Książka wprost wciąga, czyta się bardzo dobrze.

Książka wprost wciąga, czyta się bardzo dobrze.

Dawno się tak nie męczyłam. Książka ma dobre opinie ale do mnie nie trafiła ta historia.

Dawno się tak nie męczyłam. Książka ma dobre opinie ale do mnie nie trafiła ta historia.

Za zamkniętymi drzwiami skrywane są tajemnice. Niewypowiedziane słowa i żal, mogą przynieść więcej złego niż dobrego.

Magda budzi się w łazience pełnej krwi. Ból fizyczny miesza się z dezorientacją. Gdzie jest jej mąż? Co tu się stało? Tego dnia demony opuściły swoje kryjówki i już nic nie będzie takie jak kiedyś…

„Trzeci krok” to książka o której bardzo ciężko jest mi się wypowiedzieć. Z całą pewnością nie jest to książka dla każdego. Myślę, że jest ona idealnym przykładem książki skrajnych opinii. Od zachwytów po niezrozumienie.

Początek książki wprowadza nas w historię bohaterów. Poznajemy dzień z życia Magdy, który staje się początkiem dalszych zdarzeń w jej życiu. Strona po stronie czekałam na coś spektakularnego. Nic takiego się nie zadziało. Tak zakończył się etap, określany przez autora krokiem pierwszym.

Krok drugi jest już troszkę bardziej wciągający. Poznajemy przeszłość bohaterki i miejsce, o którym przez całe dorosłe życie starała się zapomnieć. Reakcja mieszkańców na wizytę Magdy jest dziwna, co wzbudza zainteresowanie. Mój mózg zaczyna tworzyć teorie spiskowe. Zaczyna się coś dziać.

Wkraczamy w kulminacyjny etap – krok trzeci. Zdecydowanie tutaj dzieje się najwięcej i można śmiało powiedzieć, że właśnie dotarliśmy do serca historii. Teraz okaże się czy historia zachwyca czy rozczarowuje. Ja muszę przyznać, że mam mieszane uczucia, a to dlatego, że po części domyśliłam się zakończenia, a to zapewne zmieniło mój odbiór tej historii.

Tak jak wspomniałam, ta książka to idealny przykład skrajności. Mnie to zawsze zachęca do przeczytania i wyrobienia sobie własnej opinii

Za zamkniętymi drzwiami skrywane są tajemnice. Niewypowiedziane słowa i żal, mogą przynieść więcej złego niż dobrego.

Magda budzi się w łazience pełnej krwi. Ból fizyczny miesza się z dezorientacją. Gdzie jest jej mąż? Co tu się stało? Tego dnia demony opuściły swoje kryjówki i już nic nie będzie takie jak kiedyś…

„Trzeci krok” to książka o której bardzo ciężko jest mi...

Zanim zasiadłam do lektury poczyniłam pewne kroki: krok pierwszy to kubek dobrej kawy, krok drugi to wygodne miejsce do czytania, no i kolejno "Krok trzeci". Co z tego wyszło?

Życie Magdy nagle zostaje przewrócone do góry nogami, jej mąż znika, ona sama nie wie co się stało. W domu znajduje dziwne ślady, kolejne odkrywane dowody czy też wskazówki tylko zagęszczają atmosferę, a intryga staje się jeszcze bardziej zagmatwana.

Książka jest podzielona na trzy części. Krok pierwszy bardzo mnie zaintrygował, wraz z bohaterką próbowałam posklejać poszczególne elementy w jedną całość. Zaintrygowały mnie zwłaszcza luki czasowe...
Krok drugi trochę mniej wymęczył, znużył, trochę tam było nie wiem, monotonii czy powtarzalności, a może po prostu coraz bardziej zaczęła mnie irytować Magda. Niny z resztą też nie polubiłam, choć to kompletne przeciwieństwo tej pierwszej.
Natomiast krok trzeci mnie zaskoczył. Może nawet trochę wstrząsnął.
Pewna sprawa była dla mnie jasna od samego początku, ale jednak takiego zakończenia się nie spodziewałam. To udało się autorowi znakomicie. Lubię kiedy nie wszystko jest takie oczywiste, kiedy autor zaskakuje czytelnika.

Ogólnie oceniam książkę dobrze, autor musiał wejść w rolę kobiety, w jej psychikę i to moim zdaniem świetnie mu się udało.
Porusza również pewien problem, nie wiem jaka jest skala tegoż, gdyż raczej głośno się o tym nie mówi, ale niewątpliwie dotyka on niektórych.

Jeśli jeszcze nie znacie historii Magdy, tego co jej się przytrafiło, jeśli lubicie thrillery domestic noir to polecam wam "Krok trzeci".

Zanim zasiadłam do lektury poczyniłam pewne kroki: krok pierwszy to kubek dobrej kawy, krok drugi to wygodne miejsce do czytania, no i kolejno "Krok trzeci". Co z tego wyszło?

Życie Magdy nagle zostaje przewrócone do góry nogami, jej mąż znika, ona sama nie wie co się stało. W domu znajduje dziwne ślady, kolejne odkrywane dowody czy też wskazówki tylko zagęszczają...

Dla mnie to książka, którą odsłuchałam i zapomniałam o czym była. Temat ciekawy, ważny, jednakże tak naprawdę o nim dowiadujemy się pod koniec. Jakoś nie wciągnęła mnie.

Dla mnie to książka, którą odsłuchałam i zapomniałam o czym była. Temat ciekawy, ważny, jednakże tak naprawdę o nim dowiadujemy się pod koniec. Jakoś nie wciągnęła mnie.

Jak zwykle u Szczygielskiego - klasa. Książkę się pochłania. Część rozwiązań jest podana poniekąd na tacy, jednak człowiek nie zwraca na to uwagi podczas lektury. Prze dalej by poznać zakończenie. Przyjemne zakończenie. Choć trochę - przyznam - pogmatwane. Musiałem czytać pewien fragment dwukrotnie by połączyć wątki, bo dziwnie się spinały. Za to zresztą jedna gwiazdka mniej. Myślę panie Bartoszu, że można było jednak mniej węzłowato. Nie zmienia to jednak oceny bardzo dobrej jako całość. Czekam na kolejne powieści pióra autora, gdyż tą książką pokazał, że jest pisarzem uniwersalnym, nie zamkniętym w jednej konwencji.

Jak zwykle u Szczygielskiego - klasa. Książkę się pochłania. Część rozwiązań jest podana poniekąd na tacy, jednak człowiek nie zwraca na to uwagi podczas lektury. Prze dalej by poznać zakończenie. Przyjemne zakończenie. Choć trochę - przyznam - pogmatwane. Musiałem czytać pewien fragment dwukrotnie by połączyć wątki, bo dziwnie się spinały. Za to zresztą jedna gwiazdka...

„Krok trzeci” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Bartosza Szczygielskiego. Czasem lubię zagłębić się w coś mocniejszego, wyzwalającego skrajne emocje, a nawet mentalnie przerażającego. Nikt przecież nie powiedział, że kobiety czytają jedynie powieści obyczajowe z wątkami wyjętymi niemal z seriali brazylijskich lat dziewięćdziesiątych.

Powieść Bartosza Szczygielskiego z całą pewnością nie jest dla każdego odbiorcy. Nie kwalifikuję jej także do gatunku kryminału, a bardziej do grupy tekstów nazywanych tajemniczo domestic noir. W tymże specyficznym gatunku literackim specjalizuje się między innymi Alicja Sinicka- swoją drogą, również bardzo dobra autorka odsłaniająca kulisy mrocznej strony człowieka. Wspomniany wyżej domestic noir nie jest zbyt często omawiany w szkołach czy nawet na uczelniach o profilu filologicznym, dlatego przed przystąpieniem do lektury warto przyswoić sobie jego podstawowe i kluczowe cechy. Autor „Kroku trzeciego” celowo osadził całą akcję w konkretnym miejscu, np. domu. Główne postaci to zwykle kobiety, w dodatku bardzo źle traktowane. Co więcej, wszystkie negatywne wydarzenia z cyklu domestic noir podpowiada bohaterom ich własna, często chora wyobraźnia- mam tu na myśli nie tylko przemoc fizyczną, ale przede wszystkich psychiczną, napędzaną strachem i dreszczami. Musimy też wiedzieć, że w tego typu powieściach zawsze muszą występować skrajne emocje- jeśli jest miłości, to także i przemoc, strach, śmierć. Z całą pewnością NIE są to teksty dla osób spokojnych, które wolą miłą, serdeczną i domową atmosferę.

Nie warto w recenzji „Kroku trzeciego” zdradzać za bardzo fabuły. Nowy odbiorca może jedynie wiedzieć, że główna bohaterka ma na imię Magda i będzie zmagać się z bardzo trudnymi przeżyciami natury psychicznej. Poszukiwania zaginionego męża, Damiana, nie będą łatwe- Magda napotka wiele trudności. O jakie niewygody chodzi? Tego musicie dowiedzieć się już sami, zatem zapraszam do lektury.

Książka niesamowicie mnie wciągnęła nie nudziłam się podczas czytania i koniecznie chciałam dowiedzieć się, jak zakończą się przygody Magdy. Dzięki autorowi jeszcze bardziej zrozumiałam, że niektóre powieści wymagają większego skupienia, czasu, osobistej analizy. „Krok trzeci” nie jest książką, którą można przewertować i uznać za przeczytaną. Podoba mi się te, że autor opisuje problemy, które w naszym społeczeństwie często zamiatane są pod dywan. O przemocy wobec kobiet mówi się już dość często, ale gdy niedogodność ta dotyczy mężczyzn, wówczas jest to jeszcze bardziej zawstydzający defekt. Czy książki takie jak „Krok trzeci” zmienią ten stan rzeczy? Oby tak się stało.

Pierwsze spotkanie z tekstem Bartosza Szczygielskiego okazało się bardzo udane i mam nadzieję, że inne jego teksty także mnie zaciekawią. Czy polecam lekturę? Jak najbardziej, ale należy przeczytać ją spokojnie, bez presji czasowej.

„Krok trzeci” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Bartosza Szczygielskiego. Czasem lubię zagłębić się w coś mocniejszego, wyzwalającego skrajne emocje, a nawet mentalnie przerażającego. Nikt przecież nie powiedział, że kobiety czytają jedynie powieści obyczajowe z wątkami wyjętymi niemal z seriali brazylijskich lat dziewięćdziesiątych.

Powieść Bartosza...

Przyznam szczerze, że Krok Trzeci to jedna z najlepszych książek tego gatunku. Przeczytałam ją jednego dnia, nie zważając na to, że jestem akurat na majówkowym wyjeździe. Pochłonęła mnie bez reszty i to nie bez powodu. Niemal do samego końca wierzyłam w to, że mąż Magdy wraz ze swoją kochanką usiłuje zrobić z niej wariatkę (uwaga - spojler!)

Uwielbiam takie książki. Uwielbiam motyw schizofrenii w literaturze i uwielbiam autorów, którzy wiedzą jak po to sięgnąć żeby wyszło dobre.

Przyznam szczerze, że Krok Trzeci to jedna z najlepszych książek tego gatunku. Przeczytałam ją jednego dnia, nie zważając na to, że jestem akurat na majówkowym wyjeździe. Pochłonęła mnie bez reszty i to nie bez powodu. Niemal do samego końca wierzyłam w to, że mąż Magdy wraz ze swoją kochanką usiłuje zrobić z niej wariatkę (uwaga - spojler!)

Uwielbiam takie książki....

Popełniłam błąd, że nie sprawdziłam Waszych recenzji. Znowu trafiłam na fantastykę gdyż przez 90 % książki akcja dzieje się w głowie głównej bohaterki. Czy ktoś może mi wyjaśnić dlaczego tę książkę sklasyfikowano jako kryminał ?

Popełniłam błąd, że nie sprawdziłam Waszych recenzji. Znowu trafiłam na fantastykę gdyż przez 90 % książki akcja dzieje się w głowie głównej bohaterki. Czy ktoś może mi wyjaśnić dlaczego tę książkę sklasyfikowano jako kryminał ?

Audiobook Empik Go
Lektor Anna Mrozowska

W odpowiedzi na to co Pan Bartosz napisał , nie , nie zaczynam książki od końca ,żeby sprawdzić jak się kończy .
Więcej ,ja nawet opisu nie czytałam .
Zaintrygował mnie tytuł ,więc postanowiłam odsłuchać książki.

Magda ,szczęśliwa mężatka ,pracuje jako psychoterapeutka .
Jest tylko jeden problem ,nie wszystko pamięta ....
Na początku po zachowaniu jej męża przypuszczalam ,że to on może macza w tym palce .
Ale potem wszystko się zmieniło ,gdy okazało się że zaginął , a Magda za wszelką cenę stara się go odnaleźć . Na początku dałam się lekko zwodzić za nos ,ale potem domyśliłam się o co może chodzić (pamiętam audycję w radio ,xx lat temu ,było właśnie o tym i utkwiło mi to w pamięci) . Nie będę tu spojlerować ,kto czytał książkę ,będzie wiedział o co chodzi .
Jak chronić się przed złem tego świata ?
Jakie tajemnice odkryje Magdalena?
Z ciekawością odsłuchałam książkę do końca bo byłam ciekawa zakończenia .

Thriller psychologiczny na naprawdę dobrym poziomie .

Na koniec taki apel.
Nie tylko kobiety są ofiarami przemocy ,tymi ofiarami są też mężczyźni .
Absolutnie nie powinno to być przemilczanie i absolutnie nie wolno wyśmiewać takich osób .
Trzeba starać się pomagać i wspierać .

Audiobook Empik Go
Lektor Anna Mrozowska

W odpowiedzi na to co Pan Bartosz napisał , nie , nie zaczynam książki od końca ,żeby sprawdzić jak się kończy .
Więcej ,ja nawet opisu nie czytałam .
Zaintrygował mnie tytuł ,więc postanowiłam odsłuchać książki.

Magda ,szczęśliwa mężatka ,pracuje jako psychoterapeutka .
Jest tylko jeden problem ,nie wszystko pamięta ....
Na...