Dwie perspektywy przeplatają akcję ukazując to młodego dziennikarza Wiktora, to starszego już redaktora Tilszera dwadzieścia lat później. Obie historie mają wspólny mianownik - Afryka, Uganda.

Wiktor Tilszer, tytułowy bohater, powraca do
niegdyś opuszczonego kraju, by przeżyć jak się okazuje kolejną ekstremalną przygodę.

Książka o poszukiwaniu porwanego syna i historia pewnego wyjazdu do Ugandy w latach 90-tych zgrabnie wkomponowana w liczne opisy tego kraju, jego kultury, historii i obyczajów. Dla laika w tematach Afryki nie lada gratka do odkrycia nowych zakątków i zachęta do dalszego odkrywania.

Ciekawa historia. Choć z początku nudnawa, zdecydowanie rozkręca się w drugiej połowie.

Dwie perspektywy przeplatają akcję ukazując to młodego dziennikarza Wiktora, to starszego już redaktora Tilszera dwadzieścia lat później. Obie historie mają wspólny mianownik - Afryka, Uganda.

Wiktor Tilszer, tytułowy bohater, powraca do
niegdyś opuszczonego kraju, by przeżyć jak się okazuje kolejną ekstremalną przygodę.

Książka o poszukiwaniu porwanego syna i historia...

Książka dobra, jeśli przymknie się oko na drobne nieścisłości i niedociągnięcia. Czyta się szybko, fabuła mocno wciąga, a rozwiązanie zagadki nie rozczarowuje.

Książka dobra, jeśli przymknie się oko na drobne nieścisłości i niedociągnięcia. Czyta się szybko, fabuła mocno wciąga, a rozwiązanie zagadki nie rozczarowuje.

Oczekiwania przyznam były duże, ale niestety. Książka jest przeciętna. To dla mnie idealne określenie. Zapowiadało się intrygująco, ale było monotonnie, bez zaskoczeń, a i finał jakoś nie porwał. Żałuję, że nie mogę ocenić tej książki wyżej, bo bardzo lubię i cenię autora, a jego żonę wprost uwielbiam.

Oczekiwania przyznam były duże, ale niestety. Książka jest przeciętna. To dla mnie idealne określenie. Zapowiadało się intrygująco, ale było monotonnie, bez zaskoczeń, a i finał jakoś nie porwał. Żałuję, że nie mogę ocenić tej książki wyżej, bo bardzo lubię i cenię autora, a jego żonę wprost uwielbiam.

Nie miałam żadnych oczekiwań wobec tej książki. Autora lubię jako dziennikarza, i muszę przyznać że też polubiłam jego debiut książkowy. Dałam się ponieść w dzikość afrykańskiego serca i niemal czułam czerwony kurz wzbity przez bohaterów. Jasne, że można zarzucić autorowi nazbyt bujną wyobraźnię w stylu Jamesa Bonda....ale po ta są właśnie thrillery. Panie Marcinie czekam na kolejną powieść . Szacuneczek

Nie miałam żadnych oczekiwań wobec tej książki. Autora lubię jako dziennikarza, i muszę przyznać że też polubiłam jego debiut książkowy. Dałam się ponieść w dzikość afrykańskiego serca i niemal czułam czerwony kurz wzbity przez bohaterów. Jasne, że można zarzucić autorowi nazbyt bujną wyobraźnię w stylu Jamesa Bonda....ale po ta są właśnie thrillery. Panie Marcinie czekam...

Dobrze się bawiłem czytając tę książkę. Uznałem, że tym razem nie będę zwracał uwagi na nielogiczne zachowania, czy inne błędy tylko oddałem się przygodzie. To było coś nowego, pomysł poszukiwania syna okazał całkiem znośny, opisy zupełnie innego świata - na tyle pięknego co okrutnego - wciągnęły mnie. Ale nawet takie nastawienie do książki nie pomogło w tym jak bardzo zgrzytała mi końcówka... Bardzo zgrzytała...

Dobrze się bawiłem czytając tę książkę. Uznałem, że tym razem nie będę zwracał uwagi na nielogiczne zachowania, czy inne błędy tylko oddałem się przygodzie. To było coś nowego, pomysł poszukiwania syna okazał całkiem znośny, opisy zupełnie innego świata - na tyle pięknego co okrutnego - wciągnęły mnie. Ale nawet takie nastawienie do książki nie pomogło w tym jak bardzo...

Trzyma w napięciu,
dosyć łatwo się czyta,
"dwa tory" czasu dla mnie były dość ciekawą metodą literacką.
Miałem wrażenie że całość zaczęła się rozkręcać się po około 100 stronach.
Książka może i warta przeczytania :)

Trzyma w napięciu,
dosyć łatwo się czyta,
"dwa tory" czasu dla mnie były dość ciekawą metodą literacką.
Miałem wrażenie że całość zaczęła się rozkręcać się po około 100 stronach.
Książka może i warta przeczytania :)

Z całym uznaniem i szacunkiem dla Marcina Mellera, które lubię ale książka jest słaba. Początek wciąga ale po 100 stronach nudzi, dwutorowa akcja wręcz męczy. Na plus na pewno wiedza, znajomość tematu i problemów miejsca akcji, doceniam. Całość niestety na nie.

Z całym uznaniem i szacunkiem dla Marcina Mellera, które lubię ale książka jest słaba. Początek wciąga ale po 100 stronach nudzi, dwutorowa akcja wręcz męczy. Na plus na pewno wiedza, znajomość tematu i problemów miejsca akcji, doceniam. Całość niestety na nie.

Jestem mile zaskoczony. Książka o Gruzji (część Mellerowa była nudna-żeńska ciekawsza)...może to zasługa Wojciecha Mecwaldowskiego czytającego audiobooka. Świetnie się słuchało. Fajna historia zgrabnie napisana z humorem...

Jestem mile zaskoczony. Książka o Gruzji (część Mellerowa była nudna-żeńska ciekawsza)...może to zasługa Wojciecha Mecwaldowskiego czytającego audiobooka. Świetnie się słuchało. Fajna historia zgrabnie napisana z humorem...

Rok 1996. Wiktor Tilszer, młody dziennikarz, przemierza Afrykę wzdłuż i wszerz, przeżywając prawdopodobnie najpiękniejszą i jednocześnie najbardziej ryzykowną przygodę swojego życia.
Rok 2020. Marcin Tilszer, syn uznanego reportera, rusza śladami ojca do Ugandy, jednak nigdy nie dociera do Gulu, z którego 25 lat wcześniej jego ojciec ledwo uszedł z życiem.
Wiktor musi porzucić dziennikarskie śledztwo, nad którym pracuje jego redakcja, i ruszyć na poszukiwania syna. A w Afryce to, co niemożliwe okazuje się prawdopodobne, a czasem nawet pewne, tropy prowadzą donikąd, zaś podjęte przed laty decyzje niosą za sobą nieoczekiwane konsekwencje.
Ekscytująca , niesamowicie realna książka Marcina Mellera o ojcowskiej miłości i poświęceniu w ratowaniu syna , który " zagubił " się w dzikiej Afryce. Jak na debiut tego gatunku M.Meller zdał u mnie na 4 z plusem . Do tej pory strasznie lubiłam jego książki o Gruzji , której też jestem fanką ! Tym razem spodobał mi się dziki i pełen uroku opis Afryki , która tak jak jest niebezpieczna , tak samo urzeka swoim pięknem ...

Rok 1996. Wiktor Tilszer, młody dziennikarz, przemierza Afrykę wzdłuż i wszerz, przeżywając prawdopodobnie najpiękniejszą i jednocześnie najbardziej ryzykowną przygodę swojego życia.
Rok 2020. Marcin Tilszer, syn uznanego reportera, rusza śladami ojca do Ugandy, jednak nigdy nie dociera do Gulu, z którego 25 lat wcześniej jego ojciec ledwo uszedł z życiem.
Wiktor musi...

Książka zaskakująco mnie wciągnęła, choć była nierówna. Momentami akcja przyspieszała, żeby zaraz się dłużyć. Dużo fantastyki i bohater jak James Bond, ale, że to akcja, to akurat można wybaczyć. Natomiast bardzo nie podobały mi się zupełnie niepotrzebnie wplecione wątki polityczne, które nie wnosiły nic poza irytacją, że ktoś nam wciska swoje poglądy. Można się też czegoś dowiedzieć o Afryce - to na plus. Choć jak na książkę, która jest fabularna i stawia na akcję to nie wiem czy nie za dużo szczegółów.

Książka zaskakująco mnie wciągnęła, choć była nierówna. Momentami akcja przyspieszała, żeby zaraz się dłużyć. Dużo fantastyki i bohater jak James Bond, ale, że to akcja, to akurat można wybaczyć. Natomiast bardzo nie podobały mi się zupełnie niepotrzebnie wplecione wątki polityczne, które nie wnosiły nic poza irytacją, że ktoś nam wciska swoje poglądy. Można się też czegoś...