Powieść historyczna napisana w sposób na wskroś współczesny, dzięki czemu czyta się ją szybko i lekko. Sporo w niej zabawnych sytuacji, czasami być może nierealnych jak na XIX wiek, jednak trzeba podkreślić, że przecież jest to fikcja literacka, a nie zapis z kroniki. Postaci przedstawione są w sposób ogólny, ale dla fabuły jest to wystarczające, choć muszę przyznać, że Archie wydaje się zbyt dziecinny i naiwny jak na swój wiek.

Sophie Irwin zwróciła uwagę na różne detale z epoki, często bardzo subtelne, na przykład w łatwy sposób ukazała różnicę w stylu życia głównych bohaterów, wynikającym ze statusu społecznego, poprzez scenę, w której Kitty zdziwiła się, że o dziesiątej rano Radcliffe jeszcze spał.

„Towarzyski poradnik dla panien bez posagu" to pozycja, przy której mogłam się rozerwać i miło spędzić czas, dlatego też polecam ją jako lekturę na poprawę humoru.

Powieść historyczna napisana w sposób na wskroś współczesny, dzięki czemu czyta się ją szybko i lekko. Sporo w niej zabawnych sytuacji, czasami być może nierealnych jak na XIX wiek, jednak trzeba podkreślić, że przecież jest to fikcja literacka, a nie zapis z kroniki. Postaci przedstawione są w sposób ogólny, ale dla fabuły jest to wystarczające, choć muszę przyznać, że...

Czytadło w dobrym tego słowa znaczeniu. Przyjemna, lekka i zabawna lektura na ciepłe wieczory. Nie jest to literatura wysokich lotów, a rzecz czysto rozrywkowa - jednak w zalewie miałkiej, głupiej i wyjątkowo słabej literatury spod szyldu YA książka ta stanowi miłą odmianę. Poruszając się po tych samych tropach, operując na podobnym poziomie skomplikowania, książka ta stanowi o wiele bardziej udane dzieło literackie i zwyczajnie przyjemną lekturę dla osób w niemal każdym wieku.

Czytadło w dobrym tego słowa znaczeniu. Przyjemna, lekka i zabawna lektura na ciepłe wieczory. Nie jest to literatura wysokich lotów, a rzecz czysto rozrywkowa - jednak w zalewie miałkiej, głupiej i wyjątkowo słabej literatury spod szyldu YA książka ta stanowi miłą odmianę. Poruszając się po tych samych tropach, operując na podobnym poziomie skomplikowania, książka ta...

Książka do czytania przy ogromnym zmęczeniu. Myślałam, że przerzucę ją do DNF, ale pewnej powolnej niedzieli po prostu ja skończyłam. Niestety książka nie oddaje klimatu tamtych czasów. Autorka wyrażeniami typu diatryba czy konstatacja usilnie acz nieudolnie próbuje odtworzyć język Jane Austen czy innych pisarek i pisarzy z epoki. Akcja jest bardzo przewidywalna. Moim zdaniem seria o Bridgertonach jest dużo bardziej udana.

Książka do czytania przy ogromnym zmęczeniu. Myślałam, że przerzucę ją do DNF, ale pewnej powolnej niedzieli po prostu ja skończyłam. Niestety książka nie oddaje klimatu tamtych czasów. Autorka wyrażeniami typu diatryba czy konstatacja usilnie acz nieudolnie próbuje odtworzyć język Jane Austen czy innych pisarek i pisarzy z epoki. Akcja jest bardzo przewidywalna. Moim...

Nie jest to gorący romans historyczny w stylu Lisy Kleypas czy Melisy Bel. Tutaj tak naprawdę nie ma scen erotycznych.
W drobiazgach widać inspirację i sympatię do Jane Austen (cytat z jej książki na początku, Kitty jest jedną z 5 sióstr, samo imię Kitty, relacja Kitty-Radcliffe, pogoń za bogatym mężem).
Historię czyta się bardzo szybko. Z plusów mogę dodać, że jest to raczej slow burn. Mężczyzna nie zakochuje się w głównej bohaterce od razu, ona z resztą też nie pała ciepłymi uczuciami od razu. Kitty tak naprawdę bardzo długo kieruje się rozumem i nie pozwala dopuścić do siebie uczuć.
Z minusów...
Brakuje więcej iskier między głównymi bohaterami. Co jakiś czas oczywiście pojawiają się jakieś szczegóły, które mają budować ich relację, ale jest ich według mnie za mało, żebym uwierzyła, że para naprawdę się pokochała. Brakowało mi więcej scen albo chociaż epilogu z Radcliffem i siostrami Kitty.
Relacja Kitty i jej siostry, która pojechała z nią na sezon... A tak właściwie brak relacji i w pewien sposób brak poznania siostry Kitty. Kitty tak naprawdę nie rozmawiała z siostrą tylko gadała o sobie.
No i na zwieńczenie - być może to kwestia tłumaczenia, ale ta książka wydawała mi się dość uwspółcześniona, mam tu na myśli głównie język.

Nie mniej ubawiłam się czytając tę książkę. Jeśli ktoś lubi lekkie romanse historyczne, ale nie zależy mu na płomiennych spojrzeniach bohaterów, polecam.

Nie jest to gorący romans historyczny w stylu Lisy Kleypas czy Melisy Bel. Tutaj tak naprawdę nie ma scen erotycznych.
W drobiazgach widać inspirację i sympatię do Jane Austen (cytat z jej książki na początku, Kitty jest jedną z 5 sióstr, samo imię Kitty, relacja Kitty-Radcliffe, pogoń za bogatym mężem).
Historię czyta się bardzo szybko. Z plusów mogę dodać, że jest to...

Tak książka to dla mnie niemałe zaskoczenie, bo nie spodziewałam się, że będę się tak dobrze bawić przy czytaniu romansu historycznego. Przede wszystkim, mamy tutaj dobrze skonstruowanych bohaterów, którzy mają swój charakter i motywacje i aż chce się podążać za ich historią. Na plus są też utarczki słowne między bohaterami, przy których parę razy parsknęłam śmiechem i generalnie styl pisania autorki, bo obyło się bez przewracania oczami z żenady. Sama fabuła może nie jest innowacyjna, ale mi to w ogóle nie psuło frajdy z czytania i uważam, że ta książka to jeden z najlepszych przedstawicieli swojego gatunku.

Tak książka to dla mnie niemałe zaskoczenie, bo nie spodziewałam się, że będę się tak dobrze bawić przy czytaniu romansu historycznego. Przede wszystkim, mamy tutaj dobrze skonstruowanych bohaterów, którzy mają swój charakter i motywacje i aż chce się podążać za ich historią. Na plus są też utarczki słowne między bohaterami, przy których parę razy parsknęłam śmiechem i...

Klasyczny historyczny romans bez scen erotycznych. Nie wynudził mnie totalnie ale też nie zachwycił szybko zapomnę tą historię bo takie są w każdym innym romansie i ten w niczym się nie wyróżniał.

Klasyczny historyczny romans bez scen erotycznych. Nie wynudził mnie totalnie ale też nie zachwycił szybko zapomnę tą historię bo takie są w każdym innym romansie i ten w niczym się nie wyróżniał.

Dobrnęłam do 54 strony. Uwielbiam Jane Austen a ta książka okazała się kiepską próbą dorównania królowej. Bohaterki bez charakteru, niczym się nie wyróżniały, styl pisania nie zaciekawił, dialogi bez pomysłu. Nie pociągnę dalej...

Dobrnęłam do 54 strony. Uwielbiam Jane Austen a ta książka okazała się kiepską próbą dorównania królowej. Bohaterki bez charakteru, niczym się nie wyróżniały, styl pisania nie zaciekawił, dialogi bez pomysłu. Nie pociągnę dalej...

Anglia rok 1818, młodziutka Kitty Talbot wraz ze swoim siostrami po śmierci rodziców zostaje z długami. Postanawia udać się do Londynu, do swojej ciotki Dorothy Kendall, by wziąć udział w rozpoczynającym się sezonie i znaleźć męża, który pomoże jej w spłaceniu długów.

Odważna, młoda kobieta robi wszystko by piąć się po szczeblach, udaje jej się zabłysnąć na salonach i może liczyć na względy zalotników.

James Radcliff przystojny młodzieniec, który raczej stroni od balów i przyjęć, zaszantażowany przez Kitty, pomaga jej brylować w towarzystwie. Choć para raczej nie przepada za sobą, iskry między nimi strzelają 😉 czy z tej znajomości coś będzie? Czy Kitty doczeka się oświadczyn i tym samym uratuje los swój i swoich sióstr?

Romans historyczny, napisany w bardzo lekkim stylu, to książka idealna by odpocząć po trudnych tematach. Zabawna, urocza i lekka 😉 idealna na leniwe popołudnia.

Anglia rok 1818, młodziutka Kitty Talbot wraz ze swoim siostrami po śmierci rodziców zostaje z długami. Postanawia udać się do Londynu, do swojej ciotki Dorothy Kendall, by wziąć udział w rozpoczynającym się sezonie i znaleźć męża, który pomoże jej w spłaceniu długów.

Odważna, młoda kobieta robi wszystko by piąć się po szczeblach, udaje jej się zabłysnąć na salonach i może...

Choć książkę czytało mi się szybko, to bez jakichś większych emocji. Niczym szczególnym się nie wyróżniła. Poza tym zawierała błędy, które albo pojawiły się przy tłumaczeniu, albo już na etapie researchu u autorki. Książka w zasadzie jest słaba, choć może nie z rodzaju, absolutnego dna i mułu, które należy unikać, to po prostu zabrakło umiejętności by stworzyć coś lepszego.

Choć książkę czytało mi się szybko, to bez jakichś większych emocji. Niczym szczególnym się nie wyróżniła. Poza tym zawierała błędy, które albo pojawiły się przy tłumaczeniu, albo już na etapie researchu u autorki. Książka w zasadzie jest słaba, choć może nie z rodzaju, absolutnego dna i mułu, które należy unikać, to po prostu zabrakło umiejętności by stworzyć coś lepszego.

Książka lekka i przyjemna. W sam raz na zimowy wieczór z herbatą w dłoni.

Książka lekka i przyjemna. W sam raz na zimowy wieczór z herbatą w dłoni.