Zdobyłam tą książkę na targach i bardzo się cieszę że tak się stało. Bardzo podobał mi się ten bardziej "down to earth" klimat w przeciwieństwie do innych romansideł na jakie natrafiałam. Bardzo polubiłam główną bohaterkę i jej relacje z Teo. Były momenty w których się uśmiałam. Polecam fanom slow burn ❤️. Tak szkoda było mi Dash'a T-T bardzo lubiłam jego postać.

Zdobyłam tą książkę na targach i bardzo się cieszę że tak się stało. Bardzo podobał mi się ten bardziej "down to earth" klimat w przeciwieństwie do innych romansideł na jakie natrafiałam. Bardzo polubiłam główną bohaterkę i jej relacje z Teo. Były momenty w których się uśmiałam. Polecam fanom slow burn ❤️. Tak szkoda było mi Dash'a T-T bardzo lubiłam jego postać.

Totalnie przez przypadek się na nią natknęłam[plus posiadania legimi( reklama niesponsorowana hah) ]

Jest to jeden z nielicznych STEM romansów, na które natrafiłam, ale niezmiernie się cieszę, że powstaje ich coraz więcej- krok w dobrą stronę.

Najbardziej podobał mi się styl pisania autorki, który nie był … ekhm …wymuszony? Relacje i dialogi między postaciami wychodziły naturalnie, nie były przesadzone, za co należy się ogromny plus.
Ponadto aż za dobrze utożsamiałam się z Bel
, kinda scary jak mocno.

Aż chciałoby się wstąpić do jakiegoś klubu robotyki.

Anyway, książka idealna na wiosenne wieczory<3

Totalnie przez przypadek się na nią natknęłam[plus posiadania legimi( reklama niesponsorowana hah) ]

Jest to jeden z nielicznych STEM romansów, na które natrafiłam, ale niezmiernie się cieszę, że powstaje ich coraz więcej- krok w dobrą stronę.

Najbardziej podobał mi się styl pisania autorki, który nie był … ekhm …wymuszony? Relacje i dialogi między postaciami wychodziły...

Przeczytałam tę książkę bardzo szybko, ale nie była to bardzo wymagająca lektura a raczej taka odstresowująca i szybka. Było w niej pełno humoru i nastoletniej radości i problemów. Książka miała także bardzo fajny wątek nierównourawnienia i walki z nim przez bohaterki. Pewnym morałem w powieści było aby walczyć o swoje prawa i nie pozwalać na obrażanie.
Główna bohaterka - Bel, skradła moje serce ale Teo bardzo mnie irytował.
Ciekawym wątkiem było także budowanie robotów i ich walki choć nie do końca go rozumiałam.
I na koniec, typowy problem licealistów - podania na studia i ciężkie odmowy. W tej książce autorka jednak świetnie pokazała, jak trudny jest ten etap młodzieżowy i żeby nie poddawać się mimo nie udanych planów.
Polecam dla młodzieży jako niezobowiązującą szybką i miłą lekturę. ♡♡

Przeczytałam tę książkę bardzo szybko, ale nie była to bardzo wymagająca lektura a raczej taka odstresowująca i szybka. Było w niej pełno humoru i nastoletniej radości i problemów. Książka miała także bardzo fajny wątek nierównourawnienia i walki z nim przez bohaterki. Pewnym morałem w powieści było aby walczyć o swoje prawa i nie pozwalać na obrażanie.
Główna bohaterka...

Świetnie się bawiłam

Świetnie się bawiłam

Ciepła i przyjemna lektura. Nie wciągnęła mnie, może dlatego, że nie znoszę robotów i wiekowo nie jestem grupą docelową tej książki. Jednak trzeba przyznać, że autorce udało się oddać klimat liceum i świetnie przedstawić wybory, przed którymi się wtedy stoi. Dziewczyny są równie dobre w przedmiotach ścisłych jak faceci – to naprawdę wartościowe przesłanie, bo dysproporcje ciągle są gigantyczne. Na plus również pokazanie amerykańskiego liceum w zwyczajnym świetle, a nie tak jak ma to miejsce w większości amerykańskich produkcji (mam nadzieję, że wiecie, o co mi chodzi). Bardzo dobra i wartościowa młodzieżówka.

Ciepła i przyjemna lektura. Nie wciągnęła mnie, może dlatego, że nie znoszę robotów i wiekowo nie jestem grupą docelową tej książki. Jednak trzeba przyznać, że autorce udało się oddać klimat liceum i świetnie przedstawić wybory, przed którymi się wtedy stoi. Dziewczyny są równie dobre w przedmiotach ścisłych jak faceci – to naprawdę wartościowe przesłanie, bo dysproporcje...

Baaaaardzo polecam! To nie jest żaden ckliwy romans. Mam wrażenie, że był tylko tłem do pokazania czegoś zupełnie innego. Czego? Roli kobiet w STEAM. To pierwsza książka którą widzę, która pokazuje środowisko robotyczne z perspektywy kobiet. W Polsce to chyba w ogóle dziedzina nieistniejąca jeszcze (acz pewności nie mam),dlatego tym bardziej doceniam, że ktoś zechciał tę historię przetłumaczyć. Napisana prostym, ciepłym językiem. Genialnie odzwierciedla emocje młodego człowieka zafascynowanego inżynierią i innymi, pokrewnymi kierunkami. Pokazuje bardzo mały wycinek społeczeństwa, ale czuję, że było to potrzebne. Chyba za bardzo zafiksowaliśmy się na punkcie cheerleaderek i baseballistów. Miłą odmianę stanowiła lektura tej książki. Nie wywołała wielkich emocji, ale skłoniła do przemyśleń. Lubię to! :D

Baaaaardzo polecam! To nie jest żaden ckliwy romans. Mam wrażenie, że był tylko tłem do pokazania czegoś zupełnie innego. Czego? Roli kobiet w STEAM. To pierwsza książka którą widzę, która pokazuje środowisko robotyczne z perspektywy kobiet. W Polsce to chyba w ogóle dziedzina nieistniejąca jeszcze (acz pewności nie mam),dlatego tym bardziej doceniam, że ktoś zechciał tę...

Oj, ale się wciągnęłam!

To pierwsza książka młodzieżowa, jaką miałam okazję ostatnimi czasy czytać, którą mogłabym uznać za oryginalną. Pierwszy raz czytałam o nastolatce fascynującej się robotami i....przepadłam. Z inżynierią, robotyką, technologią mi nie po drodze, a Bel i Mateo wciągnęli mnie do tego świata. Było naukowo, romantycznie, zabawnie i momentami dramatycznie. Według mnie książka miała w sobie wszystko to, co jest potrzebne, by zainteresować sobą odbiorcę.

Oj, ale się wciągnęłam!

To pierwsza książka młodzieżowa, jaką miałam okazję ostatnimi czasy czytać, którą mogłabym uznać za oryginalną. Pierwszy raz czytałam o nastolatce fascynującej się robotami i....przepadłam. Z inżynierią, robotyką, technologią mi nie po drodze, a Bel i Mateo wciągnęli mnie do tego świata. Było naukowo, romantycznie, zabawnie i momentami dramatycznie....

Pochłonęłam tą książkę na jedno posiedzenie!!
„My mechanical romance” to szybki, niestety niezbyt angażujący i wgłębiający się w bohaterów, ale bardzo przyjemny romans, idealny na wakacje. Bohaterowie płytcy, ale tak trudno ich nie polubić, że aż byłam w szoku.
Po „The atlas six”, czyli innej książce tej autorki spodziewałam się czegoś zdecydowanie gorszego, więc przyznam, że byłam pozytywnie zaskoczona.
Styl pisania bardzo mi odpowiadał.
Oczekiwałam od tej książki jednak trochę więcej „robotyki”. Uważam, że jakby autorka bardziej wgłębiła się w ten temat zamiast na przykład roli kobiety w pracach ścisłych wyszłoby to o wiele lepiej.
Nie mogę się doczekać kolejnych książek tej autorki!! 🫡

Pochłonęłam tą książkę na jedno posiedzenie!!
„My mechanical romance” to szybki, niestety niezbyt angażujący i wgłębiający się w bohaterów, ale bardzo przyjemny romans, idealny na wakacje. Bohaterowie płytcy, ale tak trudno ich nie polubić, że aż byłam w szoku.
Po „The atlas six”, czyli innej książce tej autorki spodziewałam się czegoś zdecydowanie gorszego, więc przyznam,...

Szczerze to miałam spore oczekiwania dot tej książki. Niestety się zawiodłam. Książka jest właściwie o niczym, nic ciekawego się tam nie dzieje. Sama relacja między głównymi bohaterami jest strasznie oczywista. Mimo że szybko przeczytałam to jakoś mnie nie porwala i na pewno nie zostanie w mojej pamięci na długo.

Szczerze to miałam spore oczekiwania dot tej książki. Niestety się zawiodłam. Książka jest właściwie o niczym, nic ciekawego się tam nie dzieje. Sama relacja między głównymi bohaterami jest strasznie oczywista. Mimo że szybko przeczytałam to jakoś mnie nie porwala i na pewno nie zostanie w mojej pamięci na długo.

"Zawsze wierzyłam, że istnieje taka możliwość, by we wszechświecie doszło do zderzenia zdolnego stworzyć jedną idealną chwilę i że czasem, jeśli ma się szczęście, samemu można przeżyć jedną z nich.
Ta należy do nas."

Po tym jak rodzice Bel się rozstali, dziewczyna musiała zmienić liceum. W nowym miejscu musi poznać nie tylko nowych kolegów, koleżanki i nauczycieli, ale też podjąć decyzję dotyczącą jej przeszłości, która ciągle odkłada na później. Gdy jedna z nauczycielek zauważa smykałkę i dryg dziewczyny do inżynierii, podstępem namawia Bel do zapisania się do szkolnego klubu robotyki. Jego przewodniczącym jest przystojny Teo. Chłopak traktuje roboty i uczestnictwo w krajowych zawodach bardzo poważnie. Dość łatwo pracuje mu się z Bel, jednak zauważa, że chociaż dziewczyna naprawdę ma duży talent, ma pewne braki w wiedzy dotyczącej programowania. Gotów jest poświęcać jej swój wolny czas na niezbędne wyjaśnienia. Ten pozwala obojgu zauważyć w tym drugim coś wyjątkowego. W końcu Bel będzie musiała zdecydować czego tak naprawdę chce od życia

Bardzo lubię gdy autorzy swoim słowem dostarczają czytelnikom emocji, ale i odrobiny odprężenia, relaksu, udowadniając, że każdy może spełniać swoje marzenia. Idealnie udało się to Alexene Farol Follmuth, która opisując swoich wchodzących w dorosłość nastoletnich bohaterów, pokazała zarówno ich beztroskę, radość i pasję, jak i zawirowania wynikające z rodzących się w nich emocji, relacji rodzinnych, konieczności podjęcia ważnych decyzji, których konsekwencje będą im towarzyszyły już zawsze. Nie brakowało tu dobrego humoru, ale i odrobiny napięcia zwłaszcza po stronie Bel, która musiała uporać się z rozwodem rodziców, wejściem w nowe srodowisko, ale też oczekiwaniami, które sama sobie stawiała i które stawiali jej inni. Jej przykładem autorka udowodniła jak trudne może być dla niektórych określenie, czego tak naprawdę chcą w życiu, co tak naprawdę sprawia im radość. Pokazała też, że sam talent nie zawsze jest wystarczający, a oprócz niego liczy się też determinacja, ciężka praca i poszerzanie swoich horyzontów. Unaocznia również, że płeć nie musi definiować zainteresowań, że robotyka, przedmioty ściśle, inżynieria mogą cieszyć się popularnością zarówno wśród chłopców jak i dziewcząt. Wyszła także ze stereotypu nerdowego przegrywa. Opisywany przez nią Teo, jako chopak mądry, żądny wiedzy, lubiący naukę, równocześnie jest zabawny, lubiany, przystojny i wysportowany. Jego relacja z Bel wydawała się rozwijać bardzo naturalnie, słodko, ale i niepewnie, odrobinę jeszcze dziecinnie, co idealnie współgrało z ich młodym wiekiem. "My mechanical romance" to książka naprawdę przyjemna, która czyta się dosłownie sama. Lekki styl autorki, naprzemienna pierwszoosobowa narracja pokazująca punkty widzenia i Teo i Bel oraz piękne wydanie tej książki, dodatkowo stanowią bardzo fajny element całości. Bardzo Wam ją polecam

"Zawsze wierzyłam, że istnieje taka możliwość, by we wszechświecie doszło do zderzenia zdolnego stworzyć jedną idealną chwilę i że czasem, jeśli ma się szczęście, samemu można przeżyć jedną z nich.
Ta należy do nas."

Po tym jak rodzice Bel się rozstali, dziewczyna musiała zmienić liceum. W nowym miejscu musi poznać nie tylko nowych kolegów, koleżanki i nauczycieli, ale też...