sposób, który mnie nie zanudził jak w przypadku innych książek z tym motywem ktore czytałam w ostatnim czasie.

Pomimo tego, że niektóre momenty jak i zachowanie postaci w szczególności Poppy, które moim zdaniem się zmieniło na przestrzeni przeskoku czasowego było lekko irytujące, książka była przytulną odskocznią od intensywnych i pełnych napięcia lektur, które czytałam ostatnio. Oczarowała mnie swoim klimatem i deliaktnością której nie brakowało w próbie naprawy relacji pomiędzy Poppy a Dylanem jak i w końcówce tej dylogii.

Współpraca barterowa

Poppy przez problemy zdrowotne babci musi wyjechać i zostawić za sobą uczelnie, znajomych i chłopaka, gdyż musi się poświęcić opiece nad babcią. Czy w jej nowej rzeczywistości jest szansa na przetrwanie uczucia które utworzyło się między bohaterami w poprzednim tomie?

Pierwszy tom tej dylogii bardzo mi się podobał, więc sądziłam,że tutaj będzie tak...

Bardzo wyczekiwałam kontynuacji losów Poppy oraz Dylana, jak książka tylko trafiła w moje ręce to od razu zabrałam się za jej czytanie. Historia jest cudowna pod każdym względem. Świetnie się bawiłam czytając tę lekturę. Relacja pomiędzy Poppy i Dylanem zmieniła się, ale przede wszystkim jest dojrzalsza, bo nie są już licealistami, a studentami. Mimo tego że ich związek w tym tomie diametralnie się zmienił, to dalej coś ich do siebie ciągnie. Podoba mi się to jak Julia opisała ich relację od przyjaźni poprzez nienawiść, a kończąc na miłości. Ta nienawiść była bardzo potrzebna w ich relacji, bo przez nią spoglądają inaczej w swój związek. A napięcie pomiędzy Poppy i Dylanem było bardzo wyczuwalne. Bohaterowie jak byli świetnie wykreowani tak i są w tej części. Poppy, przeszła wielką zmianę bo nie jest już taka nieśmiała, a jest bardziej odważna. Dylan, również zmienił się bo inaczej patrzy na związek, bardziej stara się i pokazuje Poppy ze jest zaangażowany w ich związek. Ich relacja jest świetna, mimo iż zaczyna się nienawiścią to przez to że się spotykają ale nie są razem, to te uczucia jakimi się darzyli dalej pomiędzy nimi są. A samo zakończenie jest cudowne, czytałam je z ogromnym uśmiechem na twarzy. Jeżeli lubicie lekkie oraz przyjemne historie ze świetnie wykreowanymi bohaterami to jak najbardziej polecam wam tę dylogię.

Bardzo wyczekiwałam kontynuacji losów Poppy oraz Dylana, jak książka tylko trafiła w moje ręce to od razu zabrałam się za jej czytanie. Historia jest cudowna pod każdym względem. Świetnie się bawiłam czytając tę lekturę. Relacja pomiędzy Poppy i Dylanem zmieniła się, ale przede wszystkim jest dojrzalsza, bo nie są już licealistami, a studentami. Mimo tego że ich związek w...