Cytat dnia
Podoba mi się twoje imię – oświadcza Eric. – Oznacza odległość. – Podchwytuje moje zdziwione spojrzenie. – Miles, mile. Czeka cię długo drog...
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Nigdy do końca Edward Underhill
Na swój sposób "Nigdy do końca" to książka, która jest inna, niż te, które dotychczas czytałam, a jednocześnie... czy aby na pewno? Zdecydowana większość opiera się na schemacie pt "on poznaje ją (lub odwrotnie) i tak to się zaczęło". A gdy zmienimy to na "on poznaje jego (lub odwrotnie) i tak to się zaczęło" to co to tak właściwie zmienia? Czy to sprawia, że książka staje się inna, a może wciąż jest "taka sama"? Po przeczytaniu naszła mnie taka refleksja. W każdym razie, nie jestem pewna, czy czytałam wcześniej książkę querrową, w której jest to główny wątek, a nie poboczny. Tutaj główny bohater jest osobą trans i momentami uderzało mnie, z jakimi problemami się zmaga - nigdy się nad tym specjalnie nie zastanawiałam. Miles jest uzdolnionym pianistą, przygotowuje się właśnie do kolejnego w swoim życiu konkursu fortepianowego z nową nauczycielką. Owa nauczycielka zagina go pewnym pytaniem, które sprawia, że Miles zaczyna się zastanawiać kim jest. Można powiedzieć, że pomaga mu w tym Eric, nowy kolega ze szkoły, z którym dość szybko łapie wspólny język. I dwie przyjaciółki - Rachel i Paige, które służą mu dobrym słowem i radą. Muszę przyznać, że dość przyjemnie czytało mi się te książkę, jest napisana w sposób, który sprawia, że czyta się płynnie i całkiem lekko. Nie nudziłam się, wprost przeciwnie. "Nigdy do końca" to historia o poszukiwaniu własnej tożsamości, tego kim się właściwie jest. To także opowieść o wytrwałym dążeniu do swojego celu i tym, że ten cel może z czasem się zmienić. Porusza wątek przyjaźni, ale i błędów, które czasem zdarza się popełnić oraz naprawiania ich. To historia o trudach nastoletniego życia, które de facto nie należy do najłatwiejszych. To jedna z tych młodzieżówek, które śmiało poleciłabym nastolatkom. Ale nie tylko młodym - tym starszym czytelnikom również.Nigdy do końca Edward Underhill„Nigdy do końca” to książka która w głównej mierze przyciągnęła mnie do siebie okładką, jest ona piękna, czym nie umiem przestać się zachwycać, ta historia z góry wydawała mi się czymś trafnym w moje gusta wiec postanowiłam że po nią sięgnę. Styl pisania autora był bardzo wciągający i przyjemny, czytanie mi szło z wyjątkową łatwością, wątek muzyki a dokładnie gry na pianinie, to ważna część książki, w okół tego kręci się życie Milesa i ciągnie się od początku aż do końca książki, mimo całej jego miłości do tego co robi, czasami miałam wrażenie że rywalizacja jest ponad pasje. Mimo że kompletnie prywatnie mnie to nigdy nie interesowało, tu czytałam o grze z pełnym zainteresowaniem, wszystko było cudownie opisane, pojawiały się gorsze jak i lepsze chwile które mogliśmy przeżyć z bohaterem. Miles ciągle dorasta, jest osobą trans co nie zawsze równa się z akceptacją przez ludzi, z czym musi sobie radzić, mierzy się ze swoimi problemami, wciąż szuka siebie. Miał dwie przyjaciółki, które były w bliższej relacji ze sobą, a ich wątek nie do końca mi się spodobał, ale od początku wspierały go z ujawnieniem, jak i przy wszystkim co robił. Chłopak popełniał błędy w głowie miał często chaos i sam nie wiedział czego do końca chce, czasem ciężko było mi go zrozumieć, jego uczucia stale sobie z niego kpiły, lecz ze swoich potknięć, wyciągał wnioski i starał się wszystko naprawić. Eric to postać którą bardzo polubiłam już od początku, to on udowadniał Milesowi jak piękna jest miłość, że bycie queer nie jest niczym złym i ciągle go we wszystkim wspierał, po prostu przy nim był i akceptował takiego jakim jest, on sam nie krył się ze swoją orientacja i tym ze po prostu lubi ludzi, był z tego dumny. Ich relacja stale dawała kroczki do przodu, rozwijała się powoli, a oni oboje dawali sobie masę zrozumienia i wsparcia. Były momenty gorsze, ale oni znaleźli drogę do siebie, ich uczucia do siebie są mocne, to po prostu bratnie dusze. Całość dla mnie była bardzo przyjemna, podobało mi się, a całą książkę przeczytałam bardzo szybko, była przyjemna z przewijającymi się ważnymi tematami, śmiało mogłabym ją polecić fanom queerowych historii, czy muzyki. 🫶🏻Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
