„Przyjaciel wilków” - o tej książce powinno być głośno, a znalazłam ją przez przypadek. I wiem, że historia Weylyn’a zostanie ze mną na dłużej.

To wciągająca powieść o przyjaźni, akceptacji i miłości. Przygoda z domieszką magii i głównym bohaterem, z którym ciężko mi było się rozstać.

Weylyn Grey, bo o nim mowa, wychowywał się z wilkami. Ma również zdolności: te niesamowite, współgrające z pogodą i przyrodą, oraz te mniej oczywiste, do wywracania do góry nogami życia poznanych osób ;)

Śledząc losy chłopaka, mamy okazję poznać go na różnych etapach życia. Wśród ludzi, gdy woła go natura. Nigdzie nie zagrzewa dłużej miejsca, nawet gdy odnajduje miłość. To ciężkie odejść od kogoś, kogo się kocha, by ta osoba była bezpieczna…

To bardzo piękna opowieść o niezwykłym chłopcu. Opowiedziana lekkim językiem, który sprawia, że cała książka wyjątkowa.

Debiut? Ale za to jaki genialny.

Ps. Dobrze, że ja nie posiadam takich zdolności jak główny bohater, bo mielibyśmy same ulewy i huragany :P

„Przyjaciel wilków” - o tej książce powinno być głośno, a znalazłam ją przez przypadek. I wiem, że historia Weylyn’a zostanie ze mną na dłużej.

To wciągająca powieść o przyjaźni, akceptacji i miłości. Przygoda z domieszką magii i głównym bohaterem, z którym ciężko mi było się rozstać.

Weylyn Grey, bo o nim mowa, wychowywał się z wilkami. Ma również zdolności: te...

Rewelacyjna powieść o przygodzie, przyjaźni i miłości, okraszona szczyptą magii i dużą dozą humoru. Spędziłam bardzo miło czas przy lekturze. Książka jest pełna niespodzianek, więc na pewno nie wieje tu nudą. Są też momenty wzruszające i romantyczne, ale przede wszystkim znajdziemy tu wiele zabawnych sytuacji.

Tytułowy bohater - Weylyn Grey – wychował się pod opieką watahy wilków. Jednak to nie jest wcale najdziwniejsza rzecz, jaką można o nim powiedzieć. W swoim usianym przygodami życiu napotyka osoby, którym wywróci życie do góry nogami. Powieść jest napisana z perspektywy głównego bohatera, oraz osób, na których życie wywarł wpływ. To trochę komplikuje lekturę, ponieważ początkowo ciężko nadążyć za zmianami narratora, czasu i miejsca akcji. Ale to jedyny minus tej powieści.

Ogólne wrażenia mam wielce pozytywne. To może być idealna lektura na chandrę, czy jesienne smuteczki. Jest ciepła, przyjemna, często śmieszna i momentami magiczna. Mocno polecam, bo warto.

Rewelacyjna powieść o przygodzie, przyjaźni i miłości, okraszona szczyptą magii i dużą dozą humoru. Spędziłam bardzo miło czas przy lekturze. Książka jest pełna niespodzianek, więc na pewno nie wieje tu nudą. Są też momenty wzruszające i romantyczne, ale przede wszystkim znajdziemy tu wiele zabawnych sytuacji.

Tytułowy bohater - Weylyn Grey – wychował się pod opieką watahy...

#reklama
#współpracareklamowa

Książkę mogłam przeczytać dzie @wydawnictwomuza za co bardzo dziękuję 💕

Książkę można przeczytać w aplikacji @empikgo

😻 #bookevening ❤️ 😻

#przyjacielwilków

Weylyn Grey został osierocony w dzieciństwie i nic by w tym nie było "wyjotkowego" gdyby nie fakt, że sierota wychowała się z wataha wilków. Bohater ma niesamowite zdolności, które współgrają z przyrodą i pogoda.
O Welynie zawsze opowiada ktoś. Ktoś kto go obserwował, zna więc poznajemy go naprawdę z różnych stron.

Książka jest z tych, w której wyczuwa się magię i coś pięknego co poruszy serduszko.
Jak na debiut jest świetnie i będę kibicować autorce w dalszych sukcesach.
Pióro lekkie, przez książę się płynie w spokojnym tempie.

#reklama
#współpracareklamowa

Książkę mogłam przeczytać dzie @wydawnictwomuza za co bardzo dziękuję 💕

Książkę można przeczytać w aplikacji @empikgo

😻 #bookevening ❤️ 😻

#przyjacielwilków

Weylyn Grey został osierocony w dzieciństwie i nic by w tym nie było "wyjotkowego" gdyby nie fakt, że sierota wychowała się z wataha wilków. Bohater ma niesamowite zdolności, które...

Gdy Weylyn Grey przychodzi na świat, na zewnątrz rozpętuje się śnieżyca i nie byłoby może w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że jest środek lata. Tego niezwykłego chłopca, a później mężczyznę, poznajemy z opowieści ludzi, na których drodze stanął. Są to krótsze lub dłuższe znajomości, jednak na życiu każdego z nich odcisnęły swój niezatarty ślad.

Do książki podeszłam z czystą głową, bez żadnych oczekiwań co tutaj znajdę. Okazało się, że mam do czynienia z pełną niespodziewanych smaków magiczną bombonierką. Historia osieroconego chłopca wychowanego przez wilki wzrusza, bawi, skłania do refleksji. Prócz głównego bohatera znajdziemy tu całą plejadę najróżniejszych postaci, a każde z nich ma nam do opowiedzenia jakaś niesamowitą historię. Nie wiem, czy była to lektura dla mnie, jednak potrafię docenić jej niezwykłość. Na poły realna, na poły fantastyczna wciągnęła mnie w swój fantasmagoryczny świat, pozwoliła oderwać się od szarej codzienności i zapewniła rozrywkę na zupełnie nowym poziomie. Czasem jednak warto przełamać czytelniczą rutynę i sięgnąć po coś innego.

Gdybym miała ją porównać do innej powieści, to pewnie byłaby to Amelia, jednak zbyt małe mam doświadczenie w tego typu gatunku. Trudno też jednoznacznie określić, dla jakiej grupy odbiorców jest przeznaczona, mogą ją czytać zarówno nastolatkowie, jak i dorośli spragnieni odrobiny magii w swoim życiu. Bo "Przyjaciel wilków" Ruth Emmie Lang jest jak baśń, baśń o miłości, magii, przyjaźni i przeznaczeniu.

Gdy Weylyn Grey przychodzi na świat, na zewnątrz rozpętuje się śnieżyca i nie byłoby może w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że jest środek lata. Tego niezwykłego chłopca, a później mężczyznę, poznajemy z opowieści ludzi, na których drodze stanął. Są to krótsze lub dłuższe znajomości, jednak na życiu każdego z nich odcisnęły swój niezatarty ślad.

Do książki podeszłam z...

„Przyjaciel wilków” - Ruth Emmie Lang

Niezwykła historia osieroconego chłopca o imieniu Weylyn, który po śmierci rodziców ucieka w głąb środowiska, w którym zdecydowanie czuje się najlepiej. To właśnie las jest jego odskocznią, oazą spokoju, a wilki stają się jego nową rodziną. Obdarzony jest niezwykłą mocą, w dniu jego narodzin podczas lata zaczął padać śnieg, rozpętała się istna nawałnica, która trwała zaledwie chwilę. W jego życiu towarzyszy mu świnka Merlin, uważa, że to jej sprawa wszelkie dziwne zjawiska atmosferyczne. Tylko czy aby na pewno?

„Jego tęczówki przypominały roztopiony metal, który jeszcze nie zdążył się zestalić.”

Weylyn zaprzyjaźnia się z Mary. I choć wie, że życie u boku chłopaka będzie czyś nietuzinkowym, to nie chce go wyrzucać ze swojego życia. Poznała go i akceptuje jego inność.

Został wychowany przez wilki, postrzegany jako dziwak czy jako wrażliwa osobowość? Potrafi bardzo zbliżyć do siebie ludzi, którzy postrzegają go za kogoś wyjątkowego. Kogoś kto potrafi wlać nadzieje, tam gdzie wszystko inne zawiodło.

„Weylyn nie był przecież chłopakiem, lecz wilkiem, i płakał tak, jak robią to wilki.”

Przy każdej napotkanej osobie działo się coś niesamowite. Zjawiska nadprzyrodzone, które budziły respekt, a z drugiej strony zachwycały swą niezwykłości, chociażby drzewa, które podczas nocy potrafiły zbudować cały las. Główną role odgrywa tu czas, który na przestrzeni lat pokazuje jak z małego „zdziczałego” chłopca staje się mężczyzną. Bardzo przypomina mi Tarzana. I tu przychodzi czas refleksji, i zastanawiamy się dlaczego sami sobie komplikujemy życie. Rozwiązanie jest często tak banale ale my robimy wszystko aby utrudnić sobie życie.

Weylyn uczy nas właśnie tej prostoty. Po co siedzieć na niewygodnym krześle, skoro możemy usiąść wygodnie na podłodze bez zbędnych ceregieli. Magia jest tu niesamowita. Bardzo piękna opowieść o niezwykłym chłopcu.

Całość historii przedstawiona jest z perspektywy wielu osób, co pozwala nam zauważyć postrzeganie innych wobec chłopaka. Opowiedziana pięknym językiem, który sprawia, że książka staje się jeszcze bardziej wyjątkowa. I choć wiadomo, że jest odrealniona, to sprawia, że zastanawiamy się nad swoim życiem. Nad jego sensem. Przedstawiona jest walka o zrozumienie, akceptację i miłość.

„Przyjaciel wilków” - Ruth Emmie Lang

Niezwykła historia osieroconego chłopca o imieniu Weylyn, który po śmierci rodziców ucieka w głąb środowiska, w którym zdecydowanie czuje się najlepiej. To właśnie las jest jego odskocznią, oazą spokoju, a wilki stają się jego nową rodziną. Obdarzony jest niezwykłą mocą, w dniu jego narodzin podczas lata zaczął padać śnieg, rozpętała...

To książka z kategorii tych magicznych, które czytasz i chłoniesz całą tą piękną energię i wszystkie emocje i nie chcesz przyśpieszać, tylko czytać i się delektować 😀
Ta historia nie daje o sobie zapomnieć, nawet jak nie czytałam, łapałam się na tym, że rozmyślam o bohaterach tej powieści.
Nawet osoby o niskiej wrażliwości wyczują tą magię, a ci o wysokiej wrażliwości poczują ogrom magii i siłę natury.
Koniecznie sięgnijcie po tą pozycję i poznajcie Weylyna, wychowanego przez wilki i Mary, która w ten świat wkroczyła.
Gorąco polecam 🤎🤎

To książka z kategorii tych magicznych, które czytasz i chłoniesz całą tą piękną energię i wszystkie emocje i nie chcesz przyśpieszać, tylko czytać i się delektować 😀
Ta historia nie daje o sobie zapomnieć, nawet jak nie czytałam, łapałam się na tym, że rozmyślam o bohaterach tej powieści.
Nawet osoby o niskiej wrażliwości wyczują tą magię, a ci o wysokiej wrażliwości...

Raz na jakiś czas zdarza się mi dorwać w ręce książkę, która zapiera mi dech w piersiach. Nie jest to częste zjawisko, niestety. Książka taka nie może być zbyt trudna, bo wiadomo – im trudniej, tym ciężej pokochać lekturę i się w nią zatopić.
Przyjaciel wilków Ruth Emmie Lang jest właśnie jedną z tych książek, które nie tylko czytałam, ale i też czułam. Czułam całą sobą. Ta książka miała zapach natury, mokrego lasu, wilczej sierści. Ta książka pozostawiła w mojej głowie dźwięk świerszczy.
Przyjaciel wilków to książka o miłości do natury. Ta książka to symbioza pomiędzy człowiekiem a naturą.
To jedna z tych książek, które mogłabym spokojnie postawić obok Gdzie śpiewają raki, a to już coś znaczy.

Raz na jakiś czas zdarza się mi dorwać w ręce książkę, która zapiera mi dech w piersiach. Nie jest to częste zjawisko, niestety. Książka taka nie może być zbyt trudna, bo wiadomo – im trudniej, tym ciężej pokochać lekturę i się w nią zatopić.
Przyjaciel wilków Ruth Emmie Lang jest właśnie jedną z tych książek, które nie tylko czytałam, ale i też czułam. Czułam całą sobą....

Ruth Emmie Lang, pisarka szkockiego pochodzenia, w swojej debiutanckiej powieści "Przyjaciel wilków" zabiera nas w podróż w słodko-gorzką, piękną historię. Śledzimy losy osieroconego w dzieciństwie, niezwykłego Weylyna Greya. Jego niesamowitość nie kończy się na tym, że przez kilka lat po śmierci rodziców wychowywał się ze stadem wilków. Ma on również szczególną więź z naturą - zwierzętami i pogodą. Jego historię poznajemy w specyficzny sposób - wiele perspektyw, ale nigdy jego sama. Tak więc dowiadujemy się o tym wyjątkowym chłopaku z ust paru osób, w których życiu wywarł on znaczącą zmianę, które często go kochały, które poruszył. Każdy z narratorów daje poznać również samego siebie, każdy jest dopracowany, ludzki, z przekrojem osobowości, własnych problemów i przemyśleń. Jest to naprawdę przepiękna historia. Choć przepełniona magią, tak naprawdę skupia się na ludzkich emocjach - potrzebie miłości, bliskości i kontaktu z drugim człowiekiem, a co za tym idzie z akceptacją. I nie dotyczy to tylko naszego Weylyna, ale także każdego z narratorów. Choć każdy potrzebuje tego samego, to jednak odnajduje to w osobisty, oryginalny sposób. Autorka przeprowadza nas przez tę powieść pięknym językiem. Szczególnie zrobiły na mnie wrażenie opisy kochającej zapachy matki Mary - dosłownie można się rozpłynąć. Umiejętnie i w bardzo angażujący sposób, przekazuje wszelkie emocje, wątpliwości czy jest się wartym miłości, czy cena jaką inni płacą za związek z Tobą nie jest za wysoka, czy warto angażować się, jeśli jest ryzyko zranienia. Każdą emocję przeżywamy z bohaterami. Na koniec zostawia nas z wyjątkowym zwieńczeniem tej historii, troszkę magicznym, ale niekoniecznie przez samą magię, a przez ogrom uczuć.
Bardzo podobała mi się ta otulająca historia. Przytulność na kartkach!
Szczególnie polecam jeśli czytaliście "Tam, gdzie las spotyka się z niebem" Glendy Vanderah - obie pozycje wyróżniają się niezwykłą klimatycznością z nutką magii, ale przede wszystkim szczerymi, surowymi ludzkimi emocjami!

Ruth Emmie Lang, pisarka szkockiego pochodzenia, w swojej debiutanckiej powieści "Przyjaciel wilków" zabiera nas w podróż w słodko-gorzką, piękną historię. Śledzimy losy osieroconego w dzieciństwie, niezwykłego Weylyna Greya. Jego niesamowitość nie kończy się na tym, że przez kilka lat po śmierci rodziców wychowywał się ze stadem wilków. Ma on również szczególną więź z...

Wszyscy różnimy się od siebie, bardziej lub mniej, niektórzy podkreślają swoją inność, drudzy chcą ją ukryć, inni uważają za coś oczywistego i dopiero skupiają się na niej gdy zostanie ona im wytknięta. Przekleństwo, błogosławieństwo czy może jeszcze jedna cecha, jaką po prostu posiadamy? Odpowiedź na to pytanie dostarcza życie oraz wybory, jakich dokonamy …

Niektóre osoby nie zapominamy nigdy, pamiętamy o nich nawet jeśli do ostatniego spotkania minęło dużo czasu. Kiedy ponownie pojawiają się w naszym otoczeniu nie do końca jesteśmy zdziwieni. Weylyn Grey nigdy nie chciał swoją osobą wzbudzać zainteresowania, co nie znaczy, iż specjalnie trzymał się z boku. Jeśli się go już poznało pozostawiał po sobie niezapomniany ślad. Mary przekonała się o tym kilkukrotnie, za każdym razem robiła przy okazji krok w nieznane, ale nie była w tym osamotniona, był przy niej przyjaciel, z gatunku tych prawdziwych, wspierających i po prostu będących tuż obok, nie chcący niczego w zamian. Weylyn Grey zawitał do jej życia nagle i tak z niego odchodził, za każdym razem sprawiając, że patrzyła na świat odmiennie niż do tej pory. Micah także zachował na zawsze w pamięci postać mężczyzny, który był kimś niezwykłym, lecz nie starał się o tym kogokolwiek przekonywać, nie udawał nikogo i dostrzegał chwile gdy trzeba było komuś pomóc i usuwając się w cień od razu kiedy nie był już potrzebny. Kim był chłopiec, jaki urodził się kiedy rozpętała się burza śnieżna, mieszkał z wilkami, widział w pewnej śwince więcej niż inni? Może człowiekiem, przynoszącym wraz z sobą coś za czym tęsknimy, ale nie umiemy dostrzec wokół siebie i pokazujący swoim postępowaniem, że niekiedy niewiele potrzeba by dać komuś szczęście, miłość, przyjaźń?

Magiczna opowieść, która ma początek niepodobny do innych oraz finał równie nieszablonowy. Jedyna w swoim rodzaju, urzekająca wpierw czymś nieokreślonym, lecz im bardziej zagłębiamy się w książkę tym zaczynamy dostrzegać to, co nas do niej przyciąga. Niby zwyczajna, lecz pod tą cieniutką warstwą kryje się historia niezwykła, pełna magii, nie dosłownej, ale okrytej płaszczem niedopowiedzeń, subiektywnych perspektyw oraz prób racjonalizacji tego, czego nie da się wytłumaczyć w łatwy sposób. Ruth Emmie Lang niczego na siłę nie udziwnia, wprost przeciwnie stawia na prostotę, ukazywanie codzienności, zwykłych relacji, gdzie więc ten niezwykły pierwiastek? W szczegółach, które dostrzegamy dzięki głównemu bohaterowi oraz temu jak wpływa on na życie pozostałych postaci. Pojawia się on na moment, dłuższy bądź krótszy, niczego od nich nie oczekując, będąc po prostu sobą, nikim więcej albo mniej, ofiarowując bezinteresownie swoją przyjaźń, uczucie, pomoc. Autorka w jak najbardziej rzeczywistych okolicznościach snuje historię magiczną o kimś kto miał odwagę być sobą, patrzeć na świat inaczej niż większość i doświadczać go także na swój, indywidualny sposób, ale również bał się, niekiedy wycofywał się, ale zawsze pozostawiał po sobie niezapomniane wspomnienia. To ostatnie pozostaje również po lekturze, której nie zapomina się szybko i pozostającej w pamięci czytelnika jako książka, przy której równocześnie uśmiechamy się i skłaniamy do refleksji.

Wszyscy różnimy się od siebie, bardziej lub mniej, niektórzy podkreślają swoją inność, drudzy chcą ją ukryć, inni uważają za coś oczywistego i dopiero skupiają się na niej gdy zostanie ona im wytknięta. Przekleństwo, błogosławieństwo czy może jeszcze jedna cecha, jaką po prostu posiadamy? Odpowiedź na to pytanie dostarcza życie oraz wybory, jakich dokonamy …

Niektóre osoby...

Książki, których czytanie idzie mi w ślimaczym tempie mogę podzielić na dwie kategorie:
1. męczące, ciężkie, nie wiadomo o czym lub byle o czym, gdzie po każdym rozdziale odkładam ją, aby odpocząć,
2. lekkie, mądre, wzbudzające pewne refleksje, które odkładam bo nie chce, aby się skończyły.

Weylyn Grey to zwykły, niezwykły człowiek. Osierocony w dzieciństwie, wychowany wśród zwierząt, które zdają się go rozumieć lepiej niż ludzie.
Ma wiele przydomków: Chłopiec Wilk, Zaklinacz Deszczu, Łowca Burz, Leśny familiariusz, Hodowca świetlików czy Staruch Pajęczarz.
Choć najwiecej osób ma dla niego jedno określenie - dziwak.

Książka została dla mnie napisana w fantastyczny sposób.

Życie Weylyna zostało opisane z perspektywy osób, które napotkał na swojej drodze, i które wiele dla niego znaczyły. Osób, których życie chcąc, nie chcąc odmienił.
Jedynie pod koniec książki autorka oddaje mu głos.

Całość spina Roarke, kilkuletni chłopiec, który chcąc zaimponować pewnej dziewczynce i kolegom wchodzi do domu, w którym mieszka Weylyn. Postrach okolicznych dzieci.
Jak na życie obu bohaterów wpłynie to spotkanie?

To taka książka, której nie chciałam skończyć.

Weylyn to człowiek, który za wszelką cenę chce dobrze dla drugiego człowieka, który kiedy mu nie wychodzi próbuje uciekać. Woli przebywać wśród zwierząt aniżeli skrzywdzić ludzi, których kocha. To człowiek, który wciąż walczy, głównie z samym sobą i tym z czym przyszło mu żyć i czego sam do końca nie rozumie.

To opowieść o tym, jak czasem proste sytuacje, uświadamiają nam ważne rzeczy.

To historia o ludziach świadomych swoich ułomności, jednakże żyjących w pewnej nostalgii. Potrzebujących kogoś kto powie im na głos to przed czym sami próbują uciekać.

Uwielbiam książki, które sprawiają, że sama pochylam się nad własnym życiem i doceniam to co mam.

Chciałabym zapomnieć o tej książce by ponownie móc poznać tą historię od nowa.

Książki, których czytanie idzie mi w ślimaczym tempie mogę podzielić na dwie kategorie:
1. męczące, ciężkie, nie wiadomo o czym lub byle o czym, gdzie po każdym rozdziale odkładam ją, aby odpocząć,
2. lekkie, mądre, wzbudzające pewne refleksje, które odkładam bo nie chce, aby się skończyły.

Weylyn Grey to zwykły, niezwykły człowiek. Osierocony w dzieciństwie, wychowany...