Rozczarowała mnie ta książka, główna bohaterka bezrefleksyjnie podchodzi do zmian w jej życiu. Nie jest to zła książka jednak oczekiwałam czegoś więcej.

Rozczarowała mnie ta książka, główna bohaterka bezrefleksyjnie podchodzi do zmian w jej życiu. Nie jest to zła książka jednak oczekiwałam czegoś więcej.

Sama nie wiem, co myśleć o tej książce. Postacie mnie lekko irytowały (zwłaszcza Steph) i w sumie były mi obojętne. W niektórych momentach książka angażowała ale nie na tyle, by nie móc się od niej oderwać. Myślę, że generalnie może się podobać, ale do mnie nie trafiła tak, jak myślałam.

Sama nie wiem, co myśleć o tej książce. Postacie mnie lekko irytowały (zwłaszcza Steph) i w sumie były mi obojętne. W niektórych momentach książka angażowała ale nie na tyle, by nie móc się od niej oderwać. Myślę, że generalnie może się podobać, ale do mnie nie trafiła tak, jak myślałam.

Sięgając po Rozproszone Światło miałam dużo mniejsze oczekiwania, niż w przypadku poprzedniej książki Malindy, ale też wiedziałam mniej więcej czego się mogę spodziewać.
Z obu tych powodów, a także dlatego, iż akcja w tej książce płynie dużo płynniej, podobało mi się dużo bardziej niż Ostatniej nocy w Klubie Telegraph.
Przede wszystkim relacja babcia-wnuczka, a raczej artystyczna dusza z zagubioną duszą, mocno mnie urzekły.
Malinda Lo pięknie pokazuje dojrzewanie i odkrywanie siebie, a w tym wypadku dodała do tego płótna i farby i to się naprawdę udało.

Nie znajdziecie tutaj wartkiej akcji, nie będziecie się też świetnie bawić, ale na pewno wyniesiecie coś ważnego, co sprawi, że na usta wpływa powolny uśmiech satysfakcji i czytelniczego spełnienia.

Sięgając po Rozproszone Światło miałam dużo mniejsze oczekiwania, niż w przypadku poprzedniej książki Malindy, ale też wiedziałam mniej więcej czego się mogę spodziewać.
Z obu tych powodów, a także dlatego, iż akcja w tej książce płynie dużo płynniej, podobało mi się dużo bardziej niż Ostatniej nocy w Klubie Telegraph.
Przede wszystkim relacja babcia-wnuczka, a raczej...

Zaintrygował mnie bardzo tytuł tej książki oraz obiecany wątek relacji babcia-wnuczka. Mamy tu klasyczny wątek wakacji po zakończeniu szkoły średniej, główna bohaterka za kare zostaje zesłana do babci, odcięta od swoich znajomych i przyjaciół. Jej babcia jednak okazuje się dość nietypową babcią - jest malarką, nieco szaloną artystką, Aria mowi do niej po imieniu. Ich relacja również nie jest typowa.
Książkę czyta się dobrze, akcja jest wartka, choć nie ma tu zbyt wielu wydarzeń, wszystko obraca się wokół relacji międzyludzkich. Styl autorki również odpowiada typowej młodzieżowej historii. Zakończenie przewidywalne. Podsumowując - jest to dość luźna rozrywka, nie znajdziecie tu jednak głębokich emocji czy pięknego języka.

Zaintrygował mnie bardzo tytuł tej książki oraz obiecany wątek relacji babcia-wnuczka. Mamy tu klasyczny wątek wakacji po zakończeniu szkoły średniej, główna bohaterka za kare zostaje zesłana do babci, odcięta od swoich znajomych i przyjaciół. Jej babcia jednak okazuje się dość nietypową babcią - jest malarką, nieco szaloną artystką, Aria mowi do niej po imieniu. Ich...

2⭐️/5
4/10
Książka, która była kompletnie nijaka. Nie odczuwałam żadnych emocji podczas czytania jej. Główna bohaterka była słabo wykreowana, ale chociaż poznaliśmy trochę jej historie. Zachowanie Ari było lekko kiepskie, nie chce zdradzać o co chodzi bo mógłby to być spoiler (napisze jedynie ze chodzi mi o relacje z kimś). Doceniam tą książkę za klimat wakacji i postać babci. Nie było tu ciaglej akcji, dopiero pod koniec był jeden plot twist. Zakończenie było typowe i spodziewałam się czegoś lepszego. Ta książka to moje rozczarowanie.

2⭐️/5
4/10
Książka, która była kompletnie nijaka. Nie odczuwałam żadnych emocji podczas czytania jej. Główna bohaterka była słabo wykreowana, ale chociaż poznaliśmy trochę jej historie. Zachowanie Ari było lekko kiepskie, nie chce zdradzać o co chodzi bo mógłby to być spoiler (napisze jedynie ze chodzi mi o relacje z kimś). Doceniam tą książkę za klimat wakacji i postać...

"Pomyśl o zachodzie słońca. Czasem jest czerwony, prawda? Ale Słońce tak naprawdę jest białe, zawiera w sobie wszystkie kolory naraz. Gdybyś patrzyła na nie z kosmosu, zobaczyłabyś, że jest białe. Podczas zachodu widzimy czerwone Słońce, ponieważ cząsteczki w powietrzu, takie jak kurz czy smog, rozpraszają cząsteczki niebieskiego i fioletowego, widzimy więc tylko czerwień."

Sceptycznie podchodziłam do lektury tej książki, ponieważ "Ostatniej nocy w klubie Telegraph" nie zachwyciła mnie. Czegoś mi przy niej zabrakło? A może to nie był odpowiedni moment na jej poznanie. Jednakże "Rozproszone światło" pochłonęłam w kilka dni i pokochałam. To miały być najlepsze wakacje w jej życiu? Może. Pewien incydent sprawia, że Aria Tang West musi spędzić lato daleko od przyjaciół w małej kalifornijskiej miejscowości. Tam mieszka jej babcia, wierny pies oraz dziewczyna, z którą znajomość to ostatnie, czego Aria się tu spodziewa. Jednak Step zdaję się być kimś, kto dobrze ją rozumie. Czy to możliwe, że te wakacje nie będą stracone? To była opowieść, która od pierwszych rozdziałów wydawała się być "moja". Relacja głównej bohaterki z jej babcią, sztuka i najlepsza część, czyli ogrodnicze wstawki. Nie sądziłam, że tak mi się ona spodoba! Czerpałam ogromną radość z obserwowania Arii - jej zmian, szukania pasji czy pierwszych zauroczeń. To jest historia, którą chciałabym dostać jako nastolatka.

Pełna ciepła, dzięki wielu rodzinnym relacjom.
Pełna zrozumienia w poszukiwaniu i odkrywaniu własnej tożsamości.
Pełna... smutku, żalu, straty, w których każdy z nas może się odnaleźć.

Malinda Lo swoim "Rozproszonym światłem" sprawiła, że uśmiechałam się do kartek (to zazwyczaj sceny z Mel🤭) tak samo często jak wzruszałam (rozdział w okolicy strony 326🥺). A jakie było moje zaskoczenie, gdy odkryłam połączenie między książkami autorki. Tak, dobrze czytacie! Nie zdradzę Wam szczegółów, ale dobrze wypatrujcie klubu Telegraph. Zakończenie historii Arii było dla mnie zaskakujące, ale również takie, które było dla niej dobre. Bardzo się cieszę, że tak to wyszło.

"Pomyśl o zachodzie słońca. Czasem jest czerwony, prawda? Ale Słońce tak naprawdę jest białe, zawiera w sobie wszystkie kolory naraz. Gdybyś patrzyła na nie z kosmosu, zobaczyłabyś, że jest białe. Podczas zachodu widzimy czerwone Słońce, ponieważ cząsteczki w powietrzu, takie jak kurz czy smog, rozpraszają cząsteczki niebieskiego i fioletowego, widzimy więc tylko...

Aria nie może się doczekać lata ze swoimi najlepszymi przyjaciółmi – ostatnich chwil przed studiami. Kiedy jednak wydarzenia wymykają się spod kontroli, Aria musi zmienić plany i spędzić wakacje w małej miejscowości w Kalifornii, gdzie mieszka jej babcia. Dziewczyna spodziewa się najnudniejszego lata w historii, ale wszystko się zmienia, gdy poznaje Steph. Aria odkrywa swoją tożsamość, zaczyna się zastanawiać, kim jest i kim chce być. A czas, który wydawał się stracony, staje się niezapomniany.
Ja chyba mam jakiś problem z książkami Malindy Lo, tylko samx nie wiem jaki.
Tak jak "Ostatniej nocy w Klubie Telegraph" [dla osób, które czytały czeka tu mrugnięcie okiem] dałxm 3 gwiazdki, bo podobało mi się tło historyczne, ale poza tym była okey i nic więcej. To samo muszę zrobić i tu. Rozumiem zamysł, wycinek z życia, podczas którego bohaterka odkrywa siebie i wplątuje się przy tym w trudną relację. Poznaje nowe osoby i inną stronę swojej babci. Najbardziej przemówiła do mnie właśnie postać Joan i wątek sztuki [w tym dywagacje o czasie (!)]. Gdyby nie on, ocena na pewno byłaby niższa. Zakończenie było ładne, ale niestety - oprócz kilku scen miłosnych (piękne, zmysłowe opisy) nie wycisnęła ze mnie praktycznie żadnych emocji. Bardzo mi przykro. Liczę, że kolejna książka Malindy Lo bardziej mi podpasuje, bo te dwie były średnie ☹️

Aria nie może się doczekać lata ze swoimi najlepszymi przyjaciółmi – ostatnich chwil przed studiami. Kiedy jednak wydarzenia wymykają się spod kontroli, Aria musi zmienić plany i spędzić wakacje w małej miejscowości w Kalifornii, gdzie mieszka jej babcia. Dziewczyna spodziewa się najnudniejszego lata w historii, ale wszystko się zmienia, gdy poznaje Steph. Aria odkrywa...

Niespieszna. główną warstwę opowieści można streści w jednym zdaniu, ale zdecydowanie ważniejsze jest to co dzieje się pomiędzy. O odkrywaniu swojej tożsamości? Tez ale i o przemijaniu, byciu tu i teraz, uczeniu i szukaniu, kochaniu, popełnianiu błędów… mądra i ciepła.

Niespieszna. główną warstwę opowieści można streści w jednym zdaniu, ale zdecydowanie ważniejsze jest to co dzieje się pomiędzy. O odkrywaniu swojej tożsamości? Tez ale i o przemijaniu, byciu tu i teraz, uczeniu i szukaniu, kochaniu, popełnianiu błędów… mądra i ciepła.

🧡~"Rozproszone światło" -Malinda Lo🧡

[Współpraca reklamowa @weneedyabooks ]

🧡Aria Tang West ma w planach spędzić ostatnie wakacje przed studiami z przyjaciółmi. Gdy po imprezie z okazji zakończenia szkoły wypływają pewne zdjęcia. Dziewczyna zostaje zmuszona do zmiany planów- wakacje w małej mieścinie gdzie mieszka jej babcia. Aria nastawia się na najnudniejsze lato w jej życiu jednak gdy spotyka Steph wszystko się zmienia.

~

🧡"Rozproszone światło" to książka idealna na letnie wieczory. Historia o odkrywaniu własnej tożsamości przepełniona przeróżnymi emocjami. Jest to intrygująca i głęboka opowieść z motywami sztuki.

🧡Autorka stworzyła genialnie wykreowanych bohaterów. Jest wyraźnie zaznaczone, że każdy ma inne cechy, zainteresowania i przekonania. Żadna postać tej historii nie jest idealna. Popełniają błędy i ponoszą odpowiednie konsekwencje, co jest rzadkością w książkach młodzieżowych.

🧡Książkę czytało mi się szybko przez krótkie rozdziały, jednak połowę książki byłam znudzona. Dopiero w późniejszych stronach rozpoczyna się akcja. Bardzo znielubiłam Steph, gdy dochodziło do zbliżeń między bohaterkami. Zakończenie całkowicie wybroniło tę książkę.

Książkę oceniłam 3/5⭐

🧡~"Rozproszone światło" -Malinda Lo🧡

[Współpraca reklamowa @weneedyabooks ]

🧡Aria Tang West ma w planach spędzić ostatnie wakacje przed studiami z przyjaciółmi. Gdy po imprezie z okazji zakończenia szkoły wypływają pewne zdjęcia. Dziewczyna zostaje zmuszona do zmiany planów- wakacje w małej mieścinie gdzie mieszka jej babcia. Aria nastawia się na najnudniejsze lato w jej...

Czy tylko mnie doskwierają tak upały?
Mam wrażenie,że wysysają ze mnie całą energię 🙈

Więc dziś później niż zazwyczaj wkraczam z nową opinią.
Tym razem obyło się bez nadmiernych emocji i szczerze czuję się trochę rozczarowana.

Ale po kolei.

Sama historia zapowiada się ciekawie , przepełniona sztuką, astrologia , miłością ma zarys na piękną fabułę.
Niestety niewykorzystaną.
Każdy wątek jak dla mnie był zbyt okrojony i nie do końca mogłam się wczuć w tę historię.
Plusem są cudowne opisy miejsc, barwne i szczegółowe pozwalające przenieść się do miejsc akcji .

Aria jest błyskotliwą dziewczyną, którą obdarzyłam wielką sympatią za jej spostrzeżenia i myśli .
Do tego nasza nietypowa babcia, której urok mocno konkuruje o sympatię na podium z wnuczką.
Niestety resztę bohaterów poznajemy tak ,,po łebkach "
A sama relacja miłosna,która wywiązuje się między dziewczynami sprawia ,że tę poprzeczkę wiekową zdecydowanie bym podniosła.

Cała historia pokazuje jak społeczeństwo ma wpływ na odnajdywanie siebie.
I ,że nie jest to łatwa sztuka dla młodego człowieka.

To historia rozgrywająca się podczas wakacji ,na wakacje idealna.
Czy zapadnie mi w pamięci?
Raczej nie ale to nie zmienia faktu,że miło spędziłam z nią dzień mimo ,że nie wszystko gdzieś mi do końca pasowało .


(Współpraca reklamowa z @weneedyabooks )

Czy tylko mnie doskwierają tak upały?
Mam wrażenie,że wysysają ze mnie całą energię 🙈

Więc dziś później niż zazwyczaj wkraczam z nową opinią.
Tym razem obyło się bez nadmiernych emocji i szczerze czuję się trochę rozczarowana.

Ale po kolei.

Sama historia zapowiada się ciekawie , przepełniona sztuką, astrologia , miłością ma zarys na piękną fabułę.
Niestety...